เดินทางเเล้ว (ขอมาอัพย้อนหลังจากห่างหายวงการบล็อคไป1 ปี ก่อนอื่นขอ สวัสดีเพื่อนๆ ชาวบล๊อคแก๊งทุกท่าน และขออภัยหากไม่ได้อัพบล็อค และตอบรายละเอียดที่เพื่อนถามกันเข้ามาโดยเฉพาะ เรื่องไปทำงานช่วงปิดเทอมที่อเมริกา (Work and travel) ผมขอมาต่อเลยนะครับ เรื่องวันเดินทางเลยล่ะกัน อิอิ และแล้ววันเดินทางก็มาถึง การเดินทางครั้งนี้ไม่ค่อยตื่นเต้นเหมือนแต่ก่อน อาจจะเป็นเพราะเราเคยเดินทางมาก่อน เลยรู้สึกไม่ตื่นหูตื่นตาเหมือนสมัยหนุ่มๆ เพียงแต่คราวนี้ เปลี่ยนมาเป็นสนามบินสุวรรณภูมิเท่านั้น ผมอยากจะบอกว่าผมมีเวลาเตรียมตัวน้อยมาก เหมือนขาดๆหายๆ เพราะรีบและกลัวว่าของจะเกินน้ำหนัก อีกทั้งยังเวลาที่ผมเก็บของออกจากหอ และวันเดินทางไปอเมริกามันกระชั้นชิดมาก สายการบินที่ไป เป็นสายการบิน ไชน่า แอร์ไลน์ครับ ผมต้องเช็คอินสามชั่วโมงก่อนเที่ยง แต่ท่านพ่อดันไปส่งสายมาก แถมเพื่อนที่มาส่งมันมาถึงก่อนแล้ว สองสามชั่วโมงอีก มีรางสังหรณ์ว่าจะตกเครื่อง แต่เอาเข้าจริง แมร่ง เครืองดีเลย์ยาวเลย เพราะวันนั้น คนเดินทาง และเช็คอีนกับ ไชน่าแอร์เยอะมากมาย โดยเฉพาะเด็กเวิร์ค ไม่ต้องพูดถึง เยอะมากๆๆๆ ถึงมากที่สุด ต่อเเถวกันยาวเหยียด วันนั้นเครื่องกำหนดออกเที่ยงครึ่ง เอาเข้าจริง สี่โมงเย็นกะอีกครึ่งชั่วโมง ดีเลย์อย่างเลวๆ นี่เอง คนแน่นมากมาย ท่านพ่อ ท่านน้อง และ woottank อิอิ เพื่อนๆ ผู้น่ารัก เพื่อนๆอีกรูป วันนี้ woottank ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆมาก ที่มีส่ง น้องหนู น้องนีล ลอร์ดไบท์ ไอ้หวาน คุณเจมส์ ที่อุตส่าห์สละเวลาอันมีค่ามาส่ง แถมมาก่อนเราอีก วันนี้ครอบครัวของ woottank ก็มีท่านพ่อกับคุณน้องมาส่งนี่เเหละ หนุกหนาน ขอบคุณมากมากอีกครั้ง หากกลับมาจะซื้อขนมมาฝากนะ พอเช็คอินเสร็จ (รอนานมาก ) อ่อลืมบอกไปว่ามีเจ้าหน้าที่โครงการ 1 คนมาอำนวยความสะดวกในการเดินทางด้วย เพราะมีผม พี่อั๋น และพี่พัทร ซึ่งมีกำหนดเดินทางช้ากว่าใครๆ เขา เลยเป็นส่วนเก็บตกอยู่สามคน ได้เดินทางพร้อมกันครับ และน่าดีใจที่อยู่ธรรมศาสตร์เหมือนกัน ขอเม้าเรื่องสนามบินนิสต์หนึ่ง ถือว่าเป็นครั้งแรกที่ใด้ใช้บริการสนามบินสุวรรณภูมิอย่างเต็มรูปแบบ ไม่ว่าฉี่ ล้างมือ ล้างหน้า ดูของที่ Duty free ดูอย่างเดียวนะ และใช้เป็นที่ขึ้นเครื่อง อยากบอกว่าสนามบินของเรานี่เจ๋งจริงๆ บังเอิญมารับส่งคนหลายครั้งแต่ไม่เคยเข้าไปในเกจซักที สุดๆน่ะ สวยงามมาก หากแต่เพิ่มห้องน้ำกับสถานที่อำนวยความสะดวกให้ผู้โดยสารมากๆ หน่อยก็จะดี นะ woottank เดินเล่นในเกจตั้งนาน เพราะเครื่องดีเลย์มากๆ มาดูกำหนดการอีกที จะใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพไปยัง เกาะใต้หวัน 3 ชั่วโมง จาก ใต้หวันไปเมือง San francisco และจาก San francisco ไปยังเมือง Philadelphia และนั่งรถต่อไปยังเมือง Dover รัฐ Delaware ดูแล้วมันวุ่นๆ ดี แต่ก็เถอะ นะ Woottank ว่าอะไรที่วุ่น มักจะมีเรื่องให้ทำเยอะเสมอ ดูตัวอย่างได้จากการเดินทางอันแสนยาวนานครับ อย่างน้อยก้เป็นเรื่องในบล็อคได้ ตอนขึ้นเครื่องไปหาที่นั่ง ครับแต่แอร์เค้าชี้ให้ขึ้นบันไดไปนั่งข้างบน พอขึ้นมา โอโห มันชั้นสองนี่หว่า แสดงว่าตั่วชั้นประหยัดของเราคงจะไม่มีที่นั้ง แล้วอาแจ๋นซี่คงไม่จองชั้นสองให้นั่งแน่ๆ เดชะบุญมากมาย ที่นั่งชั้นสองน่ะสุดๆ ไปเลย ทุกอย่างไฮหมด ขอไม่บรรยาย แอร์แทบจะคลานมาเสริฟของ ถ้าเขารู้ว่าเราจองตัวชั้น economic พี่แอร์จะบริการเราดีไหมน้อ เก็บบรรยากาศ Business class สามชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนโกหก ถึงแล้ว ใต้หวัน สนามบินสู้สุวรรณภูมิไม่ได้เล้ย แต่สะดวกโยธินกว่าอย่างไงไม่รู้ ไม่ว่าจะเป็นรถไฟฟ้าระหว่างอาคาร ห้องน้ำที่โอเคมากๆ มีเยอะดี และเงียบเหงาะ เพราะมาลงสองสามทุ่มแล้ว แถมยังดีเลย์อีกสามชั่วโมง กรรมจริงๆ เเวะเดินเล่นหลายรอบ ไปเจอเอาห้อง คิตตี้ ห้องหนึ่ง เป็นห้องของเด็กอ่อนครับ แปลกดีครับ หิวตะหงิดๆ เลยขากินบะหมี่ก่อน มันมากๆ ราคา 7 ดอลล่าเอง คราวนี้ถึงเวลาที่จะต้องเดินทางใกลแล้วครับ เป็นเวลาที่จะต้องออกเดินทางไป San francisco แล้ว คราวนี้คงจะยาวแน่ๆ แต่ก็อดดีใจไม่ได้ที่จะได้กลับไปอเมริกาอีกครั้งหนึ่ง ระยะเวลา 14 ชั่วโมงจาก เกาะใต้หวันไปยังเมืองซานฟรานซิสโก เล่นเอาเมื่อยตูดเลย แถมที่นั่งก็ไม่มีโทรทัศน์เล็กๆ ให้ดูเลยอ่ะ เซ็งมาก ปกติ จะมีจอเล็กๆ ให้ดูนี่นา ได้แต่หลับล่ะกัน พอมาถึงซานฟราน ตรงที่กลัวก็คือ ตอนเข้าเมืองนี่เเหละครับ ใจนึงก็กลัวว่าจะเข้าเมืองไม่ได้ เพราะเคยไปอ่านว่าเคยมีคนไม่ผ่าน ตม แต่ผมมาถูกต้องนิ ไม่น่าจะมีอะไรน่าเป็นห่วงครับ สนามบินนานาชาติซานฟรานซิสโก พอเอาเข้าจริงก็ผ่านฉลุย เตรียมไปเอากระเป๋าเช็คอิน แต่ด้วยที่เครื่องมันดีเลย์ซะนานจัด ทั้งจากไทย และใต้หวัน เลยไปเช็คอินไม่ทันเลยครับ ตอนนั้นเซ็งอีก เพราะไปถึงวานฟานเอา 3ทุ่ม เครื่องออก 3 ทุ่มครึ่ง ยังไงก็ไม่ทัน เลยนั่งแก่วกันซักพัก ส่วนพี่พัทรกะพี่อั๋นที่มาด้วยเลยไปทำเรื่องขอเคลมจากสายการบิน โดยขอที่พักคืนหนึ่งครับ เพราะการดีเลย์ของคุณทำให้ตกเครื่องในประเทศเลย ซึ่งก็ได้มาครับ ดีใจกันมาก ได้ทั้งคูปองค่าอาหารและที่พักฟรี โรงแรม Sleep inn ครับ ชื่อน่ารักมาก ก่อนออกจากสนามบิน ซื้อแฮมเบอร์เกอร์ฉบับอเมริกันและเฟนฟรายมาด้วย หอมมาก กลิ่นคลุ้งเลย ส่วนทางสนามบินเค้าก็มีรถรับส่งจากสนามบินไปโรงเเรมด้วย สะดวกดีครับ Woottank พี่อั๋น และพี่พัทรก็นอนพักกันอย่างมีความสุข ที่ Sleep inn โดยมีตารางเดินทางพรุ่งนี้ตอนเช้าครับ ตื่อเช้ามาขอถ่ายรูปในมุมหรูหราในโรงแรมนิสนึง มีคนชมว่าเล่นเพราะ แต่ยังไม่ได้เปิดครอบฝาเปียโนอ่ะ พอเช้าทุกคนตื่นมาด้วยความสดชื่น อากาศหนาวมาก ถ่ายรูปคั่นเวลา รอรถมารับไปสนามบินครับ ตอนนั้นดีใจที่ได้เดินทางแล้ว แต่ใจก็กลัวอยู่เหมือนกันว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นไหม เพราะอนาคต ไม่แน่นอนเหลือเกิน ที่สนามบิน กว่าจะตรวจโน่นตรวจนี่เสร็จ ใช้เวลานานมากมาย ทางสนามบิน คนเยอะมาก โดยเฉพาะการตรวจชาวต่างชาติเข้าประเทศ ซึ่งมีความเข้มงวดสูงมาก แถมแถวยังรอยาวอีก มากๆ ส่วนแถวชาวอเมริกันน่ะหรอ เยอะแต่เร็วมาก ชาวต่างชาติอย่างเราๆ โดนตรวจอย่างละเอียด เข้าห้องตรวจ มีลมยิงด้วย แปลกๆดี คิดมาคิดไป อเมริกาคงจะสร้างศัตรูไว้เยอะ จึงมีคนลอบทำร้ายมาก จะเห็นใจหรือสมน้ำหน้าดีนะ แต่ที่แน่ๆ พวกไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างเราต้องมาเสียเวลาตรวจโน่นตรวจนี่อย่างไม่สะดวกนัก หลังจากตรวจเสร็จ คราวนี้ก็เป็นเวลา รอเครื่องล่ะครับ ใจตอนนี้อยากให้ถึงเร็วๆจัง ขี้เกียจรอเเล้วอ่ะ รู้สึกว่าจากเมืองซานฟรานซิสโกไปยัง เมืองฟิลาเดลเฟีย จะใช้เวลาราวๆ 6 ชั่วโมงครับ สายการบินในประเทศของอเมริกา บริการยังกะรถทัวร์เมืองไทย ไม่น่ารักเอาเสียเลย เห็นแต่เเก่ๆ ไม่เจริญหูตา คราวนี้ไม่ได้นั่งข้างหน้าต่าง เสียใจจังเลย เมื่อคืนใช้เวลานอนทั้งคืน ใจตอนนั้นอยากออกไปเที่ยวในเมืองมาก ถ้ามาตนเดียวนะ จะออกไปแล้ว เสียดายมากมาย แต่ก็ต้องอดรอไว้ก่อน ก่อนที่จะเที่ยว คงต้องทำงานก่อน ถ้าได้ตังมาเท่าไร ก็จะคืนท่านพ่อไปให้หมด แบบว่าสร้างเครดิต นิส นึง ภาพทิวทัศน์ระหว่างนั่งไปฟิลาเดลเฟีย ในที่สุดก็ถึงฟิลาเดลเฟียจนได้ ดีใจมากๆขี้เกียจนั่งเครื่องหลายต่อชะมัด (ตอนขึ้นครั้งแรก จะชอบต่อเครื่องมาก เหมือนจะสนุก ) สนามบินที่นี่ดูคึกคักดี โล่งสบายๆ คราวนี้ต้องไปรับกระเป๋า และออกเดินาทางสู่เมืองโดเวอร์ รัฐเดลาเเวร์ ภายในสนามบิน ฟิลาเดลเฟีย เมืองฟิลาเดลเฟีย เห็นแต่ไกลบนทางด่วน การเดินทางออกจากสนามบินไป โดเวอร์ ไม่มีการเตรียมการใดๆ ทั้งสิ้น เราสามคนนั่งคิดว่าจะไปกันอย่างไร ของก็เยอะซึ่งมีหลายทางเลือกมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรถเกรย์ฮาว รถไฟ เยอะเเยะไปหมด แต่เวลาเดินรถมันต้องรออีกนานมาก เราสามคนจึงตัดสินใจนั่งแทคซี่ครับ นั่งกันไปราวๆ 2 ชั่วโมง เสร็จสรรพ หารกันแล้ว ก็ราวๆ 80 ดอล หากคูณออกมาละก็ พ่อจะว่าไง ขึ้นแท็กซี่เป็นพัน เหอๆๆ สนามรถแข่ง โดเวอร์ดาวน์ บรรยากาศรอบนอกเมือง Dover Delaware ไชโย ถึงแล้ว เมือง Dover Delaware !!!! นี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น โปรดติดตามตอนต่อไปคร๊าฟฟฟ (ครับ) ต้องขออภัยเพื่อนๆที่ส่งคำถามเรื่องไปเวิร์คนะครับ ที่ได้ตอบช้าและไม่ได้ตอบไปเลย อย่างไรเสีย woottank จะพยายามเข้ามาอัพบล็อคบ่อยๆ และสามารถมาคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรื่องเวิร์คได้นะครับผม   Create Date : 23 มีนาคม 2552 5 comments Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2561 10:15:36 น. Counter : 810 Pageviews. Share Tweet

ดูรูปไว ๆ นึกปว่า ปอ ทฤษดี พระเอกช่อง 3 ค่ะ   โดย: คุณนายเหรียญบาท 24 มีนาคม 2552 6:20:17 น.

อุ๊ย น้องมาริโอ่ ล้อเล่นจ้า มาเยี่ยมคะ เคยไปเวิคมาเช่นกัน แต่ไปที่ RI สนุกดีคะ ได้ประสบการณ์ เห้นเด็กๆๆไปกัน ก็อยากไปบ้าง แต่ช่วงนี้ร่างกายไม่ฟิตคะ ขอพักฟื้นสักหน่อย และประด็นเพิ่งกลับมาจากเมกาเดือนที่แล้ว หนาวเกิน แต่ เห้นไป Delaware เป้นรัฐของ Joe Biden นิน่าๆๆ 555 ขอให้สนุกนะคะ หาเงินได้เยอะๆๆ   โดย: Friendlyjoycy 24 มีนาคม 2552 11:25:06 น.

อ๊ายยยยยยยยยย มีรูปที่หน้ามันน้อยกว่านี้ไหมคะเพื่อนจ๋าาา *คิดถึงวุธโคด ๆ*   โดย: เกร็ดน้ำค้าง 27 มีนาคม 2552 23:54:25 น.

วู๊ดเเต๊งฟลุ๊คจังได้นั่งชั้นบิซิเนสด้วย   โดย: มาดามอุ้ย 28 มีนาคม 2552 0:13:42 น.

ว่าจะมาต่อ ไม่มีเวลาเล้ย เน็ตที่บ้านก็เล่นไม่ได้   โดย: woottank (woottank ) 30 พฤษภาคม 2552 18:03:15 น.