Bloggang.com : รินตินติน : เดือนที่ 16: เด็กชายสามป่อง

เดือนที่ 16: เด็กชายสามป่อง

“ทำไมล่ะฮะ ทำไมแม่ถึงเรียกณฐว่า สามป่องล่ะ”

ป่องที่หนึ่งคือ แก้มป่อง ไงจ๊ะ
ช่วงนี้แม่สังเกตว่าณฐแก้มป่องจังเลย ดีๆๆ เวลาหอมจะได้เต็มๆตะหมูกแม่หน่อย อิอิ

แม่แอบดีใจ เวลาได้ยินคนบอกว่า เอ๊ โตขึ้นมาหน้าชักเปลี่ยนไปเหมือนคุณแม่นะเนี่ย ก็เพราะแม่ได้ยินแต่คนเขาบอกว่า ณฐหน้าเหมือนพ่อมาตลอดเลยน่ะสิ (ไม่ใช่ไร แม่แอบอิสสสพ่อน่ะ) สงสัยจะเหมือนแม่ก็ไอ้ตรงแก้มป่องๆนี่แหละ ก็เพราะระยะ 2-3 เดือนมานี่ ณฐทานข้าวได้เยอะขึ้น ทานครบ 3 มื้อ ก็เลยโตวันโตคืน (แต่ก็ซนวันซนคืนเป็นเงาตามตัวเหมือนกัน แฮ่ๆๆๆ) ตัวก็ยาวขึ้น อย่างที่แม่อยากให้เป็น ซ้าธุ ขอให้สูงยาวเข่าดีนะลูกนะ

ป่องที่สอง คือ หางแมงป่อง
เย่ๆๆๆ ในที่สุดณฐก็ผมเริ่มยาวแย้ว แม่ล่ะรอให้หนูผมยาวๆ มาตั้งปีฝ่าๆนะเนี่ย คิดอยู่ว่าทำไมณฐถึงผมน้อยนัก ในเมื่อพ่อกับแม่ผมออกจะเยอะแยะเต็มกะบาล 55555 ช่วงนี้ผมยาวขึ้น แล้วก็แอบหยิกเล็กน้อย (เขาเรียกหยักศก หรือเปล่าหว่า) ช่วงท้ายทอย น่ารักดี มันงอนๆๆเหมือนหางแมงป่อง คุณยายเลยเรียกว่า ผมหางแมงป่อง เวลาถามว่า ไหน หางแมงป่องอยู่ไหนลูก ณฐจะเอามือไปแตะๆๆที่ท้ายทอย แน่ะ รู้อีก อิอิ พอผมยาว เลยเห็นชัดว่าเป็นเด็กเหงื่อออกง่ายมาก ขนาดว่านั่งเฉยๆ ไม่มีลมพัด เหงื่อก็ออกเปียกหัวหมดเลย ท่าทางจะขี้ร้อนเหมือนแม่อีกอย่างนึงด้วย 55555

ป่องที่สาม คือ พุงป่อง ค้าบ ความที่ณฐไม่ใช่เด็กอวบอ้วนล่ำบึ้ก แถมแขนขาก็ไม่ได้ใหญ่โต เพราะฉะนั้นเวลาทานอาหาร แล้วถ้ามื้อไหนเจริญอาหารมากเป็นพิเศษล่ะก็ พุงของณฐก็จะป่องๆๆออกมาให้เห็นทันที (คล้ายๆ เป็นพุงโร หรือเปล่าเนี่ย) หุ่นแบบอาเสี่ยเล็กน้อย 5555

อย่างที่บอกไว้แต่แรก ช่วงนี้โตวันโตคืน ซนวันซนคืน ก็เลยเกิดอุบัติเหตุบ่อยๆ เช่น เดินหกล้ม เพราะจะเริ่มวิ่ง ลำพังหกล้มในบ้าน แม่ก็เป็นห่วงแล้ว แต่มีอยู่ครั้งนึง ณฐไปหกล้มบนถนน หน้าคะมำลงไปบนพื้นถนน หน้าผากเป็นรอยหินตำจุดๆแดงๆ เลย ดีที่ยังไม่ถลอกปอกเปิก, บางทีก็ตกเก้าอี้ทานข้าว เพราะความที่ไม่ยอมนั่งทานดีๆ จะต้องยืน เอื้อมมือคว้านู่นนี่ จนหล่นตุ้บลงไป เฮ้อออ

เรื่องพูด ก็ยังไม่ไปไหนเลย ได้แต่ ม่ะๆๆ ป่ะๆๆ เหมือนเดิม อ้อ ออกเสียง เอ๋.......ชัดเจน ตอนเล่นจะเอ๋ บางทีก็มีเรียก แม...ม่ แล้วชูมือให้อุ้มๆๆหน่อย (ทีงี้ล่ะเรียกได้เชียวนะ

) เวลาอยากได้อะไรก็จะชี้ๆๆๆๆ ถ้าเราหยิบอะไรมาให้ไม่ถูก ก็จะชี้ไปที่เดิม แล้วก็ทำชี้ย้ำๆๆ พร้อมออกเสียงอื้อๆๆ ทำหน้าดุๆ ขมวดคิ้วด้วย (แหม ลีลาพ่อคุณ) พอแกล้งทำเป็นไม่รู้ ไม่เข้าใจ บอกให้เรียกก่อน ว่าจะเอาอะไร ก็ไม่ยอมเรียก พี่เขาร้องไห้พ้นเลย

แต่เรื่องเข้าใจสิ่งที่เราบอกน่ะ ก็พอจะเข้าใจอยู่ บอกประโยคยาวๆ ก็เข้าใจ ทำตามได้ เช่น เคยซื้อกางเกงใหม่มาให้ณฐ แล้วเอามาให้ณฐดู เสร็จแล้วก็เลยเอาไปใส่ในตะกร้าซัก พอคุณยายกลับมาบ้าน แม่ลองบอกณฐ ว่า ณฐคับ เอากางเกงใหม่มาอวดคุณยายกันดีกว่า ณฐหันมองหากุงเกงใหม่ทันที แต่ไม่เห็น หันมาทำมือบ๋อแบ๋ใส่ แม่เลยบอกว่าเมื่อกี้แม่เอาไปไว้ในตะกร้าซักแล้วล่ะลูก ณฐต้องไปเอามาใหม่คับ ณฐไม่ว่าไร เดินต๊อกๆไปหยิบจากในตะกร้ามาให้คุณยายได้ด้วยอ้ะ (ไม่รู้ว่าอย่างนี้เรียกเก่งป่าว แต่แม่ล่ะปลื้มจริงๆ อิอิ

)

ชอบมาทำพลอยหัวเราะกับผู้ใหญ่ด้วย เวลาเขาเล่าอะไรกันแล้วก็ขำๆ ณฐจะหันมาทำคอเอียงๆฟังด้วยๆ แล้วก็พลอยหัวเราะด้วย ไม่รู้รู้เรื่องป่าว แต่ถูกจังหวะดีจริง จริ๊ง 555555

อ่านหนังสือก็ยังไม่จบเล่มเหมือนเดิม เปิดได้ 3-4 หน้า แม่กำลังเล่าเพลินๆ เปลี่ยนอีกและ แง่มๆๆ หนังสือเด็กๆไม่ค่อยชอบดู แต่ชอบดูหนังสือนิตยสารต่างๆ (แค่เปิดๆดูน่ะ) ดูได้นานเชียว ช่วงนี้ก็ฮิตเขียนหนังสือ เห็นท่าจับปากกาก็ดูทะมัดทะแมงดี