|
Oceanman Krabi 2019
Openwater Swimming
November 2-3, 2019 https://oceanman-openwater.com  ตอนลงงานนี้ ภาพที่ฝันไว้คือ
แดดจ้าๆ ทะเลกระบี่สีฟ้าใส คลื่นเรียบๆ ได้ว่ายน้ำนิ่งที่มองเห็นพื้นทราย  ถึงวันจริง...ฝนตกจริงจัง 
ก่อนปล่อยตัว กลุ่มหมวกเขียวที่จะว่าย 5 กิโล ฝนก็ยิ่งเทลงมา
เข้าไปหลบใต้เต้นท์ รอฝนซาซักพักถึงได้ปล่อยตัว
บรรยากาศตอนว่ายคือ ตลอด 2 ชั่วโมงที่ว่ายน้ำ ไม่เจอแดดเลย 
แต่ก็ต้องสู้กับคลื่นทะเลแทน  เส้นทางการว่าย จะเป็นแนวเฉียงไปทางซ้ายตรงออกไปสู่ทะเล 2.5กิโล แล้วก็ u turn กลับมา 2.5กิโล รวมเป็น 5กิโลพอดี
ขาไป คลื่นจะเข้าทางด้านขวา หลบไม่ทันก็กินน้ำทะเลไปสองอึก ไม่เจอแมงกะพรุน น้ำค่อนข้างดี ขยะไม่เยอะเท่าไหร่
มีช่วงใกล้ๆ u turn ที่จะมีกิ่งไม้เยอะมาก ลุยกิ่งไม้ ก็คันแป๊ปนึง งานนี้นักว่ายน้ำเยอะ ตลอดทางว่ายไม่เหงาเลย ไม่ได้มีช่วงที่เราโดดเดี่ยวอยู่กลางทะเล
 ...เอาใหม่... จะเล่าแบบเขียนบันทึกให้ตัวเองกลับมาอ่านแลัวนึกบรรยากาศได้
งาน Oceanman เป็นรายการที่เราอยากลงตั้งแต่ตอนมาจัดครั้งแรกเมื่อปี 2018 มีให้เลือก 3 ระยะ คือ
10กิโล เรียกว่า Oceanman
5กิโล เรียกว่า Half Oceanman
2กิโล เรียกว่า Sprint เราอยากว่าย 5กิโล แต่ปีที่แล้วกลัวจะไม่ไหว ไม่เคยว่ายน้ำไกลขนาดนั้น
ก็เลยลองไปลง Swimathon Namsai Sport 4กิโล กับ Thailand Swimathon 6กิโลก่อน
พอมั่นใจ จะได้มาลง Oceanman ในปีนี้  เมื่อเดือน พฤษภาคม เปิดรับสมัคร Oceanman 2019 เป็นครั้งที่ 2 ที่ประเทศไทย
ว่ายที่ทะเลกระบี่เหมือนปีที่แล้ว เรารีบกดสมัคร 5กิโลทันที (อย่างลังเลนิดนึง) พอมีPromotionตั๋วเครื่องบิน Bangkok Airways ก็ซื้อตั๋วไว้เลย
ชวนแม่ไปด้วยกัน ให้แม่ไปเที่ยวกระบี่ (ค่าตั๋ว 2 คน 4,760 บาท) ส่วนโรงแรม Official คือ Dusit Resort ซึ่งเป็นโรงแรมระดับดีมาก ราคาก็แพงตาม ทีแรกเราจะจองโรงแรมใกล้ๆนั้น แล้วค่อยเดินมาแข่ง
แต่ว่าคุณแม่ค่ะ… คือแม่อยากอยู่ Dusit Resort จัดการไปถามเพื่อนที่เคยทำงานที่นั่น
และจองให้เราเรียบร้อย (4,800 บาท) สมัครเรียบร้อย ได้ตั๋วเครื่องบิน ได้ที่พัก ที่เหลือก็คือ รอ… อีก 6 เดือนถึงวันแข่ง  Sat. November 2, 2019 เช้าให้น้องไปส่งสนามบินสุวรรณภูมิ พาแม่เข้าไปรอที่ Lounge Bangkok Airways แม่ตื่นเต้นมาก จะได้ไปกินข้าวต้มมัดในตำนาน  แต่!! วันนี้ไม่มีข้าวต้มมัดจ้าาา เป็นขนมต้มแทน
อด...  เครื่องบินออก 9โมง ไปถึง กระบี่ประมาณ 11โมง รับกระเป๋าเรียบร้อย มี Shuttle Van Oceanman รอรับจากสนามบิน ไปโรงแรมดุสิตธานี
นั่งรถไกลเหมือนกันแหะ สนามบิน กับหาดคลองม่วง ห่างกันประมาณ 45 นาที Check In รับบิบ เจอเพื่อนๆ ถ่ายรูปๆ
บ่ายๆ ก็เปลี่ยนชุด ลองว่ายน้ำ
โหยย คลื่นแรงมาก ว่ายไปไม่ถึงไหน ก็ว่ายกลับมา
ไม่อยากใช้แรงเยอะ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าพรุ่งนี้หมดแรง  ตอนเย็นเป็น Dinner Party ที่ทางงานเตรียมไว้ให้นักว่ายน้ำ เราลงไปที่งานเลี้ยง โห คนเยอะมากก ไม่มีที่นั่งเลย จริงๆ คือเขาจัดเป็นโต๊ะกลม แล้วเรามาคนเดียว แต่คนอื่นๆเขามาเป็นกลุ่มๆอยู่แล้ว
เราก็เลยไม่รู้จะไปนั่งกับใคร แล้วคิวตักอาหารก็ยาวมาก แบบไม่กระดิกเลย เราเดินไปมาซักพัก เอาไงดี พอดี มีพนักงานเอาข้าวผัดเพิ่งผัดเสร็จ ร้อนๆควันลอย มาวางโต๊ะเล็กๆอันนึง เราถือจานเดินไปเดินมาอยู่ ก็เลย ให้พนักงานตักข้าวผัดให้
แล้วก็ไปตักแตงโมอีกจาน
แล้วก็ ถือจานเดินดุ่มๆไปกินที่ห้องพัก 555 เป็นข้าวผัดที่อร่อยมากกก จริงๆนะ แล้วก็แตงโมก็หวาน สดชื่นเลยแหละ  Sun. November 3, 2019 นอนหลับไม่สนิท ทั้งที่ห้องพักก็ดีมาก
ตื่นเต้นอ่า ตั้งนาฬิกาปลุกตี 5:15 ล้างหน้า กินขนม แต่งตัว
ลงไปรับ ChipTimeใส่ข้อเท้า แล้วก็ Body Mark เขียนเลขที่แขน
 ยืนรอริมทะเล อ้าว ฝนตกหนัก หนาว วิ่งไปหลบฝนก่อน
ปล่อยตัวได้ประมาณ 7 โมง สัญญาณปล่อยตัว (จำไม่ได้ว่ามีสัญญาณแตรป่าว) พอคนวิ่งๆไปในทะเลกัน
เราก็รอให้เขาไปซักพัก แล้วก็วิ่งตามไป ตรงตื้นๆ หินเยอะอะ มองไม่เห็นพื้นทราย เหยียบลงไปมีแต่หิน เห็นคนข้างหน้าเริ่มว่าย ก็จะเริ่มว่ายบ้าง
พอขาถีบกบเท่านั้นแหละ เข่าขวาครูดกับหินใต้น้ำ ฮือๆ… เจ็บอ่าาา ลุกขึ้นมาเดินต่อ รอให้ลึกกว่านี้ค่อยว่าย ว่ายไปซักพัก เจ็บเข่าแหะ แสบๆ จะเกาะbuoy ยกเข่ามาดูดีป่าว
นึกขึ้นได้ ถ้าเรายกเข่ามาดู แล้วเห็นแผล แล้วถ้าแผลดูเยอะ เราจะทำยังไง?? ถ้าเราเห็นเลือดออก เราจะเจ็บ แล้วเราจะกังวล แล้วก็ว่ายต่อไม่ได้ เราอาจจะว่ายกลับฝั่ง
ถ้าเราไม่เห็นแผล ก็นึกซะว่าไม่เป็นไร แล้วก็ว่ายต่อไปอีก 2 ชั่วโมงให้จบ ขึ้นฝั่งแล้วค่อยว่ากัน โอเค เราจะไม่ดูแผล ว่ายต่อไป ซัก 2 กิโล เราเกาะทุ่นลอยตัว มีนักว่ายน้ำผ่านมาถามว่า Hi, U Turn here?
(ห้ะ จะมา U Turnอะไรตรงนี้ เราแค่ลอยตัวเล่นๆ) No, overthere. (ชี้ไปตรงนู้นนนเลย) What time is it? (ถามเราว่าตอนนี้กี่โมงอะหรอ? ก็ไม่รู้อะ)
เลยบอกไปว่า พวกเราว่ายน้ำมา 50 นาทีแล้ว เขาก็บอกว่า งั้นก็คง 2กิโลแล้ว เออ... มีการคุยกันในน้ำด้วยแหะ
ครบ 2.5กิโล ตรงจุด u turn จะมีเรือให้น้ำ อยู่ทางซ้าย แต่ต้องว่ายออกไปหลายสิบเมตรเหมือนกัน
ตัดสินใจไม่ไปดีกว่า ไม่ต้องกินน้ำก็ได้ (ก็กินน้ำทะเลไปแล้วนี่ 555)
u turn ไปแล้วว่ายกลับฝั่งเลยละกัน
ระหว่างทาง มีนักว่ายน้ำ เกาะทุ่นถือขวดน้ำ(ที่มีน้ำอยู่ครึ่งนึง)พูดอะไรซักอย่าง เราเลยโผล่หัวขึ้นมาฟัง
เขาถาม Who wants water? ประมาณนี้ โอ้ว ช่างใจดีจัง เราคิดว่าจะเอาดีมั้ย แต่ไม่ได้หิวน้ำนี่นา
ไม่กินดีกว่า No, Thank you ขอผ่านค่ะ  ช่วงว่ายเข้าฝั่ง คนว่ายห่างกันมาก ไม่แออัดเหมือนขาออกฝั่ง เราเริ่มไม่รู้ทิศทาง ไม่รู้จะตามใคร ว่ายเบี้ยวไปมาละ
ซักพัก เจอผู้ชายคนนึงอยู่ทางซ้ายห่างออกไปซัก 15 เมตร เขาว่ายท่ากบ (เร็วด้วย)
เอาล่ะ มองตามคนนี้แหละ ไม่ต้อง Sighting เองละ แต่ เขาอยู่ทางซ้ายจ้าาา เราต้องเปลี่ยนเป็นหันหายใจซ้ายแทน
ก็ตามเขาไปเรื่อยๆ รู้สึกไม่มั่นใจที ก็ Sighting เองบ้าง เข้าฝั่งแบบงงๆ จุดที่ออกมา อยูห่างจากซุ้มป้าย Finisherอะ ขึ้นบนเสร็จ ต้องวิ่งลุยทรายไปอีกร้อยเมตรถึงจะถึงจุด Finish
Swim 5Km 2:12 ชั่วโมง 
 เจอพี่โซเฟีย เจอเรารีบประกาศ ประวัติมีมี่ เย้ย เราจะเดินไปกินน้ำ พี่โซเปียก็คว้าแขนไว้ แนะนำให้รู้จักกับอีกคนนึง (ใครไม่รู้)
เราก็shake handไปเรื่อย ถ่ายรูป แล้วออกมากินน้ำ
 เลือดยังซิบๆอยู่ที่เข่าแหะ เอาน้ำราดเข่า แล้วเดินไปปฐมพยาบาล เสร็จเดินไปถ่ายรูปกับเพื่อนๆ
เย่ I am Half Oceanman เป็นมนุษย์ครึ่งทะเลแล้วค่ะ
| Create Date : 06 พฤศจิกายน 2562 |
|
0 comments |
| Last Update : 8 พฤศจิกายน 2562 17:02:24 น. |
| Counter : 1650 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [