ตั้งแต่เขียนบล็อคมาก็ตั้งนาน..ยังไม่ได้เล่ารายละเอียดตัวเองเลย..วันนี้ก็เลยถือโอกาศ (เหงาๆ เบื่อๆ เซงๆ )

บอกเล่าเรื่องราวของตัวเองซะหน่อย

ชื่อ แอมค่ะ เพื่อนเรียก อิแอม นังแอม หรือแอมเฉยๆ หัวหน้าเรียก ไอ่แอม อาจารย์เรียก   มาลิสา (ถั่วปากอ้า)

อายุก็ 24  แล้วง่ะ 

สถานะทางครอบครัว ไม่ค่อยได้อยู่กะพ่อแม่ ส่วนมากจะอยู่กะยายแล้วก็ป้า (ปัจจุบันก็อยู่กะป้า แล้วก็เปนลูกบุญธรรมของป้า เพราะป้าไม่เคยแต่งงาน (ภาษาบ้านเรียกว่า ขึ้นคานทอง 555) ตลอดชีวิตที่ผ่านมา พ่อกะแม่พยายามรบเร้าให้ไปอยู่บ้าน แต่ไปได้ไม่กี่วันก็กลับมาบ้านป้า เพราะมันนอนไม่ค่อยหลับ(แปลกคนนอนบ้านพ่อกะแม่ไม่หลับ) แล้วก็มีน้องชาย 1 คน ตอนนี้เป็นหนุ่มแล้วมีแฟนซะด้วย ตอนนี้เรียนอยู่ปี 1 เทคโนราชมงคล เชียงใหม่ ตะก่อนทะเลาะกันแทบตาย แต่เดี๋ยวนี้รักน้องมาก เป็นห่วง กลัวโดนเขาหลอก(ใครหลอกใครมะรู้ 55) ส่งตังให้น้องทุกเดือน (บางครั้ง)

การงาน ตอนจบมาใหม่ๆ สมัครเป็นครูอนุบาลอยู่ รร.ใกล้บ้าน ทำได้แค่ 3 เดือนก็ลาออก (ไม่ใช่ไม่สนุกนะสนุกมาก แล้วเด็กก็รักด้วย แต่ว่าโดนครูที่นั่นเอาเปรียบ เพิ่งจบใหม่ยังไม่ทันคน เค้าบอกให้ทำไรก็ทำ พอทำแล้วโดนหักหลังแบบซื่อๆ ก็เลยเจ็บแล้วจำ ไม่ทำแล้วกะครูเพราะเรื่องมาก กลั่นแกล้งกันอยู่นั่นแหละ ไว้ใจใครไม่ได้เลย แล้วสอนเด็กให้เป็นคนดีได้ไงฟระ..) หลังจากนั้นวิจัยฝุ่นอยู่ที่บ้านประมาณ 4 เดือน ไปสมัครงานทำที่เทศบาลใกล้บ้าน ปรากฎว่าเค้ารับ แล้วก็ทำอยู่เรื่อยมาจนได้บรรจุเป็นพนักงาน สรุปแล้วทำงานที่นี่มาแล้ว  3 ปี มีสุขและทุกข์ปนกันไป นั่นแหละรสชาติชีวิต

งานอดิเรก  ชอบฝันกลางวัน ฝันไปเรื่อยเปื่อย (แต่มีความสุขดีแฮะ งั้นก็ฝันต่อไป) 

ชีวิตความรัก  หมั้นกะแฟนไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ปีนี้ก็ยังไม่ได้แต่ง เรื่อยๆ เอื่อยๆ  เก็บตังยังไม่ได้ ขาดความหวานในชีวิตคู่ เบื่อแล้วก็เบื่อกับนิสัย ครอบครัวเราถูกเลี้ยงมาคนละแบบ ครอบครัวแอม ไม่เคยตามใจ ฝึกให้พึ่งพาตัวเอง คิดเอง แต่ก็คอยดูแบบอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ  ครอบครัวแฟน ตามใจลูกมากจนเสียนิสัย อยากได้อะไรก็ประเคนให้แม้จะเป็นหนี้บานตะไทก็ตาม เห็นคนอื่นดีกว่าคนในครอบครัว ..เฮ้อ

ปัจจุบันไม่มีอะไรเป็นชิ้นเปนอัน ตั้งใจอะไรไว้ก็ทำไม่สำเร็จ..เพราะเหนื่อยแล้วก็ขาดกำลังใจ

ความฝัน อยากมีบ้านเป็นของตัวเอง มีเงินมากพอที่จะดูแลพ่อและแม่แล้วก็คนในครอบครัว เลี้ยงแมวไว้เต็มบ้าน เลี้ยงหมาด้วยนะ