ใครว่าวันพรุ่งนี้ไม่มีทางมาถึง.... ไม่ได้เข้ามาใน blog ซะนาน ใจไม่เข้มแข็งพอที่จะเข้ามาเจอสิ่งที่เราพยายามจะให้มันกลายเป็นอดีต กล้าๆกลัวๆกับเงาจางๆของใครอีกคนที่ยังถูกเก็บอยู่ในซอกเล็กๆ ของกล่องอดีต ในวันที่หมดแรง ล้า และมีแต่น้ำตา มันดูเหมือนกับว่า พรุ่งนี้ ไม่มีวันมาถึง วันที่ และ เวลาล้วนผ่านไป แต่เรายังอยู่ที่เดิม ไม่สามารถเดินออกมาจากวันเวลาเก่าๆได้เลย ซักพักแล้วที่เราตื่นขึ้นมาแล้วไม่รู้สึกทรมาน หรืออย่างน้อยมันก็ไม่มากเท่าเก่า ความรู้สึกที่ว่า วันนี้อีกหนึ่งวันเป็นอุปสรรคชิ้นยักษ์ และเป็นความยากลำบากที่จะต้องผ่านไปให้ได้ ไอ้ความรู้สึกแบบนั้นมันจางลง เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็เช้า And this,too,shall pass เป็นชื่อหนังสือที่สะกิดใจเราตั้งแรกที่จับ ความหมายที่ว่า "ในที่สุดแล้ว มันก็จะผ่านไป" เหมือนเป็นคำปลอบใจที่เราไม่เคยรู้สึกได้ว่ามันจะเป็นจริง ณ วันนี้ของเรา ที่รู้สึกว่าการมีวันพรุ่งนี้รออยู่นั้นช่างดีจริงๆ ลองมองย้อนกลับไปในเวลาเก่าๆ หลายเดือนที่ผ่านมา น้ำตาที่เสียไป และกับอะไรทั้งหมด สอนเราว่า ไอ้หวานเอ๋ย And that,too,already passed ^_^ วันที่ยิ้มกับชีวิตได้นี่มันสุดยอดเลยเน๊อะ สำหรับอีกหลายๆคน มันคงจะธรรมดาล่ะนะ แต่สำหรับเรา การที่เราสุขกับวันนี้ และรอคอยการมาถึงของวันพรุ่งนี้ได้เนี่ย เป็นอะไรที่เราคิดว่ามันดีเหลือเกินแล้ว ป.ล. นี่ๆ เด็กชายของชำร่วย ขอบคุณนะที่ทำให้วันพรุ่งนี้มันไม่น่ากลัวอีกต่อไป   Create Date : 03 สิงหาคม 2552 3 comments Last Update : 3 สิงหาคม 2552 4:57:11 น. Counter : 1622 Pageviews. Share Tweet

แล้ววันนึงมันก็จะผ่านไป ยังใช้ได้อยู่เสมอค่ะ แต่มักจะรู้ว่ามันจริงก็ตอนที่มันผ่านไปแล้วนี่ล่ะค่ะ ณ ตอนนั้น ใครอย่าพูดเชียวๆ   โดย: oRanGIsM 3 สิงหาคม 2552 6:17:30 น.

เป็นกะลังใจให้นะค๊า รู้สึว่าเราจะรู้สึกคล้าย ๆ กันเลย ระหว่างกล้า ๆ กลัว ๆ ว่าจะกลับมาที่บล็อกนี้อีกดีมั๊ย เพราะไม่อยากเห็นไม่อยากรู้สึกเจ็บแบบนั้นอีก เป็นกะลังใจให้น๊า สู้   โดย: minporee 3 สิงหาคม 2552 6:33:35 น.

สวัสดีจ้าแวะมาทักทาย   โดย: หน่อยอิง 3 สิงหาคม 2552 10:50:05 น.