Group Blog All Blog
|
หนังสือที่สนุกเหนือความคาดหมาย ขึ้นหัวข้อนี้ เนื่องจากเราไปรื้อหนังสือที่คิดจะเอามารีวิวใน blog ของตัวเอง ระหว่างเลือกก็เจอหนังสือเรื่อง "วันที่รักเป็นใจ ของ Charlotte Hill" เลยได้ความคิดว่าน่าจะรีวิวหนังสือที่สนุกเหนือความคาดหมายไว้เสียหน่อย ขอเริ่มที่หนังสือซึ่งเป็นแรงบันดาลใจในการเขียนวันนี้  Romancing Mr. Briggerton โดย Julia Quinn ชื่อภาษาไทยของหนังสือเรื่องนี้คือ"วันที่รักเป็นใจ" ขอใช้ภาพหน้าปกหนังสือที่เป็นของสำนักพิมพ์ต่างประเทศ เราว่ามันน่ารักดีค่ะ จริงๆแล้วเรื่องนี้อยู่ในกองดองของเรามานานมากๆๆๆ จนลืมไปเลยด้วยซ้ำว่าเคยซื้อมา แต่วันนึงที่เราไม่มีหนังสืออ่าน และเกิดอารมณ์ไม่อยากซื้อมาอ่านเพิ่ม ก็เลยรื้อหนังสือเก่าๆขึ้นมา ใจจริงอยากอ่านหนังสือแนวที่เราประทับใจ ประมาณรักแรกอ่าน เช่น ขอเพียงแค่ฝัน (dreaming of you by lisa kleypas) หรือ พลอยพราวแสง (remember when by judith mcnaugth) แต่เมื่อเจอเล่มนี้ก็เลยรู้สึกว่าตัวเองมีหนังสือที่ดองไว้หลายเล่มเกินไปแล้ว ควรได้เวลาเสียที เลยเลือกเล่มนี้มาอ่านลองของก่อนเป็นเล่มแรก ในปี 1812 ใจกลางมหานครลอนดอน ตัวเรื่องเริ่มต้นที่การกลับมาจากการท่องเที่ยวของ คอลิน บริดเจอร์ตัน ในอายุ 33 ปี ใครๆต่างพากันจับตาดูหญิงสาวที่จะมาเป็นเจ้าสาวของเขา ไม่แปลกหรอก เพราะคนตระกูลบริดเจอร์ตันเป็นที่สนใจของเหล่าไฮโซในลอนดอนมาเนิ่นนาน และเพิ่มความสนใจขึ้นเรื่อยๆเมื่อปรากฏโฉมในคอลัมน์ซุบซิบของเลดี้วิสเซิลดาวน์ แน่นอนว่าคอลินรู้สึกอึดอัดกับความกดดันเหล่านี้ เขาไม่สามารถเต้นรำกับใครหรือสนใจสาวน้อยคนไหนได้เป็นพิเศษ คอลินจึงเลือกอยู่กับเพื่อนที่รู้จักกันมานานอย่างเพเนโลพี เฟเธอริงตัน ที่ในวัย 28 ปี เธอถูกป้ายสาวเทื้อแขวนไว้บนคอแล้ว ความแตกต่างของคราวนี้อยู่ที่คอลินดันรู้สึกกับเพเนโลพีแปลกไปเรื่อยๆ และยิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อเพเนโลพีค้นพบบันทึกลับของเขา เมื่อนั้นเองที่เขากลับค้นพบความลับของเพเนโลพีด้วยเหมือนกัน แต่นั่น...กลับทำให้เขายิ่งรู้สึกอิจฉาเธอ เราอ่านจนจบและรู้สึกสนุกมากๆ จริงๆเรื่องนี้มีเป็นชุดค่ะ แต่เราอ่านเรื่องอื่นๆของชุด หลังจากการอ่านเรื่องนี้ ให้ยังไงก็ยังไม่ประทับใจเท่า เราชอบทั้งเพเนโลพีและคอลิน เพราะจะมีหญิงสาวในปี 1812 ซักกี่คนที่ไม่ร้องไห้วิ่งหนีเมื่อเธอได้ยินเทพบุตรที่เธอแอบรักพูดอย่างหนักแน่นว่า"...จะไม่แต่งงานกับ เพเนโลพี เฟเธอริงตัน" และเพเนโลพีนอกจากจะไม่วิ่งหนี เธอยังยกบทสนทนาที่ทำให้คอลินฉุกคิดได้ว่า...เพเนโลพีไม่่ได้เป็นเพียงแค่ดอกไม้ที่ประดับผนังในงานเต้นรำเพียงอย่างเดียว ส่วนคอลินเป็นชายหนุ่มที่ควรค่าให้รักค่ะ เพราะคงมีเพียงเขาเท่านั้นที่โดนหมวกของเพเนโลพีเหวี่ยงใส่หน้าจนล้มลงลุกคลุกคลานในโคลน แต่คอลินไม่โกรธแถมยังหัวเราะเสียด้วยซ้ำ ไม่รักยังไงไหวคะ เรื่องนี้เราชอบที่มันเป็นการตามหาตัวตนของคอลินค่ะ เขาเป็นน้องที่ไม่มีบรรดาศักดิ์ ไม่รู้จะทำอะไรดี ได้แต่มีเงินใช้ไปวันๆ แต่เพเนโลพีมาชี้ให้เขาเห็นจุดเด่นที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่เคยสังเกต แล้วจะไม่รักเพเนโลพีได้ยังไง ตัวคนอ่านเองก็รู้สึกว่าความรักของทั้งคู่ค่อยเริ่มก่อตัวค่ะ ไม่ได้แค่มองแล้วเกิดเคมีระหว่างกัน แต่เริ่มจากการเป็นเพื่อนที่รู้สึกดีๆให้กัน บอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ถึงเรียกว่ารักกัน จนกระทั่งกลายเป็นวันหนึ่งที่ทั้งคู่รู้สึกว่าขาดกันไม่ได้ และนี่คือคนที่จะยืนเคียงข้างกันในวันดีที่สุดและแย่ที่สุด  รักหนูร้อนเพราะโลกมันร้อน โดย IVORY เราเลือกเรื่องนี้เพราะวันนั้นอยากอ่านนิยายที่แปลกออกไป ไปเดินเลือกที่ร้านหนังสือเจอเรื่องนี้ก็ให้สนใจ เนื่องจากปกมันน่ารักดี ปกหลังไม่ได้บอกอะไรมากไปกว่านิยายที่นำเสนอเกี่ยวกับการประหยัดพลังงาน แต่เอาเถอะอยากลองเลยควักเงินซื้อมาอ่านแบบกล้าๆกลัวๆ เมื่ออ่านไปเรื่อยๆก็ให้ขำคิกคักมากมาย ดีว่าอ่านที่บ้าน ไม่อย่างนั้นเราคงกลายเป็นตัวประหลาดบนรถเมล์ สาวน้อยนางเอกของเรามีชื่อที่พ่อพระเอกเรียกเสียน่ารักว่าหมูหัน ดันต้องมาอยู่ร่วมบ้านกับพระเอกสุดเนิร์ดอย่างด็อกเตอร์เซเว่นที่บ้าการประหยัดพลังงานมากถึงมากที่สุด หมูหันเป็นสาวน้อยลูกคนรวยนะคะ ดังนั้นไม่แปลกที่เธอจะคิดว่าสิ่งที่อยู่นอกเหนือการช้อปปิ้ง เช่น การประหยัดพลังงานเป็นเรื่องที่จำเป็นต้องรู้ จนกระทั่งเพื่อความอยู่รอดในชีวิตและทรัพย์สินของเธอ แต่ไม่ใช่เพียงแค่เธอจะได้ค้นพบความไม่น่าเชื่อ...ของการไม่ประหยัดพลังงานบนโลกนี้ หมูหันยังได้ค้นพบหัวใจตัวเองไปด้วยพร้อมกัน ความชอบของเราอยู่ที่เนื้อเรื่องในการประหยัดพลังงานที่ด็อกเตอร์เซเว่นเอามาเล่าให้หมูหันฟังค่ะ เป็นการเชื่อมเรื่องราวที่เป็นหลักวิชาการให้เข้าใจง่ายขึ้น เช่น คาร์บอนเครดิต การทำไบโอดีเซล ที่สำคัญคือ...เรื่องนี้ทำให้เราแอบอินจนใช้กล่องพลาสติกไปใส่กับข้าวด้วยนะเออ แถมยังบ้าเก็บขวดพลาสติก และแยกกระป๋องกับเศษกระดาษในที่ทำงานไปขาย จนเป็นเ้จ้าแม่ขายของเก่าให้เหล่าแม่บ้านที่ทำงานเขาเขม่นหน้าเล่นจนทุกวันนี้ 555 หนังสือเล่มนี้เนี่ยมีอิทธิพลมากเสียจริง น่าแปลกที่มุกตลกในเรื่องกลับทำให้เราขำมากมาย หลุดหัวเราะออกมาจนแม่เรามองก็หลายหน แต่เมื่อคุณนายเอาไปอ่านบ้าง กลับไม่ชอบเพราะภาษาวัยรุ่นเกิน และไม่ทันมุกบางมุกในหนังสือจนต้องวางทั้งยังอ่านไม่จบเล่มเสียด้วยซ้ำ สุดท้าย...เราพลาดหนังสือของคุณ IVORY ไป 2 เล่ม เสียดายจริงๆ สัญญาว่าจะหามาอ่านให้ได้ค่ะ  จอมนางคู่บัลลังก์ โดย เฟิงน่ง แปลโดยหลินโหม่ว จำไม่ได้ว่าทำไมถึงซื้อเรื่องนี้ คิดว่าได้ไปอ่านใน blog ของใครซักคนที่บ่นว่าอยากอ่านเล่มต่อไปของเรื่องนี้เร็วๆจัง เราเลยเกิดความสงสัย สำหรับเราแล้วนิยายจีนที่อ่านมีแต่กิมย้งค่ะ นอกนั้นไม่ค่อยชอบ แม้แต่นิยายของหวงอี้ เราก็รู้สึกว่าไม่สนุกเท่าเรื่องของกิมย้ง ซึ่งเป็นคนละแนวกับจอมนางคู่บัลลังก์ นิยายจีนสำหรับเราให้ความรู้สึกเหมือนผู้หญิงเป็นชนขั้น 2 พระเอกในนิยายจีนต่างมีแต่สาวๆมารุมรัก ทั้งที่พวกนี้ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการโดนปลิงดูดความโง่ออกไป หรือการค้นพบศาสตราวุธคู่บารมีในสามโลก แต่เรื่องนี้แตกต่างออกไปค่ะ อาจเป็นเพราะเรากับแม่พร้อมใจกันชอบค่ะ ปกติคุณนายเลือกอ่านนิยายมาก เพราะเป็นคนรุ่นเก่า พวกเรื่องแนวแวมไพร์ หมาป่า เธอเบ้หน้าแล้วส่ายหัวไม่อ่าน แถมยังสับแหลกอีกต่างหาก แต่เรื่องนี้กลับตรงข้าม พองานสัปดาห์หนังสือมาถึง...ก็เพียรถามเราว่าไปซื้อมารึยังจ้ะ พอซื้อมา...เธอก็ฉกไปอ่านก่อนเราอีกค่ะ เป็นเรื่องราวความรักของจอมคนอย่างฉูเป่ยเจี๋ยที่มีให้กับสาวน้อยคนเก่งอย่างป๋ายพิงถิง เรื่องราวที่เกี่ยวพันไปถึงความโลภ อำนาจ และการครอบครองแผ่นดิน เล่าได้แค่นี้จริงๆ ค่ะ เพราะเนื้อเรื่องรายละเอียดเยอะ อ่านยาก แต่ความสนุกทำให้เราไม่ได้สนใจมากนัก ซับซ้อนบ้างเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับยอกย้อน ฉูเป่ยเจี๋ยเป็นหนึ่งในพระเอกในดวงใจเรา เขาเก่ง เป็นยอดคน ห้าวหาญ โหดเหี้ยม รักประเทศเหนือชีวิต แต่รักป่ายพิงถิงเหนือประเทศ แล้วใครจะใจแข็งกับคนอย่างนี้คะ จริงๆแล้วป่ายพิงถิงเหมาะสมกับฉูเป่ยเจี๋ยนะ เพราะเธอฉลาดมากๆ เหนือว่านางเอกในนิยายจีนหลายคนที่เราได้อ่าน แต่ความรักของฉูเป่ยเจี๋ย ทำให้เรารู้สึกว่าสิบป่ายพิงถิงก็ไม่พอกับความรักของเขา คนอะไรรักจริง...รักจัง ส่วนที่ทำให้เราชอบในหนังสือชุดนี้คงเป็นความฉลาดของป่ายพิงถิง เธอสมกับชื่อหนังสือมาก...หาไม่ได้อีกแล้ว จนเราอยากเขกกบาลเหอเสียที่ปล่อยป่ายพิงถิงหลุดมือไป แต่ก็แอบสงสารน้องนางไม่ได้ ลำบากมากมายกว่าจะสมรัก อีกส่วนนึงที่ทำให้เราชอบเรื่องนี้...คือคนแปลค่ะ มีคำขยายศัพท์มาให้อ่านเพื่อความเข้าใจเยอะมาก ยอมรับว่าไปซื้อเรื่องอื่นของคุณหลินโหม่มาอ่านด้วย แต่ไม่มีเล่มไหนที่ชอบเท่าจอมนางคู่บัลลังก์เลย จริงๆอยากอ่านอีกเรื่องที่คุณหลินโหม่วพิมพ์เองแปลเอง แต่ไม่ทันตอนเปิดจองซักที เอ...ทำไมขึ้นด้วยรีวิวนิยาย แต่จบด้วยคำบ่นเสียได้
ปกจอมนางคู่บัลลังก์ปกสวยมากเลยค่ะ น่าหามาอ่านจัง
ไม่เคยอ่านนิยายจีนเลยค่ะ กลัวชื่อตัวละครจีนจะจำยาก 555 โดย: มันแกว IP: 171.7.96.17 วันที่: 10 ธันวาคม 2555 เวลา:17:44:28 น.
ถ้าอยากลองอ่านจอมนางคู่บัลลังก์ แนะนำให้ลองเข้าไปอ่านในเว็บหลินโหม่วดูก่อนค่ะ คุณหลินเธอลงไว้จนจบเล่มหนึ่ง อ่านดูว่าใช่แนวหรือเปล่า
สำหรับเรา เคยอ่านมังกรหยกมาก่อน ตัวละครเยอะมากกกกก จอมนางฯ ตัวละครไม่มากเท่ามังกรหยก เลยรู้สึกว่าอ่านไม่ยาก โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.9.55 วันที่: 10 ธันวาคม 2555 เวลา:18:04:02 น.
ชอบจอมนาง ฯ มากมายเลยค่ะ
ทุกวันนี้เวลาอ่านเรื่องไหนแล้วผิดหวัง หงุดหงิด ยังอดไม่ได้ที่จะหยิบ จอมนาง ฯ มาอ่านอีกรอบ....ดับอารมณ์ โดย: Serverlus
 วันที่: 10 ธันวาคม 2555 เวลา:19:50:11 น.คุณข้าวปั้น - เราได้เรื่องนี้เก็บไว้ครบแล้วค่ะ ตั้งแต่สมัยที่ดังใหม่ๆ ปกติเราจะค่อนข้างล้าหลังเรื่องหนังสือที่สนุกๆ แต่เล่มนี้เราตามมาตั้งแต่เพิ่งพิมพ์เล่ม 2 ยังไม่ออกเล่ม 3 เลยโชคดี
คุณSab Zab' - ลองเลือกซื้อไปอ่านซักเล่มนะคะ เราว่าสนุกทุกเรื่องจริงๆ คุณมันแกว - ปกสวยมากจริงๆค่ะ เราซื้อเล่ม 4 ในงานสัปดาห์หนังสือคราวนึงมีแถมกระจกที่ด้านหลังเป็นภาพงาม เข้าใจว่ามาจากคนเขียนปก ปกติเราไม่สนใจของแถมจากหนังสือเท่าไหร่ แต่เรื่องนี้เราทวงน้องคนขายให้แถมให้ได้ค่ะ คุณเหมือนพระจันทร์ - ลองเอาไว้พิจารณาเวลาอยากซื้อแต่ไมรู้จะซื้ออะไรก็ดีค่ะ เราเองใช้วิธีนี้เหมือนกัน ชอบเข้า blog คนอื่นแล้วมาหาๆหนังสือที่เขาว่าสนุกกัน คุณServerlus - เราแนะ "สามชาติสามภพ ป่าท้อสอบหลี่" ดูค่ะ น่าจะสนุก ให้อารมณ์โรแมนซ์แบบจอมนางฯ แต่เราไม่เคยอ่านเหมือนกันนะ เท่าที่ลองหาๆดูแล้ว ไม่เห็นมีใครว่าไม่สนุกซักคน โดย: โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
วันที่: 16 ธันวาคม 2555 เวลา:11:57:26 น.มาจากไลแคนซีรี่ส์ อ่านกระทู้นั้นชักเอะใจ ลองดูสักหน่อยสิ ทำไมรสนิยมคล้ายกันจัง พอมาดูหน้านี้ เอ๊าะอ๋ออออ
เจอละ..555 ทุกเรื่องที่พูดมา อ่านเหมือนกันค่ะ 55 ชอบแนวๆนี้ นางเอกเก่งดี ฮาด้วยเนาะ ก็ว่าไป โดย: กระจกจันทร์ IP: 202.28.118.119 วันที่: 30 มกราคม 2556 เวลา:8:43:25 น.
|
โตขึ้นจะกลายเป็นยุง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เราคิดมานานว่าอยากเขียน เป็นคนชอบเขียนด้วย แต่ไม่เคยเขียนดีซักที เอาใหม่...เริ่มจากสิ่งที่ชอบ เป็นยังไงเดี๋ยวคงรู้ Link |
||||||||||||
รักเล่มนี้มากเลย กว่าจะได้มาครอบครอง หืดขึ้นคอจริงๆ หาซะทั่วเลย จนทำใจ ไปเช่าอ่านแทน พออ่านจบ กลับไปได้ที่จตุจักรโน่นแน่ะ แต่ได้แค่สามเล่ม เล่มหนึ่งหมดเกลี้ยง ดีว่ายังมีเพื่อนนักอ่านที่อยู่ต่างจังหวัดท่านนึงมีน้ำใจมาก รู้ว่าเราอยากได้ ก็ซื้อเล่มหนึ่งส่งมาให้ทั้งที่ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว ซาบซึ้งในน้ำใจมาก
ว่าแต่ว่าเหอเสียไม่ได้รักพิงถิงแบบคนรักมั้ง เราเข้าใจว่ารักเหมือนเพื่อน เหมือนน้อง ไม่งั้นตอนที่นอนด้วยกันคงมีอะไรกันไปแล้ว ถ้ารักแบบคนรักน่ะ
แต่เราสงสารเหอเสียนะเรื่องนี้ โดนบีบให้เป็นแบบนั้น
ตัวละครอีกตัวที่เราชอบมากคือ พานลู่ ทะเล้นดี