Feel free to be ME.

<<
พฤศจิกายน 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
19 พฤศจิกายน 2554
 

เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 19 (ต่อ)



เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 19 (ต่อ)


มามิมองหน้าเจมส์กับธงไทย ด้วยความตะลึง หลังจากที่ได้รู้เรื่องราวทุกอย่าง...

“หมายความว่า...นางฟ้าจำเรื่องราวบนเกาะมินไม่ได้เลย?!”
“จากการประมวลเหตุการณ์ทั้งหมด ฉันกับไอ้ไทยคิดว่ามันน่าจะเป็นแบบนั้น” เจมส์บอก
“แสดงว่าฟ้าความจำเสื่อม ถ้างั้นคุณชาร์ลก็เข้าใจถูกแล้วว่า...ฟ้าคือนางฟ้าของเขา” ธงไทยที่นิ่งคิดอยู่นาน โพล่งขึ้นมา
เจมส์พยักหน้าเห็นด้วย
“แต่พอฟ้าจำเขาไม่ได้ เขาก็เลยคิดว่าฟ้าแกล้ง มันก็เลยทำให้เขาโกรธ”
“เขาก็เลยตามรังควานฟ้าตลอดเวลา”
ทั้งสองคนช่วยกันปะติดปะต่อเรื่องราว มามินิ่วหน้า
“พูดอะไรกันอ่ะ งงไปหมดแล้ว”
“ไว้ฉันจะค่อยๆเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง แต่ตอนนี้ที่พวกเราต้องรีบทำก็คือ...พิสูจน์สิ่งที่พวกเราคิดว่าถูกต้อง”
เจมส์ ธงไทย มามิมองหน้ากันว่าจะทำยังไงดี

+ + + + + + + + + +

ชมพูแพรรีบไปหาฟ้าลดาที่คอนโด เมื่อเธอโทรมาบอกว่าอยู่ที่ไหน ทันทีที่เห็นหน้าก็แกล้งโผเข้ากอดด้วยท่าทีดีใจ
“พี่เป็นห่วงฟ้าแทบแย่ ตอนที่คุณชาร์ลโทรมาบอกว่าฟ้าอยู่โรงพยาบาล พอพี่ถามว่าฟ้าอยู่โรงพยาบาลอะไร เขาก็ไม่ยอมบอก”
“ฟ้าไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะพี่แพร”
ชมพูแพรหยั่งเชิง
“แล้วคุณชาร์ลข่มเหงฟ้าอีกรึเปล่า”
“เปล่าค่ะ”
“แล้วเขารู้มั๊ยว่าฟ้าหนีออกมาแบบนี้”
“เขาไม่รู้ค่ะ และเขาก็จะไม่มีวันได้เจอฟ้าอีก”
ชมพูแพรโล่งใจ แล้วก็แกล้งทำเป็นสำนึกผิด
“พี่ขอโทษนะฟ้าที่พี่ทำให้ฟ้าต้องลำบาก” ชมพูแพรจับมือฟ้าลดา “ขอบใจฟ้ามากนะ ขอบใจจริงๆ”
“อะไรที่ทำให้พี่แพรมีความสุข ฟ้าเต็มใจทำให้พี่แพรทุกอย่างค่ะ”
“แล้วนี่ฟ้าจะไปอเมริกาเมื่อไหร่”
“ถ้าทุกอย่างเรียบร้อย ประมาณอาทิตย์หน้าฟ้าก็จะบินไปทันที”
“พี่ขอให้ฟ้าโชคดี ได้เจอคนที่เขารักฟ้าและฟ้าก็รักเขา”
“ฟ้าก็ขอให้พี่แพรมีความสุข และขอให้ผู้ชายคนนั้นกลับตัวกลับใจ แล้วก็รักพี่แพรของฟ้าให้มากๆ”
ฟ้าลดาจับท้องชมพูแพร
“ถ้าหลานฟ้าคลอดออกมาเมื่อไหร่ โทรบอกฟ้าด้วยนะคะ”
“จ๊ะ”
ชมพูแพรกอดฟ้าลดาอีกครั้ง แล้วยิ้มออกมาอย่างสมหวัง

+ + + + + + + + + + +

สายชลนั่งรอหมอวัฒนาอยู่ในรถด้วยความอดทน ทั้งๆที่ในใจร้อนรุ่มจวนเจียนจะระเบิด มือกำพวงมาลัยแน่น ไม่นานก็เห็นรถหมอวัฒนาแล่นมาจอดหน้าบ้าน
หมอวัฒนาลงจากรถ กำลังจะไปเปิดประตู แต่เจอสายชลกระชากไหล่ให้หันมา แล้วดันหมอวัฒนาอัดเข้าประตูบ้านเสียงดังปัง!
“คุณเอาฟ้าไปไว้ที่ไหน?!”
“ผมไม่บอก”
หมอวัฒนาผลักสายชลอย่างแรง สายชลโมโหสุดๆ แทบจะเป็นบ้า พุ่งเข้ามาหา หมอวัฒนาเหวี่ยงหมัดต่อยสายชลเต็มแรง สายชลเลือดพุ่ง...มึนจนต้องจับรถหมอวัฒนาประคองตัวเองเอาไว้
“จำไว้นะคุณชาร์ล....คุณจะไม่มีวันได้เจอฟ้าอีกเลยตลอดชีวิต”
หมอวัฒนาเข้าบ้านโดยทิ้งรถไว้หน้าบ้าน สายชลตรงเข้าไปทุบประตูบ้านอย่างแรง
“คุณไม่มีวันพาฟ้าไปจากผมได้หรอก ผมต้องตามหาฟ้าจนเจอ คุณคอยดู!”
สายชลเตะประตูอย่างแรงดังปัง! แล้วก็ขึ้นรถขับออกไป
หมอวัฒนาที่แอบมองสายชลจากในบ้าน ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทางด้านชมพูแพรขับรถกลับบ้านอย่างอารมณ์ดี พลันเสียงมือถือดังขึ้น เธอจึงกดรับสาย
“ฮัลโหล..” ชมพูแพรผงะ ตะลึง “ว่าไงนะเจมส์?”

+ + + + + + + + + + + +

ที่ร้านกาแฟ...


ชมพูแพรมองเจมส์ ธงไทย และมามิอย่างแปลกใจ...
“พวกเธอเข้าใจถูกแล้ว ยัยฟ้าเคยอยู่ที่เกาะมิน และเคยความจำเสื่อม พวกเธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไง”
“เพราะฉันเป็นคนเกาะมิน ฉันกับนางฟ้าเป็นเพื่อนกัน ฉันถึงรู้ว่านางฟ้าความจำเสื่อม”
ชมพูแพรอึ้ง มองมามิไม่ไว้ใจ
“นางฟ้า?!”
“น้องสาวคุณไงล่ะ ฟ้าลดา หรือนางฟ้าเป็นคนๆเดียวกัน”
ชมพูแพรใจเต้นที่ได้รู้ความจริง แต่ไม่ยอมรับ เลยพาลโมโหใส่เจมส์
“เจมส์ ไทย...พี่ไม่สนุกนะ นี่เล่นอะไรกัน?”
ธงไทยสะดุ้ง
“พี่แพรใจเย็นก่อน พวกเราไม่ได้เล่นนะครับ”
“ฟ้าเคยเล่าให้ผมฟังว่าคุณชาร์ลเรียกเธอว่านางฟ้า และยืนยันว่าฟ้าเป็นคนที่เขารู้จัก”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณชาร์ล”
เจมส์ตัดสินใจเล่า...
“คุณชาร์ล มีชื่อเดิมว่า สายชล เป็นสามีของฟ้าครับพี่แพร เขาสองคนแต่งงานกันแล้วที่เกาะนั่น”
เจมส์พูดแล้วก็ใจแป้วไปเหมือนกัน ชมพูแพรอึ้งตะลึง นึกไปถึงเรื่องที่เธอเล่าเกี่ยวกับฟ้าลดาให้สายชลฟัง แล้วเขาบอกกับเธอว่า....
‘...คนอย่างผม ถ้ารักใคร ก็จะรักที่ตัวคนๆนั้น ผมไม่สนอดีตของคุณฟ้า ผมรักคุณฟ้าด้วยใจจริง ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง ผมก็รักเธอ...’
ชมพูแพรพยายามควบคุมอารมณ์ที่คุกรุ่นภายในใจ แล้วก็ลุกขึ้นยืน เจมส์ ธงไทย มามิแปลกใจ
“เธอสองคนเรียนก็สูง แต่กลับเชื่อคำพูดของผู้หญิงที่เพิ่งรู้จักกันแค่ไม่กี่วันได้ยังไง”
มามิฉุน ลุกขึ้นยืน
“ฉันพูดจริงนะ ฉันรู้จักสายชล แล้วก็รู้จักนางฟ้า”
“โกหก! เธอสร้างเรื่องทั้งหมดขึ้นมา”
“ถ้าฉันสร้างเรื่อง แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่าน้องสาวคุณเคยอยู่ที่เกาะมิน”
“จะไปรู้เหรอ สิบแปดมงกุฎอย่างเธอทำได้ทุกอย่างนั่นแหละ ยังไงฉันก็ไม่เชื่อที่เธอพูด”
มามิมองชมพูแพรไม่พอใจ ชมพูแพรหันไปจ้องหน้ามามิ
“ถ้างั้นคุณโทรถามสายชลตอนนี้เลยว่ารู้จักมามิรึเปล่า ฉันมั่นใจสายชลต้องบอกว่ารู้จักฉัน”
“ได้..ฉันจะไปถามคุณชาร์ลด้วยตัวฉันเอง”
พูดจบชมพูแพรจ้ำเดินออกไปทันที รู้สึกหวั่นใจว่าสิ่งที่มามิพูดจะเป็นความจริง เจมส์เดินตามออกมา
“พี่แพรครับ”

ชมพูแพรหยุดเดินแล้วหันไป
“แล้วถ้าที่มามิพูดเป็นความจริง ถ้าคุณชาร์ลกับสายชลเป็นคนเดียวกัน แล้วเรื่องระหว่างพี่แพรกับคุณชาร์ล...”
“มันก็ต้องจบ! พี่ไม่หน้าด้านพอที่จะแต่งงานกับสามีของน้องสาวตัวเอง เจมส์..เธออย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ จนกว่าพี่จะพิสูจน์ได้ว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูดเป็นความจริง”
เจมส์พยักหน้า ชมพูแพรหันหลังเดินออกไปด้วยความกังวลใจมาก เมื่อกลับไปขึ้นรถ เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ชมพูแพรหยิบออกมาเห็นชื่อ “ชาร์ล” ชะงัก ไม่กล้ารับ รีบกดตัดสาย แล้วปิดเครื่องทันที
สายชลเครียดสุดๆ หันไปทางสหัส
“คุณแพรยังไม่กลับบ้าน แถมยังติดต่อไม่ได้ เลขาก็บอกไม่รู้ว่าไปไหน? นายมีทางอื่นอีกมั๊ยสหัส”
“ผมจนปัญญาจริงๆครับ มืดแปดด้าน บางทีคุณอาจจะต้องทำใจ”
สายชลหัวเสียสุดๆ หันไปกระชากคอเสื้อสหัส
“อย่ามาบอกให้ฉันทำใจ!! ไหนนายบอกให้ฉันยุติเกมนี้ ฉันก็ทำแล้ว แล้วทำไมฉันถึงยังต้องสูญเสียนางฟ้าไปอีก ฉันจะเสียนางฟ้าไปไม่ได้อีกแล้ว นายเข้าใจฉันมั๊ย!!!”
สายชลเจ็บปวด เสียใจ จนน้ำตารื้นขึ้นมา สหัสมองสายชลด้วยความเห็นใจอย่างสุดซึ้ง สายชลปล่อยมือจากสหัส ทรุดเข่าลงกับพื้นแล้วก้มหน้าร้องไห้อย่างคนสิ้นหวัง สหัสได้แต่ยืนมองสายชลด้วยความสงสาร

+ + + + + + + + + + + +

เจมส์กับธงไทยแยกจากมามิไปทำงานต่อ เมื่อเจมส์เลิกงานเดินออกมา พบว่ามามิดักรออยู่
“พี่สาวนางฟ้าโทรกลับมาเหรอยัง?”
“ยัง”
“ยังอีกเหรอ? นี่มันหลายชั่วโมงแล้วนะ ทำไมถึงใช้เวลานานขนาดนี้”
“คุณชาร์ลอาจจะยุ่งอยู่”
“ฉันไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนี้”
เจมส์ชะงัก
“ทำไมเธอคิดแบบนี้ พี่แพรเป็นพี่สาวแท้ๆของฟ้านะ”
“พี่สาวนี่แหละตัวดี! เขาเป็นต้นเหตุทำให้สายชลกับนางฟ้าต้องพรากจากกัน ถ้าไม่ใช่เพราะเขาส่งคนมาจับตัวนางฟ้ากลับไป สายชลกับนางฟ้าก็ไม่ต้องแยกกันอยู่อย่างนี้หรอก”
เจมส์อึ้งในสิ่งที่มามิพูด
“ฉันอยากเจอสายชล พี่เจมส์พาฉันไปหาสายชลที” มามิจับแขนเจมส์สายตาเว้าวอน “ฉันขอร้อง”
เจมส์มองมามิอย่างตัดสินใจว่าจะพาไปดีไหม

+ + + + + + + + + +

สายชลนั่งซึม ไม่มีความสุข สหัสมองอย่างเห็นใจ ถือนมมาให้สายชล
“ดื่มนมหน่อยนะครับ”
“ฉันไม่หิว”
สหัสถอนหายใจเฮือกใหญ่ พลันเสียงมือถือสายชลดังขึ้น สายชลกับสหัสหันขวับ สายชลรีบคว้ามือถือมากดรับ
“ฮัลโหล..”
สายชลรับสาย เจมส์โทรมาบอกว่ามีผู้หญิงต้องการพบ และรออยู่ที่บริษัท สายชลจึงชนสหัสให้ไปด้วยกัน เมื่อไปถึงสายชลเห็นมามิยืนอยู่กับเจมส์ สายชลยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
“มามิ!”
เจมส์อึ้งๆที่สายชลรู้จักมามิจริงๆ มามิหันไปเห็นสายชลก็ดีใจสุดๆ รีบวิ่งเข้าไปกอด สองคนกอดกันแน่นด้วยความคิดถึงที่ไม่ได้เจอกันมานานแสนนาน
“สายชล....” มามิผละออกมามองสายชลแล้วจับหัว ”ตัวโตขึ้นมากเลยนะเนี่ย”
สายชลยิ้มให้มามิ แล้วก็หันไปมองเจมส์ที่ยืนอยู่
“เธอมากับเจมส์ได้ยังไง?”
“เรื่องมันยาว ไว้ฉันค่อยเล่าให้ฟัง เธอเจอพี่สาวนางฟ้าเหรอยัง”
“คุณแพร? เธอรู้จักคุณแพรด้วยเหรอ”
มามิชะงัก
“นี่แสดงว่าเธอยังไม่ได้เจอเขาใช่มั๊ย”
“ยัง”
มามิหันไปทางเจมส์
“เห็นมั๊ยฉันบอกแล้วว่าผู้หญิงคนนี้ไว้ใจไม่ได้”
เจมส์อึ้ง
“มีอะไรเหรอมามิ??”สายชลสงสัย

+++++++++++++++++++++++

ชมพูแพรเดินไปเดินมาเป็นหนูติดจั่น กัดเล็บด้วยร้อนรนกังวลใจ พลางคิดถึงสิ่งเจมส์บอก
‘…คุณชาร์ล มีชื่อเดิมว่า สายชล เป็นสามีของฟ้าครับพี่แพร เขาสองคนแต่งงานกันแล้วที่เกาะนั่น...’
ชมพูแพรเครียดมากๆ
“ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ ไม่จริง”
ชมพูแพรหันไป ก็ชะงักด้วยความตกใจ ที่เห็นสายชลยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าบ้าน เธอพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติ
“คุณชาร์ล!”
สายชลเดินเข้ามาหาชมพูแพร
“ผมต้องการรู้ความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับฟ้าลดา”
ชมพูแพรแกล้งนิ่วหน้าไม่เข้าใจ
“ความจริงอะไรคะ?”
“ผมเป็นชาวเกาะมิน”
พอได้มายินจากปากสายชล ทำให้ชมพูแพรแทบบ้า แต่พยายามไม่แสดงออกว่ารู้สึกอะไร
“เมื่อประมาณสามปีที่แล้ว ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งถูกพายุซัดมาติดที่เกาะ ผมช่วยเธอเอาไว้ แต่เธอจำอะไรไม่ได้ ผมก็เลยเรียกเธอว่านางฟ้า และผู้หญิงคนนั้นก็คือ...ฟ้าลดา...เรารักกัน แต่งงานกัน จนกระทั่งคุณส่งคนมาเอาตัวฟ้ากลับไป สิ่งที่ผมต้องการจะรู้ก็คือ ฟ้าจำเรื่องที่เกาะมินไม่ได้เลยใช่มั๊ย”
ชมพูแพรมองสายชล แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“คุณพูดอะไร แพรไม่เข้าใจ เกาะมิน? นางฟ้า? มันคืออะไรเหรอคะ”
สายชลเจอไม้นี้เข้าไปถึงกับพูดไม่ออก

+ + + + + + + + + + + +

สายชลเดินหน้าเครียดออกมา ขณะที่ทุกคนรอที่รถ
“คุณแพรบอกว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย”
มามิเลือดขึ้นหน้าทันที
“โกหก! ไม่รู้เรื่องบ้าอะไร เขายังพูดกับฉันเองว่านางฟ้าไปอยู่เกาะมิน” มามิถลกแขนเสื้อ “ฉันจะเข้าไปง้างปากมัน”
สายชลรีบดึงแขนเอาไว้
“อย่า! ถ้าเราจะทำให้คุณแพรพูดความจริง เราต้องมีหลักฐาน”
สายชลตัดสินใจพาทุกคนไปที่บ้านหมอวัฒนา ทันทีที่เห็นเจมส์ยืนอยู่ด้วย หมอวัฒนาก็อึ้งไป แต่ตัดสินใจที่จะไม่พูด
“คิดว่าพาเพื่อนฟ้ามาแล้ว ผมจะบอกเหรอว่าฟ้าอยู่ไหน?”
“ที่ผมมาหาคุณอีกครั้ง เพราะผมต้องการรู้ความจริง”สายชลพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ความจริงอะไร”
“ผมอยากรู้ว่าฟ้าลดาจำเรื่องราวบนเกาะมินได้รึเปล่า”
หมอวัฒนามองสายชลด้วยความประหลาดใจ
“คุณรู้เรื่องบนเกาะมินได้ยังไง? ทั้งๆที่มีแค่ผม แพร แล้วก็ป้าเนียมเท่านั้นที่รู้”
“ผมชื่อ สายชล เป็นชาวเกาะมิน และเป็นสามีของฟ้าลดา”
หมอวัฒนาอึ้ง ตะลึงงัน
“ไม่จริง”
“ฉันยืนยันได้ว่าสายชลเป็นผัว เอ๊ย เป็นสามีของนางฟ้า เอ๊ย เป็นสามีของฟ้าลดาจริงๆ” มามิช่วยพูด
“แล้วคุณเป็นใคร?” หมอวัฒนาหันไปถาม
“ฉันเป็นเพื่อนของสายชล และฉันก็อยู่ตอนที่นางฟ้าถูกพายุซัดมาติดที่เกาะของเรา”
หมอวัฒนามองสายชลอึ้งๆ
“ผมรู้ว่าคุณหมอเกลียดผม แต่ผมขอร้อง ช่วยกรุณาไขข้อข้องใจเรื่องนี้ให้ผมที”
หมอวัฒนาพยักหน้า เดินนำทุกคนไปที่ห้องรับแขก แล้วไปหยิบแฟ้มเอกสารมาให้สายชล
“ประวัติการรักษาของน้องฟ้า ยืนยันได้ว่าหลังจากการรักษาด้วยวิธีช๊อตไฟฟ้า ความจำของน้องฟ้ากลับคืนมาทั้งหมด ยกเว้นเรื่องราวบนเกาะมิน”
สายชลพลิกดูเอกสารแต่ละหน้าอย่างอึ้งๆ
“หมายความว่า...ฟ้าลดาจำใครที่เกาะมินไม่ได้เลย”
หมอวัฒนายืนยัน
“ไม่ได้เลย”
สายชลแทบทรุด
“นี่ผมเข้าใจฟ้าผิดมาตลอด” สายชลพูดแล้วแค้นตัวเอง “ผมทำบ้าอะไรลงไป ผมทำร้ายทั้งร่างกายแล้วก็จิตใจของฟ้ามากขนาดนี้ได้ยังไง”
สายชลจะร้องไห้ เจมส์ สหัส มามิมองสายชลด้วยความเห็นใจ
“เป็นเพราะไอ้ยาซะ! มันทำให้ผมเข้าใจว่าฟ้าแกล้งทำเป็นจำผมไม่ได้”
“ยาซะ?” หมอวัฒนาฉุกคิดขึ้นมาได้ “ใช่คนที่อ้างตัวว่าเป็นสามีของน้องฟ้ารึเปล่า?”

สายชลชะงัก
“หมอว่าไงนะครับ?! ไอ้ยาซะบอกว่ามันเป็นสามีของฟ้างั้นเหรอ?”
“ถ้าใช่คนเดียวกัน เขาเคยมาข่มขู่ฟ้าถึงที่บ้าน”
“ต้องใช่มันอยู่แล้ว ไอ้สารเลวนี่เคยมีปัญหากับผมตอนที่อยู่บนเกาะ และมันก็เป็นคนพาคนของคุณแพรให้มาเอาตัวฟ้าไปจากผม”
หมอวัฒนาผงะ นึกย้อนกลับไปถึงวันที่ยศพาฟ้าลดากลับมา วันนั้นยาซะกับลูกน้องตามมาด้วย และนึกถึงวันที่ยาซะมาที่บ้านฟ้าลดา
“ผมจำได้แล้ว ตอนเจอเขาที่บ้านฟ้า ผมเห็นแค่เสี้ยวหน้า ก็เลยจำไม่ได้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับคนที่พาน้องฟ้ากลับมาจากเกาะ และคนๆนี้ก็ยังเป็นคนบอกผมกับแพรว่าคนเกาะมินไม่ใช่คนดี”
มามิกับสายชลผงะ
“ไอ้ยาซะ! ไอ้สารเลว! ไอ้ชาติชั่ว” มามิของขึ้น
“ไม่เท่านั้น เขายังบอกอีกด้วยกว่าคุณสวมรอย ฉวยโอกาสตอนที่ฟ้าความจำเสื่อม อ้างว่าเป็นสามีของฟ้า”
สายชลแค้นสุดๆ มามิฉุนเฉียว
“สายชลไม่เคยหลอกนางฟ้า สายชลกับนางฟ้ารักกันมาก จะมีก็แต่ไอ้ยาซะนี่แหละที่พยายามจะปล้ำนางฟ้า แต่โชคดีที่สายชลช่วยเอาไว้”
หมอวัฒนาอึ้ง ตะลึง กับความจริงที่ได้รู้
“คุณหมออาจจะยังไม่เชื่อผม”
สายชลเอามือถือออกมา กดเปิดคลิปเสียงฟ้าลดาให้ทุกคนฟัง
‘สิ่งที่เกิดขึ้นที่เกาะมิน ฉันทำไปโดยไม่รู้ตัว ตอนนั้นฉันความจำเสื่อม ฉันถึงทำอะไรลงไปโดยไม่คิด...ฉันต้องการลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น’
‘คุณต้องการลืมเรื่องราวทุกอย่างที่เกาะมินจริงๆเหรอ’
‘จริง’

หมอวัฒนา เจมส์ มามิ อึ้ง สายชลกดปิดเสียง
“ยาซะมาหาผม แล้วก็เปิดคลิปนี้ให้ผมฟัง ผมถึงเข้าใจว่าฟ้าแกล้งทำเป็นจำผมไม่ได้”
“ผมรับรองได้ว่าฟ้าจำเรื่องบนเกาะมินไม่ได้จริงๆ”หมอวัฒนายืนยัน
“ผมถูกมันหลอก แล้วผมก็โง่เชื่อมัน!”
มามินิ่วหน้าสงสัย
“แล้วไอ้ยาซะรู้ได้ไงว่านางฟ้าจำเรื่องบนเกาะไม่ได้ ถ้าไม่ใช่คนใกล้ตัวนางฟ้าบอก”
สายชลหันไปถามหมอวัฒนา
“คุณแพรรู้เรื่องที่ยาซะมาหาฟ้ารึเปล่า”
“รู้ครับ ผมเป็นคนเล่าให้แพรฟังเอง”
หมอวัฒนาพูดเองแล้วก็ชะงัก สายชลพยายามนึก แล้วบอกทุกคน...
“ช่วงที่เราไปถ่ายโฆษณาที่กระบี่ คุณแพรต้องเจอไอ้ยาซะที่นั่นแน่ๆ”
“คุณคิดว่าแพรจ้างยาซะให้มาหลอกน้องฟ้า?”
สายชลพยักหน้า
“แพรจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร”
“ก่อนหน้านั้นคุณแพรพยายามจะบอกว่าฟ้าเคยมีสามีมาก่อน แต่คุณแพรไม่รู้ว่าเป็นผม และผมก็ยืนยันว่าผมรักฟ้าไม่ว่าฟ้าจะเป็นยังไง ผมคิดว่าคุณแพรพยายามจะทำให้ฟ้าไปจากผม”
มามิตบเข่าฉาด
“เห็นยังพี่เจมส์...ฉันมองคนไม่ผิดจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ไว้ใจไม่ได้”

หมอวัฒนาอึ้งไปกับสิ่งที่ได้ยิน
“แต่แพรเป็นพี่สาวแท้ๆของฟ้า ทำไมแพรต้องทำร้ายน้องตัวเองขนาดนี้”
สายชลรีบบอก...
“คุณแพรไม่ใช่พี่สาวแท้ๆของฟ้า คุณแพรเล่าให้ผมฟังว่าเธอเป็นลูกที่พ่อแม่คุณฟ้าขอมาเลี้ยงก่อนที่คุณฟ้าจะเกิด และดูท่าทางคุณแพรก็จะอิจฉาฟ้ามาก...ที่ได้ทุกสิ่งทุกอย่างมากกว่าเธอ”
หมอวัฒนายิ่งอึ้ง ตะลึงมากขึ้น รวมทั้งเจมส์และสหัสด้วย
“ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน”
“ผู้หญิงอย่างชมพูแพร เป็นคนที่ไม่ยอมรับความจริง คุณหมอครับ ผมขอถามคุณหมออีกคำถาม คุณหมอกับฟ้ารักกันรึเปล่า”
หมอวัฒนาจริงจังและหนักแน่น
“คนที่ผมรักมีเพียงคนเดียว คือ ชมพูแพร”
หมอวัฒนาจ้องหน้าสายชลไม่หลบตา ทำให้สายชลเชื่อ และหมดข้อสงสัยทุกอย่าง
“ถ้างั้นผมขอถามคุณบ้าง...คุณทำแพรท้องรึเปล่า”
สายชลอึ้ง
“คุณแพรท้อง! ผมไม่เคยมีอะไรกับคุณแพรเลยนะครับ จะให้ผมไปสาบานกี่วัดก็ได้”
หมอวัฒนาตะลึง
“แสดงว่าแพรโกหก แพรบอกฟ้าว่าคุณทำเธอท้อง”
สายชลโมโหมาก
“มิน่าฟ้าถึงบอกให้ผมรักพี่สาวของเธอคนเดียว ถ้าผมทำให้คุณแพรเจ็บ ผมจะไม่ได้เจอฟ้าอีกเลยตลอดชีวิต”

หมอวัฒนาเริ่มเครียด
“คุณยังรักน้องฟ้าอยู่ใช่มั๊ย”
“ผู้หญิงที่ผมจะรักไปจนวันตาย มีเพียงคนเดียว คือฟ้าลดา และผมก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ฟ้าอภัยในสิ่งที่ผมทำไว้กับเธอ”
หมอวัฒนามองสายชล
“ผมจะพาคุณไปหาน้องฟ้า”
สายชลยิ้มด้วยความดีใจ เจมส์ มามิ สหัสพลอยดีใจตามไปด้วย

+ + + + + + + + + + + +

ทุกคนพากันออกมาที่หน้าบ้าน
“คุณชาร์ล”
เจมส์เรียก สายชลหันไป
“หลังจากนี้ไป...เป็นเรื่องของคุณกับฟ้าแล้ว ผมขอให้คุณโชคดี”
“ขอบคุณ”
“สายชล...” มามิเรียก
สายชลหันไปมอง
“พานางฟ้ากลับมาให้ได้นะ”
“อื้อ...”
สายชลหันไปทางสหัส
“ขอบใจนายมากนะสหัส ที่คอยเตือนสติฉันเรื่องฟ้า”
“ครับ”
“ไปกันเถอะครับคุณหมอ”
สายชลมีความหวังมากๆ ขึ้นรถไปกับหมอวัฒนา เจมส์มองตามหน้าเศร้า มามิหันไปเห็นแววตาเจมส์ก็รู้สึกได้ว่าเจมส์คิดอะไรกับฟ้าลดา

+ + + + + + + + + + + +

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ปังปังปัง! ฟ้าลดาแปลกใจ รีบเดินออกมา เสียงชมพูแพรดังขึ้น
“ฟ้า..นี่พี่เอง เปิดประตู ฟ้า..ฟ้า!”
ฟ้าลดารีบเปิดประตู เจอชมพูแพรหน้าตาตื่น
“พี่แพรเป็นอะไรคะ?”
“เราต้องรีบไป คุณชาร์ลรู้แล้วว่าฟ้าอยู่ที่นี่”
ฟ้าลดาอึ้ง
“เขารู้ได้ยังไง?!”
“เขาไปหาพี่หมอ ใช้กำลังบังคับให้พี่หมอบอกเขา พี่หมอโทรมาบอกให้พี่รีบพาฟ้าหนี เพราะตอนนี้เขากำลังมุ่งหน้ามาหาฟ้า”
ฟ้าลดาฟังแล้วโมโห
“เลวที่สุด เมื่อไหร่เขาจะเลิกจองล้างจองผลาญฟ้าซักที”
“ไม่มีเวลาแล้ว รีบไปเร็วเข้า”
ฟ้าลดาพยักหน้า ลากกระเป๋าเดินทางใบเดิมออกไปกับชมพูแพร คนห้องตรงข้ามห้องที่กำลังไขกุญแจ หันไปเห็นชมพูแพรกับฟ้าลดาพอดี แต่ก็ได้ไม่ได้สนใจอะไร



//www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9540000147042&Page=3




 

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2554
1 comments
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2554 10:47:58 น.
Counter : 1744 Pageviews.

 
 
 
 
แวะมาเยี่ยมในวันหยุด...สวัสดีครับ
 
 

โดย: **mp5** วันที่: 19 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:30:07 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

houyhnhnms
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hello!
[Add houyhnhnms's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com