Feel free to be ME.

<<
พฤศจิกายน 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
17 พฤศจิกายน 2554
 

เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 18 (ต่อ)



เกมร้ายเกมรัก ตอนที่ 18 (ต่อ)


สายชลขับรถเข้ามาจอดที่ริมแม่น้ำ พบว่าฟ้าลดายืนรออยู่แล้ว ขณะเดียวกัน ชมพูแพรที่ตามมา มองตามสายชลที่เดินเข้าไปหาฟ้าลดา เธอแอบตามไปซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆเพราะอยากได้ยินสองคนคุยกัน
สายชลเข้ามากอดฟ้าลดาจากด้านหลัง ชมพูแพรผงะ กัดกรามแน่น ขณะที่ฟ้าลดาตกใจ รีบหันไปผลักเขาออกห่าง
“ปล่อยฉัน!”
สายชลยอมปล่อยง่ายดาย
“อายเหรอจ๊ะที่รัก ถ้างั้นเราไปหาที่ที่มันเป็นส่วนตัว...มีความสุขกันดีกว่า”
สายชลจับแขนฟ้าลดาจะพาออกไป แต่เธอขืนตัวเอาไว้
“ที่ฉันนัดคุณออกมา เพราะฉันต้องการคุยกับคุณ”
สายชลแกล้งกวน
“ผมนึกว่าเราถนัดคุยกันบนเตียงซะอีก”
สายชลยกมือลูบแก้ม ฟ้าลดาปัดมือเขาออกทันที
“อย่ามาถูกตัวฉัน!”
“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว จำไม่ได้เหรอ หรือต้องให้ผมย้ำเตือนความทรงจำให้อีกครั้ง”
สายชลขยับตัวเข้ามาใกล้ ฟ้าลดาถอยพร้อมตะคอกใส่หน้า
“คุณข่มขืนฉัน! ฉันไม่เคยเต็มใจ”
ชมพูแพรชะงัก ใจเต้นด้วยความร้อนรุ่ม
“คุณจะเต็มใจ หรือไม่เต็มใจ คุณก็เป็นเมียผมแล้วฟ้าลดา!”
ชมพูแพรแทบล้มทั้งยืน โกรธจนตัวสั่น ฟ้าลดาทวนคำเสียงดัง
“ฉันเป็นเมียคุณงั้นใช่มั๊ย?”
“ใช่..คุณ-เป็น-เมีย-ผม !!”
“ได้ยินแล้วนะคะพี่แพร”
สายชลชะงัก ชมพูแพรอึ้งที่ฟ้าลดารู้ว่าเธอแอบอยู่ จึงเดินออกมา สายชลมองนิ่ง ขณะที่ ฟ้าลดามั่นใจว่าสายชลกับชมพูแพรต้องเลิกกันแน่
“ผู้ชายคนนี้หลอกพี่แพร เขาไม่เคยรักพี่แพร”
ชมพูแพรหันมาตวาด
“มันก็เป็นเพราะแกยังไงล่ะ! ฉันรู้ว่าแกให้ท่าคุณชาร์ล ไม่อย่างนั้นคุณชาร์ลเขาไม่ตกหลุมพรางของแกหรอก!”
สายชลอึ้งกับความเกรี้ยวกราดของชมพูแพร
“จนขนาดนี้แล้วพี่แพรยังเข้าข้างเขา? แล้วคิดว่าฟ้าเลวงั้นเหรอคะ” ฟ้าลดาถามอย่างตกใจ
“ใช่ ฉันรู้สันดานแกดีฟ้าลดา มักมาก ไม่รู้จักพอ แกมันเนรคุณ ทั้งๆที่ฉันทำเพื่อแกมาตลอด แต่แกไม่เคยสำนึกในบุญคุณของฉัน”
ชมพูแพรฟาดไปที่แขนฟ้าลดา
“นังน้องชั่ว! นังสารเลว!”
ชมพูแพรฟาดไปที่แขนอีกข้างแล้วก็ตีฟ้าลดารัวไม่หยุด
“แกจะทำร้ายฉันไปถึงไหน!”
ฟ้าลดาพยายามปัด แต่ชมพูแพรกลับตีแรงขึ้นด้วยความโมโหมาก สายชลทนไม่ไหวเข้ามาจับตัวเธอไว้
“พอได้แล้วคุณแพร”
“คุณชาร์ลปล่อย! แพรต้องสั่งสอนนังน้องคนนี้ให้มันรู้สำนึก!”

ชมพูแพรไม่หยุด ดันสายชลออกไปแล้วเงื้อมือจะตบฟ้าลดาอีก สายชลเห็น รีบพุ่งเข้ามาขวางเลยโดนตบหน้าเพียะ!!
ชมพูแพรอึ้ง สายชลนิ่งไป แล้วหันมาหา
“อย่าทำอะไรคุณฟ้า”
ชมพูแพรเห็นแววตาความห่วงใยของสายชล ที่มีต่อฟ้าลดาก็ยิ่งโมโหโกรธแค้นจนขาดสติ
“ตกลงคุณรักมัน หรือรักแพร”
ชมพูแพรจ้องหน้าสายชลคาดคั้นเอาคำตอบ
“ผมไม่เคยบอกว่าผมรักคุณ”
ชมพูแพรสติแตกสุดจะเก็บไว้ได้อีกต่อไป กรี๊ดออกมาดังลั่น
“อ๊ายยยยย!!”
ชมพูแพรจะเข้ามาตบฟ้าลดา สายชลรีบคว้าตัวไว้
“อย่าคุณแพร..อย่า!! อย่า...!!.

ชมพูแพรไม่ยอมจะเข้ามาทำร้ายฟ้าลดาให้ได้ จนสายชลต้องใช้แรงทั้งหมดยกตัวเธอแล้วพาออกไป ฟ้าลดายืนนิ่งทำตัวไม่ถูก หันไปเห็นพี่สาวที่กรีดร้อง จ้องมองเธอด้วยแววตาเคียดแค้น ถึงกับทรุดเข่าลงไปบนพื้นด้วยความอ่อนแรง เสียใจและเจ็บปวดอย่างที่สุด

+ + + + + + + + + +

หมอวัฒนาเดินไปเดินมาอยู่ในบ้านรอฟ้าลดาติดต่อมา แต่เมื่อเห็นว่าเงียบไปนาน จึงโทรหาไปด้วย
“ทำไมไม่รับสาย” หมอวัฒนาร้อนใจมากๆ
ทันใดนั้นเสียงกดออดดังขึ้น เขาหันไปมอง เห็นฟ้าลดายืนอยู่ที่หน้าประตู ก็รีบเดินออกมาเปิดประตูให้ เห็นหน้าตาฟ้าลดาที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักก็ตกใจ
“เขาทำอะไรฟ้า!?”
“เขาไม่ได้ทำอะไร พี่แพรไม่รักฟ้าแล้ว พี่แพรเลือกเขาค่ะพี่หมอ”
ฟ้าลดาร้องไห้ หมอวัฒนาดึงเธอมากอดด้วยความสงสาร
ทางด้านสายชลกับชมพูแพร เมื่อกลับไปถึงบ้าน ชมพูแพรรู้สึกอายกับสิ่งที่ทำลงไป
“แพรขอโทษนะคะ ที่แพรใช้อารมณ์มากไปหน่อย”
“คนที่คุณควรจะขอโทษ คือคุณฟ้าลดา ไม่ใช่ผม”
สายชลจะเดินออกไป ชมพูแพรรีบเข้ามาขวาง
“คุณชาร์ล..” ชมพูแพรจับมือ ส่งสายตาวิงวอน “คุณชาร์ลอย่าโกรธแพรเลยนะคะ แพรจะไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น แพรไม่สนใจด้วยว่าคุณจะรักแพรรึเปล่า เพราะแพรเป็นคนที่คุณจะแต่งงานด้วย แพรพร้อมจะเข้าใจทุกอย่าง ทุกอย่างจริงๆนะคะ คุณเป็นผู้ชาย ย่อมเป็นธรรมดาที่คุณจะทำอะไรแบบนั้นลงไป”

สายชลมองชมพูแพรด้วยความสมเพช และโกรธแทนฟ้าลดา
“ผมขอบคุณและรู้สึกซาบซึ้งมาก ที่คุณพยายามจะเข้าใจทุกอย่าง แต่คุณแพรครับ คุณฟ้าเป็นน้องสาวคุณ และในเมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ผมก็ยินดีที่จะรับผิดชอบในทุกการกระทำของผม ผมสามารถเลี้ยงดูคุณสองคนได้ เราสามคนจะอยู่ด้วยกันเงียบๆ ดีมั๊ยครับ”
ชมพูแพรอึ้ง
“คุณชาร์ลคะ ความจริงแล้ว แพรกับยัยฟ้า..ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย”
สายชลไม่เข้าใจ
“ชีวิตแพรอาภัพมาก คุณพ่อคุณแม่ของยัยฟ้าขอแพรมาเลี้ยง เพราะท่านแต่งงานกันมาสิบปี กว่าและไม่มีลูก”
สายชลตะลึงที่ได้รู้ความจริง ชมพูแพรเล่าต่อ...
“แต่พอไม่นานยัยฟ้ามันก็เป็นลูกอิจฉามาเกิด คุณพ่อคุณแม่หรือใครๆก็รักแต่มัน ส่งมันไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็กๆ ท่านประคบประหงม ฟูมฟักมันทุกอย่าง ฟังแล้วมันไม่ยุติธรรมกับแพรเลยใช่มั๊ยคะ”

สายชลอึ้งไปเลย กับเรื่องราวที่ชมพูแพรเล่า
“แล้วช่วงที่คุณฟ้าลดาหายไป คุณไปตามเธอกลับมาทำไม ในเมื่อคุณก็จะเป็นทายาทที่ได้รับมรดกทุกอย่าง ถึงแม้คุณจะเป็นแค่ลูกที่ขอมาเลี้ยง”
“ใครบอกล่ะคะ ที่แพรต้องไปตามมันกลับมา ก็เพราะสมบัติทุกอย่าง เป็นชื่อมันเพียงคนเดียว นอกจากกิจการบ้านเช่าที่ท่านยกให้แพร แพรไม่เคยมีความหมายในสายตาของพวกเขาเลย หลังจากแพรพายัยฟ้ากลับมา แพรก็ยื่นเรื่องต่อศาลขอเป็นผู้จัดการมรดกทั้งหมด ในเมื่อยัยฟ้ายังสติไม่สมประกอบ จำอะไรไม่ได้”
สายชลฟังแล้วก็รู้สึกโมโหแทนฟ้าลดา
“แล้วคุณแพรมาเล่าให้ผมฟังทำไม”
“แพรอยากให้คุณรู้ว่า ถ้าคุณเลือกแต่งงานกับมัน คุณก็จะได้แต่ตัวมันเท่านั้น”
“คุณก็น่าจะรู้ว่าผมไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน ผมไม่ได้สนใจมรดกของคุณฟ้าลดา แล้วผมก็ยังไม่ได้บอกว่าจะเลือกคุณฟ้าลดา ผมเพียงแต่บอกให้คุณแพรทราบในสิ่งที่เกิดขึ้น เพื่อที่เราสองคนจะได้ไม่ต้องมีความลับต่อกัน”
ชมพูแพรเข้ามากอดสายชล
“แพรรักคุณมากนะคะ รักจนแพรสามารถทำทุกอย่างที่คุณต้องการ”
สายชลดึงแพรออกมาแล้วหยั่งเชิง
“คุณแพรรับได้เหรอ ถ้าผมจะมีทั้งคุณฟ้าและคุณแพร”
ชมพูแพรอึ้งแต่พยายามกดเอาไว้

“แพรบอกคุณแล้วไง ว่าแพรยอมทำตามที่คุณต้องการได้ทุกอย่าง แพรขอแค่ให้คุณแต่งงานกับแพร ให้เกียรติแพรเป็นภรรยาที่ออกหน้าออกตา เท่านี้แพรก็พอใจแล้วค่ะ”
ชมพูแพรกอดสายชลอีกครั้ง สายชลเครียด แต่ชมพูแพรกลับกังวลใจ ครุ่นคิดบางอย่าง

+ + + + + + + + + + +

สายชลกลับมาที่บ้าน เข้ามาก็พบสหัสนั่งรออยู่แล้ว...
“ผมขอโทษที่มาโดยไม่ได้บอก ผมโทรหาคุณหลายครั้งแล้วแต่คุณไม่รับสาย”
สายชลเอามือถือออกมาดู เห็นหลายมิสคอล
“ฉันปิดเสียงเอาไว้”
“คุณไมเคิลโทรหาผม ถามถึงเรื่องที่คุณจะแต่งงานกับคุณแพร ท่านแปลกใจมาก”
“ฉันคิดผิด”
สหัสชะงัก
“ฉันพลาด เพราะคนที่เลวร้ายกว่าฟ้าลดาคือชมพูแพร ฟ้าลดาปกป้องพี่สาว ในขณะที่พี่สาวพร้อมที่จะทำลายน้องได้ตลอดเวลา แต่จะว่าไป มันก็คงเป็นกรรมของฟ้าลดาที่ทำกับฉันเอาไว้”
สายชลหันไปทางสหัสที่ยืนนิ่ง
“นายไม่เห็นด้วยกับฉันเหรอสหัส”
“ทกๆสิ่งที่คุณทำลงไป ไม่เพียงแต่จะทำให้คุณฟ้าลดาเจ็บปวด คุณเองก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน เพราะลึกๆคุณยังรักคุณฟ้าลดา หรือนางฟ้าของคุณมาก รักเสมอ รักไม่เคยเปลี่ยน”
สายชลพูดไม่ออก
“หยุดตอนนี้ก็ยังไม่สายเกินไปนะครับ”
“ฉันเดินหน้ามาถึงขนาดนี้ ฉันหยุดไม่ได้ เกมทุกเกม ต้องมีคนแพ้และคนชนะ”
“แต่เกมที่เสมอกันก็มีนะครับ”
สายชลฟังแล้วนิ่งไปอย่างครุ่นคิด

+ + + + + + + + + + + + +

เช้าวันใหม่...


เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฟ้าลดาหน้าหมองเศร้า เดินมาเปิดประตูก็ผงะ ที่เห็นชมพูแพรยืนร้องไห้น้ำตาท่วม แล้วโผเข้ามากอดเธอไว้...
“ฟ้า พี่ขอโทษที่พี่ทำร้ายฟ้า พี่มันเลวมากใช่มั๊ย...ที่พี่ทำกับน้องแบบนี้ เสียแรงที่คุณพ่อคุณแม่ฝากให้พี่ดูแลฟ้า ยกโทษให้พี่นะจ๊ะ พี่เสียใจ”
ฟ้าลดาหลงกลดึงชมพูแพรออกมาเช็ดน้ำตาให้พี่สาวคนดี ส่วนตัวเองก็ร้องไห้ไปด้วย
“พี่แพรอย่าร้องไห้นะคะ ฟ้าไม่เคยโกรธแพรพี่แพรเลยซักนิด”
“ฟ้าไม่โกรธพี่จริงๆนะ”
“ค่ะ พี่แพรเป็นพี่สาวของฟ้า เป็นคนที่ฟ้ารักมากที่สุด”
ชมพูแพรแสร้งยิ้มด้วยความดีใจ ฟ้าลดาสบายใจ
“พี่แพรคะ เรื่องคุณชาร์ล...”
“พี่รู้ว่าฟ้าเป็นห่วงพี่ แต่ยังไงพี่ก็ต้องแต่งงานกับเขา เพราะว่าพี่...” ชมพูแพรทำเป็นลำบากใจ “พี่มีอะไรกับเขาแล้ว เมื่อวาน พอเขาบอกเรื่องฟ้ากับเขา มันก็เลยทำให้พี่ฟิวส์ขาด เพราะเขาเป็นคนแรกของพี่ และที่สำคัญ...พี่ท้อง”

ฟ้าลดาแทบช็อค
“พี่แพรท้อง!!!”
“จ๊ะ ประจำเดือนพี่ไม่มาสามอาทิตย์แล้ว พี่มั่นใจว่าพี่ต้องท้องแน่ๆ แต่ฟ้าอย่าบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้นะ แม้กระทั่งคุณชาร์ล”
“ทำไมล่ะคะ? เขาเป็นคนที่พี่แพรสมควรบอกมากที่สุด เขาต้องรู้นะคะพี่แพร”
“พี่กลัวว่าถ้าพี่บอก เขาจะคิดว่าพี่ปล่อยให้ตัวเองท้อง เพื่อจับเขาน่ะซิ”
“ถ้าเขาคิดแบบนี้ พี่แพรก็เลิกยุ่งกับเขาเถอะค่ะ ฟ้าช่วยพี่แพรเลี้ยงลูกได้ พี่แพรอย่าไปเสียเวลาไปกับผู้ชายเลวๆคนนี้เลย”
“ไม่ได้ พี่รักเขามาก รักเขาจนเต็มหัวใจ พี่ขาดเขาไม่ได้ พี่ต้องให้เขาแต่งงานกับพี่ก่อน พี่ถึงจะบอกเขาว่าพี่ท้อง”
“โธ่พี่แพร...”
ชมพูแพรจับมือฟ้าลดาขอความเห็นใจ
“ฟ้าจ๋า ฟ้าช่วยพี่ได้มั๊ย”
“พี่แพรอยากให้ฟ้าช่วยอะไร บอกมาได้เลยค่ะ”
“ตราบใดที่ฟ้ายังอยู่ที่นี่ คุณชาร์ลจะไม่ยอมแต่งงานกับพี่ นอกเสียจาก...ฟ้าต้องไป ไปแบบไม่ให้เขารู้“

ชมพูแพรกุมมือฟ้าลดาแน่น ฟ้าลดานิ่งอึ้ง
“ฟ้าเคยบอกว่าฟ้าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อพี่ ฟ้าทำเพื่อพี่ได้มั๊ย”
ชมพูแพรส่งสายตาวิงวอน น้ำตาคลอในดวงตา ฟ้าลดาพูดไม่ออก...

+++++++++++++++++++++++++

ที่โรงพยาบาล …


หมอวัฒนา นั่งตรงหน้าผู้อำนวยการ แล้วถามอย่างแปลกใจ หลังจากที่ฟังเรื่องราวมาครู่หนึ่ง...
“โรงพยาบาลที่ซีแอตเติลเหรอครับ?”
“ใช่ แผนกศัลยกรรมประสาทและสมองที่นั่น ถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของโลก ผลงานที่ผ่านมาของคุณหมอ ทำให้เขาสนใจ และอยากเชิญคุณหมอไปร่วมงาน ผมเห็นว่านี่เป็นโอกาสดี และไม่ได้มีบ่อยๆ ผมอยากให้คุณหมอไป”
หมอวัฒนาฟัง แต่ยังไม่ตัดสินใจ เขาเดินกลับมาที่ห้องทำงาน แล้วก็พบฟ้าลดาที่เดินมาพอดี เขาจึงพาเธอไปนั่งคุยในห้องทำงาน และเล่าเรื่องที่คุยกับผู้อำนวยการให้ฟัง
“ไปซิคะพี่หมอ ไม่ต้องคิดแล้ว นี่เป็นโอกาสที่ดีมากอย่างที่ท่านผู้อำนวยการบอก” ฟ้าลดาตื่นเต้นไปด้วย
“พี่รู้ แต่พี่เป็นห่วงแพร ถึงแพรจะไม่รักพี่แล้ว แต่พี่ก็ทิ้งแพรไปไม่ได้”
ฟ้าลดาชะงัก เงียบ สีหน้าลำบากใจ จนหมอวัฒนาสงสัย
“ทำไมฟ้าทำหน้าแบบนี้ หรือว่า มีอะไรเกิดขึ้นกับแพร?!!”
ฟ้าลดานิ่งไป
“พี่แพรท้องกับคุณชาร์ลค่ะ”
หมอวัฒนาตะลึงงัน และเจ็บปวด
“สิ่งนี้สรุปข้อข้องใจของเราทุกอย่างว่า ทำไมพี่แพรถึงต้องรีบแต่งงาน”
“แล้วเขารู้รึเปล่าว่าแพรท้อง”
“เขาไม่รู้ค่ะ พี่แพรไม่อยากบอก เพราะกลัวเขาเข้าใจว่าพี่แพรท้องเพื่อจับเขา พี่แพรขอร้องให้ฟ้าไปจากที่นี่ เพราะฟ้าเป็นเหตุผลเดียวที่จะทำให้คุณชาร์ล ไม่ยอมแต่งงานกับพี่แพร”
“แล้วฟ้าจะเอายังไง?”
“ในเมื่อเรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้แล้ว ฟ้าก็คงจะไม่ขวางทางพี่แพรอีก ถ้าเอกสารเรียบร้อยเมื่อไหร่ ฟ้าจะกลับอเมริกาทันที”
ฟ้าลดาบอกอย่างตัดสินใจ

+ + + + + + + + + + + +

ฟ้าลดาเดินเข้ามาในออฟฟิศ เจมส์กับธงไทยรีบเดินมาหา
“ฟ้า...เรากับไอ้ไทยสืบรู้แล้วนะว่า คุณไมเคิลหายไปไหนช่วงระหว่างที่เมียเขาตาย” เจมส์เล่า
“เขาท่องเที่ยวไปตามประเทศต่างๆ และประเทศสุดท้ายที่เขามาก่อนจะกลับอเมริกา ก็คือประเทศไทย” ธงไทยเสริม
“ฉันไม่อยากสืบเรื่องผู้ชายคนนี้อีกแล้ว”
เจมส์กับธงไทยงง
“ทำไมล่ะฟ้า” เจมส์สงสัย
“อีกไม่นานทุกอย่างก็จะจบแล้ว”
เจมส์กับธงไทยมองหน้ากันด้วยความสงสัย ระหว่างนั้นเสียงผู้ชายดังขึ้น
“ขอโทษนะครับ”
ทั้งหมดหันไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่
“คุณฟ้าลดาอยู่มั๊ยครับ”
“ฉันฟ้าลดาค่ะ”
ผู้ชายคนนั้นหยิบคีย์การ์ดมาส่งให้
“คุณชาร์ลฝากมาให้คุณครับ”
ฟ้าลดารับคีย์การ์ดมาดู เห็นชื่อคอนโด ก็แปลกใจ
“ฝากให้ฉันทำไม?”
“เพ้นเฮ้าส์ห้องนี้เป็นของคุณครับคุณฟ้าลดา”
ฟ้าลดาอึ้ง เจมส์กับธงไทยชะงัก

+ + + + + + + + + +

สายชลยืนมองวิวสวยอยู่ที่ริมหน้าต่างฟ้องอย่างสบายใจ ครู่หนึ่งฟ้าลดาเปิดประตูเข้ามา สายชลหันไปยิ้มให้
“ผมเลือกห้องที่วิวดีที่สุดให้คุณ ชอบรึเปล่า”
ฟ้าลดาเดินมาประจันหน้า พร้อมยื่นคีย์การ์ดให้
“เอาคืนไป ฉันไม่ต้องการ”
“คุณไม่ชอบห้องนี้เหรอ ถ้างั้นเราไปดูห้องอื่นกัน”
สายชลโอบฟ้าลดาจะพาเดินไป แต่ฟ้าลดาดันแขนเขาออก
“ฉันไม่เข้าใจ คุณซื้อให้ฉันทำไม!”
สายชลยิ้ม
“ผู้หญิงสองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียผม แถมยังเป็นพี่น้องกัน แต่ต้องมาอยู่ภายในบริเวณบ้านเดียวกัน คุณว่ามันไม่รู้แปลกๆเหรอ?”
ฟ้าลดาฉุน
“คุณก็เลยหาที่อยู่ให้ฉัน ทำเหมือนฉันเป็นเมียเก็บคุณงั้นซิ?!”
“คุณเข้าใจถูกแล้วฟ้าลดา”
“คุณชาร์ล...คุณต้องเลิกทำแบบนี้ คุณต้องแต่งงานกับพี่แพร และมีพี่แพรเป็นเมียเพียงคนเดียว อย่าดึงฉันเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย พี่แพรรักคุณมาก”
“แล้วคุณล่ะ คุณรักผมรึเปล่า”
สายชลจ้องหน้าฟ้าลดา
“ฉันไม่ได้รักคุณ คุณได้พี่แพรไปแล้ว คุณต้องรักเธอคนเดียว ถ้าคุณทำให้พี่สาวฉันเจ็บ คุณจะไม่ได้เจอฉันอีกเลยตลอดชีวิต”
สายชลชะงักคิด
“พี่สาวคุณมาพูดอะไรกับคุณ”
“พี่แพรไม่ได้พูดอะไรกับฉัน”
“ไม่จริง พี่คุณต้องพูดอะไรกับคุณแน่ๆ บอกผมมาฟ้าลดา!” สายชลกระชากแขนเข้ามา
“ปล่อย!”

สายชลไม่ปล่อย
“ผมจะบอกอะไรให้นะ พี่สาวคุณไม่ได้แสนดีอย่างที่คุณคิด เขาทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง”
“ไม่ต้องมาพูดให้ฉันกับพี่แตกคอกัน คุณต่างหากที่ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง คุณทำกับฉัน ทำกับพี่สาวฉัน คุณมันเลว เลวที่สุด”
สายชลบีบแขนฟ้าลดาแน่น
“ปล่อย! ฉันเจ็บ ปล่อยซิปล่อย!”
สายชลเห็นฟ้าลดาเจ็บเลยยอมปล่อยมือ ฟ้าลดาจะเดินออกไป แต่สายชลรีบมาขวาง
“คุณจะไปไหนทั้งนั้น ผมไม่ให้คุณไป! คุณมันโง่ ปัญญาอ่อนที่เชื่อคำพูดของพี่สาวคุณ พี่คุณมันเป็นงูพิษ”
“หยุดกล่าวหาพี่ฉันได้แล้ว”
“ผมไม่หยุด! สิ่งที่พี่คุณพูดกับคุณ มันคือคำโกหกหลอกลวง”
“ไม่จริง!”
“พี่สาวคุณไม่เคยรักคุณ ไม่เคยจริงใจกับคุณ เขาเกลียดคุณ” สายชลกระชากแขนฟ้าลดาแล้วเขย่า “พี่สาวคุณเขาเกลียด ได้ยินชัดมั๊ยฟ้าลดา”
ฟ้าลดาปวดหัวขึ้นมาอย่างแรง
“โอ๊ย!”

สายชลตกใจ รีบปล่อยมือ ฟ้าลดาทรุดลงเอามือกุมหัว
“ฟ้าลดา คุณเป็นอะไร?”
สายชลเข้ามาจับตัว ฟ้าลดาปัดมือสายชลออก
“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน” ฟ้าลดาปวดมาก “โอ๊ย....!!!”
ฟ้าลดาปวดมาก ปวดแบบจะตาย ร้องโอดโอย ทำให้สายชลตกใจ
“ฟ้าลดา....”
ฟ้าลดาพยายามลุกขึ้น แต่กลับปวดจนทนไม่ไหว หมดสติจะล้มไปบนพื้น สายชลรีบเข้าไปประคอง
“นางฟ้า!!!”
สายชลมองฟ้าลดาเป็นห่วงสุดๆ

+ + + + + + + + + + + +

สายชลรีบพนาฟ้าลดาไปส่งที่โรงพยาบาล พยาบาลให้เขารอที่หน้าห้องฉุกเฉิน เขาเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย
“นางฟ้า..อย่าเป็นอะไรนะ...นางฟ้า...”
สายชลชะเง้อชะแง้ มองเข้าไปในห้องผ่านทางประตูที่เปิดอยู่ ไม่นานพยาบาลเปิดม่าน หมอเดินออกมา
สายชลรีบเดินไปหา
“คุณเป็นญาติคนไข้คนนี้ใช่มั๊ยครับ”
“ครับ”
“ไม่เป็นไรแล้วนะครับ ความดันขึ้นสูงมากก็เลยทำให้ปวดหัว อาจจะเกิดจากความเครียด แล้วก็พักผ่อนไม่เพียงพอ”
สายชลถอนหายใจโล่งอก
“นอนดูอาการสักคืน แล้วพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้ครับ”
“ขอบคุณครับ”
หมอเดินออกไป สายชลเดินไปหาฟ้าลดาที่ยังไม่ได้สติ เขาจับมือเธอขึ้นมากุมแน่น มองเธอด้วยความห่วงใยและความรัก
สายชลได้โทรศัพท์ไปที่ ป้าเนียมเป็นคนรับสาย เขาจึงบอกให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...
“คุณฟ้าอยู่โรงพยาบาล!”
ป้าเนียมยกมือทาบอกด้วยความตกใจ แหวนได้ยินรีบพุ่งเข้ามาฟังด้วย
“ได้ค่ะได้....ขอบคุณนะคะ”
ป้าเนียมวางสายหันมาทางแหวน แต่ยังไม่ทันพูดอะไร
ชมพูแพรกลับเข้ามา ป้าเนียมรีบเดินไปหา แหวนตามไปติดๆ
“คุณแพรขา คุณชาร์ลโทรมาบอกว่าคุณฟ้าอยู่โรงพยาบาล”
ชมพูแพรผงะที่สายชลเป็นคนโทรมาบอก
“ยัยฟ้าเป็นอะไร”
“คุณชาร์ลบอกว่าคุณฟ้าความดันขึ้น ทำให้ปวดหัวมากจนหมดสติ คุณหมอก็เลยให้นอนโรงพยาบาลอยู่ดูอาการหนึ่งคืน คุณชาร์ลให้เรียนคุณแพรว่าไม่ต้องมา เธอจะเป็นคนดูแลคุณฟ้าเอง”
ชมพูแพรกำมือแน่นด้วยความโมโห แล้วเดินขึ้นไปข้างบนทันที ป้าเนียมกับแหวนหันมามองหน้ากันใจคอไม่ดี

+ + + + + + + + + + + +

สายชลยังคงดูแลฟ้าลดาที่นอนหมดสติอย่างใกล้ชิด พลันเสียงมือถือดังขึ้น สายชลหยิบขึ้นมาเห็นชื่อชมพูแพร ก็ผละออกจากฟ้าลดาแล้วกดรับสาย
“ยัยฟ้าอยู่โรงพยาบาลไหนคะคุณชาร์ล”
“ป้าเนียมไม่ได้บอกคุณเหรอครับว่า ผมจะดูแลคุณฟ้าให้เอง”
“บอกค่ะ แต่ยัยฟ้าเป็นน้องสาวแพรนะคะ คนที่ต้องดูแลยัยฟ้าคือแพร”
“อ้าว? นี่คุณห่วงน้องสาวคุณด้วยเหรอครับ หลังจากที่เราคุยกันเมื่อวานผมเข้าใจว่า คุณเกลียดคุณฟ้าซะอีก”
ชมพูแพรหน้าถอดสี
“สิ่งที่แพรพูดออกไปเมื่อวาน แพรพูดไปเพราะอารมณ์ คนเป็นพี่ที่ไหนจะเกลียดน้องสาวตัวเองได้ลงคอล่ะคะ”
“ถ้างั้นผมก็ต้องขอโทษที่ผมเข้าใจไปเอง คุณแพรทำงานหนักมาทั้งวันแล้ว เรื่องดูแลคุณฟ้าปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเถอะครับ อย่าลืมว่าคุณฟ้าลดาเธอเป็น เมียผม”
สายชลกดวางสายทันที ชมพูแพรอึ้ง
“คุณชาร์ล....คุณชาร์ล!”
ชมพูแพรหัวเสีย โทรหาสายชลอีกครั้ง แต่สายชลปิดเครื่อง
“นังฟ้าลดา! ฉันเกลียดแก!”
ชมพูแพรแทบคลั่ง ปามือถือลงบนเตียงอย่างแรงด้วยความโมโห โกรธแค้น ชมพูแพรแววตาอาฆาตพยาบาทสุดๆ



//www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9540000145779&Page=3




 

Create Date : 17 พฤศจิกายน 2554
1 comments
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2554 9:47:21 น.
Counter : 2207 Pageviews.

 
 
 
 
แวะมาเยี่ยมชม ขอบคุณค่ะ........ilum-francisco-full-black-woodgrain.buycheapforsalestore.com/">.............
 
 

โดย: tadatul วันที่: 17 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:34:53 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

houyhnhnms
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hello!
[Add houyhnhnms's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com