บ ล็ อ ก ข อ ง พี่ ไ ว ร์ แม่นกโดนทวงให้อัพบล็อกจนทนไม่ไหวแล้วครับ มันนานมาก นับตั้งแต่ ตุลาคม 53 พาโอเคไปฝากยายเลี้ยงที่เชียงใหม่ ตอนนี้ก็ถือโอกาสพากันไปปาย ไปหาย่าอ๋อยที่มอนทิส .. พาพี่ไวร์ไปดูแพนด้า (อย่าถามหารูป ถ่าย อัพโหลดรูป เตรียมเขียนบล็อก ...ยุ่ง ๆ ๆ ๆ หาไม่เจอละ ) จากนั้นก็พักบล็อกพี่ไวร์ไว้ เพราะแม่อยู่ในโหมด "คิดถึงน้องโอเค" พอถึงวันพ่อ ก็พาพี่ไวร์ไปตักบาตรที่หอพระพุทธสิหิงค์ ในเมืองชลบุรี และตอนมืด ๆ ก็พากันไปจุดเทียนชัยฯ ที่เซ็นทรัล (แม่ก็คุ้น ๆ อีกว่า อัพโหลดรูปแล้ว แต่ทำไม๊ ไม่ได้เขียนบล็อกสักที) . . แล้วสิ้นปีเราก็พากันกลับไปรับโอเคกลับมา เป็นช่วงที่น้าเปรกลับจากญี่ปุ่นพอดี พี่ไวร์ก็รู้เรื่องขึ้นเยอะแล้วครับ แต่ว่าพอรับน้องเคกลับมา แม่รู้สึกว่่า ลูกงอแงขึ้น เป็นเรื่องธรรมดา ที่คงไม่อยากถูกแย่งซีน เลยเรียกร้องความสนใจ และแอบทำน้องบ่อย ๆ ไม่เป็นไร ค่อย ๆ แก้กันไป ตอนอยู่เชียงใหม่ มีเหตุการณ์ที่ชวนขนหัวลุกอยู่ 2 ครั้ง คือ อยู่ ๆ ลูกก็ร้องไห้โดยไม่มีสาเหตุทั้ง 2 คน ๆ ละ 1 วัน เริ่มด้วยพี่ไวร์ก่อน และคืนถัดมาเป็นโอเค ไม่ร้องเปล่า ชี้มือให้ลงไปข้างล่าง นอกบ้านตอนตี 2 บรึ๋ย (เขียนไปก็ขนลุก) ชี้จะไปทางศาลพระภูมิ ของบ้านยาย บ้านเราก็บ้านใหม่นี่นา ง่ะ.. คืนที่เอ็นไวร์ร้องยิ่งน่ากลัว บอก "ไป ๆ อยู่นี่อ่ะ ไป๊ ๆ " แต่โอเคได้แต่ร้องไห้แล้วชี้ตามไป หลังจากสงบ ยายหลับเคลิ้ม ๆ ไป แล้วได้ยินคนมากระซิบเป็นเสียงผู้ชายว่า หลานแกมันไม่ได้เป็นไรหรอก แค่ฝันร้าย ยายลืมตาดู คิดว่าเป็นตาพูด แต่ขอโทษครับ ตาหลับไปแล้ว แม่มารู้ทีหลัง (จากน้าที่ทำงานแม่) ว่า ตานูคงจะมีพระ หรือสายสิญจน์ ที่น้าเค้าบอกว่าเป็นของดี แต่เค้าไม่ชอบเด็กน้อย แม่ก็ว่า เฮ่ย โอเคไปอยู่ตั้งนานแล้วไม่เห็นมีไรนิ (เค้าไซโคต่อ ว่า) บางทีเค้าอาจจะรู้ว่ากำลังจะกลับกันแล้วเลยออกมาทัก เท่านั้นเอง (ยังแนะนำทางออกด้วยว่า) บางบ้านเค้าจะเอาของดีนั้น ไปฝากไว้ที่อื่นก่อน ช่วงที่จะมีหลาน ๆ มา บรึ๋ยยย ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เน่อ (ตายอมรับด้วยนะว่ามี แต่จะเก็บเอาไว้ให้หลานตอนโตนั่นแหละ) น้าเปรพาน้าดาวมาเที่ยวด้วยครับ และตอนวันเกิดแม่นก ก็ทำเซอร์ไพรซ์ไปซื้อเค้ก love at 1st bite แล้วเอามาจุดแบบว่าไม่ให้แม่นกรู้ตัว แม่นกผิดสังเกต เด็กพวกนี้หายไปไหนนานจัง เลยไปตาม ความแตก เลยรู้เลย (เซอร์ไพรซ์กว่าเน่อ ขอบอก) (น้องดาวคะ Bobbie brown เซอร์ไพรซ์กว่า ชอบมาก ขอบคุณค่ะ) อย่านึงเวลไปเชียงใหม่แล้วเราต้องทำคือ ไปเยี่ยมย่าทวด ซึ่งปีนี้เค้าบ่นว่าแก่ไปมาก แต่เค้ารอให้น้านาวกลับมานะ เค้าคิดถึง ตอนนี้นิกายก็ติดรับใช้ชาติอยู่ คงเหงา แม่ก็บอกว่า รอก่อน รอนาวกลับมา รอเปิ้ลแต่งงาน ..ปลอบใจคนแก่ให้กินอร่อย ให้มีความสุข ก็ว่ากันไป (แต่ขอฟ้องหลาน ๆ ทั้งหลายนะว่า ย่ายังแอบสูบบุหรี่ขี้โยอยู่เน่อ โทรไปจัดการเลย) (เหลือบมองนาฬิกา ตี 5:49 ถ้าแฟนบล็อกไม่ทวง ไม่ลุกมาเขียนหรอกนา) มันหนื่อยนะ ตอนนี้เลี้ยงเด็ก 2 คน (ซึ่งไม่รู้เรื่องทั้งคู่) อยู่ด้วยกัน ถึงแม้จะมีย่าและน้องย่าช่วยก็เหอะ (ป้อมกับเอมม่าคงเข้าใจ และเข็ดที่จะมาช่วยเลี้ยงไปอีกนาน) ทิวลิปสวย ๆ นี่ถ่ายที่ อบต.เมืองแกน อ.แม่แตงนี่เองเจ้า (ยกนิ้วให้ผู้บริหาร) ก็โอเค ไม่ได้มีมากมาย เปิดให้เข้าฟรี มีดนตรีสะล้อซอซึงให้ฟัง (ถูกใจโอเคมากเลย) วันต่อมาเราก็พาย่าจ๋าของพี่ไวร์ไปแอ่วพืชสวนโลก (เดิม) ตอนนี้ก็ยังบำรุงรักษาต้นไม้และสวนไว้ คนโล่งดี ตอนแม่กับพ่อมาเมื่อปี 49 คนอย่างกะหนอน ไม่มีที่โล่ง ๆ ให้ได้ถ่ายรูปเลย แต่โชคดีไม่ได้เอาน้องโอเคมาด้วย ไม่งั๊นร้องจ๊าก เพราะคงเบื่อการนั่งรถเข็น แล้วจะให้อุ้ม ไม่ไหวจะเคลียร์นะแบบนั้น แรก ๆ ไวร์ก็งอแงเพราะง่วงนอนเหมือนกัน กว่าจะเข้าโหมดที่คุยกันรู้เรื่อง แม่คิดว่า การพาไปเที่ยวแบบนี้ เริ่มที่ 5 ขวบไปแล้ว (พ่อแม่) น่าจะมีความสุขกว่า . . เผลอแป๊บเดียวไวร์ก็ครบ 3 ขวบ วันที่ 8 มกราคม 54 ตอนนี้เวลากลางวันทั้งไปโรงเรียนและอยู่บ้าน พี่ไวร์ไม่ใส่แพมเพอร์สแล้วครับ แต่ยังไม่ยอมนั่งชักโครก กระโถน เวลาจะปวดหนัก ก็เข้าห้องน้ำ นั่งยอง ๆ ใกล้ชักโครก แล้วปล่อยที่พื้น ผู้ใหญ่ (ย่า) ต้องคอยเก็บลงชักโครก ผิดกับน้องโอเค นั่งกระโถนเก่งแล้ว ตอนกลางคืน ก็ไม่ค่อยยอมใส่แพมเพอร์สแล้วนะพี่ไวร์ ย่ากลัวว่าจะฉี่รดที่นอน เลยยังหลอกให้ใส่อยู่ ซึ่งบางคืนลูกไม่ฉี่ใส่แพมเพอร์สเลย step ต่อไปคือ แม่เตรียมผ้ายางกันฉี่เอาไว้แล้ว คืนนี้เราคงจะเริ่มฝึกกันได้ (อดัมส์ตามมาเร็ว ๆ นะครับ) จริง ๆ ไวร์มีความสามารถพิเศษ จำพวก จดจำ sign ของธนาคาร ยี่ห้อรถ รุ่นรถได้เก่งมาก ตอนนี้เพิ่มขึ้นอีก ไปถึงป้ายจราจรแบบต่าง ๆ เช่น ป้ายข้ามถนน ป้ายหยุด ป้ายโรงพยาบาล ทำไม โรงเรียนไม่รู้จักสอบลูกด้านนี้มั่งวะ แม่พาพี่ไวร์ไปสอบสาธิต แต่ไม่ติดนะลูก สงสัยจะไม่ให้ความร่วมมือคุณครูเค้า ถึงจะเสียใจนิด ๆ แต่แม่ก็พอใจ ที่อย่างน้อยเราก็มีประสบการณ์ร่วมกันอีก 1 อย่าง ที่สำคัญลูกแม่ไม่ร้องไห้ ก็ถือว่า แม้จะยังไม่พร้อมที่สุด ลูกก็รู้จักเข้าสังคมได้ระดับนึงล่ะ แม่เห็นเด็กบางคนที่พี่ไวร์ไปนั่งเล่นด้วย ตะคอกใส่หน้าว่า "ไม่ให้เล่น" แต่่ลูกแม่ไม่ก้าวร้าวอย่างงั๊น พอใจละ ปีหน้าเราไปสอบใหม่ ที่อื่นก็ได้ ลูกพร้อมเมื่อไหร่เราไปลุยกัน แม่ว่า แม่เก็บเงิน 5 หมื่น - แสน ไว้ให้ลูกไปเรียนตามความถนัดของลูกจะดีกว่าเนอะ Tips ; สอบเข้าอนุบาล1 สาธิต 1. ให้เด็ก ๆ มาทำกิจกรรม นั่งเล่น ให้หายเครียด และพร้อมจะถูกทดสอบ 2. แยกเด็กไปทดสอบ 4 ฐาน เก็งว่า แนะนำตัว นับเลข ตัวอักษร สี การทรงตัว สมาธิ (กรอกน้ำ) กล้ามเนื้อ (ร้อยลูกปัด ติดกระดุม) 3. สัมภาษณ์พ่อแม่ ห้อง 1 การส่งเสริมพัฒนา การเรียนรู้ของลูกด้านต่าง ๆ 4. สัมภาษณ์พ่อแม่ ห้อง 2 สิ่งที่จะสนับสนุนโรงเรียน ex กรอกจำนวนเงิน (rate > 50,000 แม่นกเห็นคนที่เข้ามาก่อน กรอก 1 แสน ป๊าด ๆ ได้จริง) 5. ถ้าไม่ติด มีเรียกไปลงชื่อรอบ 2 เพราะรอบแรกประกาศแค่ 78 รับ 90 (ขั้นตอนนี้ ยังไม่รู้ว่าจะจบยังไง แล้วจะมาอัพเดทต่อ) พี่เอมม่า กับแม่ป้อมมาช่วยแม่นกเลี้ยงเด็กเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา พี่ไวร์หลงไหลรถบัส คันที่พี่เอมม่าเอามาฝากมาก ๆ นอนด้วยทุกคืน วันนั้นค่อนข้างวุ่นวาย เพราะที่บ้านมีมหกรรมเปลี่ยนชักโครก 4 ตัว ที่บ้านครับ แต่เราก็ยังแอบไปกวนแป้งโดว์ ได้สำเร็จ (ก่อนนัดป้า ๆ มาทำ แม่นกหาสูตรและอุปกรณ์เอาไว้เรียบร้อย) โดว์ (Dough) = แป้งปั้นฝึกกล้ามเนือ คล้ายดินน้ำมัน แต่ปลอดภัยไร้สารพิษ เพราะทำจากแป้งสาลีกวนให้สุก เติมสีสันตามชอบใจ ไม่ต้องกลัวว่าลูกจะกิน มันเค็มมากค่ะ ส่วนผสมสำหรับแป้งโดว์ 1 ก้อนกลม ๆ (1 สี) เท่ากำปั้น (ตามรูป) 1. เกลือ 1/4 ถ้วย 2. น้ำเปล่า 1 ถ้วย 3. แป้งอเนกประสงค์ 1 ถ้วย 4. ครีมออฟทาร์ทาร์ 1/8 ถ้วย (30 กรัม) (ผงฟูสำหรับใส่ชิฟฟ่อน กล่องใหญ่ 140 บาท) 5. น้ำมันพืช 1 ช้อนโต๊ะ (15ml) 6. กลิ่นมะลิ 1/4 ช้อนโต๊ะ (3-4ml) 7. สีผสมอาหาร (หยดด้วย dropper) อย่าทำเยอะ มันเมื่อย ๆ ๆ มาก ตอนกวนแป้ง (ทำทีละแค่นี้พอ) วิธีการทำ 1.เตรียมกะทะใบใหญ่ (ต้องการพื้นที่สำหรับกวน) ใส่น้ำและเกลือ เปิดไฟอ่อน คนให้ละลาย ปิดไฟ 2.ตวงแป้งและครีมออฟทาร์ทาร์ลงไป คนให้เข้ากัน หนืด ๆ เติมน้ำมันพืช และกลิ่น เปิดไฟอ่อน 3.กวนอย่างใจเย็น ให้แป้งสุก สีขาวเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอ่อน ๆ เอานิ้วจิ้มลงไปไม่ติดนิ้ว ถือว่าใช้ได้แล้ว 4.ผึ่งให้เย็น ให้น้ำระเหยไป (ไม่โดนลมนะ) หยดสีผสมอาหารตามชอบใจ แนะนำให้ทำเป็นแม่สีต่าง ๆ และสีขาวไว้ นวด ๆ จนเนื้อเนียน 5.เก็บไว้ได้นานหลายอาทิตย์ ถ้าเริ่มแห้ง ๆ หยดน้ำลงไปนวด ๆ ใหม่ ใช้ได้ ขอบคุณเพื่อนสาวทั้งสองมาก ๆ ที่มาช่วยกวนแป้งโดว์ และเลี้ยงเด็กนะจ๊ะ 2 มุก พวกเราคิดถึงนะจ๊ะ ไปทำงานละ ไว้จะมาอัพใหม่ เอมม่าบอกว่าอย่างกะออกสลากฯเลยนะ เดือนนึงอัพ 2 ครั้ง (เราจะพยายามมาออกสลากให้ทันเน่อ)   Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2554 10 comments Last Update : 13 มีนาคม 2556 11:46:01 น. Counter : 613 Pageviews. Share Tweet

ม่วนหลาย ขอบใจจ้า มีแป้งโดว์ซะด้วย เอาไว้อีก 3 ปี จะทำบ้างนะ   โดย: ชุมปุย IP: 202.28.247.114 10 กุมภาพันธ์ 2554 9:25:26 น.

เลี้ยง สองหนุ่ม ไม่เข็ดหรอกจ้า น่ารักกันสุด ๆ แต่เวลางอแง ขอแอบหลบนิดนึง 555 เด๋วว่าง ๆ จะไปช่วยเลี้ยงอีกจ้า ^ ^   โดย: Pomm IP: 115.87.198.22 10 กุมภาพันธ์ 2554 9:33:05 น.

ไม่ได้อัพนาน อัพทียาวเลยเน้อ มีหลายเรื่องจริงๆ สนุกมากมาย มีหลายอารมณ์ ขนหัวลุกด้วยเลย ดันมาอ่านตอนกลางคืน ยังไงแม่นกก็สู้ๆนะจ๊ะ   โดย: toeihomm IP: 68.37.200.55 10 กุมภาพันธ์ 2554 10:31:46 น.

งามแต้ ๆ ดอกไม้ที่เชียงใหม่ โห แสนนึงเชียว(พ่อแม่บางคน) แป้งโดว์น่าเล่นเนอะ พี่เคยทำให้ลูก นาน ๆ ไปมันขึ้นราอ่ะ สงสัยตอนนั้นมันร้อนป่าว และก็เล่นบ่อย และก็เล่นเป็นเดือนเลยราขึ้น   โดย: พี่อ้อย IP: 68.47.120.85 10 กุมภาพันธ์ 2554 10:33:23 น.

สนุกมากๆ ไม่เข็ดหรอกจ้า ได้เห็นพี่น้องรักกันดี (แต่อย่าให้เผลอล่ะ อิอิ) ไว้จะไปเลี้่ยงอีกแน่ๆ   โดย: emma IP: 202.28.182.5 10 กุมภาพันธ์ 2554 11:18:19 น.

คิดถึง แม่นก และสุดหล่อทั้งสอง พี่กะน้องมาอยู่ด้วยกัน แม่นกไม่ต้องนอนร้องไห้แล้ว (แต่ท่าจะ เหนื่อย) แต่เหนื่อยอย่างมีความสุขน้อ   โดย: ปลา IP: unknown, 182.53.230.187 10 กุมภาพันธ์ 2554 23:14:10 น.

อยากเจอน้่องๆ ตัวจริงจังค่ะ คงจะน่ารักน่าดู เห็นแล้วคิดถึงบ้านเลยอ่ะ ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ   โดย: ผึ้งหวาน IP: 180.210.216.131 11 กุมภาพันธ์ 2554 8:21:02 น.

คุณลูกน่ารักไม่พอ คุณแม่ก็น่ารักมากๆ เลย อุตส่าห์เอาข้อมูลดีๆ มาแบ่งปันกัน น่าลองทำดูเนอะ   โดย: แม่ต้นเอล์ม IP: 182.52.192.212 11 กุมภาพันธ์ 2554 9:54:33 น.

น่ารัก...   โดย: Julailuck 12 กุมภาพันธ์ 2554 11:44:38 น.

บล็อกรวมมิตร รูปเพียบเลย ชอบ ๆ ๆ อ่านเรื่องขนหัวลุกชวนตื่นเต้นไปด้วย อยากรู้จังว่าของดีของคุณตาคืออะไรอ่ะจ๊ะ   โดย: คุณย่า IP: 182.53.86.226 16 กุมภาพันธ์ 2554 15:30:48 น.