คิดถึงเธอ..
...รู้ละ...ว่ามันเป็นการเริ่มต้นทุกอย่างของความรู้สึกแบบนั้น...ที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดขึ้นกับเธอ...
ฉันกลัว....
ว่าเธอจะทำให้ฉันเสียใจ และกลัว..ว่าฉันจะทำให้เธอเสียใจ ด้วยว่ามันไม่เป็นไปตามที่หวังไว้..
แต่ยังไง..ฉันก็ยังอยากจะทำดีที่สุด..ให้กับเส้นทางที่ได้เลือกไว้..
จะมีเธออยู่ข้างๆ ฉันไหมนะ..จะมีไหม... เธอจะสงสัยหรือเปล่า? ที่ฉันเก็บงำไม่พูดอะไรออกไป..
ว่าฝืนใจขนาดไหน.. แต่ฉันก็ขอให้เวลาค่อยๆ ซึมซับเอาเรื่องราวของเราทั้งสองคน ให้กลายเป็นเรื่องเดียวกันมากขึ้นทุกวันๆ พอถึงวันหนึ่ง..ที่เวลาได้หลอมรวมความต่างของเราให้เปลี่ยนไป..
มันอาจจะทำให้ฉันเข้าใจเธอได้มากขึ้น.. และเธออาจจะรู้จักฉันขึ้นมากกว่านี้..
โดยไม่ต้องพยายาม..
ฉันเจ็บมามากพอละ ไม่อยากให้เธอคนสำคัญของฉันเปลี่ยนไปเป็นคนที่มีอิทธิพลกับฉันในแบบนี้เลย เพราะฉันกลัวจะสูญเสียเธอไปเหมือนคนอื่นๆ แต่ถึงแม้เธอเองก็ไม่เหมือนกับคนอื่นๆ แต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจ..
ฉันไม่อยากให้มันเป็นความรู้สึกเพียงฝ่ายเดียว..
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [