ตุลาคม 2555

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
31
 
 
10 ตุลาคม 2555
บนเส้นทางนี้...

ฉันบอกตัวเองว่า . . .  มันเป็นความรู้สึกของฉันคนเดียว ไม่เกี่ยวกับใคร

          ฉันรู้ดีว่า. . .ที่ทำอย่างนั้นมันคือการปฎิเสธความหวังดีที่ใครหลายๆ คนมีให้         

แต่เพราะฉัน . . . ห้ามหัวใจตัวเองไม่ทันแล้ว         

ถ้าจะมีคนบอกว่าฉัน "โง่"

ฉันก็คงโง่เพราะว่า . . . ความเป็นเด็กอย่างที่เขาเคยบอกเอาไว้

ช่างฉันเถิด  . . . แต่ขอร้องว่าอย่าโทษความรัก         

อย่าโทษเขาคนนั้น คนที่ฉันรักเลย. . .         

เพราะไม่ว่าเรื่องมันจะเป็นไปอย่างไร . . .  มันก็คือการตัดสินใจของฉันเอง

          ฉันกำลังเดินอยู่บนเส้นทางดอกรัก (ปนกะดอกงิ้ว ?!?!)

อย่างยินดี และด้วยความเต็มใจของฉัน         

อย่าเพิ่งเรียก  . . . อย่าเพิ่งลากฉันออกไปจากถนนสายนี้เลย          

เพราะว่า . . . ฉันกำลังมีความสุขเหลือเกิน         

แม้ว่าฉันอาจจะเดินบนทางสายนี้ ได้ไม่ไกล และไม่นาน...ฉันก็ยอม . . .




Create Date : 10 ตุลาคม 2555
Last Update : 10 ตุลาคม 2555 16:07:02 น.
Counter : 611 Pageviews.

2 comments
  
เป็นกำลังใจให้ครับ ถ้ารู้ว่าทางเดินนี้มันสั้นนัก ก็ขอให้จดจำแต่สิ่งที่ดีๆ
กอบโกยความสุขให้เต็มที่ แล้วก็ต้องทำใจยอมรับความเจ็บปวดเมื่อทุกอย่างมันจบ
โดย: แหวนรอด วันที่: 10 ตุลาคม 2555 เวลา:17:15:08 น.
  
ขอบคุณค่ะ คุณแหวนรอด

ตอนนี้กำลังร่ำๆ จะยอมแพ้ต่อกำแพงศาสนาแล้วค่ะ
โดย: หลงรักผู้ชายชุดหมี วันที่: 16 ตุลาคม 2555 เวลา:14:32:39 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

หลงรักผู้ชายชุดหมี
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ผู้หญิงเราไม่ต้องการอะไรมากมาย
เมื่อได้ความรักของเราไป
ก็โปรดดูแลใส่ใจ
เสมอต้นเสมอปลาย
อย่าอ้างเหตุผลร้อยแปด
ให้เราน้อยใจ...
แค่นั้นเอง...