อดทนกว่านี้ เวลาอาจจะทำให้เรื่องบางเรื่องถูกลบเลือนไปตามกาลเวลา แต่เวลาบางครั้งก็เหมือนเป็นเครื่องตอกย้ำความเจ็บปวดยิ่งเวลาเดินไปเร็ว แค่ไหนความเจ็บปวดก็ยังคงอยู่และเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวานผมกลับ กรุงเทพเพื่อฉายรังสีอีกครั้ง ตอนที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ ผมรู้สึกมองกลับไปในชีวิตผมว่ามันเกิดอะไรขึ้นมากมาย การตัดสินที่ผิดพลาดเรื่องความรัก ผมไม่น่าอ่อนไหวกับคำพูดคนจนพาให้ มีใครบางคนเข้ามาในชีวิตผม จนเป็นสาเหตุให้ตัวผมเอง ชีวิตแทบพังอยู่ อย่างทุกวันนี้ รวมไปถึงคนที่ผมรักต้องมาอดทนไปกับผม แต่ผมต้องยอมรับว่า เวลามันช่วยผมในการตัดสินใจหลายๆอย่าง ในมุมหลายๆมุม ทุกวันนี้ผมดีใจที่มีคนรักที่น่ารักและคอยให้กำลังใจผม เสมอ หลายครั้งที่ผมพูดไม่ดีและทำอะไรลงไปแบบไม่รู้สึกตัว แต่เธอก็จะคอยเข้าใจและให้อภัยเสมอ ผมขอบคุณทุกกำลังใจของเพื่อนๆ ที่นี้ เพื่อนที่เราส่งผ่านความรู้สึกผ่านตัวหนังสือ เพื่อนที่ไม่ต้องถามว่าคุณเป็น ใครมาจากไหน ลูกใคร ญาติพี่น้องคือใคร รวยจนแค่ไหน เพื่อนที่ผมสัมผัส ได้ถึงความจริงใจ วันนี้คงเป็นอีกวันที่เราสองคนกอดกันร้องไห้ เพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง สุดท้ายเราก็เข้าใจกันและรักกันมากขึ้น ผมเห็นใจคุณหนิงมาก กับเรื่องราวที่คุณหนิงต้องเจอ ต้องมาอดทนกับคนอย่างผม จะว่าดีใจก็ใช่นะ แต่บางทีก็สงสารคุณหนิง มากกว่าที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ทั้งที่เธออยู่กับครอบครัวของเธอ ก็แสนจะสุขสบาย อยากได้อะไรก็ได้ทุกอย่างไม่น่ามาลำบากกับผมเลย แต่เราก็เลือกจะเดินไปพร้อมกันครับ คำเดียวที่ทำให้ผมมีแรงที่จะเดินต่อไป ข้างหน้าคือ "คุณหนิงเลือกนายช่าง" แค่นั้นแหละครับ บอกได้เลยว่า "ตายเป็นตาย" 555+ ต้องขอบคุณเพื่อนๆผมที่ดูแลคุณหนิงอย่างดีในวันที่ ผมไม่อยู่ คอยอยู่เป็นเพื่อน คอยห่วงใย จนผมเองหมดห่วงไปเลย คุณต้น คุณจั้ม และหม่อมเจ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มีให้ผมมานานและ ยังส่งต่อถึงคนที่ผมรักด้วย ผมก็อยากบอกนะว่าคุณหนิงก็ห่วงพวกคุณ ทุกคนเหมือนที่พวกคุณห่วงเธอเหมือนกัน ผมชอบแซวคุณหนิงเล่นบ่อยๆ ว่าแฟนทั้งกลุ่มเลยนะ ก็นะเล่นโสดกันแทบจะยกแก๊ง ไม่สิ ตอนนี้ด๊อกเตอร์มีครอบครัวไปแล้ว ผมกับคุณหนิงคงต้องรอเวลาต่อไป รอเวลาของการยอมรับ และรับได้ เอาใจช่วยด้วยนะครับ P.s ถ้าผิดก็คงผิดทั้งคู่ในสายตาคนอื่น แต่ในความรู้สึกเราสองคน เราก็แค่คนที่รักกันเท่านั้น แล้วจะสนใจคนอื่นทำไม   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2553 3 comments Last Update : 26 พฤศจิกายน 2553 17:37:19 น. Counter : 1049 Pageviews. Share Tweet

“ความลับของแม่" ...ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง... "ขอให้ฉันดูหน้าลูกหน่อยได้ไหมคะ" คุณแม่คนใหม่กล่าวแก่พยาบาล ซึ่งได้ส่งห่อผ้าคลุมร่าง เด็กน้อยเกิดใหม่ส่งให้แม่ เมื่อคลี่ห่อผ้าออกเพื่อดูหน้าลูกรักให้ เต็มตา คุณแม่คนใหม่ก็กรีดร้องอย่างตกใจ ทำให้พยาบาลต้อง รีบอุ้มเด็กน้อยกลับไปตามเดิม... เด็กน้อยที่เกิดใหม่ไม่มีใบหูทั้ง สองข้าง!!! วันเวลาผ่านไป...เด็กน้อยผู้ไร้ใบหูเติบโตขึ้น เขาไม่มี ปัญหาเรื่องหูเกี่ยวกับการได้ยินเลย ความผิดปกติมีเพียงที่เขา ไม่มีใบหูเหมือนคนอื่นเท่านั้น หลายครั้งเขาต้องร้องไห้กลับ จากโรงเรียนวิ่งมาซบอกของแม่ เพราะถูกเพื่อนล้อเลียนว่าเป็น สัตว์ประหลาดที่ไม่มีใบหู เขาไม่มีปัญหาในการเรียนและทำ งานทุกอย่างได้ดี วันหนึ่งเมื่อเขาจะเรียนจบปริญญาออกไปทำงานในปีหน้า พ่อก็ได้ข่าวดีว่า มีหมอคนหนึ่งสามารถผ่าตัดเสริมใบหูมนุษย์ ให้เหมือนจริงได้ แต่ต้องหาใบหูจากคนที่มีชีวิต ซึ่งเป็นเรื่อง ยากอย่างยิ่งเพราะผู้บริจาคจะกลับกลายเป็นคนไม่มีใบหูทันที แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากรอใบหูจากคนมีชีวิตอยู่หลายเดือน ก็โชคดีพบผู้ใจดีคนหนึ่งที่จะบริจาคใบหูทั้งสองข้างให้หนุ่ม น้อยโดยไม่คิดค่าตอบแทน แต่มีข้อแม้ว่าผู้เกี่ยวข้องทุกคนต้อง ให้สัญญาว่าจะเก็บชื่อของผู้บริจาคใบหูไว้เป็นความลับจนถึงวัน ตายของผู้บริจาค การผ่าตัดเสริมใบหูของหนุ่มน้อยเป็นไปด้วยดี จนไม่มี ใครสังเกตเห็นว่าเขาเคยพิการมาก่อน เขาเรียนจนจบปริญญา ทำงานเป็นนายแบบโฆษณาและผู้อ่านข่าวทางสถานีโทรทัศน เขาสมัครรับเลือกตั้งเป็นผู้แทนราษฎร และอาจได้รับแต่งตั้ง เป็นรัฐมนตรีในอีกไม่ช้า วันหนึ่งเขากลับไปหาพ่อและแม่ “ผมอยากทราบชื่อคนที่บริจาคใบหูให้ผมครับ อยาก จะทดแทนบุญคุณอันยิ่งใหญ่ของเขาที่ทำให้ผมได้มี ชีวิตอยู่ในโลกใบนี้เหมือนคนปกติ” “ไม่ได้หรอกลูก...เราให้สัญญากับผู้บริจาคว่าจะเก็บ เรื่องนี้เป็นความลับจนถึงวันตาย” พ่อตอบ แม้ลูกจะอ้อนวอนขอชื่อผู้บริจาคหลายครั้งอย่างไร คำ ตอบของพ่อยังคงปฏิเสธเหมือนเดิม อีกปีหนึ่งต่อมาแม่ป่วยหนักและเสียชีวิตอย่างกระทันหัน ในวันรดน้ำศพแม่ พ่อเรียกลูกเข้าไปใกล้ศพแม่ พ่อจับผมยาว สลวยสีน้ำตาลของแม่แล้วยกขึ้นช้า ๆ ลูกร้องไห้โฮ เสียงดังลั่นเหมือนจะขาดใจ หน้าของแม่ นั้น ไม่มีใบหูทั้งสองข้าง ใบหูของแม่ถูกตัดออกไปเพื่อมอบให้ แก่...“ลูกสุดที่รักของแม่” ทักทายยามเช้าค่ะ ความรักมันขึ้นอยู่กับคนสองคนค่ะ ถ้าเรารักกันเข้าใจกันทุกอย่างก็ไม่มีอะไรที่น่าห่วง เรื่องโสดนั้นยกแก๊งค์เลยเหรอคะ 555 ยังไงก็ขอให้ทั้งแก๊งค์นั้นมีคนของตัวเองเร็วๆนะคะ   โดย: ภายใต้ 29 พฤศจิกายน 2553 9:32:40 น.

แวะมาเอากำลังใจให้คุณวินและคุณหนิงอีกเช่นเคย ใครจะว่าอย่างไรในความรักก็ช่าง อดทน ทนอด ชีวิตเป็นของเรา เราเคยทนได้มาตลอดทำไมวันนี้เราจะทนไม่ได้ใช่ไหมคะ หอบกำลังใจช่อโต ๆ มาให้ประจำและสม่ำเสมอเช่นเคยค่ะ   โดย: Rinsa Yoyolive 30 พฤศจิกายน 2553 16:31:52 น.

แวะเอาข้าวเที่ยงมาเสริฟถึงบ้านค่ะ ดิลิเวอรี่อันนี้มีให้เฉพาะคนน่ารักและหน้าตาดีเท่านั้นนะคะ และแตงโมหวานๆค่ะ   โดย: ภายใต้ 1 ธันวาคม 2553 13:16:16 น.