|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เช้าวันอาทิตย์
ผมเพิ่งมีโอกาศได้นั่งอ่านบล๊อคที่คุณหนิงเขียน
ผมบอกตรงๆว่าผมรู้สึกระอายใจมากที่ทำให้คุณหนิงเครียดแบบนี้
และไม่คิดว่าตัวเองเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้คุณหนิงนอนไม่หลับ
ผมเองก็รู้ดีครับว่าบางทีเวลาที่อาการกำเริบมันก็ทรมานมาก
แต่ผมเองก็พยายามที่จะคุมทุกอย่างให้สงบที่สุด ผมเข้าใจครับ
ว่าการใช้ชีวิตอยู่กับคนป่วยอย่างผมคุณหนิงต้องอดทนขนาดไหน
แต่ทั้งหมอและด๊อกเตอร์เองก็บอกว่าผมยังดีกว่าคนไข้รายอื่นเยอะ
ทำใจให้สบายแล้วค่อยรักษาไปดีกว่า ผมนั่งอ่านบล๊อกที่คุณหนิงเขียน
ด้วยน้ำตานองหน้า ไม่เคยรู้เลยว่าคุณหนิงไม่มีความสุขขนาดนี้
ที่ผมตอบว่ารัก ผมไม่เคยเบื่อเลยที่จะพูดมัน แต่บางครั้งมันก็ทำให้
รู้สึกว่าที่คุณหนิงถาม คุณหนิงไม่มั่นใจรึเปล่า เพราะเมื่อก่อนคุณหนิงจำได้
มั้ยครับว่าผมก็ถามคุณหนิงบ่ิยๆแบบนี้แหละครับ คุณหนิงย้อนถามผมว่า
"นายช่างไม่มั่นใจเหรอ" ผมก็บอกว่าผมมั่นใจแต่แค่อยากได้ยิน
ว่าเรายังมีกันและกันอยู่รึเปล่า วันนี้ผมรู้แล้วว่าหลายๆอย่างที่ผมทำ
มันกลายเป็นแผลลึกลงไปที่ความรู้สึกคุณหนิง คุณหนิงครับเราจะรักษา
แผลที่เกิดขึ้นด้วยกันนะครับ ผมสู้ไปพร้อมกับคุณหนิง ต่อให้ยากแค่ไหน
ผมก็จะพยายามที่เดินจูงมือคุณหนิงประคับประคอง กันไปให้ถึงวันสุดท้าย
ก่อนที่เราจะจากกัน แต่เราสัญญากันแล้วว่าถึงวันนั้นมาถึงใครคนหนึ่ง
จากไปก่อนเราจะกลับมารับกัน ผมไม่เคยคิดที่ปล่อยมือคุณหนิงเลย
แต่บางครั้งคุณหนิงก็ทำให้ผมน้อยใจ และคิดมาก กลายเป็นว่าวันผมคิด
วนเวียนอยู่แค่เรื่องเดิมอาจจะเป็นเพราะว่า ผมมองว่าตัวเองก็เป็นแบบนี้
ใครจะอยากอยู่ข้างคนขี้โรค และอยากดูแลคนป่วยไปตลอด บางครั้ง
ผมเองก็ยอมรับว่าถ้าคุณหนิงทิ้งผมไว้แล้วปล่อยคุณหนิงไปเจอสิ่งที่ดีๆ
ที่เค้าจะสามารถดูแลคุณหนิงได้ น่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่า บางครั้งลองทำ
อะไรที่แย่ๆดูบ้างเผื่อว่าคุณหนิงจะเจ็บปวดน้อยลงหรือรักผมน้อยลง
เพราะในวันที่ไม่มีผมคุณหนิงจะได้รู้สึกดี แต่หลายครั้งที่ผมเองต้องมา
นั่งเสียใจ เสียน้ำตากับการกระทำของตัวเอง ไม่เป็นผลดีเลยกับเราทั้งคู่
ต่อไปนี้ผมจะพยายามดูแลคุรหนิงให้ดีที่สุดนะครับ ถ้าผมทำอะไร
ที่แย่ๆ และไม่ดีที่ผ่านมา "ผมขอโทษครับ" คุณเองมีปัญหากับผมอย่า
ทำแบบเดิมอีกนะครับ การเงียบไม่คุยกัน ยิ่งทำให้ผมเองมีความเครียดใน
ช่วงเวลานั้น แต่ถ้าคุยกัน ถามแล้วตอบ ปัญหาก็ถูกแก้ไขให้มันหมดไปก็จบ
แต่หลายครั้งที่ผมถามแล้วคุณหนิงไม่ตอบ คุณหนิงรู้ไหมครับ คำถามเหล่า
นั้นมันจะยังอยู่ในใจเพื่อรอคำตอบ พอทะเลาะกันขึ้นมา คำถามที่ค้างอยู่
มันก็พุดขึ้นมาในความคิดที่อยากจะรู้เหตุผลว่าที่ทำๆไปทำไม ผมเอง
อยากให้คุณหนิงเข้าใจผมบ้าง รับฟังความคิดผมบ้าง เพราะเวลามีปัญหา
คุณหนิงจะหยุดทุกอย่างไว้แล้ววนเวียนกับความคิด จนไม่เปิดใจรับฟัง
คำตอบหรือคำถามอยากผมเลย อยากให้เราสองคนเข้าใจกันมากกว่า
และลด อัตราของเราลงเพื่อเราเองจะได้อยู่กันอย่างมีความสุข
ผมเองก็รู้สึกได้เหมือนกันว่าเรามีเวลาให้กันน้อยลง เราเข้าใจกันน้อยกว่า
เมื่อก่อน เราหัวเราะและยิ้มน้อยลงกว่าเมื่อก่อน จนผมเองจำไม่ได้แล้ว
ผมยิ้มและหัวเราะครั้งสุดท้ายกับคุรหนิงเมื่อไหร่ เราไปเที่ยวต่างๆครั้งสุด
ท้ายเมื่อไหร่ ทั้งที่เมื่อก่อนวันอาทิตย์เราจะรอคอยเพื่อให้มันมาถึง
เราจะได้ใช้เวลาที่มีความสุขนี้ด้วยกันในวันหยุด แต่เดี๋ยวนี้ผมเองรู้สึก
ว่าวันอาทิตย์ก็เหมือนวันอื่นๆ ทุกวัน คุณหนิงไม่ให้ความสำคัญมันเท่าไหร่
เหมือนอยู่กันไปอย่างงั้นๆ เพื่อรอให้หมดวัน 1 ทุ่มคุณหนิงจะเริ่ม
กระวนกระวายมองนาฬิกาเหมือนกันกับว่าเมื่อไหร่มันจะจบวันสักที
รู้ไหมครับว่าเห็นทุกครั้งที่คุณหนิงยกนาฬิกาขึ้นมาดู ผมเองก็เสียใจ
เหมือนคุณหนิงเองไม่อยากมีเวลาอยู่กับผมเลย ผมถามทีไรก็เหมือนจะ
ทะเลาะกันทุกที ผมมีอะไรอยากบอกคุณหนิงนะครับ ว่า
"ผมรักคุณหนิงมาก มากที่สุดและจะเป็นแบบนี้ตลอดไป บางครั้งผมอาจจะ
ทำอะไรที่แย่ๆ แต่มันไม่เคยทำให้ผมรักคุณหนิงน้อยลงไปเลยนะครับ"
อยากให้คุณหนิงเข้าใจผมบ้างครับ
รักคุณเสมอ
Create Date : 15 พฤษภาคม 2554 |
|
4 comments |
Last Update : 15 พฤษภาคม 2554 9:22:12 น. |
Counter : 857 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 16 พฤษภาคม 2554 5:47:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 17 พฤษภาคม 2554 5:07:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภายใต้ 19 พฤษภาคม 2554 13:00:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อเรารักใคร..เราก็อยากให้เค้ามีความสุข...
อยากให้เค้าพบเจอสิ่งดีๆ..มากกว่าที่จะใหมาทนกับหลายสิ่งหลายอย่างในตัวเรา..ไม่ว่าจะอาการหรืออารมณ์..แต่ในขณะเดียวกันเราก็รักเค้ามากจนคิดว่าจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเค้า...
แต่จะยังไงก็ตามนะคะ..ขวัญขอให้นายช่างกับคุณหนิงจับมือกันไว้...ผ่านทุกอย่างไปให้ได้..ขวัญเอาใจช่วยด้วยใจจริงเลยค่ะ..