Group Blog All Blog
|
ตัวตนฉันในวัยละอ่อน วันนี้มาเล่าวีรกรรมสมัยวัยละอ่อน อ๊ะ อ๊ะ ไม่ใช่วัยเด็กแล้วนะ โตขึ้นมาแล้วจ้า ช่วงเริ่มเป็นวัยรุ่น ตอนนั้นเนี่ย มายด์เรียนกับฝรั่ง ทำให้ซึมซับนิสัยมาบ้าง อย่างเช่นคิดอะไรก็พูด เห็นว่าผิดตรงไหนก็เถียง กล้าคิด กล้าแสดงออก แต่ก็อย่างว่านะ นิสัยอย่างนี้มันก็ค้านๆกับวัฒนธรรมบ้านเรา มายด์จะเป็นพวกคนที่ตั้งคำถามว่าทำไม ถ้าไม่มีคำตอบที่สมเหตุสมผลให้มายด์ มายด์ก็จะทำต่อไป  อย่างเช่น มายด์ทะเลาะกับแม่ มายด์เป็นวัยรุ่น แม่เป็นวัยทอง  แรงกับแรงมาเจอกัน บ้านแทบระเบิด เหอะๆ  ตอนทะเลาะกัน มายด์ก็คิดแล้วคิดอีกนะ ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง ก็แม่ผิดอ่ะ ทำไมแม่ไม่ขอโทษมายด์ มันเสียศักดิ์ศรีมากรึไง ถ้ามายด์ทำผิดมายด์ก็ขอโทษ แล้วทำไมแม่ไม่ขอโทษมายด์ ทำไมแม่ไม่ยอมรับผิด  สุดท้ายแม่มายด์ก็ไม่ยอมรับผิดอยู่ดีนั่นแหล่ะค่ะ = =! มายด์ก็เลยพุ่งปรี๊ดดด ตอบแม่ไปว่า "สมัยนี้สังคมประชาธิปไตย มนุษย์ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน แม่ก็มีสิทธิ์เท่ามายด์ เพราะฉะนั้น แม่ไม่มีสิทธิ์ทำตัวเป็นใหญ่!" โอ๊ แรงไหมคะ ฮ่าๆ แต่ก็อย่างว่าตอนนั้นตอนเด็กๆ มีอีกเรื่อง เรื่องสิทธิมนุษยชนเหมือนกัน ฮ่าๆ แม่บอกว่า เป็นผู้หญิงห้ามนั่งอ้าขา มายด์ก็ทำไมอ่ะ  แล้วทำไมผู้ชายถึงนั่งได้ แม่ก็ตอบว่าก็เราเป็นผู้หญิง ตอนนั้นเลือดรักความเสมอภาคพุ่งปรี๊ดเลยค่ะ เลยเถียงกับไปว่า ทำไมอ่ะ ผู้ชายกับผู้หญิงก็เป็นคนเหมือนกัน! แล้วทำไม ทำไมผู้ชายต้องได้สิทธิ์นั้นแล้วผู้หญิงไม่ได้ นั่นแหล่ะค่ะ แล้วใครจะหาคำตอบให้มายด์ได้คะ ฟังเหตุผลแม่แล้วมันไม่เข้าท่า มายด์เลยนั่งอ้าขาประชดซะเลย มายด์เป็นพวกยิ่งห้ามยิ่งยุอ่ะ แต่ก็ไม่ใช่เด็กเกเรนะ มายด์ชอบทำอะไรที่มันท้าทาย มายด์คิดว่าชีวิตมีสีสันดี อย่างเช่นไปโรงเรียน ไม่ใช่ว่ามายด์ตื่นไม่ทันนะ แต่มายด์คิดว่า ถ้ามายด์ไปโรงเรียนตรงเวลา มันเป็นคนดีเกินไปอ่ะ แล้วอีกอย่าง มายด์ไปโรงเรียนตรงเวลามาตั้งกี่ปีแล้ว มายด์อยากลองเปลี่ยนดูบ้าง อยากรู้ว่ามาช้ามันจะรู้สึกยังไงนะ  แล้วก็ได้อรรถรสอย่างที่คิดไว้จริงๆค่ะ มันตื่นเต้นมากเลยนะ กับการที่ต้องแอบเข้าโรงเรียน เวลาอาจารย์เดินผ่าน ก็ต้องหาที่หลบ แล้วย่องขึ้นห้อง ลองทำดู เป็นครั้งหนึ่งในชีวิต ที่มายด์ไม่เสียใจที่ทำมัน  แล้ววีรกรรมยังไม่หมดค่ะ อย่างที่บอก ถ้าใครหาเหตุผลมาอธิบายดีๆไม่ได้ มายด์ก็ไม่ทำตาม และจะยิ่งกวน(ทีน)กลับ อันนี้เล่นของสูงเลย เรื่องศาสนา ศาสนาพุทธเนี่ยแหล่ะค่ะ มายด์ไม่เข้าใจอ่ะ ทำไมเราต้องสวดมนต์ ทำไมสวดมนต์ถึงได้บุญ แค่พูดสรรเสริญพระพุทธเจ้าหรืออะไรต่างๆนานาก็ได้บุญแล้วหรอ มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลยอ่ะ ทำไมด่าแล้วไม่ได้บุญบ้าง แล้วทำไม ทำไมเราทำบุญกับพระจะได้บุญมากกว่า ทำกับคนอื่น ทำไมเราไม่ให้ของบริจาคอะไรต่างๆกับคนเดือดร้อนหล่ะ พระไม่ได้เดือดร้อนซะหน่อย มายด์คิดแบบนี้จริงๆนะตอนนั้น ทำแล้วได้บุญ บุญคืออะไร? อะไรมาตัดสินว่าทำแบบนี้จะได้บุญ? บุญกับกรรมสังคมเป็นคนกำหนดเองรึเปล่า ถ้าตั้งแต่ต้นสังคมกำหนดว่า การฆ่าคนจะได้บุญหล่ะ การให้ของคนอื่นจะเป็นกรรมหล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น? หรือว่าสังคมตั้งบุญกับกรรมมาเพื่อเอื้อประโยชน์แก่สังคมเองนะ? นรกสวรรค์มีจริงหรอ? ทำไมมายด์อ่านหนังสือของคนที่บอกว่าเคยไปนรกสวรรค์ นรกสวรรค์ของคนนั้นก็เป็นแบบหนึ่ง ไปอ่านของศาสนาอื่นก็เป็นแบบหนึ่ง ตามบรรทัดฐานที่ศาสนานั้นๆเขียนไว้ ในเมื่อมนุษย์ทุกคนก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน ทำไมชีวิตหลังความตายจึงแตกต่างกันหล่ะ มันน่าจะเป็นสากลมากกว่า แล้วสรุปมันมีจริงหรอ? มันเป็นกระบวนการของจิตใต้สำนึกคนนั้นรึเปล่าที่ไปนรกสวรรค์เนี่ย? นรกสวรรค์สร้างขึ้นมาเพราะการจัดระเบียบของสังคมรึเปล่า? แล้วประวัติของพระพุทธเจ้า เป็นอย่างนั้นจริงหรอ? มันผ่านมานานแล้วนะ กี่ยุคกี่สมัย แต่ละสมัยก็มีการชำระล้าง แล้วอย่างนี้ประวัติจะไม่ถูกบิดเบือนให้เข้ากับสังคมหรอ? ทำไมคนเราต้องกลัวผี ถ้าเรากลัวผีเพราะผีไม่ได้อยู่ในมิติเรา แล้วผี ไม่กลัวเรามั่งหรอ เพราะเราก็ไม่ได้อยู่ในมิติผี เมื่อมายด์คิดอย่างนั้น มายด์เลยบอกพ่อกับแม่ไปว่า มายด์ไม่นับถือศาสนาอะไร ตอนแรกพ่อกับแม่ก็ว่ามายด์แหล่ะ หาว่ามายด์หลบหลู่บ้างอะไรบ้าง แต่มายด์ก็ไม่สน มายด์เป็นพวกอยากรู้ อยากพิสูจน์ เวลาคนเค้าไปขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เค้าก็จะบอกใช่ไหม ว่าอยากได้อันนี้ๆ ส่วนมายด์ ไปยังไงรู้ไหมคะ "ท่านมีตัวตนจริงๆรึเปล่า? ถ้ามีตัวตนจริงๆ แน่จริงก็ขอให้มายด์ได้อย่างนี้ๆๆๆซิ่ แล้วมายด์จะเชื่อ ถ้าไม่ทำให้แสดงว่าท่านไม่มีอยู่จริง" ไอ้เด็กนี่มันน่าจับเขกกระโหลกจริงๆใช่ไหมคะ แต่อย่างว่า มายด์ยังเด็กอยู่นี่หน่า อย่างเรื่องบุญกับกรรม มายด์ก็คิดหาคำตอบตั้งนาน มายด์คิดว่า กรรมคือผลของการกระทำ เหมือนเราส่งความถี่ใดๆออกไปเพื่อที่จะดึงดูดความถี่ที่ใกล้เคียงกันกลับมา ถ้ามองในแง่ของกระบวนการจิตใต้สำนึก สามีที่ทำร้ายภรรยา การทำแบบนั้น แน่นอน สามีจะรู้สึกดี จิตใต้สำนึกมันแยกไม่ออกหรอกว่าอะไรดีไม่ดี มันรู้แค่ว่า อันไหนทำแล้วรู้สึกดี มันจะบันทึกไว้ พอเกิดชาติต่อไป มันก็เลยดึงดูดเหตุการณ์นี้กลับมา เพียงแค่เล่นในคนละบทบาทเท่านั้น สามีชาติที่แล้วก็ลองมาเป็นฝ่ายถูกกระทำดูบ้าง แล้วคำถามที่ว่า ทำไมวิญญาณถึงมาขอส่วนบุญ แล้วตอนนั้นให้เราทำบุญไปให้ ไม่ว่าจะตักบาตร หรือสวดมนต์ คำตอบก็คือ การที่เราตักบาตร มันเป็นกลอุบาย ที่ทำให้เราปรารถนาดีกับผู้อื่น การสวดมนต์ เมื่อใจเราเป็นสมาธิ ความถี่ของพลังงานที่เราส่งออกไปนอกตัว มันจะเปลี่ยนค่า และคาดว่าพลังงานนั้นแหล่ะที่วิญญาณต้องการ อันนี้มายด์คิดเองนะ พอมายด์คิดได้แบบนี้ มายด์ก็เชื่อ เหมือนกับว่าความเชื่อเรื่องผี ว่าเจอผีให้สวดมนต์ หรือว่าให้คล้องพระถ้ากลัวผี และความเชื่อสุดฮิตของทุกคน ที่พ่อแม่สอนเอาไว้ ให้กลัวผี! คำสอนพวกนี้มันติดอยู่ในจิตใต้สำนึกมายด์เลยอ่ะ แม้ว่ามายด์เคยพยายามแสร้งเป็นไม่กลัว ไม่นับถืออะไร สุดท้ายเจอเหตุการณ์ที่น่ากลัว หรือไม่สบายใจ มายด์ก็สวดมนต์ แต่ไม่ใช่ว่าสวดเพื่อได้บุญนะ แต่มายด์เห็นว่า สวดแล้วจิตใจมายด์สงบขึ้นมายด์เลยสวด มายด์ไม่เคยหวังว่ามายด์ทำแบบนี้ๆมายด์จะได้บุญ แต่มายด์อ่ะที่ทำดีต่อใคร ที่ช่วยเหลือใคร นั่นเพราะว่ามายด์อยากช่วย มายด์ปรารถนาดีต่อเค้าจริงๆ เอาเป็นว่า สรุป ปัจจุบันนี้ สวดมนต์ นั่งสมาธิเพื่อให้ใจสงบ คล้องพระเมื่อกลัวผี = =! ทำอะไรก็ได้ แต่ต้องไม่เดือดร้อนใคร ช่วยใครเพราะต้องการให้เค้าเป็นสุขจริงๆ ไม่เคยหวังว่าทำแบบนี้แบบไหนจะได้บุญ ตอนแรกมายด์ก็ชั่งใจอยู่นานว่าจะเขียนดีไหม คนอื่นจะหาว่ามายด์ลามปามศาสนารึเปล่า แต่ถ้าเรามองศาสนาดีๆเราจะเห็นว่ามันมีอะไรซ่อนอยู่นะ ลองเปิดใจมองให้เป็นกลาง มายด์ก็ไม่ได้ว่าศาสนาไม่ดี แต่ถ้ามายด์จะจัดระเบียบสังคมมายด์คงใช้ศาสนาเนี่ยแหล่ะ เพราะความเชื่อของคนมันมีอานุภาพมหาศาล แต่สุดท้ายคำสอนในศาสนาข้อไหนเห็นด้วยมายด์ก็ทำนะ ถ้าคนเคร่งศาสนามากๆมาอ่านนี่โดนด่าได้เลยนะ = =! ส่วนตอนนี้ ขอตัวไปอ่านหนังฉืออก่อน ปล.เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้นนะคะ อ่านๆขำๆ มองซะว่าเป็นมุมมองของเด็กน้อยคนหนึ่ง ตอนนี้โตขึ้นแล้ว
 เท่าที่อ่าน... น้องมายด์ก็เป็นไปตามวัยล่ะค่ะ ด้วยวัยเท่านี้ก็จะเป็นแบบนี้ล่ะจ๊ะ.. อาจมีพลาดพรั้งไปบ้าง...แต่ก็จะเข้าใจได้เองในไม่ช้า... แต่อย่าเถียงแม่บ่อยน่ะ ไม่เห็นด้วยก็เงียบๆ ไว้สักนิด วันนึงเป็นแม่คน...จะรู้เลยว่า แม่เราก็เหมือนแม่ทั่วไป ที่ห่วงลูก....อดจะบ่นลูกไม่ได้ทุกคนแหละน่า... ตอนนี้เพื่อนล้อมหน้าล้อมหลัง.... ต้องดูตอนทุกข์ค่ะ....เหลือกี่คน...ในนั้นต้องมีแม่... เชื่อป้าเหอะ....สาวมายด์...(ตามรูปน่ะสวยทั้งคู่ดังนั้นสรุปได้ว่ามายด์สวยฟร่ะ)  โดย: แนวเนี๊ยะ
 วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:19:24:05 น.พี่ยืนยันได้อ่ะค่ะว่า ... ถ้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน
เราเชื่ออย่างไหน แล้วไม่ได้ไปลามกับใครขนาดว่า ทำให้เค้าเดือดร้อนด้วย เราก็มีสิทธิเชื่อและทำได้ แบบไม่ผิดนะค่ะ .. อ่านแล้วทำให้คิดถึงตัวเองวัยเด็ก ที่บางครั้งอยากท้าทายหรือว่าดื้อบ้าง แต่ว่าก็ไม่ได้ทำเลย เพราะว่าสมัยก่อน อาจจะเป็นแนวเด็ก(หัว) อ่อน เลยไม่กล้า ทำอะไรที่แบบว่าแหกกฏหรือว่าทำตาม ความต้องการของตัวเองได้ ไม่เหมือนตอนนี้ บางทีโดนผู้มีพระคุณบอกว่า "ปีกกล้า" แล้วหรือ เอิ๊กๆ ครายยย ว่ากล้า ไม่กล้าหรอกค่ะ แต่แค่ว่าบางทีเราอยากเป็น ตัวของตัวเองบ้างเน๊าะ  โดย: JewNid
 วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:22:22:55 น.พี่ว่า พี่กับมายด์ตอนเด็กคล้ายๆกันเลยนะ
โตขึ้นมาความคิดความเชื่อพี่ก็ยังไม่เปลี่ยนนะ พี่ทำบุญช่วยคนที่ลำบากมากกว่าทำบุญให้พระหรือวัดนะ พี่สวดมนต์เพราะต้องการสมาธิ ไม่ได้คิดว่าจะได้บุญรึยังไง แต่มันก็มีเรื่องแปลกๆที่อธิบายไม่ได้เวลาพี่สวดมนต์นะ ไว้พี่เล่าให้ฟังหลังไมค์ดีกว่า เล่าตรงนี้เดี๋ยวเค้าว่าพี่เพ้อเจ้อ โดย: is_ninja
วันที่: 18 มกราคม 2554 เวลา:22:38:40 น. |
windsylph
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ฉันคือสายลม... I am Wind... I am Sylph บลอกเปรียบดังไดอารี่ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวของชีวิตเด็กคนหนึ่ง เจ้าของบล็อกทำไว้ เพื่อถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆไว้เตือนใจตัวเอง ความรู้สึกนึกคิดที่เขียนลงไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ^ ^ มายด์ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง บางทีก็ตัดสินใจไม่ถูก มีอะไรสั่งสอนหรือแนะนำ ทำได้เลยนะคะ ^o^    Create a MySpace Playlist at MixPod.com Friends Blog
|
||||||||||||
เรื่องต่อต้าน หรือเป็นขบถ พี่ว่ามันเป็นวัย เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แล้วมันจะวนมาใหม่เอง กร๊ากกกกก
สบายๆ ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน น่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีนะคะ