พฤษภาคม 2554

1
2
3
5
7
8
10
11
12
13
15
16
19
20
22
23
24
26
28
29
31
 
 
All Blog
ฉันมันก็แค่...ไอ้โหลยโท่ย
ทุกคน เคยเห็นไอ้คนเฮงซวยกันไหม ถ้าไม่เคยเห็น จะได้เห็นกันวันนี้แหล่ะ
มายด์นี่ไง เหอะๆ มายด์มันสุดเฮงซวย ก็แค่คนเฮงซวยที่ไม่มีปัญญาจะรักษาสัญญา
ให้กับคนที่ตายไปได้ คนเฮงซวยที่ไม่มีปัญญาแม้แต่จะรับผิดชอบต่อความฝัน
ตลกนะ มายด์กล้าที่จะมีความฝัน แต่มายด์ไม่มีปัญญารับผิดชอบมัน
มายด์ก็แค่ไอ้ขี้แพ้คนหนึ่งที่ไม่ได้เรื่อง มายด์เคยปฎิเสธความฝันตัวเอง
แต่สุดท้ายก็ต้องยอมจำนนแล้วยอมรับว่าตัวเองต้องการอะไร
แต่ทำไมพอยอมจำนนแล้ว มันก็ดูเหมือนจะช้าไปซะเหลือเกิน
ทำไมชีวิตมายด์มันเฮงซวยอย่างนี้นะ ทุกคนคงงงหล่ะซิ่ว่ามายด์ไปเจออะไรมา
มายด์เล่าให้ฟังก็ได้ ทั้งชีวิตมายด์ มายด์อยากเป็นหมอ มายด์อยากช่วยคน
นี่คือความจริงนะ มายด์อยากช่วยคนจริงๆ ทุกอย่างมันหล่อหลอมมายด์ให้เป็นแบบนี้
ตั้งแต่เด็ก มายด์ต้องเห็นคนตายโดยที่มายด์ช่วยอะไรไม่ได้เลย
มายด์เห็นคนที่ได้ชื่อว่าหมอ ปฎิบัติต่อคนจนเหมือนไม่ใช่คน
มายด์สัญญากับคนพวกนั้นที่ตายว่าว่า มายด์จะเป็นหมอ
มายด์จะช่วยเหลือคนจนพวกนั้น ไม่ให้คนพวกนั้นตายอย่างเสียเปล่า
แต่มายด์ไม่เคยบอกครอบครัว เพราะบอกไปก็ไม่มีใครเข้าใจหรอก
ครอบครัวคิดแค่ว่าอยากให้ลูกเป็นหมอ จะได้มีงานทำ ไม่ตกงาน
แต่สิ่งที่มายด์ต้องการมันไม่ใช่อย่างนั้นนี่ มายด์ไม่ได้อยากได้เงิน
สิ่งเดียวจริงๆคือมายด์อยากช่วยคน แต่มายด์ก็แค่เด็กวัยรุ่นคนนึง มายด์ก็มีช่วงเหลิง
ตอนสอบ มอหก มายด์โหลยโท่ยมาก ไม่สนใจอ่านหนังสือสอบแพทย์
สุดท้ายเลยหลอกตัวเองว่า มายด์ไม่ได้อยากเป็นแพทย์จริงๆหรอก
หมองานหนัก สารพัดอย่างจนคิดว่าตัวเองเชื่ออย่างหมดใจ
แต่สุดท้ายพอมายด์เรียนปีหนึ่งไปได้สักพัก พอมายด์เจอเหตุการณ์ซ้ำเดิมอีก
ความทรงจำเก่าๆมันก็กลับมา ความรู้สึกทั้งหมดมันกลับมาอีกครั้ง
มายด์ไม่เคยหนีมันพ้นเลย คนที่ว่าคือลุงผิดนั่นแหล่ะ พอลุงผิดใกล้เสีย
ทุกๆอย่างมันมาย้ำเตือนมายด์ ว่าสิ่งที่มายด์ต้องการคืออะไร
ที่บ้านมายด์บอกว่า ถ้ามายด์ขึ้นปีสองแล้วก็ไม่ต้องซิ่วหรอก ตั้งใจเรียนดีกว่า
มายด์ตัดสินใจไม่ถูกเลยจริงๆ พวกนั้นไม่รู้ว่ามันสำตัญต่อมายด์แค่ไหน
มายด์จะต้องผิดสัญญาที่ให้ไว้กับคนตายจริงๆหรอเนี่ย
อี๊บอกว่า แค่มายด์ได้เภสัช อี๊ก็ดีใจแล้ว เพราะงานมันไม่หนัก(หรอ?)
ส่วนหมอ งานมันหนัก มายด์จะไม่มีเวลาส่วนตัวเลย แต่สำหรับมายด์
มายด์คิดว่า ถึงหนัก มันก็คือสิ่งที่มายด์เต็มใจที่จะทำ และเต็มใจที่จะสละ
ถ้ามันสามารถต่ออายุให้กับคนอีกหลายๆคนได้
ชีวิตมายด์มันเฮงซวย โหลยโท่ย มายด์มีโอกาสที่จะได้ดีกว่านี้
ปีที่แล้ว มายด์คะแนนถึงทันตะ แต่ผีดันเข้า ไม่เลือกสายวิทย์เลย เลือกแต่บัญชี
เป็นไงหล่ะ บัญชีก็ไม่ได้ชอบหรอก เห็นพี่เรียน อยากเรียนตาม
สุดท้าย ชีวิตบัดซบมาก ได้เรียนเภสัช
ก็ดันไม่ชอบ มันแทบทำให้มายด์เป็นโรคจิต ร้องไห้ๆๆๆๆๆ
เหอๆ แล้วชีวิตมายด์มันจะเฮงซวยถึงไหนเนี่ย
มายด์มันก็แค่คนขี้แพ้ คนโหลยโท่ย ไร้ปัญญา
ชีวิตตัวเองรับผิดชอบไม่ได้ ไร้ค่า ไม่มีดีอะไรสักอย่าง
มายด์ไม่อยากผิดสัญญาจริงๆนะ แล้วมายด์ก็ไม่อยากเป็นคนแก่
ที่หันกลับไปมองเส้นทางของตัวเองแล้วพบว่าทางที่เลือกมันผิด
ทนอยู่กับความทรมาน โทษตัวเอง มายด์ไม่อยากเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ตอนนี้ ทุกคนต่างบอกให้มายด์หยุดหันกลับมาตั้งใจกับเภสัช
มายด์ควรจะทำอย่างนันจริงๆหรอ ทั้งๆที่ทำไปแล้วไม่มีความสุขเนี่ยนะ
มายด์เป็นคนหัวรั้น มายด์เคยคิดจะไม่ยอมแพ้ แต่ตอนนี้มายด์เริ่มไม่แน่ใจ
แต่มายด์ก็ไม่อยากเสียใจถ้ามายด์โตไป มายด์ควรจะเลือกทางไหนเนี่ย
ทำไมคนอื่น สองปี สามปี เค้ายังทำกันเลย
มายด์จะยอมรับตัวเองว่าเป็น้ loser แล้วอยู่กับความพ่ายแพ้อย่างนั้นหรอ
มายด์จะล้มแล้วนอนอยู่ตรงนั้นไม่ลุกหรอ เหอๆ ตอนนี้สับสนจริงๆ
จะบอกว่าวันนี้ผล แอ้ด ออก คะแนนปีที่แล้วถึงทันตะ พอปีนี้เลือก
แม่ม ไม่ติด เกิดอาการ....(คิดกันเอาเอง) ร้องไห้ค่ะ เพิ่งร้องไห้เสร็จ
มายด์คิดว่า ถ้ามายด์มีปัญญาถึงทันตะ แพทย์ก็พยายามอีกนิด
แต่นี่ปีนี้เอาคะแนนปีที่แล้วมาสู้กับน้องปีนี้ ไม่ติด ทั้งๆที่ปีที่แล้วติด
คะแนนสูงจากต่ำสุดมาเยอะพอสมควร เกิดอาการบ่อน้ำตาทะลัก
เพื่อนมายด์ที่เรียนเทคนิคได้เภสัช ไม่รู้ว่าเพื่อนจะไปอีกกี่คน
ถึงคราวนั้น โหมดดราม่าคงกลับมาอีกรอบ จะดร็อปไปอ่านหนังสือที่บ้านก็ไม่ให้
เฮ้ออออ ไอ้บ้ามายด์ ไอ้มายด์เฮงซวย ไอ้มายด์ขี้แพ้ มายด์มัน Jerk!


ปล.อ่านแล้วกรุณาด่ามายด์หน่อย มันจะทำให้มายด์รู้สึกดีขึ้นมาาากกกก
มายด์จะขอบคุณมาก

ปอลิง มายด์ไม่อยากคุยกับที่บ้าน เพราะพูดไปก็ไม่มีใครเข้าใจหรอก



Create Date : 04 พฤษภาคม 2554
Last Update : 4 พฤษภาคม 2554 20:52:59 น.
Counter : 672 Pageviews.

41 comments
  
คนอื่นดูถูกเรายังไม่เท่าไหร่ค่ะ แต่ดูถูกตัวเอง แล้วเราจะไปถึงฝันได้ไงคะ
จริงมั๊ยคะ ลุกขึ้นสู้ต่อนะคะ ไม่มีใครประสบความสำเร็จในครั้งแรกที่ทำนะคะ ลองผิดลองถูก แต่เราก็ต้องลองค่ะ พี่ไม่ได้เข้ามาด่าน้อง แต่น้องอย่าด่าพี่นะคะ อิอิ มาผิดจุดประสงค์จ่ะ เอาน่องไก่พี่ไปกินมั๊ยยย ครั้งแรกที่ลองทำเหมือนกัน 555 แต่ก็ทำดีที่สุดละ แต่คราวหน้าต้องอร่อยกว่านี้แน่ๆ จะทำให้สำเร็จรุย ช่วงท้ายไร้สาระนิดนึงนะ 5555 สู้ๆจ้าา า า
....ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ....
โดย: สัญญาลมปาก วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:44:07 น.
  
ระบายให้สบายใจ ... พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว และชีวิตต้องดำเนินต่อไป

ทำให้เต็มที่ทุกๆ วัน นับจากนี้ไป

จะเรียนหรือจะทำอะไรก็ตาม ทำให้เต็มที่ทำให้ดีที่สุด ... ชีวิตน่ะมันไม่ได้อย่างใจหรืออย่างฝันไปทุกอย่างหรอกค่ะ

Live and Learn
"อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน
ตามความคิดสติเราให้ทัน
อยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน
และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด"

นี่คือสิ่งที่พี่บอกตัวเองเสมอมา

ไม่มีใครได้ทำในสิ่งที่รักเสมอไป แต่เรามีสิทธิเรียนรู้ที่จะรักในสิ่งที่กำลังทำ ...

วันนี้คร่ำครวญให้พอ พรุ่งนี้เลิกคร่ำครวญและทำให้ดีที่สุดก็พอค่ะมายด์

อย่าคิดเยอะ คิดมากมายไม่ช่วยอะไร มีแต่ฟุ้งซ่าน ไม่มีพลังกายพลังใจนะคะ
โดย: ดวงลดา วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:06:12 น.
  
ไม่ด่าหรอกค่า ... เข้าใจว่าการเรียนอะไรที่ไม่ชอบมันโคตระซัฟเฟอร์เลย
จะบอกว่าถ้าไม่มายด์อะไรมาก เค้ามีที่เรียนจบเภสัชให้ต่อหมอได้ด้วยล่ะ

แล้วก็ลองเปลี่ยนมุมมองดูนะคะ ดูซิว่าเป็นหมออย่างเดียวถึงจะช่วยคนได้จริงรึเปล่า พี่มองคนละแบบกับน้องมายด์ค่ะ พี่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นหมอเลย (เว้นตอนละอ่อนที่ยังไม่รู้ตัวเอง) แต่พี่คิดว่าไม่ว่าจะเรียนอะไร สาขาไหนก็ช่วยคนได้เหมือนๆกัน ตัวอย่างเช่น สายนิเทศน์ ก็สามารถช่วยสร้างสรรค์งานกระตุ้นให้คนมีความรู้ รักตัวเองมากขึ้น ฯลฯ สายรัฐศาสตร์ ก็ช่วยพัฒนาประเทศ หรือให้ความช่วยเหลือต่างๆผ่านองค์กรได้

พูดตรงๆนะคะ พี่ไม่ค่อยจะแน่ใจว่าถ้าน้องเป็นหมอแล้วจะทนกับการสูญเสียหรืออย่างอื่นได้รึเปล่า พี่เลยว่าทันตะน่าจะเป็นตัวเลือกที่ตอบโจทย์ความต้องการของน้องได้ดี (ถ้าน้องต้องการจริงๆ) อย่าเพิ่งท้อนะคะ สู้ต่อไป ตอนนี้ก็ให้น้องลองเปลี่ยนมุมมอง ลองหากระดาษมาเขียนข้อดีข้อเสียของทันตะ เภสัช ฯลฯ ที่น้องอยากเรียน แล้วลองคิดดูดีๆนะคะ

ไม่มีอะไรบนโลกที่ได้มาโดยไม่ต้องพยายาม และไม่มีใครไม่เคยล้มเหลวหรอกค่ะ สู้ๆ


เม้นยาวมาก....
โดย: super-bobah วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:06:33 น.
  
เจ้ขา อันนั้นมายด์รู้ มายด์กะจะเรียนต่อด้วย
แต่ว่า ที่บ้านแอนตี้ บอกว่าแก่แล้ว
แต่สำหรับมายด์ มายด์อยากเรียนนะ
แต่ต่อให้มายด์ขึ้นปีสอง ปีสาม หรือปีไหน
มายด์ก็ยังสอบหมอได้ ของเอกชนนะ
ถ้าจะเอาหมอของรัฐต้องซิ่วหาที่เรียน แล้วเรียนปีหนึ่งใหม่ถึงมีสิทธิ์สอบ
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:11:39 น.
  
@มายด์ พี่ก็เอนท์ไม่ติด เคยเป็นโอ้โหลยโท่ยมาก่อน
พี่เข้าใจความรู้สึก แต่แล้วไงล่ะ มันอยู่ตัวเราเองนั่นแหละ
ยอมแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหรอ จะยอมตายอย่างผู้แพ้เหรอ
สำหรับพี่ไม่อ่ะ เอนท์ไม่ติดคือบทเรียนครั้งใหญ่ในชีวิตนะ
ทำให้ป๋าอาย ขายหน้าแม่ บอกตรงๆว่าอายเพื่อนร่วมรุ่นเหมือนกัน
เพื่อนมันติดจุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตรฯ ที่ดีๆทั้งนั้น
พี่คิดว่า พี่แพ้มาครั้งนึงแล้ว พี่จะไม่แพ้อีก
แต่กว่าที่จะคิดได้ ช่วงที่เรียนปีหนึ่งพี่ก็อาการหนักนะ
บ้าๆบอๆ เที่ยวกลางคืน ดีว่ามีเพื่อนดีมันดึงให้เรียน
มาเป็นคนจริงๆตอนปีสอง รู้แล้วว่าตัวเองต้องการอะไร แล้วก็ดับเครื่องชน
สุดท้ายตอนนี้เป็นไงอ่ะ
พี่ว่าเพื่อนๆ ม.6 ที่จบรุ่นเดียวกับพี่ จะมีซักกี่คนที่ตอนนี้มีรายได้เท่าหรือมากกว่าพี่

ถ้าพี่เป็นมายด์ตอนนี้ พี่จะถามตัวเองว่า
จะถอยหลังกลับไปซักก้าว อ่านหนังสือใหม่อีกครั้งตั้งใจเอาให้ติดแพทย์ไปเลย
หรือดับเครื่องชน เรียนเภสัชต่อไป แล้วเดินไปให้สุดทางฝัน
เลือกเอา decision is yours
โดย: is_ninja วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:13:23 น.
  
ไม่รู้จะว่ายังไง แต่พูดเหมือนคุณจาละกัน decision is yours

ปล. ตอนเอนท์พี่ติดวรรณกรรมเด็กล่ะ (ในใจคิด อะไรคือวรรณกรรมเด็กวะ)
โดย: super-bobah วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:18:53 น.
  
^
^
^
5555555555555
โดย: is_ninja วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:21:48 น.
  
คุณ : super-bobah แล้วพี่ไม่ชอบหรอคะ?
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:22:45 น.
  
มันหนักอย่างหนึ่งนะพี่จา มายด์กะจะเดินต่อไป
แต่ว่าอุปสรรคใหญ่หลวงคือ ปีสองเรียนหนักมากกกก
แค่ซัมเมอร์กว่าจะได้กลับหอยัง 3 ทุ่ม ปีสองหนักว่า
เรียนตั้งแต่เช้าจรดเย็น วิชาก็ยากขึ้น จากที่ผ่านมามันทำให้มายด์พบว่า
จับปลาสองมือมีแต่จะเสียกับเสีย ถ้ามายด์เลือกที่จะเดินต่อ
มายด์ก็ต้องปล่อยเภสัชไปใช่ไหม เรียนให้ผ่านพอ แบบนี้รึเปล่า
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:23:30 น.
  
เซ็งคำพูดแม่ แล้วจะไปสู้กับคนเป็นพันๆหรอกลูก เหอๆ
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:26:20 น.
  
พี่ไม่รู้คอนดิชั่นทั้งหมดในตรงนั้น
พี่เชื่อว่ามายด์อยู่ตรงนั้นน่าจะตัดสินใจได้เองนะคะ
ลองชั่งน้ำหนักดู ว่าความสามารถตัวเอง เวลา
และความตั้งใจของตัวเองมีมากน้อยแค่ไหน
โดย: is_ninja วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:28:44 น.
  
ตอนเลือก ไม่รู้อะไรดลใจให้เลือกวรรณกรรมเด็กไว้ค่ะ ส่วนอันดับอื่นๆเสี่ยงดวงเอา ไม่เคยรู้เลยว่าเค้าเรียนอะไรกัน แล้วก็ไม่คิดว่าจะมาใช้กับงานที่บ้านได้ เลยเปลี่ยนใจไปสมัครตรง IR แทน แล้วก็เรียนมาเรื่อยๆ

ทีแรกก็คิดเหมือนน้องแหละค่ะ เรียนไปปีนึงแล้วค่อยซิ่วไปนิเทศน์อีกที แต่เรียนไปเรียนมา มันก็โอเค ก็เลยเรียนต่อๆมาจนถึงโทเนี่ยแหละค่ะ

ส่วนเรื่องเภสัช ตรงๆเลยว่าพี่ไม่รู้เรื่องสายนี้เท่าไหร่ แต่พี่ชายแฟนพี่เป็นเภสัชค่ะ เป็นรุ่นที่ ม.5 ก็เอนท์ได้ ตอน ม.5 ก็เอนท์ได้ทันตะ แต่อยากได้แพทย์ เลยรอ ม.6 แต่พอเอนท์แล้วได้เภสัชแทน เค้าก็ยังโอเคนะ ปัจจุบันก็เป็นเภสัชอยู่ .... เว้นแต่น้องเกลียดเคมีเข้าเส้น
โดย: super-bobah วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:31:56 น.
  
เข้าบล็อกได้แล้วสินะ เย่ๆ

พี่ว่ามายด์มีคำตอบในทุกคำถามอยู่แล้วนะ
อย่าให้อะไรมาทำให้เราเขวนะ
เพราะไม่ว่าจะก้าวหรือจะถอย
ถ้าเขวแล้วเราจะไม่มีความสุขสักที่ในชีวิตเลย

แถมอีกข้อหนึ่ง...อยากให้เริ่มปลอบใจตัวเอง
และให้กำลังใจตัวเองด้วยนะมายด์
เพื่อนที่ดีที่สุดอยู่กับเรานี่แหละ
คนที่ด่าเราเจ็บที่สุดคือตัวเราเอง

แฟนเก่าพี่บอกว่า "แพ้ได้แต่อย่าท้อ"
ไม่อย่างนั้นเราคงไม่เห็นคนเก่งๆของโลกในวันนี้หรอก
ถ้าเค้าถอยหลังตั้งแต่เริ่มแพ้
คนที่สำเร็จและมีชัยชนะ คือคนที่รู้จักคำว่าแพ้ได้ถ่องแท้ต่างหาก
เหมือนมวยโลกน่ะ คือโดนต่อยมาทุกหมัดทุกมุม
จนรู้ว่าจะหลบและชกกลับยังไง..

เอ่อ พี่พิมพ์ยาวไปอีกมั๊ยน่อ
แบบว่าอิน
โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:33:28 น.
  
พี่ขา หนูเรียนไปร้องไห้ไป ไม่เชื่อถามพี่จา อายอ่ะ
พี่จาต้องคอยปลอบ
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:33:37 น.
  
@มายด์ ตอนพี่เรียนจบได้เกียรตินิยมแล้ว ป๋ากับแม่พี่ยังพูดว่า
เป็นผู้หญิงจะไปสู้อะไรเค้าได้ เหมือนกันแหละ
คำพูดคนอื่น อย่าเอามาบั่นทอนตัวเอง
โดย: is_ninja วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:34:55 น.
  
ทักทายยามค่ำคืนนะจ่ะ อิอิ

สู้เค้านะตัวเธอ
โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:38:58 น.
  
พี่เอม @ ไม่ อิอิ ชอบอ่านค่ะ

พี่จา @ งั้น พี่จาเป็นกำลังใจให้มายด์ด้วยนะ

คุณ ตะวันเจ้าเอย @ ขอบคุณค่ะ
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:40:55 น.
  
พี่พีช เป็นคนเรียนไม่เก่งคะ เลยไม่รู้จะแนะนำน้องมายด์ยังไงดี

ให้พี่ๆ ที่เค้าเก่งแนะนำนะคะ สำหรับพี่ ขอส่งกำลังใจให้น้องมายด์

ไม่ว่าน้องมายด์จะตัดสินใจยังไง ก็ขอให้น้องประสบความสำเร็จนะคะ

วันนี้พี่พีชก็ได้รับข่าวดี หลานสาว ได้ สถาปัตย์ ธรรมศาสตร์ แต่แนวโน้มว่า ไม่เรียนที่นี่ ที่ยื่นคะแนน เพราะไม่อยากให้ป๊า กะแม่ อายว่าลูกไม่ได้ที่ไหนถึงไปเรียนเอแบค อืมม พี่ก็ไม่รู้จะบอกหลานยังไง

ก็ให้เค้าเลือกเอง ดีกว่า เพราะเค้าได้ที่เอแบคก่อน แล้วไปลองเรียนภาษามาสองเดือนแล้วคะ รู้สึกว่าจะชอบที่นี่มากกว่า

สู้ ๆ นะคะน้องมายด์
โดย: ไม่รู้จะคิดถึงใคร วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:47:19 น.
  
พี่พีช จะบอกว่าธรรมดาค่ะของเด็กวัยนี้ที่คิดว่ามันเสียศักดิ์ศรี
มายด์ก็เคยผ่านมา แล้วรู้ว่าเลือกในสิ่งที่ชอบดีที่สุด
ไม่ว่าจะเรียนที่ไหน จบแล้วก็พิสูจน์ตัวเองให้ได้

มายด์ก็เหมือนกันที่เคยคิดแบบนั้น แต่เรียนไปจะรู้ว่ามันไม่ใช่เลย
ไม่ชอบก็ทรมานเปล่าๆ มายด์ไม่อยากให้หลานพี่พีชรู้สึกเหมือนมายด์นะ
มันจะแบบว่า ถ้าเรียนไปแล้วทรมานอ่ะ มันจะแบบ เรามาเรียนทำไมวะที่นี่
เพราะพ่อแม่ไง ชีวิตป่นปี้เพราะพ่อแม่ อะไรแบบนี้ จะโทษนั่นโทษนี่ไปเรือ่ย

ตอนแรกหมอเหมือนกัน จะเอาศิริราช อ่านๆไปสักพัก อืมมม ที่ไหนคะแนนต่ำสุดฟระ
สุดท้าย ที่ไหนก็ได้ แค่คิดก็พอ ฮ่าๆๆๆ
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:02:10 น.
  
แก้ๆ แค่ติดก็พอ**
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:07:29 น.
  
อย่ายีดติดกับเรื่องเอนท์มากไปเลย พี่ว่ามันอยู่ที่โอกาส และ ความสามารถของเราตอนทำงานอะ บางทีจบมหาลัยดังๆก็ไม่ได้การันตีให้กับเด็กทุกคนหรอก และสิ่งที่สำคัญลองมองว่าเราชอบอาชีพไหน บางทีวิชาหรือคณะที่ชอบ ตอนเรียนกับออกมาทำงานเข้าจริงมันคนละความรู้สีกอะ

ขอให้มีพลังและกำลังใจที่จะพัฒนาตัวเองนะ พูดไป พี่ก็ต้องทำเหมือนกัน
โดย: moccoffee วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:18:00 น.
  
แฝดน้อง::

เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคน....

พี่ก็เป็นอีกคนหนึ่งนะ..ที่บางทีก็หันกลับมามองแล้วคิดว่าตัวเองเลือกเรียนถูกรึเปล่า (วะ)..

ตอนที่พี่เอนทรานซ์เข้ามหาลัย..(สมัยพี่เอนทรานซ์ปีสุดท้าย..)

รอบแรกสอบโครงการพิเศษ พสวท. สควค. คณะวิทยาศาตร์ ของ ม.เชียงใหม่ พี่ก็สอบติด แต่เป็นโครงการอีกส่วนที่ไม่ได้ทุนเรียน..
ตอนนั้น..ชั่งใจอยู่นาน..แล้วก็ยอมดื้อกับแม่..สละสิทธิ์....เพราะยังเหลือสอบอีกสองรอบคือ โควต้าภาคเหนือเข้า มช. กับเอนทรานซ์

รอบสอง..โควต้าภาคเหนือ..เข้าม.เชียงใหม่..
เลือกวิศวกรรมคอมพิวเตอร์กับวิศวกรรมโยธา..
ติดวิศวกรรมโยธา..ซึ่งมีแต่คนคิดว่าการทำงานมันหนักมากสำหรับผู้หญิง..
พี่ก็คิดแล้ว..คิดอีก..ที่สำคัญคือไม่อยากลุ้นกับเอนทรานซ์เพราะคะแนนเอนรอบแรกก็ไม่ค่อยดีนัก...

ตกลงใจเรียนโยธา..ซึ่งเรียนหนักมาก..มีแต่ตัวคำนวณ..แต่ด้วยความที่เราชอบเรียนคำนวณ..มันก็เลยเป็นไปได้ด้วยดี..

แต่ก็มีปัญหาใหญ่..คือหลังจากนั้น..หลังจากเรียนจบ ป.ตรี..
มีสองทางเลือกคือ ทำงานกับเรียนต่อ
ทำงานโยธา..ตอนนั้นคิดว่าคงมีแต่งานหน้างานเป็นใหญ่..แล้วบุคลิกของเราคือนิ่มๆ..ไม่ดุ ไม่โหด..การทำงานคุมคนงานคงทำได้ยากมากๆๆๆ..
ก็เลยยคิดว่าไปทางสายวิชาการดีกว่า อาจจะเรียนต่อแล้วก็เป็นอาจารย์..ก็เลยต่อโท..

ตอนนั้นเริ่มลังเลแล้ว..ว่ามันใช่ที่ทางของเรารึเปล่า..ไอ้วิศวกรโยธาเนี๊ย..

แต่ก็ยังเลือกเรียนต่อโทโยธาเหมือนเดิม...

สามปีผ่านไป..จนถึงตอนนี้..เจ๊ก็ยังเรียนไม่จบ..
บางทีพี่ก็เครียดเหมือนกันนะ..เพราะเป็นเด็กเรียนดีมาตลอด ไม่เคยมีปัญหาเรื่องเรียนเลย...
แต่ากาำรทำธีสิสมันมีอะไรเยอะมากๆ..แล้วตัวเองก็คงขยันไม่พอ..หลายๆหนที่บอกตัวเองว่า..ไม่เรียนแล้วไ้ด้มั้ย..ไม่เอาแล้วได้รึเปล่า..อยากจะวิ่งหนีมันไปไกลๆ..ไปให้ไกลที่สุด..
สุดท้ายแล้ว..พี่ก็ว่าพี่มันก็ไอ้โหลยโท่ยอีกคนหนึ่งเหมือนกัน..

บางทียังกลับไปคิดว่า..เราเลือกถูกรึเปล่า..ที่เลือกเรียนโยธา..
ทำไมเราไม่เลือกเรียนคณะวิทตอนนั้น..หรือไม่ก็ยื่นคะแนนเอนเข้าเรียนฝั่งแพทย์ดีกว่า...เพราะมันคงจะเหมาะกับบุคลิกเรามากกว่า..
บางทีก็คิดว่า...ทำไมเราไม่ทำงานก่อน..ทำไมต้องมาเรียนต่อด้วย..
อะไรหลายๆอย่างประเดประดังเข้ามาในชีวิต..เยอะมากๆ...

หลายๆหน..ที่หันกลับไปมอง..แล้วคิดว่า..ถ้าเราทำแบบนั้น..มันจะดีกว่ามั้ย??
แต่ในเมื่อเป็นสิ่งที่เราได้เลือกแล้ว...พี่คิดว่าหน้าที่ที่เหลือของเราคือทำทุกๆอย่างให้มันดีที่สุด..
เหมือนน้าพี่เคยบอกไว้ว่า..."ทำทุกๆอย่างในชีวิตเราให้ดีที่สุด..แล้วธรรมชาติจะจัดสรรทุกอย่างให้ลงตัวเอง.."

ขอให้มายด์ได้ตัดสินใจทุกๆอย่างให้ตัวเอง..
และทำในสิ่งที่ตัวเองได้เลือกแล้ว..ให้มันดีที่สุด..

เป็นกำลังใจให้ผ่านมันไปได้ด้วยดี..

อย่าลืมที่ท่านอาจารย์โกเอ็นก้าบอกไว้..
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป..เกิดขึ้นแล้วดับไป..เป็นอนิจจัง..

....ยาวเลย...ทำเอาเครียดกว่าเดิมรึเปล่าเนี๊ย...
โดย: MinD (ผู้หญิงเล่นตัว) IP: 58.9.150.208 วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:35:38 น.
  
น้องมายด์ ดีหน่อยที่หลานพี่เค้าเลือก ถาปัด เอแบคเหมือนกันคะ แต่ที่บ้านไม่ได้บังคับ ให้ตัดสินใจด้วยตัวเองคะ

น้องมายด์ต้องนำคำพูด นั้นมาเป็นพลังนะคะ

นะ มีพี่ ๆ เป้นกำลังใจให้เยอะแยะ นะ อย่าพึ่งท้อ ให้คิดและตัดสินใจให้ดีที่สุดนะคะ

โดย: ไม่รู้จะคิดถึงใคร วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:44:55 น.
  
ตอนที่พี่อายุเท่าน้องมายด์
พี่ตัดสินใจผิดพลาดหลายครั้ง เพราะคล้อยตามความคิดของผู้ใหญ่ที่เค้าหวังดีกับเรา
มันทำให้พี่เรียนรู้ว่า อาจมีคนช่วยคิด ข่วยเราตัดสินใจในเรื่องต่างๆ ด้วยความหวังดีกับเราจริงๆ แต่..เราเองต่างหากที่ต้องใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่เราเลือก
พี่คิดว่าคณะที่เรียน ส่งผลถึงงานที่ทำ
ไม่ชอบคณะที่เรียน ไม่ใช่แค่ต้องทนอยู่กับมัน 5 ปี แต่ต้องทำงานที่เราไม่ชอบอีกเป็นสิบๆ ปี

อย่างไรก็ตาม ขอให้น้องมายด์คิด ไตรตรองอีกครั้งอย่างรอบคอบ
แล้วเลือกทำในสิ่งที่ต้องการ
พี่และอีกหลายๆ คนจะคอยเอาใจช่วยน้องมายด์นะคะ
โดย: คิคูจิโร IP: 125.25.29.172 วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:48:40 น.
  
เป็นกำลังใจให้น้องมายด์นะคะ เลือกและทำในสิ่งที่ตัวเองชอบที่สุดคะ แล้วเราจะมีความสุขกับมันอย่างแท้จริง

ปล อ่านของคุณคิคูจิโรแร้วโดนใจอย่างจัง ทนเรียนให้จบตามคำแนะนำของผู้ใหญ่แต่เป็นทุกข์จัง
โดย: แม่ปลวก (ฉันคือฉัน ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:55:50 น.
  
คูณแม่ปลวกคะ หลายๆ อย่างเคยพลาดมาแล้ว ยอมทำในสิ่งที่ไม่ชอบ เพราะผู้ใหญ่เค้าบอกว่าอาบน้ำร้อนมาก่อน ประสบการณ์เค้ามากกว่า
แต่เค้าลืมไปว่ายุคเค้าต้มน้ำร้อนอาบ แต่ยุคเราใช้เครื่องทำน้ำอุ่น อิอิ
โดย: คิคูจิโร IP: 125.25.29.172 วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:32:10 น.
  
พี่ใหม่ @ สู้ๆเช่นกันค่ะ


แฝดพี่ @ ไม่ยาวนะ มายด์ชอบอ่าน เขียนมาเหอะ เพราะมันจะทำให้มายด์คิดได้


พี่พีช @ ดีแล้วค่ะ

พี่คิคูจิโร @ ใช่ค่ะ ผู้ใหญ่มักเลือกทางที่คิดว่าดี จนบางทีลืมความรู้สึกของเด็กไปเหมือนกันจริงๆค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆนะคะ

คุณแม่ปลวก @ ขอบคุณค่ะ มายด์ก็อยากมีความสุขบ้างเหมือนกัน
โดย: windsylph วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:34:55 น.
  
น้องมายด์ อนาคตอยู่ในมือเรา ฉะนั้นไ่ม่ว่าจะตัดสินใจเลือกทางไหนก็อย่าเสียใจที่ได้ทำลงไป ยังมีพี่ๆหลายคนพร้อมที่จะเป็นกำลังใจและที่ปรึกษาให้เสมอ

เรียนรู้ เผชิญหน้ากับสิ่งนั้น และมีความสุขกับสิ่งที่ได้เลือก
ความสำเร็จในชีวิตไม่ได้อยู่ที่การเรียนเสมอไป
แต่อยู่ที่การมองวิธีการเดินการฝ่าฝันอุปสรรค
โดย: toeyao วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:37:47 น.
  
งืม งืม (แอบมาทิ้งเม้นท์ เดี๋ยวไปทำงานต่อ)

เราเอ็นต์ไม่ติด ๓ ครั้งเลยน้า (โคตะระโหล่ยโท่ยค่ะ) สุดท้ายไป ราม ๑ ปี และเด้งไปเอกชน จนจบ(ก็ไถๆแถๆจนจบอ่ะ)

เราว่าน้องมายด์ใจเย็นๆค่อยๆคิด เดาว่าตอนมายด์พิมพ์อยู่ก็คงรู้สึกหดหู่เศร้าใจอยู่อ่ะ ลองทำใจสบายๆ แล้วไตร่ตรองดูอีกทีอ่ะค่ะ

อ่อ แล้วอย่าคิดว่าตัวเองแย่นะค่ะ มันบันทอนกำลังใจและความคิดตัวเองค่ะ

ถึงเวลาต้องเลือกก็ต้องเลือกอะค่ะ เลือกแล้วก็วิ่งชนเลยค่ะ (อย่าไปเสียใจกับสิ่งที่เราเลือกอะ)
โดย: -..- (tictin ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:12:05 น.
  
สรุปว่า มายด์ว่าอะไรดีก็ทำเถอะค่ะ เอาให้มีความสุข เอาให้สบายใจ พี่ๆแต่ละคนเค้าก็มีประสบการณ์ชีวิตต่างกันออกไป แต่ที่สำคัญที่สุดคือ ทำยังไงให้ตัวเองมีความสุขที่สุดนะคะ

เป็นกำลังใจให้


มีเรื่องไม่เกี่ยวกับเรื่องมายด์ แต่อยากเล่าให้ฟัง
เพื่อนพี่เรียนเอกเดียวกับพี่ (Pol Sci, IR) แต่ไปสมัครธนาคารแผนกสินเชื่อ ซึ่งมันไม่เกี่ยวกับที่เรียนมาเลย เค้าก็เรียกเพื่อนพี่ไปสัมภาษณ์

พี่ที่สัมภาษณ์: อืม หน้าน้องนี่ดูเด็กเรียนนะ จบเกียรตินิยมมาล่ะสิท่า
เพื่อน: อ่า.. พี่ครับ ดูทรานสคริปท์ครับ สองจุดหกครับ
พี่ที่สัมภาษณ์: อ่อๆ ไม่เป็นไรๆ จบ IR มานี่ ไม่เป็นไรหรอก วิชาที่ใช้ในงานก็แค่เกี่ยวกับเลข ไม่เกี่ยวกับสาขาที่น้องจบมาหรอก
เพื่อน: อ่า... พี่ครับ ดูที่วิชา Stat กับ Econ ครับ...
พี่ที่สัมภาษณ์: หืม?...
เพื่อน: F สองตัวเลยครับ....

มันเป็นคนจริงใจมาก มากไปหน่อย หลังจากนั้นเพื่อนพี่เลยกะว่าไม่ได้งานนี้แน่ๆ แต่เหลือเชื่อ ได้แฮะ....
โดย: super-bobah วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:12:16 น.
  
ในฐานะที่เราก้อเรียนแพทย์อยู่นะ เลยอยากแวะมาให้คำแนะนำ

ทางแรกเรียนเภสัชต่อ เภสัชก้อมีโอกาสต่อหมอ ถ้าไปต่อนอกก้อได้ แพทย์เมืองนอกรับคนที่จบตรีจากพวกวิทยา เภสัช กายภาพอยู่แล้ว ถ้าเมืองไทยที่เคยเห็นก้อจะเป็นของมข.อ่ะ เป็นโครงการผลิตแพทยืเพิ่มเติม (ไม่แน่ใจว่าปัจจุบันยังอยู่รึป่าว) ที่อื่นส่วนใหญ่รับไปเป็นอาจารย์หมอ สอนพวกพรีคลินิกมากกว่า อย่างที่มหิดลก้อสามารถมาต่อดทเพื่อไปเป็นอาจารย์หมอได้ อาจจะไม่ได้รักษาโรคเอง แต่ได้ช่วยผลิตบุคคลกรทางการแพทย์แทน

ทางที่สอง ถ้าจะซิ่วไปเรียนแพทย์จริงๆ แนะนำให้อ่านความถนัดแพทย์เยอะๆ เพราะความถนัดแพทย์มีน้ำหนักถึงสามสิบเปอร์เซนต์ สามารถตัดคนสอบติดกับไม่ติดได้เลย อย่างทุกวันนี้ที่เรียนด้วยต้องสิบแปดบวกๆเท่านั้น ถ้าไม่อยากให้เสียการเรียนก้อลองเลือกที่คณะที่คะแนนไม่สูงมาก อย่างมน.ก้อไม่น่ายากนะคะ ถ้าให้ชัวร์ก็รังสิตเลย ลองหาสอบตรงดูก็ดีนะคะ หลายที่สอบตรงได้ไม่จำกัดอายุ

สู้ๆนะ โอกาสเป็นแพทย์ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
โดย: แวะผ่านมาอ่าน IP: 202.28.179.5 วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:15:32 น.
  
เ่อ่อ ทุกคนมาเล่าเรื่องตอนเอ็นท์ของตัวเองกันหมดเลยอ่ะ หุหุ
เอาของพี่ไปอีกคนมะ เพื่อจะช่วยได้ (รึไม่ได้ก็ไม่รู้)

ตอนที่พี่จะเอน เอาตรงๆตอนนั้นพี่แทบไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบอะไร
ป๊าเคยถามว่าอยากเรียนอะไร พี่ก็บอกอย่างเรียน photo แต่เขาไม่ให้
เขาอยากให้เป็นหมอ แล้วเขาก็ไซโคลพี่มาตลอด จนพี่สอบติด
(พี่ไม่รู้ว่ามายด์รู้จักรึป่าว แพทย์ชนบทอ่ะ พี่ติดอันนี้แหละ )
แต่ว่ามันมีสอบ 3 รอบพี่มาตกรอบสุดท้าย ตอนนั้นทั้งห้องติด 3 คน
มีพี่ตกคนเดียว

จำได้ว่าพี่ร้องไห้แทบตาย น้ำตาหมดตัวเลยทีเดียว
เสียใจก็เสีย ลึกๆในใจก็เสียหน้าด้วยแหละ
แล้วหลังจากนั้นพี่ก็คิดมาตลอดว่าพี่โง่ พี่ไม่เก่ง พี่ทำไม่ได้หรอก
เวลาอ่านหนังสือก็ไม่มีสมาธิ พ่อกับแม่ก็ปลอบใจนะ ก็บอกให้เลือก
เภสัช เทคนิค หรืออะไรก็ได้ ที่เป็นสาขาสาธารณสุข
แต่พี่ไม่เอา พี่ไม่ชอบ พี่เกลียดมัน จะเลือกสายศิลป์อยากเรียนศิลป์
แต่เขาก็ไม่ให้

สุดท้ายพี่เลือกวิทย์ ตอนติดพี่เฉยๆมากเลยไม่ดีใจด้วยซ้ำ
เพราะไม่ชอบไม่อยากเรียน อยากจะซิวที่บ้านก็ให้เอาหมออีกแหละ
แต่พี่ก็ไม่ติด คะแนนได้แค่ พยาบาลศิริราช พี่ก็ไม่เอาไม่อยากเป็น
ตอนเรียนไปปีหนึ่งพี่ก็ไม่เคยเข้าเรียนนะ เบื่อไม่ชอบ อะไรไม่รู้เดิมๆ
คะแนนออกมาเทอมแรกดันได้เยอะที่สุดในภาคซะงั้น
ยิ่งได้ใจใหญ่ เทอม 2 ก็ยิ่งไม่เข้า คราวนี้หนังสือก็ไม่อ่าน
มาอ่านตอนก่อนสอบ อาทิตย์นึง ผลคะแนนตกเลยเกรดแย่มาก 2 กว่าๆ

หลังจากนั้น พี่ก็คิดใหม่ สำหรับพี่นะ พี่ว่าบางเรื่องบางอย่างก็ต้อง
born to be ชีวิตบางเรื่องเราก็กำหนดเองไม่ได้
ถามตัวเองว่าพยายามเต็มที่แล้วหรือยัง
ถ้าเต็มที่แล้วๆยังไม่ได้ ก็อย่าไปเก็บมันมาคิดเลย ทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ให้ดี เอาให้ดีสุดๆ และให้มันดีกว่าพวกนั้น

พี่คิดเหมือนพี่จา ว่าพี่แพ้ครั้งนึงแล้ว มันจะไม่มีครั้งที่สอง พี่จะไม่แพ้อีก
ถึงแม้มันจะไม่ใช่สิ่งที่พี่ชอบ แต่พี่ก็ไม่ยอมอยู่กับมันด้วยความทุกข์
ทุกข์หรือสุขอยู่ที่ใจมายดืรู้ใช่ไหมละ พี่ว่ามายด์มีทางออกที่ดี
สำหรับตัวเองนะ การที่เราอยากช่วยเหลือคนก็เป็นเรื่องที่ดี
แต่ไม่จำเป็นนี่ ว่าต้องเป็นหมอเท่านั้น
เป็นทนายแบบพี่จาก็ช่วยคนเหมือนกัน ต่างแค่กรรมวิธี
เภสัชก็ช่วยคนได้ เรียน 6 ปี วิเคราะห์โรค จ่ายยาได้ไม่ใช่หรอ

การที่มายด์เรียนเภสัช ไม่ได้หมายความว่ามายด์ทิ้งความฝันตัวเองซักหน่อย
จบมาแล้วต่อ นิวแทรก ก็ได้นี่
อีกอย่างถึงไม่ต่อมายด์ก้ไม่ได้ผิดสัญญาเพราะเภสัช ก็ตรวจคนไข้ได้ (หลักสูตร 6 ปีอ่ะ)

สุดท้ายเลย พี่บอกมายด์ไม่ได้หรอกว่าทางไหนผิด ทางไหนถูก หรือทางไหนที่ควรจะเดินมันขึ้นอยู่กับมายด์

แต่ถ้าถามพี่ว่าพี่เสียใจไหมที่วันนั้นพี่ไม่ติดทั้งๆที่มัน อีกแค่นิดเดียว
ก็เสียใจ แต่พี่ใช้ความเสีย ณ วันนั้น
เป็นแรงผลักดันของการเป็นอยู่ในวันนี้ อยากให้มายด์คิดให้ดีๆแล้วกัน
ส่วนตัวเชื่อว่าการได้เป็นหมอ มันไม่ได้ตอบโจทย์ในชีวิตได้ทั้งหมด
พี่ว่ามายด์ไปได้ไกลกว่านั้น

สู้ๆนะ

ปล.ถึงพี่จะไม่ได้เป็นหมอ ช่วยคนไม่ได้ แต่พี่ช่วยโลกได้นะ อิอิ
โดย: hajmist วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:42:02 น.
  
อุ๊ย ลืมบอกคะ ว่าจากรามไปเอกชน (ไม่ใช่เพราะรามไม่ดีนะ เพราะรามเราเลยรู้จักบังคับตัวเองมากขึ้น เป็นผู้เป็นคนมากขึ้นอ่ะ) ตอนนั้นก็คิดไปคิดมาเหมือน มายด์แระ แต่ก็ตัดสินใจแล้วก็เลือกค่ะ(พร้อมกับปรึกษาที่บ้านด้วยอะ) แล้วเราก็วิ่งชนเลยค่ะ
โดย: -..- (tictin ) วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:46:26 น.
  
แวะมาให้กำลังใจน้องมายด์ สู้ ๆ นะคะ

พี่ๆ ให้กำลังใจน้องเต็มเปี่ยม สุดท้ายก็อยู่ที่ใจน้อง เข็มแข็งและเดินต่อค่ะ

โดย: witch@thedog วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:47:44 น.
  
น้องมายด์
พี่เป็นกำลังใจให้มายด์ด้วยอีกคนนะจ๊ะ...สู้ สู้นะ

... ^_^
โดย: โบร์ (Bogus Ma ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:30:56 น.
  
น้องมายด์ เป็นไงบ้างค่ะ ...

มาฟังเรื่องพี่บ้างดีป่ะ ?? พี่เนี่ย ไม่ได้เรียนสายวิทย์ หรือสายศิลป์ด้วย .. หนักกว่ามายด์อีก ความฝันพี่ตอนนั้นไม่มีเลยนะ พี่ไม่รู้หรอกว่า อยากจะไปเป็นอะไร รู้แค่ว่า พ่อแม่เลือกให้เราเดินทางไหน ก็พอ .. แต่พอ พี่ไปเรียน สายอาชีพ เค้าเรียกแบบนี้ใช่ม๊ะ พวก ปวช.อ่ะ

พี่เจอ แรงกดดันมาเลยนะ ทันที่ ที่ทุกคนรู้ว่า พี่ไม่ได้เรียน ม.4-5-6 ว่า เห้ย เด็กพาณิชย์หว่ะ .. แม้กระทั่งพี่ชายพี่ ยังบอกว่า "พี่มันเป็นได้แค่เด็กพาณิชย์" น้องแถวบ้าน ที่รู้ก็ถามว่า ทำไมเจ๊แอร์ไม่เรียน ม.ปลาย .. พี่ก็ตอบไม่ถูกนะ รู้ว่า พ่อบอกว่า ทางนี้ น่าจะเหมาะกับพี่มากกว่า .. สุดท้าย พี่บอกกับพี่ชายพี่ไปว่า "คอยดูนะ แอร์เรียนจบแอร์จะมีเงินเดือนมากกว่าบอลให้ดู"

จบเทอมแรก .. พี่ได้เกรดเฉลี่ย 3 กว่า .. อ.เรียกพี่ไปคุยว่า พี่ลอกใคร ?? ภายนอกพี่ดูเป็นเด็กกิจกรรมและค่อนข้างเกเร พี่ก็มองหน้า อ. ด้วยความ งง มาก ว่าคิดงี้ได้ไง เทอมแรก ห้องพี่ โดนไทร์ทั้งหมด 9 คน จาก เด็กเต็มห้องกลายเป็นห้องที่คนน้อยที่สุด ... พอต้องเลือกว่า จะเรียนอะไร พี่ก็ เลือกบัญชี ตอนนั้นต้องขอบคุณอ.ชญานิษย์มาก ๆ ที่สอนพื้นฐานบัญชีให้พี่มา จนทำให้พี่รัก ได้


ใคร ๆ เห็นหน้าพี่ ไม่มีใครเชื่อว่า พี่จะเรียนบัญชี .. ขนาดวันที่พี่เรียนจบ ไปเจอเพื่อนเก่า เราคุยกัน อย่างนั้น อย่างนี้ .. ไม่มีใครเชื่ออีก ว่า คนแบบพี่ จะจบบัญชีได้ ?? คนเราอยู่กับการดูถูกของคนอื่นได้ แต่เราอย่าดูถูกตัวเอง ..

ตอนนั้นพี่อยากเรียนโท .. พี่ไปสอบ รามฯ เพราะคิดว่า มันไม่ต้องสอบ ง่ายดี แค่สัมภาษณ์ ปรากฎว่า พี่สอบไม่ติดค่ะ ... ม.รามฯ ปฏิเสธพี่ กลับมาจาก สัมภาษณ์คราวนั้น พี่รุ้สึกแย่มาก ว่าทำไมว้า .. สรุปว่า มีน้องหลายคนบอกว่า "เงินเดือนน้อยก็งี้" ตอนนั้นพี่ไม่ได้คิดตรงจุดนี้เลยค่ะ ม.กลัวพี่ไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม พี่กลับมาตั้งใจอ่านหนังสือ แล้วสุดท้ายพี่ก็สอบติด ป.โท ที่ม.เกษตร น้องคนเดิมที่เคยดูถูกพี่ไว้ "ไม่กล้ามาแดกดันพี่อีกเลย" อย่างที่บอกอ่ะค่ะ ใครดูถูกเราได้ แต่เราอย่าดูถูกตัวเอง


และสุดท้าย ปัจจุบันนี้ ... พี่ทำได้อย่างที่พี่เคยพูดไว้ ทั้งหมดนะค่ะ น้องมายด์ คือ พี่มีการงานที่ดี พี่มีเงินเดือนมากกว่าพี่ชายพี่ พี่มีเงินให้พ่อแม่ใช้ แต่ใช่ว่า เป็นบัญชีแล้วพี่จะช่วยเหลือใครไม่ได้นะค่ะ


พี่ช่วยให้เพื่อน ๆ วางแผนภาษี ช่วยบ.วางระบบบัญชี ให้คำปรึกษาเพื่อน ๆ ที่ไม่รู้เรื่อง เกี่ยวกับบัญชี ...


การช่วยคน ไม่จำเป็นต้องเป็นแค่หมอนะค่ะ อาชีพไหน ๆ ก็ช่วยเหลือ และแบ่งปันได้ค่ะ
โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:33:23 น.
  
เริ่มต้น อย่างแรก เลยนะมายด์ .. อย่าดูถูกตัวเอง

ท่องไว้ ว่า " ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ถ้าเราอยากจะทำ " เลือกในสิ่งที่เราอยาก พี่ว่า เรื่องนี้ มายด์ตัดสินใจเองได้ ว่า อยากจะทำอะไรนะค่ะ

เมื่อทำแล้ว จง"ทำให้เต็มที่" จะได้รู้ว่า แรงของเรา มีแค่ไหน ถ้าจะไปต่อถามตัวเอง ว่า "ไหวมั้ย" ถ้าไหว ก็ทุ่มไปให้สุดแรงค่ะ แต่ถ้าไม่ไหว จำเอาไว้ ว่า แรงที่เคยมี มันหมดตรงไหน อย่าไปซ้ำที่เดิมอีก

เป็นกำลังใจให้ นะจ๊ะ
โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:36:22 น.
  
ปรบมือดังๆให้พี่ๆทุกคนนะคะ

น้องมายด์มาอ่านนะ จะเห็นว่าทุกคนเคยแำพ้กันมาทั้งนั้น
และยิ่งต้องขอบคุณมัน ที่ทำให้เราเป็นเราในวันนี้นะน้องมายด์
อย่ากลัวเลยนะ
เป็นกำลังใจให้จ้าาา
โดย: เอมหวาน (ชะเอมหวาน ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:38:02 น.
  
ตอนเอนท์พี่ติดวรรณกรรมเด็กล่ะ (ในใจคิด อะไรคือวรรณกรรมเด็กวะ)

^
^
^

คุณโบ ... ชื่อคณะ หรือ สาขา หรือว่าอะไร? .. ขอโทษนะคะ เจเจความรู้รอบตัวไม่เยอะเท่าไหร่


น้องมายด์ ... ตอนนี้เป็นไงบ้างคะ? .. มองเห็นแสงสว่างในถ้ำมืดหรือยังเอ่ย?

อ่านของพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ หลายๆคนที่เอาประสบการณ์ตรงในชีวิตมาแชร์ให้ฟัง ... มันทำให้รู้สึกว่า เราทุกๆคน ที่เคย "พลาด" ในบางช่วงเวลาของชีวิต .. แต่สุดท้าย เค้าก็สามารถพลิกกลับมาเป็นโอกาส และทำให้กลายเป็น "ความสำเร็จ" จนได้

มันไม่ใช่เพราะโชคชะตาฟ้าลิขิต หรือ ความบังเอิญแต่อย่างใด .. แต่เพราะว่า คนเหล่านี้ต่างก็รู้มีความมุมานะ อดทน และพลักดันตัวเอง ด้วยตัวของตัวเองกันทั้งนั้น

องค์ประกอบอื่นๆ ภายนอก อย่าง คำพูดเหยียดหยาม บันทอน ตำหนิ จากเพื่อนฝูง พ่อแม่ พี่น้อง ก็แค่สายลมที่พัดผ่าน มาชั่วครู่ชั่วคราว .. แต่ตัวเรา และสิ่งที่มันอยู่ภายในตัวเรานั่นล่ะค่ะ ที่พลักดันจนทำให้มีสิ่งดีๆในทุกๆวันนี้ได้

พี่ไม่รู้ว่ามายด์จะเลือกเดินไปในทางไหน ... คนที่เริ่มต้นในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบและสามารถประสพความสำเร็จ และมีความสุขได้ก็มีให้เห็น หรือคนที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองใฝ่ฝัน และมีความสุข ก็มีให้เห็นอีกนั่นล่ะ .. .. อะไรๆๆ มันก็เป็นไปได้ค่ะน้องมายด์ ... อยู่ที่เราจะเลือก และทำ จนสุดกำลัง
โดย: เจเจ (See You Then ) วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:39:17 น.
  
พี่ก็เป็นอีกคนที่ไม่ได้เรียน ม. ปลายนะ (โครตจะเหมือนแอร์ อีกแล้ว .. ไม่ว่าจะเป็นการเรียน หรือ เรื่องแฟน .. แอร์อ่ะ เห็นที่ต้องมาจับเข่าคุยกันบ่อยๆแล้วล่ะค่ะเราน่ะ)

เอนทรานซ์พี่ก็ไม่เคย .. ในวันที่ตัดสินใจเรียน ปวช. .. ใครๆ ก็ประหลาดใจว่าทำไมตัดอนาคตตัวเองแบบนั้น !!! (คนเราชอบคิดว่าเรียนสายอาชีพ มักจะไม่รุ่ง คงทำงานเป็นช่างฝีมือแรงงานอย่างเดียว เออนะ คิดได้) ... สุดท้าย พี่สอบติด มหาลัยชื่อดัง 1 ใน 3 ของสุดยอดมหาลัยสายช่าง (ม. ทั้ง 3 ที่จะมีคำว่า พระจอมฯ อยู่ด้วย) .. เรียนปีแรกพี่ได้คะแนนสูงสุด ได้ทุนเรียนฟรีด้วย (แต่เอาตังค์ไปกินหนมหมดซะงั้น ฮ่าๆๆ)

เรียนจบ ทำงานเงินเดือนตำแหน่งเทียบเท่าคนที่จบจากมหาลัยอันดับ 1-2 ของประเทศ .. ปัจจุบันพี่ทำงานในบริษัทต่างชาติที่ดีที่สุดติดอันดับ 1 ใน 2 ของสายงานด้านนี้ ในประเทศไทย ... เงินเดือนพี่ตอนนี้ มากกว่าเพื่อนมัธยมคนที่เอนทรานซ์ติดมหาลัยชื่อดังหลายๆเท่าซะอีก


เป็นไหมคะ .. อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอน ... หนังตอนต้นเรื่อง กับตอนจบ .. มันไม่ได้เหมือนกันไปซะทุกเรื่องหรอกค่ะ ... ก็ในเมื่อตัวเราเอง เป็น ผู้กำกับ ... แล้วก็กำกับหนังของเราเองนี่คะ
โดย: See You Then วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:48:19 น.
  
น้องมายด์ เป็นไงบ้างคะ พี่ ๆ มีแต่คำแนะนำดีดีทั้งนั้นเลย

หวังว่าน้องมายด์ จะตอบตัวเองได้เร็ว ๆ นะคะ

เอาใจช่วยคะ
โดย: พีช IP: 182.53.138.203 วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:47:21 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

windsylph
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ฉันคือสายลม...
I am Wind...
I am Sylph
บลอกเปรียบดังไดอารี่
ที่ถ่ายทอดเรื่องราวของชีวิตเด็กคนหนึ่ง
เจ้าของบล็อกทำไว้
เพื่อถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆไว้เตือนใจตัวเอง
ความรู้สึกนึกคิดที่เขียนลงไป
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ^ ^
มายด์ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง
บางทีก็ตัดสินใจไม่ถูก
มีอะไรสั่งสอนหรือแนะนำ
ทำได้เลยนะคะ ^o^



MusicPlaylistView Profile
Create a MySpace Playlist at MixPod.com