#ก่อนอื่นนะคะ เราเพิ่งตั้งกระทู้พันทิปครั้งแรกอาจจะมีผิดพลาด พูดงงวกวนบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ

เริ่มเลยนะคะ เราชื่อ เอ (นามสมมุติ) คือแม่ของเราจะไปเที่ยวทริปกันกับเพื่อนๆของท่าน แม่เลยชวนเราไปด้วย วันนั้นเราไปเที่ยวทริปกับเเม่เละเพื่อนๆของแม่ที่ลาว เราได้เจอกับผู้ชายคนนึงซึ่งเขาเป็นลูกชายของเพื่อนแม่เราเอง แรกๆเรานั่งอยู่บนรถทัวร์แถวๆเบาะหน้าก็ไม่ได้สังเกตุใครเดินผ่านมาก แต่มีผู้ชายคนหนึ่งเดินขึ้นรถมา แต่เราก็ไม่ได้มองหน้านะไม่ได้สังเกตุอะไร แค่เห็นว่ามีคนเดินมาแต่มันมีอะไรบางอย่างที่อยู่ต้องหันไปดูเขา คือกลิ่นน้ำหอมค่ะ!!! คือนึกภาพออกมั้ย นั่งอยู่เฉยๆไม่ได้สนใจใครแต่มันมีบางสิ่งที่ทำให้เราต้องหันกลับไปมอง คือกลิ่นตัวพี่เขาค่ะ แบบคือมันหลงอ่ะ กลิ่มหอมมากกกก หอมแทบอยากจะไปสูดดมเข้าไปลึกๆเลยหละ แต่แค่นั้นค่ะเรามองพี่แก คิดในใจว่าเฮ้ยยิ้มหล่อ น่ารัก แต่เราก็เก็บไว้ในใจค่ะ แล้วเราก็ไปถึงด่าน ต.ม.ลาว เพื่อนๆของแม่ก็รวมกลุ่มกันถ่ายรูป เราเป็นคนตัวสูงเลยต้องยืน คนตัวเล็กจะนั่งหรืออยู่ข้างหน้า แต่!! เรากับพี่เขาได้ยืนใกล้กัน แล้วกลิ่นน้ำหอมมันฟุ้งมากเข้าเต็มปอดเลยจ้าาา จากนั้นก็ขึ้นรถทัวร์ไกด์ลาวซึ่งพี่แกกับพ่อของเขาจะขึ้นรถก่อน ส่วนเรากับแม่ขึ้นทีหลัง แม่เราไปเลือกที่นั่งที่อยู่ข้างหน้าพี่แก แหม๋ อะไรจะขนาดนี้55555555 เออจริงๆ เราก็แอบมองพี่แกนะ แต่ด้วยที่พี่แกเป็นผู้ใหญ่ซึ่งห่างจากเรา3ปี แถมเป็นนายสิบด้วย เราก็แบบไม่คิดไปไกล เราก็เที่ยวทริปกันที่ลาวเสร็จแล้วก็กลับมาฝั่งไทย เรามองหาพี่แกนะ แต่ไม่เจอ เพราะพี่แกเอารถส่วนตัวมา (พี่เเกทำงานอยู่มุกดาหารส่วนพวกเรามาแต่ชัยภูมิ พี่แกไม่อยากขับรถไปมา เลยขับมารออยู่หนองคายที่จะขึ้นรถกับพวกเรามาเที่ยว) แล้วเราก็เดินทางกลับชัยภูมิพร้อมคณะทัวร์ของแม่ๆทั้งหลาย แต่!! เมื่อถึงขอนแก่นรถดันมาพังซะงั้น พวกเราเลยแวะกินข้าวกันข้างทาง เรากับแม่และพ่อแม่พี่แกก็กินข้าวโต๊ะเดียวกันพอดี แม่แกส่งรูปถ่ายที่กินข้าวไปในพี่แกดู ถ่ายอาหารแหละ แต่มันมาดันติดเราซะงั้น พี่แกเลยแซวในกลุ่มไลน์ครอบครัวของพี่แกว่า ลูกสาวไผมาตาฮักแท้ ไรงี้ ตอนนี้เราไม่รู้นะว่าเขาคุยกัน แต่พอเวลาซ่อมรถได้แล้วเดินทางต่อไปจอดที่ปั้มน้ำมัน พ่อพี่แกมาพูดกับแม่ว่า พี่แกว่าลูกสาวแม่น่ารักนะ แล้วแม่เรามาพูดให้ฟัง เราทั้งดีใจอ่ะไม่คิดว่าจะเจอไรแบบนี้ คือเข้าใจฟิวมั้ยแอบมองเขาบ่อยๆอ่ะ แล้วคนที่เราเเอบมองมาชมเราอ่ะ ดังนั้นเราไม่รอช้า เลยค้นหาเฟสพี่แก ค้นจนเจอ!!!! แต่.....สิ่งที่ผิดหวังและวู้บลงไปคือ สถานะ พี่แกมีแฟนแล้ว T^T ตอนนั้นคือ ยิ้มแล้วมั้ยหละกู5555555 แต่ด้วยความดื้อของเรา ไหนๆก็หาจนเจอแล้วแอดไปละกัน พอเช้ามาเราถึงบ้านเห็นพี่แกรับแอด แถมมาไลค์ตัส แสดงความรู้สึกอีก โอ้ยยยยย เขินเลยจ้า บิดเบี้ยวกันเลยทีเดียว เราก็ไปส่อง แต่เราไม่คิดจะทักไปหรอก เพราะไม่กล้า เดี๋ยวโดนแฟนแกตบเอา แล้วอยู่ๆ เสียงเเชทก็ดังขึ้น ติ๊งงงง!! อร้ายยยย พี่แกทักมาค่ะ ถามเราว่าใช่คนที่ไปหนองคายไรงี้ บลาๆ แล้วพี่แกมาขอไลน์เรา เราก็เอะใจนะว่าทำไมถึงขอกลัวแฟนจะเห็นรึไง แต่แต่แต่ เเต่เราก็ให้จ้า แรกๆเราไม่ได้คิดไรจริงๆนะ แค่พี่น้องลูกชายแม่แบบเพื่อนเที่ยวอ่ะ พอคุยกันในไลน์ไปๆมาๆ ก็มีมุขบ้างมาเต๊าะมาอะไร คนเรามันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างใช่มั้ยหละ เราจะข้ามๆบทสนาเรากับเขาหน่อยนะมันจะยาวไป55555 คือคุยไปคุยมาพี่แกก็ชวนไปเที่ยวสงกานต์ด้วยกัน แบบตอนนั้นเราสองคนรู้สึกดีต่อกันมากอ่ะ แต่ทั้งๆที่พี่แกมีแฟนแล้ว พี่แกบอกรู้สึกดีกับเรา อยากดูแลไรงี้ เราก็รู้สึกดีกับเขานะ แต่มันผิดใช่มั้ยรักคนมีเจ้าของ เรายอมรับนะว่าเราเลว ต่อๆๆ อย่าเพิ่งด่าเรา55555 แล้วทีนี้เรานัดกันแล้วว่าจะไปเที่ยวกัน แต่พอสงกานต์วันแรกพี่แกไปกับเพื่อนเราก็อยู่กับเพื่อน พี่แกเมาหนัก คือก่อนน่านั้นเราขอให้พี่แกไปส่งเพื่อนเราหน่อย เราขับมอไซค์ไปไม่ไหวมันไกล พี่แกก็รับปาก เออเราก็นั่งรอเวลารอแล้วรออีก พี่แกก็ไม่มาเราเลยตัดสินใจขับไปส่งเพื่อนเลย ตอนไปไม่เท่าไหร่แต่ตอนกลับเนี้ยสิ ฝนก็มาจ้าาาาา ระยะทาง 30 กว่าโล ทำเราเกือบปอดบวมตาย เราโกรธมาตอนนั้นไม่ฟังอะไรแก ยกเลิกนัดทั้งหมด คือเทพี่แกเลย แถมตอนนั้นรู้สึกละอายใจกับแฟนพี่แกด้วย ไม่อยากยุ่งกับคนมีแฟน ตอนนั้นพี่แกบอกความในใจเขาให้เรา ตอนนั้นเราโกรธเราไม่ฟังไม่ตอบไร พอถึงวันที่เราเคยนัดกับพี่แก เราโดนเพื่อนเทค่ะ คือยกเลิกนัดกับพี่แกแล้วมานัดกับเพื่อนแทน ทีนี้เหลือเราคนเดียวห้องพักก็ไม่ได้จองไว้ แค่ไปสงกานต์คนเดียวแบบไปหาเพื่อนคนอื่นข้างหน้าเลยค่ะ แต่อยู่ๆความรู้สึกโกรธเราก็หายไปไปอ่านแชทที่พี่แกส่งมาเราเริ่มใจอ่อน เราก็กลับไปทักเขาค่ะ (คือเราผิดเองแหละ) เราไปกับเพื่อนที่เจอกันโดยบังเอิญค่ะ ซึ้งมีแต่ผช. มีผญ สองสามคน เรานอนรวมกันเลย แล้วมันมีแต่ผช พี่แกเลยให้เราไปอยู่ด้วย เออคือเราไว้ใจพี่แกมากกว่าเพื่อนผช. เพราะพี่แกน่าจะมีความรับผิดชอบแหละ แกเป็นผู้ใหญ่แล้ว แถมเราก็รู้สึกดีกับเขา คือชอบอ่ะคะง่ายๆ ไม่ได้รู้สึกรักนะ แบบเราคิดกับพี่แกแบบพี่ชายแหละเริ่มแรก เพราะแกก็มีแฟนเรา แต่พอคืนวันนั้นเราอยู่ด้วยกัน มันก็เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เราเกิดรักคนนี้เข้าไปแล้ว พี่แกดีกับเรามากค่ะ ใส่จทุกอย่าง แต่เวลาที่มีความสุขมันก็ผ่านไปเร็วมาก พอวันต่อมาพี่แกบอกกับเราว่า พี่แกจะไปรับแฟนอยู่บ้าน ค่อยคุยกัน พน. คือตอนนั้นน้ำตามันเอ่อล้นออกมาเลยค่ะ แบบมันเจ็บๆไงไม่รู้ รู้สึกน้อยใจทั้งๆที่ไม่มีสิทธิ์ เพราะเขาก็มีแฟน แต่ก่อนพูดเรื่องพี่แกเราเฉยๆนะเป็นที่ปรึกษาได้ แต่อยู่ๆ เรากลับเสียใจ น้อยใจ ที่พี่แกไปกับแฟน เรารอโทรศัพท์จากพี่แกทั้งวัน รอพี่แกทักมา เพราะเราไม่กล้าทักไปเพราะแกอยู่กับแฟน เราก็รอค่ะ จนพี่แกกลับไปทำงานที่สุกดาหาร พี่แกก็ทักมา ตอนนั้นเราทั้งน้อยใจทั้งรอ เราก็พูดหยาบใส่พี่แกไปมากจนทะเลาะกัน เราไม่เข้าใจเขา แต่เรารู้สึกเหมือนเขาไม่เหมือนเดิมนะคะ เซ้นผญ มันชัดมากค่ะ พี่แกไม่ใส่ใจ ไม่ง้อ ไม่เอาใจ ตอบเราเหมือนไม่อยากตอบ ทั้งๆที่เรารอมาทั้งวัน ทั้งน้อยใจแก แต่แกกลับเฉยๆ เราทั้งคิดถึง ทั้งรัก เพ้อหาทั้งวัน ตั้งแต่ที่พี่แกแยกกันกลับแฟนมาพี่แกก็เป็นแบบนี้แหละคะ แล้วพอวันถัดมา เราอยากถามไรเราก็ถามไปเลยตรงๆ ขอให้พี่แกบอกตรงๆ ที่ผ่านมาเราเป็นอะไรกัน ไหนว่าพี่รู้สึกดีกับเรา อยากดูแล อยากปกป้อง ไม่อยากเสียเราไป ทั้งๆที่พี่แกมีแฟนแล้ว พี่แกก็บอกกับเราว่าเราคิดไปเองเออเอง พี่แกเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ความรู้ึกที่เราได้รับมันไม่ใช่ค่ะ จนเราลองแอดเฟสแฟนแกไป แฟนแกก็รับ เราไม่ได้มีเจตนาจะละลานเขาเลยนะคะ ไม่ได้จะอะไร แค่อยากรู้ว่าเขารักกันแค่ไหน เรารู้สึกว่าเราเลวมากค่ะตอนนั้น จนเรามาโวยใส่พี่แกว่าทำแบบนั้นทำไมทำแบบนี้ทำไม เข้ามาทำไม จนพี่เเกเปิดปากบอกเราว่า วันนั้นวันที่พี่ไปรับแฟนที่บ้าน แล้วพามาบ้าน พ่อกับแม่พี่แกจะให้พี่แกไปขอหมั้นไว้ (คบกันได้2ปีค่ะ) ตอนนั้นความรู้สึกเราวู้บเลย แบบยิ้มแล้วเก็บกูไว้ทำไม มีกูไว้ทำไม ในหัวมันมีแต่คำถาม เราถามว่าที่ผ่านมาเราเป็นอะไรกันพี่แกบอก ถ้าไม่เกิดเรื่องหมั้นขึ้นพี่แกจะยังเหมือนเดิมกับเราอยู่ ทำเหมือนเดิม ดูแล ใส่ใจกันเหมือนเดิม แต่ตอนนี้พี่แกต้องเลือก พี่แกเลือกเเฟน เราก็เข้าใจนะคะยังไงเขาก็ต้องเลือกตัวจริง พี่แกให้สถานะกับเราไว้ได้แค่น้อง ตอนนั้นเราไม่ไหวเลย ทุกอย่างมันมืดไปหมด ใจมันวู้บน้ำตามันไหลออกมาทันที เรื่องมันยาวค่ะ บทสนทนาเรากับเขาก็วกวนแต่ว่าทำไม ที่ผ่านมาต้องทำบบนี้กับเรา เอาเราเข้ามาทำไม เข้ามาในชีวิตเราทำไม บลาๆๆ

*****สุดท้ายนะคะเราอยากจะบอกพี่แกว่า ถึงเราจะเพิ่งรู้จักกัน แต่พี่เป็นคนเเรกที่เราเปิดใจคุย เพราะเราไม่คุยไม่รู้สึกกับใครมาเกือบปี ทุกคนเข้ามาเราก็งั้นๆ แต่พี่คือที่สุด ถึงจะรู้จักกันไม่นานแต่น้องรักพี่ไม่แพ้กว่าความรัก2ปีของแฟนพี่หรอกนะ ความรู้สึกมันไม่ได้มีให้ใครง่ายๆถ้าคนๆนั้นไม่ใช่จริงๆ ถึงพี่จะเลือกเขา แต่น้องเลือกพี่นะ ไม่ว่ายังไงน้องก็เลือกพี่ พี่อาจจะเห็นความรักของน้องเป็นเรื่องของเด็ก อันนี้มันก็แล้วแต่จะคิดนะ รักมันไม่ได้วัดที่อายุ มันวัดที่ความรู้สึกดีดี ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ น้องรักพี่นะ ****

*****************สุดท้ายอีกรอบฝากถึงสาวๆพันทิปที่มีโมเม้นแบบเรานะคะ เขาไม่เลือกคนที่เพิ่งเจอหรอกค่ะ ให้ตายยังไงเขาก็เลือกตัวจริง คนที่มาก่อนอยู่ดี ถ้าใครเจอสถานการ์ณแบบเรา ทำใจไว้สัก 80% เนอะ อีก 20% ให้กำลังใจตัวเอง เมื่อเลือกที่จะรักแล้วอย่ากลัวที่จะเสียใจนะคะ #ฝากขอโทษแฟนพี่ด้วยนะคะ #ยินดีที่รู้จักค่ะพี่ชาย #ขอบคุณค่ะ^^