|
ผู้รู้ดีรู้ชอบด้วยตนเอง
...ในธรรมชาตินั้นมีสิ่งที่เรียกว่าบน_กลาง_ล่างอยู่... ...คนที่ถูกดึงตัวขึ้นมาจากด้านล่างขึ้นมาอยู่ณ.ตรงกลาง เขาย่อมรู้สึกว่า'ข้าถูกดึงขึ้นมา'... ...แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่ได้รู้ถึงที่ๆอยู่สูงเหนือขึ้นไปอีก เขาจึงยังไม่มีประสบการณ์อะไรที่เกี่ยวกับด้านบน... ...ผู้ไร้ประสบการณ์ในความจริงแท้ทั้งหลายนั้น ย่อมมีทัศนะที่ยังไม่แน่นอนเกี่ยวกับสิ่งนั้นและสิ่งอื่นๆก็เช่นกัน... ...ทัศนะเกี่ยวกับความสุขสำราญก็เช่นเดียวกัน หากผลัดจากความทุกข์ในโรคและภัยได้และกลับมาเป็นปกติ เราก็จะมีความสุขสบายขึ้น... ...แต่ประสบการณ์ที่รู้แต่เพียงว่า เมื่อความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นไม่เจ็บปวดถือเป็นความสุขนั้น ก็ถือว่ายังถูกลวงหลอกอยู่... ...ถ้าหากความหิวและความกระหายต่างก็เป็นสภาวะเเห่งความว่างเปล่าชนิดหนึ่ง อันเป็นธรรมดาของร่างกาย การได้รับอาหารก็นับว่าเป็นการเติมเต็มมันแล้ว... ...และในด้านจิตวิญญาณเราอาจเติมเต็มด้วยรูปแบบแห่งทัศนะอันจริงแท้,องค์ความรู้,ความเข้าใจ หรือกล่าวเรียกโดยรวมว่าคุณงามความดี และในส่วนของจิตวิญญาณนั้นยังสามารถเติมเต็มความสุขได้มากกว่าทางร่างกายด้วย ทั้งยังมีธรรมชาติตามที่เป็นอยู่มากกว่า หากธรรมชาติแห่งความสุขคือการได้รับการเติมเต็ม ดังนั้นหากเราสามารถเติมเต็มสิ่งต่างๆตามที่เป็นมากขึ้น เราก็ย่อมได้รับความสุขมากขึ้น(หมายถึงความสุขอันแท้จริงด้วย) ตรงกันข้ามถ้าหากมีความเป็นน้อย ความจริงแท้ก็จะถูกเติมเต็มได้น้อย การได้รับความสุขที่แท้จริงย่อมลดน้อยลงตามไป และมันยังน่าวางใจน้อยลงด้วย... ...ฉนั้นผู้ที่ปราศจากปฏิภาณเกี่ยวกับคุณความดี มักเฝ้าหมกมุ่นเกี่ยวกับการกินดื่มและเสพย์ เขาจะต้องถูกดึงตัวลงสู่เบื้องล่างและถูกฉุดขึ้นมาอยู่ตรงกลางใหม่สลับกันอยู่อย่างนี้ พวกเขาจะไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับความจริงด้านบน (ความทุกเข็ญ~กาม||ความบริสุทธิ์~ความดี) พวกเขาไม่อาจล่วงรู้ถึงสิ่งต่างๆตามที่'เป็น'ได้และไม่อาจรู้ถึงความสุขอันแท้จริงและบริสุทธิ์ พวกเขาจึงยังคงแข่งขันและเข่นฆ่ากัน อนึ่งพวกเขาไม่รู้จักพอก็เพราะไม่เคยได้รับการเติมเต็มในสิ่งต่างๆตามที่เป็นเลย (ซึ่งก็คือการปราศจากภูมิปัญญาหรือมีอวิชชานั่นเอง)... ...ความดีคือความสุข...
| Create Date : 21 เมษายน 2560 |
|
0 comments |
| Last Update : 21 เมษายน 2560 8:04:33 น. |
| Counter : 286 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
