ไปไม่กลับ-หลับไม่ตื่น-ฟื้นไม่มี-หนีไม่พ้น ที่...ที่ทุกๆคนต้องไป แม้จะไม่มีใครอยากจะไป แต่ความดี---และความน่ารักของเธอ จะไม่มีวันจากไปนะน้องรัก พี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ได้ทำให้ดาดีที่สุดแล้วจ้ะ หลับให้สนิท ขอให้เธอได้เจอแต่สิ่งดีๆในภพหน้า ตามที่เธอฝันไว้นะน้องรัก บอกไม่ได้ว่ารักเธอใหม เพราะคำว่ารักสำหรับพี่นั้นมันกว้างนัก รู้แค่ว่าพี่มีความรู้สึกดีๆให้เธอตลอดมา แม้เราจะแค่เพื่อนกัน ที่รู้จักกันได้ไม่นานนัก แต่นั่นไม่สำคัญหรอก ว่าเราคบกันมานานหรือไม่นาน พี่จะนึกถึงเธอตลอดไป หลับตาเสียเถิดคนดี.   Create Date : 08 มกราคม 2550 24 comments Last Update : 3 พฤศจิกายน 2551 23:59:05 น. Counter : 1435 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาคนแรกเลยค่ะพี่ส้มตำ เห็นหลวงพ่อหลวงพี่หลายท่านนี้ หนิงเคยเห็นเมื่อตอนไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่พี่คนไทยแถวนี้ ท่านมาจากวัดพระศรีฯ ใช่ไหมคะ ขอแสดงความเสียใจกับผู้ที่เสียชีวิตด้วยนะคะ อยากให้พี่ส้มตำเล่าเรื่องราวของผู้ตายด้วยได้ไหมคะ ดูแล้วน่าจะเป็นคนไทย ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับครอบครัวด้วยนะคะ   โดย: NSY 8 มกราคม 2550 3:56:22 น.

หวัดดีจ้าหนิง ขอคุณที่เข้ามาทักทายและแสดงความเสียใจร่วมกับครอบครัวพี่ดา พี่มีเรื่องที่จะเล่ามากมาย แต่ต้องรอหน่อยนะ พี่แทบจะไม่ใหวเหมือนกัน แต่เรื่องทุกอย่างกำลังจะเสร็จแล้ว วันที่..14...นี้พวกเราก็จะไปทำบุญที่วัดไทยให้น้องดา. พี่มีเรื่องราวมากมายที่จะมีประโยชน์ต่อคนไทยในสวิสฯเกี่ยวกับเรื่องนี้ รอหน่อยแล้วกันนะหนิงเพราะเรื่องมันยาวมาก พี่ต้องเรียบเรียงอีกหน่อย   โดย: Willkommen 8 มกราคม 2550 4:13:30 น.

ดาพี่เสียใจจริงๆกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เสียใจจนต้องมานั่งเขียนถึงดา....เพราะพี่อยากระบาย....ความเจ็บปวดในใจจะได้เบาบางลงไป. มันเร็วเกินไป อย่าโกรธพี่นะน้องรักที่พี่นำเรื่องราวของเธอมาลง เพราะพี่รู้ว่าเรื่องนี้ต้องมีประโยชน์มากมายกับคนไทยในสวิสฯ และพี่ก็ได้ขออนุญาติหลวงพ่อก่อนถ่ายรูปนะน้องรัก พี่เขียนพี่ก็ได้ระบายความรู้สึกในใจที่มีต่อเธอ....และคงอีกนานที่พี่จะทำใจให้ยอมรับความจริงได้...ว่าดาไปแล้ว....พี่ไม่มีโอกาศได้เห็นดาอีกแล้ว....แต่พี่ยังดีใจที่มีโอกาศได้ยินเสียงของดาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ดาจะเสียหนึ่งวัน. เพราะพี่ไม่มีโอกาศได้บอกเธอเพราะพี่คิดไม่ถึงจะมีวันนี้. มันเร็วเกินไป...เร็วจนกว่าพี่จะทำใจได้ไม่ให้เสียใจ. แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับดาทำให้พี่ได้เรียนรู้หลายๆอย่างมากมาย. ความรู้สึกของพี่ที่มีให้เธอ...พี่จึงเอามากลั่นออกเป็นตัวหนังสือ. ตัวของเธอแม้จะจากไปแล้ว....แต่ความดีของเธอจะไม่จากตามเธอไปนะดา....ความดีของเธอจะอยู่กับพี่ตลอดไป.....ความดีที่ไม่มีวันตาย.   โดย: พี่เองนะดา IP: 84.73.206.16 8 มกราคม 2550 15:49:39 น.

เป็นอย่างอะไรบ้างคริสตมาสและปีใหม่ปีสำหรับเธอคงไม่สนุกเพราะน้องรักของเธอมาจากไปอย่างกระทันหันเราได้ยินเรืองทั้งหมดแล้วก็เศร้าใจด้วยและขอแสดงความเสียใจด้วยนะแต่ก็ดีใจด้วยกับดาที่เขาย้งมีพี่ๆๆทีดีและเพื่อนๆๆที่ดีจัดงานให้ขนาดอยู่ต่างแดนและเรืองทุกอย่างคงคลีคลายแล้วว่าดาเขาเสียเพราะสาเหตอะไร   โดย: swiss-sydney. IP: 144.133.100.207 8 มกราคม 2550 18:31:35 น.

เข้ามาไว้อาลัยให้พี่คาอีกรอบค่ะ ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้จักกัน แต่ในนามคนไทยในต่างแดน ที่อาศัยอยู่ในประเทศเดียวกัน ได้รับรู้ถึงชีวิตหญิงไทยหลายคนที่นี่ ที่เค้าสู้ชีวิต ลำบากตรากตรำ ใครว่าอยู่เมืองนอกสบาย ? พี่ดาคงเป็นผู้หญิง ที่สู้ชีวิตคนนึงเป็นแน่ๆเลยค่ะ ขอให้หลับสบาย ไม่ต้องเหนื่อยอีกต่อไปนะคะ **************** หนิงขอให้กำลังใจพี่ส้มตำค่ะ ขอให้พี่คิดจะทำสิ่งใด คิดจะช่วยเหลืออะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ หนิงก็ขอให้เรื่องทุกเรื่องผ่านไปด้วยดีค่ะ   โดย: NSY 8 มกราคม 2550 20:13:18 น.

เสียใจด้วยนะคะ .. . ....   โดย: Love U forever. 8 มกราคม 2550 20:26:13 น.

ขอให้ดวงวิญญาณคุณดาไปสู่สุขคติภพค่ะ   โดย: Picike 9 มกราคม 2550 6:05:15 น.

พึ่งเลิกงาน ต้องมานั่งเขียนถึงดาเพื่อรอให้ลูกๆตื่น. และต้งลบภาพงานของดาออกบางภาพเพราะทนดูไม่ได้. เลยเหลือไว่แค่สามภาพเพราะมันเศร้าจังเลยถึงต้องลบภาพออกไปในบางส่วน. ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อว่ามันไม่ง่ายเลยกับเหตุการณ์ที่เกิดกับผู้หญิงตัวคนเดียวแบบดา. ดารู้ใหมป่านนี้ยังไม่มีใครจัดการเรื่องกระดาษสำคัญให้ดาเลย เพราะที่นี่เขาไม่ได้ทำให้ง่ายๆถ้าไม่มีญาติ. เพราะพวกเราไม่สามารถจะไปยื่นเรื่องอะไรเกี่ยวกับกระดาษสำคัญของดาได้เลย. แม่ดาก็อยากจะรู้ว่าเรื่องมันไปถึงใหนกันแล้ว. ดาพวกพี่จะทำยังไง...ที่เรื่องมันจะเดินไปได้ไวๆ. เพราะพวกพี่ไม่มี..Vollmacht....ไม่มีใบรับมอบอำนาจที่จะจัดการอะไรให้ดาได้.... พวกเราตัองรอการตัดสินใจของแม่ดาว่าจะมอบอำนาจให้ใครทำ.....เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ. ตู้...จ.ม...ของดาตั้งแต่ดาจากไปไม่มีใครไปเปิดตู้...จ.ม..ให้ดาเลย. จ.ม...เต็มตู้นะเพราะพี่ไปถามพนักงานไปรษณีย์มาแล้วว่าไม่มีใครจัดการเรื่องนี้เลย. พวกพนักงานไปรษณีย์ก็จะเอา...จ.ม..ไปยัดใส่ตู้ไว้จนแน่น. แล้วพี่จะต้องทำอย่างไร. พี่คิดว่าต้องติดต่อไปที่สถานทูตเสียแล้วเพราะไม่มีใครทำอะไรได้เลย   โดย: พี่เองนะดา (Willkommen ) 9 มกราคม 2550 12:38:08 น.

ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่มาแสดงความเสียใจร่วมกัน ดาคือผู้หญิงแกร่งคนหนึ่งที่น่ายกย่องที่ใช้ชีวิตในต่างแดนตัวคนเดียว. ทำงานงกๆไม่เคยงอมืองอเท้าไปขอความช่วยเหลือจากใครแม้จัวเองจะลำบาก. ดาไม่ใช่สาวอีสานที่ฐานะยากจน. ฐานะทางบ้านของเธอมีอันจะกิน. โชคชะตาทำให้เธอเดินทางมาอยู่ที่สวิส. พี่ไม่เคยรู้ว่าดามาอยู่ที่สวิสกี่ปี. พี่ไม่เคยรู้ว่าดาใช้ชีวิตอยู่กับอดีตสามีของเธอมากี่ปี. พี่ไม่เคยถามและไม่คิดจะถาม. แต่วันงานของดาทำให้พี่รู้ว่าดามาใช้ชีวิตอยู่ที่สวิสฯ...13-14 ปี และได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันกับอดีตสามีของเธอมาสี่ปี. หลังจากนั้นมาจนถึงวันที่เธอจากไปดาทำงานอยู่คนเดียวมาตลอด. ดาเป็นผู้หญิงที่หยิ่งมากเรื่องผู้ชาย....ไม่ชอบเขาจะไม่อยากได้ของเขาเธอบอกพี่เสมอ. ดาไม่อยากโกหกตัวเองและพวกเขาเหล่านั้น. เธออยากได้คนที่เธอรัก....ไม่ใช่อยากได้เงิน...ด้วยเหตุนี้ดาจึงต้องอยู่คนเดียวตลอดมา....แต่เธอมีเพื่อนที่รักเธอเยอะ. เพราะเธอเป็นคนอัธยาศัยดีกับทุกๆคน   โดย: Willkommen 9 มกราคม 2550 12:57:28 น.

อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ ถึงจะไม่รู้จักกับ จขกทและผู้จากไป แต่ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะ RIP... เข้มแข็งนะคะ   โดย: jedyne IP: 80.223.127.99 9 มกราคม 2550 21:02:55 น.

อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ ถึงจะไม่รู้จักกับ จขกทและผู้จากไป แต่ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะ RIP... เข้มแข็งนะคะ   โดย: jedyne IP: 80.223.127.99 9 มกราคม 2550 21:03:11 น.

ขอบคุณกับคำดีๆของเพื่อนๆที่แวะผ่านมาปลอบใจ. เราเศร้าและเสียใจเจ็บปวดใจและสงสารเธอมากมายแต่ช่วยอะไรมาหไม่ได้เพราะกฎหมายค้ำคอเราอยู่. เราจะทำอะไรแบบที่เราคิดไม่ได้ง่ายๆ ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ งานศพดามีคนมาอย่างล้นเหลือ....เพราะดาเป็นคนดีไม่มีพิษมีภัยกับใคร. พี่ๆเพื่อนๆน้องๆได้ร่วมใจกันจัดงานให้ดาเพราะดาตัวคนเดียว. พวกเราไม่ได้ไปขอความช่วยเหลือจากทางสถาทูตเลยเรื่องงานศพ. พวกเราทำกันเองและเกือบจะเสร็จสิ้นแล้วเรื่องงานพิธีไทยๆของเรา. แต่ทางกฎหมายเรื่องกระดาษต่างๆและเงินที่ดาจะได้รับหลังจากที่เธอเสียชีวิตต้องรออีกนานและคงยุ่งพอสมควร. ยุ่งยากเพราะว่าดาไม่มีใครและไม่ได้ทำใบมอบอำนาจให้ใครไว้ว่าหลังจากเธอเสียชีวิตใครจะเป็นคนจัดการเรื่องกระดาษต่างๆและเงินที่จะได้รับเพื่อเอาไปให้แม่ของเธอที่เมืองไทย. ที่สวิสฯเงินต่างๆที่จะได้รับแม้จะไม่มีญาติที่นี่เขาก็ไม่โกงเรา. เพียงแต่เรื่องต้องเดินช้ากว่าธรรมดาเพราะญาติของเธออยู่ที่เมืองไทย. ต้องรอให้เขาเรียกเอากระดาษต่างๆที่เป็นการยืนยันว่าเขายังมีญาติที่ใกล้ชิดอยู่และมีตัวตนจริงๆ. เราทุกๆคนในฐานะเพื่อนก็ช่วยเท่าที่เรามีกำลังจะช่วยได้....และพวเราก็ช่วยกันอย่างเต็มใจ.   โดย: พี่เอง IP: 84.73.206.16 9 มกราคม 2550 21:50:51 น.

เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนพี่ดาค่ะ หลับให้สบาย อย่าทุกข์อย่าทน อย่าต้องกังวลใดๆอีกนะคะ หนิงขอให้พี่ส้มตำ ดำเนินการใดๆเกี่ยวกับเรื่องพี่ดา ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ   โดย: NSY 9 มกราคม 2550 22:31:32 น.

หวัดดีจ้ะหนิง วันนี้พี่ไม่ได้ทำงาน....แต่พี่ซักผ้ากองโต. สมองพี่มีแต่เรื่องขอดานะตอนนี้. ขอบคุณที่หนิงเข้ามาคุยกับพี่....และส่งใจไปให้พี่ดา ถ้าเธอรับรู้ได้เธอคงจะดีใจที่รู้ว่าเพื่อนๆยังนึกถึงเธออยู่. ดายอมลำบากเพื่อให้แม่ของเธอที่เมืองไทยสบาย. เธอไม่ได้สบายนักหรอกทำงานงกๆตลอดเพราะเธอตัวคนเดียว. ไม่มีใครจุนเจือ.....พักอาศัยอยู่ห้องเล็กๆเพื่อเป็นการประหยัดไปในตัว. แต่เธอโชคดีมีงานประจำที่ดี..ที่ทำให้เธออยู่ได้อย่างไม่เดือดร้อนมานับสิบๆปีจนถึงวันสุดท้ายของเธอ... สุขบ้างทุกข์บ้างตามแต่โอกาศ. ดาบอกพี่ว่าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นและมีลูกเล็กๆซักคนสองคน. เพราะดายังไม่แก่....แค่..39...ปีเอง. พี่พยายามช่วยดาให้สมหวังตามที่ดาฝัน. แต่ดาไม่ใช่คนที่เห็นแก่เง็นได้ยังไงก็เอาอะไรแบบนั้น. เธอบอกอยากได้คนที่เธอรักแม้จะไม่มีเงินก็จะเอา. คนที่มีเงินให้เธอ...เธอก็ไม่ได้ชอบเขา...และหลอกเขาและหลอกตัวเองไม่ลง. เธอรักศักดิ์ศรีของเธอและเทิดทูลความรักมากว่าเงิน. เราสามคนชอบไปนั่งรวามหัวกันกินข้าวที่ห้องดา. ดาจะหาผ้ามาปูให้พวกพี่ๆนั่ง...แต่เธอกลับนั่งที่พื้น. เพราะห้องดาเล็กเราเลยต้องนั่งกินข้ากับพื้นแบบเมืองไทยเรา...กินอิ่มก็นอนคุยกันตรงนั่นแหละ....นอนเฝ้าจานอาหารแพราะอิ่มแล้วเหนื่อยเลยต้องนั่งบ้างนอนบ้าง. ดารู้ว่าพี่ชอบอะไรเธอจะพยายามหามาให้เรากิน....พี่ชอบกิน...แต่ดาชอบดื่ม....ไม่เป็นไรพี่ถือไวน์ไปให้ดา....แต่พี่ไม่ดื่มเพราะไม่ชอบดื่ม....พี่จะชอบกินมากกว่า. เธอไม่ชอบดื่มกาแฟ....แต่เธอรู้ว่าพี่ชอบดื่มกาแฟ...เธอรีบไปหาซื้อที่ทำกาแฟมาไว้ที่บ้านเธอเลย...เพื่อไว้ให้พี่ดื่ม. ดาคือคนที่มีน้ำใจคนหนึ่ง....ที่เพื่อนๆหลายๆคนบอก.....ไม่มีแค่พี่คนเดียวที่รู้. เราไม่ได่นัดเจอกันบ่อยนักหรอก....เราอยู่คนละหมู่บ้านแต่หมู่บ้านติดกันเดินไปหากันได้. ความเข้าใจกันฉันเพื่อนแม้จะไม่ได้คบกันมานาน....แต่เราก็มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน....ความรู้สึกนี้แม้ตัวเขาจะจากไป...พี่ก็ยังเต็มใจและพร้อมที่จะช่วยเหลือดาถ้าพี่ทำได้. พอรู้ข่าวว่าดาเสียพรุ่งนี้เช้าพี่รีบหาข้อมูลเพื่อที่จะทำอะไรให้ดา....เพราะพี่รู้ว่าดาไม่มีใคร. พี่ตั้งใจว่าจะซื้อบ้านให้ดานอนในวันนั้นไง. บ้านที่ทุกคนต้องนอนเมื่อในวันนั้น. แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เพราะปัญหาต่างๆที่พี่จะเอามาเล่าทีหลัง.   โดย: พี่เองนะ IP: 84.73.206.16 9 มกราคม 2550 23:54:46 น.

Was tun im Todesfall? ถ้ามีการเสียชีวิตเกิดขึ้นเราต้องทำอย่างไร? การจากไปของดาทำให้เราได้เรียนรู้มากมายก่ายกองเรื่องการเสียชีวิตลงในสวิสฯ 17...ปีแล้วที่เรามาอยู่ที่สวิสเราไม่เคยสนใจเรื่องแบบนี้เพราะมันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยกับการที่จะเรียนรู้. เราคิดผิดอย่างมากเลยที่ไม่อยากเรียนรู้เรื่องแบบนี้.....และคนไทยหลายๆคนคงคิดแบบเราเหมือนกัน. เราทุกๆคนควรจะเรียนรู้กันไว้บ้าง....เพราะทุกคนต้องไปที่เดียวกันจะเร็วหรือช้า. การเรียนทุกอย่างไม่เสียหลาย....เพราะถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณคนใดคนหนึ่ง......เราสามารถรู้และทำได้ทันทีว่าเราต้องเริ่มต้นอย่างไรและแบบใหน. ไม่ใช่แค่คาดเดากันไปต่างๆนาๆกับพิธีของงานว่าต้องทำและเดินกันไปอย่างไรกันบ้าง. ดาได้เสียชีวิตลงแบบกระทันหันด้วยวัย...39.... พวกเราทุกคนในฐานะเพื่อนๆก็ได้ช่วยกันคนละไม้ละมือ.....ในพิธีกรรมทางศาสนาแบบไทยๆของพวกเรา. ดาคือผูเหญิงแกร่งที่มาใช้ชีวิตอยู่ที่สวิสฯนานถึง...13 - 14..ปี ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทย เราไม่มีพ่อแม่พี่น้องหรือญาติๆบ้านใกล้เรือนเคียงที่จะมาประสานงาน...งานนี้ให้เดินไปได้แบบง่ายๆ เราคนไทยนับถือศาสนาพุทธ...ก็ต้องมีพิธีกรรมแบบชาวพุทธไม่มากก็น้อย. แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคนไทยทุกๆคนที่มาใช้ชีวิตอยู่ที่สวิสฯ.....ถ้ามีการเสียชีวิตลง.....จะได้ทำพิธีทางศาสนาแบบไทยๆกันทุกๆคน. ขั้นแรกต้องดูที่คนที่เสียชีวิตก่อนว่าเขามาใช้ชีวิตอยู่ที่สวิสฯแบบใหน. เขามีครอบครัวใหม? หรือว่าหย่าร้างกันแล้วอยู่คนเดียว เขามีญาติคนอื่นๆที่สวิสฯหรือไม่? อันนี้ขอยกตัวอย่างกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคนไทยที่ไม่มีครอบครัวที่สวิส.....แบบเขาตัวคนเดียวอย่างน้องดา ที่นี่การทำ...Kremation...หรือการ....ฌาปนกิจ.....ทำได้สองวิธีคือเผาและฝัง. แน่นอนคนไทยเราก็ต้องเผา ก่อนเผาเราก็ต้องทำพิธีทางศาสนาก่อน พิธีกรรมทางศาสนาต่างๆต้องคุยกับพระท่านก่อนว่าจะทำอย่างไร และผู้ที่เสียชีวิตนั้นแบบใหนและอย่างไร เพราะว่าที่นี่ไม่ใช่เมืองไทยที่จะทำให้เหมือนเมืองได้ พิธีกรรมทางศาสนาที่จะทำก็ต้องให้เหมาะเจาะกันกับเวลาที่จะทำการ...เผา....เพราะเมรุที่นี่มีตารางวันและเเวลาให้เผาได้....ไม่ใช่เราอยากเผาเมื่อไหร่ก็ได้ พิธีกรรมทางศาสนาแบบไทยๆเรามีค่าใช้จ่ายไม่น้อยเหมือนกัน....เพราะดาเขาไม่มีใคร....พวกเราทุกคนจึงได้ช่วยกันคนละไม้ละมือเพื่อที่จะไห้มีพิธีกรรมทางศาสนาของไทยเรา......เพื่อที่น้องดาเขาจะได้เดินทางไปในภพของเขาได้ถูกต้อง.....พวกเราทุกๆคนช่วยกันบริจาคเงิน.....และลงแรงช่วยกันคนละเล็กละน้อยเพื่อที่ทุกอย่างจะได้เสร็จไปแบบไทยๆเรา...ด้วยความรักและเต็มใจทำและช่วย. (1)....การที่เราจะนิมนต์พระมาสวดให้คนที่เสียชีวิตนั้น....เราต้องไปรับพวกท่านมา.....ใครมีเวลาก็รับอาสาจุดนี้ไป....ไม่มีค่าจ้าง (2)....เราจะนิมนต์พระมากี่องค์....อันนี้ให้คิดกันก่อนนิมนต์.....ว่าเราจะมีกำลังที่จะถวายทานพวกท่านได้มากน้อยแค่ใหน...นิมนต์มาหลายรูปเราก็ต้องถวายปัจจัยมากตามไปด้วย....อย่าลืมว่าเราไม่มีเงินกองกลางไว้ให้อุ่นใจว่าจะทำอะไรก็ได้....ทุกอย่างเราต้องทำก่อนคิดเรื่องค่าใช้จ่ายเพราะเราทำคนเดียวไม่ได้.....เพราะเราไม่จำเป็นต้องทำให้ได้อย่างเมืองไทยเราเอาแค่ทำตามประเพณีเล็กๆน้อยๆก็พอเพื่อผู้ที่เสียชีวิตจะมีสิ่งนำทางไปในภพของพวกเขาได้ถูกต้อง....หมายถึงปัจจัยที่ใส่ซองที่จะถวายพระ.....เพราะรู้สึกว่ามันเป็นประเพณีมานานแล้ว....มากน้อยต้องถวายปัจจัยใส่ซอง.....อันนี้เราพูดตามที่เราเห็นมาตามงานศพ......เพราะว่าพระท่านก็ต้องมีค่าใช้จ่ายสว่นตัวในบางสิ่งบางอย่าง......เพราะว่างานนี้ไม่มีใครเป็นเจ้าภาพ.....พวกเราคือเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ช่วยกันคนละไม้ละมือ....งานนี้พี่คนที่ไปนิมนต์พระเธอนิมนต์มาสี่รูป (2)....อาหารที่จะถวายเพลพระ.....ว่าต้องทำอย่างไรใครจะทำ งานนี้พวกเราขอให้แม่ครัวฝีมือดีทำกับข้าวไทยมาถวายเพลพระ....ค่าใช้จ่ายราคาที่เขาทำมาวันนั้นเรายังไม่รู้เพราะงานยังไม่เสร็จ. (3)....ดอกไม้ก็มีไม่มากเราเอาแค่หนึ่งกำใหญ่ๆ....แต่ทางโรงงาน....Lindt & Sprüngli AG....ที่เธอเคยทำงานมาเป็นสิบๆปีจนถึงวันสุดท้าย.....ได้ส่งพวงหลีดที่สวยงามมาให้หนึ่งพวง...ก็ขอขอบคุณมากๆสำหรับดอกไม้....Vielen Dank   โดย: พี่เอง IP: 84.73.206.16 10 มกราคม 2550 16:20:28 น.

เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนพี่ดาค่ะ น่าปลาบปลื้มใจนัก ที่ยังมีกลุ่มคนไทย ที่รักคนไทย แม้กระทั่งตัวตายก็ยังไม่ทอดทิ้งกัน อาจจะเป็นเพราะพี่ดาเป็นคนดี ยามเมื่อมีชีวิตอยู่เป็นที่รักของผองเพื่อน ความดีนั้นไม่ได้สิ้นไปกับอายุเลยค่ะ หนิงขอเป็นอีกกำลังใจหนึ่งให้กับพี่ส้มตำค่ะ มีอะไรเรียกใช้หนิงได้ตลอดเลยนะคะ อย่างน้อยตอนที่พี่ส้มตำอยากมีคนรับฟังหรือพูดคุยด้วย   โดย: NSY 11 มกราคม 2550 8:08:11 น.

หวัดดีจ้าหนิง พี่กำลังจะส่งลูกไป รร แล้วพี่จะเลยไปเอากล้วยกับใบตองที่ร้านไทย เมื่อวานโทรสั่งเขาไว้เพราะพวกพี่จะทำบุญเก็บกระดูกให้ดาในวันอาทิตย์ที่...14...นี้ หนิงอยากมาหรือมาได้ก็มานะเพราะพวกเราจะไปรวามตัวกันในวันนั้นและทำบุญกันให้ดา. ราวๆเดือนมีนาเพื่อนของดาอีกคนจะไปเมืองไทยแล้วนำเถ้าของดากลับไทยไปให้ญาติๆของเธอ. ส่วนเรื่องกฏหมายต่างๆเรื่องใบอะไรต่างๆของดาพวกเราไม่สามารถทำอะไรได้ต้องรอทางแม่ของดาไปร้องทุกข์ต้อกระทรวงต่างประเทศก่อนแล้วพวกเขาถึงจะประสานงานมาที่สวิสฯ....เพราะดาเขาไม่ได้ทำใบไว้ให้ใครจัดการเรื่องของเธอตามกฎหมายถ้าเธอเป็นอะไรไป. ขอบคุณนะหนิงที่เข้ามาคุยกีบพี่และแสดงความสงสารพี่ดา. จำไว้เลยหนิงความดีไม่มีวันตายตามเราไปเหมือนพี่ดาเป็นต้น. พี่ต้องไปแล้วนะหนิงพี่จะเข้ามาเขียนบ่อยๆถ้ามีเวลาเพราะมีเรื่องอีกมากมายให้พี่เขียนเพื่อเป็นประโยชน์กับคนอื่น   โดย: พี่เองนะ IP: 84.73.206.16 11 มกราคม 2550 13:44:49 น.

ขอให้คุณดาไปสู่สวรรค์ชั้นบนที่ขาวสะอาด เงียบสงบและสวยงามไปด้วยความรัก... ติ๊กขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวและเพื่อนพ้องมิตรสหายที่รักคุณดาค่ะ คุณส้มตำค่ะมาเล่าต่อนะค่ะอยากฟังเรื่องราวผู้หญิงสู้ชีวิตอย่างคุณดาค่ะ   โดย: ติ๊ก IP: 82.225.26.133 13 มกราคม 2550 10:31:26 น.

ดาน้องรัก เมื่อวานพวกพี่ได้ไปทำบุญเก็บกระดูกให้ดาที่วัดไทย. พี่หวังว่าดาคงเดินทางไปถึงเมืองไทยบ้านเกิดแล้ว. ดาเอ๋ยพี่สงสารเธอเหลือเกิน...เรื่องกระดาษสำคัญของเธอยังไม่เดินอะไรเลย. ดารู้ใหมแม่ของดาบอกอยากมาสวิส....แม่ของดาสับสนนะตอนนี้เรื่องกระดาษ พี่กับพี่โรสอธิบายไปหมดทุกอย่างแล้วว่าต้องทำอย่างไร...แต่แม่ของดาก็ยังวนไปวนมากับเรื่องกระดาษ. เรื่องนี้มันไม่ใช่ง่ายๆ....แม่ของดาแก่แล้วคงกลัวไปหมดทุกอย่าง...ถ้ากลัวมากก็มีทางเดียวแม่ของดาต้องหาทนายความเพื่อให้เขาจัดการให้ทุกอย่าง.....แต่ค่าทนายต้องแพงน่าดูเพราะต้องติดต่อระหว่างสองประเทศ. นี่คือทางเดียวที่แม่ของดาจะทำได้แบบไม่กลัวอะไรมาก. พี่ก็ไม่รู้ว่าแม่จะเอาอย่างไรกันแน่....ถ้าแกมัวแต่กลัวไม่กล้าตัดสินใจเรื่องจะมอบฉันฑะให้ใครทำมันก็คงยืดเยื้อไปอีกนาน. แม่ของดาไม่มีทางเลือกมากนักหรอกดาต้องไปช่วยแม่ของดาตัดสินใจนะ.   โดย: พี่เองนะดา IP: 84.74.91.244 16 มกราคม 2550 1:26:18 น.

ขอขอบคุณทุกๆน้ำใจที่หลั่งใหลมาให้น้องดาในวันนี้ค่ะ เนื่องจากน้องดามี่เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่รักเธออยู่หลายที่ในเขตุซูริค เลยมีสองกลุ่มที่ที่เป็นคนจัดการเรื่องรับบริจาคเพื่อจัดการงานศพให้น้องดา เงินที่ได้รับบริจากทั้งหมดๆได้ราวๆ 5000 สวิสฟรังค์ เงินกลุ่มของพวกเราบ้านเก่าของน้องดาก็มีรายนามมาให้ดูข้างต้นนั้น ส่วนของกลุ่มนั้นพวกเราไม่ได้ยุ่งเกี่ยวว่าเขาเอาไปทำอะไรกันให้น้องดาบ้าง เราจะแจงแค่กลุ่มของพวกเราว่าได้เท่าไหร่และใช้จ่ายไปกับเรื่องราวต่างๆของน้องดาเท่าไหร่ต้องหักลบดูกันอีกทีเพราะงานเก็บกระดูกพึ่งจะเสร็จไปเมื่อวานนี้ กลุ่มของพวกเรายังไม่สามารถเคลียเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆออกมาให้หมดได้เพราะต่างคนก็ยุ่งกันมามากพอแล้ว ฉะนั้นเราจะค่อยๆทะยอยนำมาให้อ่านกันว่าอย่างไรและแบบใหน ที่นำมาเล่าและแจงรายละเอียดให้ฟังนั้นเพื่อเป็นตัวอย่างให้เห็นว่าความดีของคนเราจะไม่ตายตามเราไป. ถ้าเราเมื่อตอนยังมีชีวิตอยู่ทำแต่เรื่องไม่น่าคิดถึงตายไปก็คงไม่มีคนคิดถึง(( ต้องขออภัยที่พูดตรงเกินไปเพราะความจริงคือแบบนี้จริง)) ยิ่งเราคนไทยในต่างแดนจะได้เห็นนิสัยใจคอของกันและกันง่ายมากเพื่อที่เราจะได้คบหากันว่าเราไปกันได้ใหม??.....เป็นเพื่อนกันได้ใหม........คบแล้วสบายใจใหม.......และอีกต่างๆของคนเราที่จะคบกันได้ เพราะเราทุกคนก็ต้องชอบในสิ่งดีๆที่จะได้รับของการคบเพื่อนคือความสบายใจ.....คบคนคนนี้แล้วสบายใจเราก็อยากสานความเป็นมิตรของเราต่อไป........แต่ถ้าคบแล้วไม่สนุก....ไม่สบายใจ.....และอีกต่างๆของความแตกต่างที่ไม่สามารถเข้ากันได้......เราก็มิอาจจะคบเพื่อนคนนั้นต่อไปได้   โดย: พี่เองนะดา IP: 84.74.91.244 16 มกราคม 2550 1:30:56 น.

งานวันเผาดา พี่ได้ยินว่าหลายๆคนรวมทั้งเพื่อนๆที่โรงงานของดาอยากจะดูดาเป็นครั้งสุดท้าย.....แต่ทุกคนไม่มีโอกาศได้ดูเพราะที่นี่จะไม่เปิดให้ดูถ้าเจ้าภาพไม่บอกก่อนล่วงหน้า. ตอนที่ดาอยู่ในห้องเย็นทางตำรวจอนุญาติให้ญาติๆเพื่อนเข้าเยี่ยมดาได้ทุกวันตามเวลาราชการ.....แต่ไม่มีใครไปดู. แต่พอวันเผากลับอยากดูกันมันก็เป็นไปไม่ได้แล้ว....เพราะเราต้องบอกทางเจ้าหน้าที่ของเมรุล่วงหน้าว่าอยากมีคนจะมาดูดาเป็นครั้งสุดท้าย...เจ้าหน้าที่เขาก็จะเปิดให้ดูตามเวลาที่เขากำหนดก่อนทำการดเผา. พี่แทบไม่น่าเชื่อครั้งแรกที่พี่เห็นดาที่ที่ทางเมรุจัดไว้ให้ญาติๆไปทำพิธีกัน...พี่ต้องรีบคลานเข้าไปกราบศพดา...และพี่ได้เคาะโลงศพบอกด่ว่าพี่มาแล้วมาลาดา....และพี่ถามดาว่าทำใมต้องเป็นแบบนี้. พิธีเริ่มขึ้นตามกำหนดเวลาที่กำหนดไว้. หลวงพ่อได้พาพวกเราทำพิธีต่างๆและสวดมนต์ในบทต่างๆให้ดาพี่แทบหัวใจจะสลาย.... ตอนหลวงพ่อเริ่มสวดพี่ได้บอกพี่มิดไปเคาะโลงบอกดาไห้ยกมือรับพรกับหลวงพ่อและรับเอากระแสความอาดูรของพวกเพื่อนๆพี่ๆน้องที่มาในงานของเธอในวันนี้. พอทำพิธีเสร็จทางเจ้าหน้าที่ของเมรุสองท่านก็มาเก็บดอกไม้ออกไปบางส่วนเพราะที่ตั้งโลงศพดามันเป็นลิฟยกขึ้นยกลงด้วยการบังคับของไฟฟ้าจึงต้องเอาดอกไม้ที่วางบนโลงศพดาออกนิดหน่อยเพื่อที่ลิฟจะได้ลงไปยังห้องเผาได้สดวก. ดาน้องรักพี่ไม่มีคำพูดใดๆนอกจากบอกว่าไปดีนะดาตอนที่ลิฟเลื่อนลงไปข้างล่าง. เจ้าหน้าที่บอกว่าอนุญาติให้พวกเราตามลงไปห้องเผาได้ห้าคน....พี่ไม่ลงไป...พวกเราลงไปกันห้าคนรวมทั้งอดีตสามีของดาด้วย. พอลงไปเจ้าหน้าที่เมรุบอกว่าใครจะเป็นคนกดสวิทไฟฟ้าเตาเผา....พี่โรสเลยบอกให้อดีตสามีของดาเป็นคนกดสวิท....เพราะเขาเป็นคนพาดามาเสียชีวิตที่นี่. พิธีฌาปนกิจศพดาผ่านไป....ทางเจ้าหน้าที่เมรุบอกให้มารับกระดูกได้พรุ่งนี้คือ....ฌาปนกิจวีนศุกร์....วันเสาว์มารับกระดูกไปไว้ที่วัดไทยเพื่อจะทำบุญเก็บกระดูกในวันอาทิตย์ที่....14 มกราคม 2007....ที่ผ่านมา   โดย: พี่เองนะดา IP: 84.74.91.244 16 มกราคม 2550 2:37:17 น.

เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่ส้มตำค่ะ หนิงขอให้เรื่องต่างๆ มีทางออกที่ดีที่สุด และเร็วที่สุดนะคะ รูปพี่ดารูปนี้ สวยมากเลยค่ะ พี่ดาคงเป็นคนสวยมากแน่ๆเลย หลับให้สบาย อย่าได้มีห่วงใดๆเลยนะคะพี่ดา   โดย: NSY 18 มกราคม 2550 6:25:27 น.

หวัดดีจ้าหนิง พี่ทำงานนะอาทิตย์นี้และมีโปรแกรมเพรียบเลย...ยุ่งที่สุดเลยอาทิตย์นี้ วันเกิดเดมี่เมื่อวานยังไม่มีเวลาแปะขอพรให่ลูก. วันนี้ต้องเอาขนมไปให้เพื่อนๆของเดมี่ที่โรงเรียน พรุ่งนี้ประชุมพ่อแม่ของเดมี่เรื่องการเรียนและอื่นๆ วันเสาว์พี่มีกินเลี้ยงคริศมาศของบริษัท. สิ้นเดือนมกราโน่นแหละเรื่องต่างๆคงเบาบางลง เรื่องของดางานศพผ่านไปแต่เรื่องกระดาษยังไม่เริ่มเลยสงสารดาเธอมากนะ. แต่ดาไปดีหมดเวรหมดกรรมแล้วล่ะ เธอได้พักผ่อนแล้วล่ะ   โดย: พี่ส้มตำ IP: 84.74.91.13 18 มกราคม 2550 12:53:25 น.

ภาพนี้พี่เป็นคนถ่ายให้ดาเมื่อปีที่แล้วเองจ้ะ   โดย: พี่ส้มตำ IP: 84.74.91.13 18 มกราคม 2550 13:39:24 น.