..... ยินดีต้อนรับค่ะ ...... ^ 0 ^
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
4 ธันวาคม 2551

เรื่องเล่าของลิง 3 ตัว


เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น มิเกี่ยวกับบุคคลใด หรือ สถานการณ์ใดเป็นพิเศษ
.......


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในป่าแห่งหนึ่ง
มีลิง 3 ตัวเป็นเพื่อนรักกันอยู่

ชะรอย ลิงทั้ง 3 จะได้อ่านสามก๊ก เอ๊ะ หรือ
อาจจะได้ดูหนังจีนกำลังภายใน ทั้ง 3 เลยสัญญากันในป่า
ว่า "ถึงแม้เราจะไม่ได้เกิดวันเดียว ปีเดียวกัน
แต่ขอตายวันเดียวปีเดียวกัน"


เริ่มคำนับฟ้าดินเสร็จ อ๊ะ ไม่ใช่ แล้ว
ก็เริ่มแบ่งกล้วยกันกิน
แทนการกรีดเลือดสาบาน (5555)
เพราะคนแต่งไม่นิยมทำร้ายตัวเองนะ

ลิงที่แก่กว่า เป็นพี่ชาย น้องสาว และ น้องสาวคนเล็ก
(ตามลำดับ กำลังวัน อ๊าก ตามลำดับอายุ คริคริคริ)

ทั้งสาม ก็อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข
(ในป่าก็มีสัตว์อื่นๆ อยู่นะแต่ไม่กล่าวถึงอ่ะ)
เวลาที่มีปัญหา ทั้งสามก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันดี

แต่แล้ววันนึงเคราะมาถึง ถมึงทึงมา
อ๊ะ ไม่ใช่ นั่นแล้วผิดเรื่อง - -*


วันหนึ่งน้องนุชสุดท้อง ดันเล่นแผลงๆ
เอารังมดแดงมาเขย่าๆๆๆๆๆ แบบว่า แล้วก็ลืมทิ้งไว้
ในรังนอนของพี่คนโต (อ่ะ งานเข้าแร้วขอรับ)
ลิงพี่ใหญ่ ก็โดนกัดไปตามระเบียบ

พี่ใหญ่ ทั้งเจ็บ ทั้งคัน แต่ก็ไม่อยากตำหนิน้อง เลยอม
เอ๊ย เลยเงียบไว้ มิได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใด
ทีนีพอน้องสาวอีกตัวมาเยี่ยม เห็นรอยแผลแล้วก็โกรธมั่กๆ
เลยตั้งใจจะไปลากคอเจ้าตัวเล็กมา ขอโทษ

แต่ชะรอย ด้วยวาทะศิลป์ ระดับ พันธ (ตู๊ด) เรียกพี่
แทนที่จะได้เข้าเรื่องเข้าราว สืบสาวราวเรื่อง
กลายเป็นออกทะเล กู่มะกลับ (คาดว่าคงแล่นเรือได้ไกลพอๆ
กับกัปปิตัน แจ๊ค สแปร์โรว์)

แทนที่จะได้คุยถึงปัญหา กลับกลายเป็นขยายใหญ่โต
จนสิงค์ผจญเพลิง ก็มิสามารถ ดับเพลิงพิโรธ ที่เจ๊
และ น้อง ร่วมกันจุดไว้ได้

หลังการทะเลาะกันที่คาดว่ารุนแรง
ปานน้องๆ เชอร์โนบิลระเบิด (เว่อร์ล่ะ)
ลิงตัวเล็ก เลยสะบัดตรู๊ด ออกไปจากกลุ่ม อ่ะนะ
นัยว่าเพื่อชีวิตที่ดีก่า 5555

วันหนึ่งหลังจากตะลอนในป่าใหญ่
ลิงน้อยก็ได้มานั่งนึกถึงสาเหตุ ของปัญหา
นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก จนกระทั่ง มีหมูป่าตัวนึง
(ทำไมเป็นหมูป่านะเหรอ เพราะคนแต่งชอบ
พุมบาน่ะจิ )

พุมบา ซึ่งพลัดหลงกะคู่หูกำลังตามหาทีโมนอยู่
ทันใดนั้นก็เห็นลิงน้อยนั่งหน้าเศร้า

พุมบา " ฮัลโหล (พุมบาเป็นหมูป่าต่างประเทศนิ อิมพอร์ตมา)
เจ้าตัวเล็กเป็นไร ไปหน้าเศร้าเชียว"
ลิงน้อย " ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน พักนี้ชีวิตมันยุ่งเหยิง
เหมือนเพลง I'm a new soul เลยอ่ะค่ะ"

พุมบา "!? พูดไรให้มันรู้เรื่องหน่อยได้ไหมจ๊ะ"
ลิงน้อย " อ่ะ ป้า เอ๊ย พี่ไม่รู้จักเหรอ อืม ประมาณว่า
ทำไรก็ผิดไปหมดอ่ะ"

พุมบา "อ๊ะ อย่ามัวเศร้า อยู่เลย มา ฮาคูน่า มาทาทากันดีกว่า"
ลิงน้อย " อ่ะ หมายถึงอะไรอ่ะ"
พุมบา " อ่อ หมายถึงว่า มาสนุกสนานกับชีวิตกันดีกว่า"

หลังจากนั้น พุมบา กับลิงน้อย เลยเข้าผับ
เอ๊ย ออกเดินทางร่วมกันระยะหนึ่ง ในที่สุดพุมบา ผู้แสนฉลาด ?
ก็รู้ถึงปัญหา พุมบาหัวเราะ ให้กับเจ้าลิงน้อย

พุมบา "พวกเธอนี่ตลกกันจริง 55555 ยังฮาได้อีกนะเนี่ย"
ลิงน้อย "อะไรเหรอ ไม่เห็นน่าตลกตรงไหน"
พุมบา นั่งลงบนขอนไม้ผุ พร้อมขยับกีบเท้าอย่างรวดเร็ว
ตะบบหนอนเซ่อซ่าตัวหนึ่งไว้ ในกีบเท้า

ฟังนะ พุมบาเริ่มพูด ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ฉลาดระดับไอน์สไตน์
แต่อย่างที่ไอน์สไตน์พูดไว้ "จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ฉันใด
พวกเธอก็ควรซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองฉันนั้น"

ลิงน้องยังคงมึนตึ้บ จึงเอ่ยถาม พุมบาอีกว่า
ช่วยพูดให้มันกระจ่างกว่านี้ได้ไหมจ๊ะ

พุมบาว่า "พวกเธอ ต่างคิดถึง และหวังดีซึ่งกันและกัน
แต่แสดงออกกันคนละแบบ"

ตัวหนึ่ง แสดงออกด้วยการนิ่งเงียบ
เพราะไม่อยากตำหนิ
เจเจ๊ แสดงออกด้วยการวีน จริงๆ แล้วคงอยากให้ ทั้ง 2
ได้ปรับความเข้าใจกัน
ส่วนเจ้า "ก็ไม่รู้อะไรบ้างเลย" เพราะความไม่รู้นี่เอง
เลยทำให้เจ้าเป็นเช่นนี้

ช่างเป็นกลุ่มคนโง่เง่าที่น่ารักอะไรอย่างนี้ คริคริคริ

พอพูดจบ พุมบาก็หายตัวไป
แล้วบอกว่าแท้จริงคือนางฟ้าแม่ทูนหัว
55555555555555555555555

เรื่องก็จบลงตรงนี้ เพราะคนแต่งขี้เกียจเขียนแร้ว
(ซะง้าน)

อันนี้เป็นคำถามปลายเปิดว่า
ลิงน้อยควรจะทำเช่นไร
ระหว่าง กลับไปพะบู๊ให้จบเรื่องราว แล้วจบอย่าง Happy everlasting
หรือ เลือกที่จะเดินทางใหม่ (ก็มาไกลพอสมควรแล้วนิ)
หรือ ..... หรือ ...... หรือ.........

ไม่ว่าลิงน้อยจะเลือกอย่างไร เพราะมันเกี่ยวพันกับตัวเลือกของคนอื่นเสมอ
เจ๊ลิง จะเลิกปากแมว หันมาฟังมากกว่าพูด เลิกตัดสินจนกว่าจะรู้ทั้งหมด ได้
หรือไม่ เฮียลิง จะเปิดปากรึป่าว ความห่วงใยจะส่งไปถึงไหม (เน่าแระ)

เพราะทุกอย่างเกี่ยวข้อง สัมพันธ์กันไปหมด


และไม่ว่านิทานเรื่องนี้จะจบลงเช่นไร นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับว่า

ทุกๆ คนมีทางเลือกเป็นของตัวเอง จงเลือกในทางที่คิดว่า ตอบโจทย์ของตนให้ได้มากที่สุด มุ่งตรงไปหน้าด้าน เอ๊ย ด้านหน้าเผชิญ กับปัญหา


ขอให้ ทุกตัว เอ๊ย ทุกๆคน มีความสุขกับทางที่เลือกจ๊า (จบแระ)


เรื่องเล่า ของลิง 3 ตัว
อู้งานมาแต่ง ณ ออฟฟิค ตึกสูงชั้น 19
สำเร็จเมื่อ 15.25 /04/12/2008




Create Date : 04 ธันวาคม 2551
Last Update : 4 ธันวาคม 2551 15:27:11 น. 12 comments
Counter : 2229 Pageviews.  

 
อ่านไม่รุ้เรื่อง

มั่วซั่วไปหมด

งง ครับ พี่น้อง


โดย: KongMing IP: 58.8.167.244 วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:15:35:17 น.  

 
โด่ พี่
อ่านมะรุเรื่องแล้วเค้าจะรู้เรื่องไหมน่ะ
555555

แบบช่วงนี้สับสนเพศนิหน่อย เลยทำให้บลอกสับสน
55555


โดย: เสี่ยวเอี้ยน วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:16:01:15 น.  

 
อ๊ะ ไม่ใช่ หนามบินเพิ่งเปิด เรยนัวๆน่ะ


โดย: เสี่ยวเอี้ยน วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:16:01:46 น.  

 
พยายามอ่านจนจบ อิอิ


โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 5 ธันวาคม 2551 เวลา:11:12:38 น.  

 
ชวนไปดูหมื่นตาเวอร์ชั่นหนังสือครับ อิอิิ








โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 9 ธันวาคม 2551 เวลา:8:21:38 น.  

 
ด้วยความยินดีครับ
โปสการ์ดเดินทางไปเร็วจังครับ อิอิอิ







โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:10:40:36 น.  

 
สคส.เดินทางมาถึงแล้วครับน้องปลา

ขอบคุณมากๆเลยครับ



โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:16:49:40 น.  

 


โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:7:34:29 น.  

 


โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:7:44:28 น.  

 
ตามมาอ่านเรื่องของพี่ปลาค่ะ
ทางที่ดีที่สุดก็คือทางที่เราเลือก
อ่ะ แต่ยังไม่ถึงเวลาต้องเลือก
ก็เลยยังไม่เลือกแล้วกัน


โดย: อันติกา วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:13:40:09 น.  

 
Friends
Friends smile at you.
They like your face.
They want to be with you
Any old place.

Friends have fun with you.
Friends share
They’re glad when you’re happy---
When you’re sad, they care.

If you’re a friend
Then you care, too.
That’s why your friends
Are glad you’re you.


---

And so what will happen if friends are not 'care' what one want to tell. The point of this blog is you are so stupid!

Freinds who let friends went away all gain to be the stupid fool.

Why you always think of yourself first before think of friends?

Why you always ask friends to know you, why don't you try what they want to say to you?

The conflict is you think that friends said what showing no care to what really you are. And you?

Do you always really care of them or just care what you want to do(for them)?

People always talks to whom they care. But if your friends were never stay beside you when you are alone in this world, when you have no one to talk, when you really need someone, when you couldn't fight and your friends fought for you.

Don't look at him/her black spot on the white sheet. If they never stayed beside you, just leave them.

Have you ever asked them about what they feel about you? You are also no perfect,they are not perfect too.


But I think it waste your time to read , isn't it? Because you have judged all.


โดย: polka_usa IP: 67.159.50.90 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:23:14 น.  

 
Dear Polka_usa,

I don't know what's yur aim to comment, but one things that I known, I know who you are, don't pretend to be the others. If you don't dare to face the probleam,so it always the same and nothing change. Please bear in your mind if you coward noone care you ,in the end you should live in your own and have fun!

Hopes you should find your way soon.
Pla

PS.Maybe it wasted your time to read , anyway I thought everything was complete. R u still feeling regret ? Nostalgia?


โดย: Xiaoyian IP: 58.10.90.72 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:57:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เสี่ยวเอี้ยน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นผู้หญิงที่ดูไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงในบางมุม และเหมือนผู้ชายในบางมุม
หน้าตาดูได้บ้างดูไม่ได้บ้าง ตามอารมณ์
นิสัย อยากรู้ต้องลองคบ ถ้าพูดว่าดี เดี๋ยวจะโฆษณาเกินจริง ถ้าพูดว่าไม่ดี ก็คงไม่มีคนคบ 555
[Add เสี่ยวเอี้ยน's blog to your web]