ครั้งหนึ่งกับความทรงจำ ... ของฉัน

สาวน้อยตากลม ยืนอย่างกระวนกระวายใจ เธอมองนาฬิกาเรือนเล็กๆ สีชมพูบนข้อมือของเธอ
อยู่บ่อยๆ แถมชะเง้อมองรถราที่วิ่งผ่านไปมาที่ป้ายรถเมล์ ท่าทางของเธอดูตลกๆ
จนทำให้ ผู้คนที่ยืนอยู่รอบข้าง อดขำ กับท่าทีของเธอไม่ได้

อากาศภายนอกช่างร้อนอบอ้าวซะเหลือเกิน ถ้าไม่ติดที่ว่า ตานั่นบอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยด้วย
ฉันคงไม่รีบร้อนออกมา แล้วก็ไม่ต้องมายืนรอนานขนาดนี้หรอก
ทุกครั้ง ฉันหน่ะ สายประจำอยู่แล้ว
เธอ คิดพร้อมกับบ่นพึมพำไปด้วย แล้วนี่ก็ล่วงเลยเวลานัดหมายมาแล้ว
ตานั่น มัวไปทำอะไรอยู่ที่ไหนนะ ทุกครั้งเห็นมาก่อนเวลานัดทุกที
ใจหนึ่งก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้

ทันใดนั้น เธอก็รูสึกว่ามีมือนิรนามมาตบที่ไหล่ของเธอเบาๆ จากทางด้านหลังของเธอนั่นเอง
เธอรู้ได้ทันทีเลยว่าต้องเป็นคนที่เธอเฝ้ารอ เธอยิ้มพร้อมกับถอนหายใจด้วยความโล่งใจ
ก่อนจะหันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับเจ้าของมือนิรนามนั่น
พร้อมกับปรับสีหน้าของตัวเองให้บึ้งตึงขึ้นในทันที

“นายเล่นอะไรของนาย ฉันรอนายตั้งนานแล้วนะ”
“ทีหลังหัดตรงเวลาบ้างนะ”
“เนี่ย นาย Late ไปตั้ง 10 กว่านาทีแล้ว”

หนุ่มน้อยร่างสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลา ก้มมองใบหน้าอันบึ้งตึงของสาวน้อย ด้วยใบหน้าอันทะเล้น
ฉีกยิ้มกว้างเห็นฟันขาวเรียงกันอย่างสวยงาม พร้อมกับหัวเราะเสียงดังลั่น
“555 ไยบ้า เธอนี่มันจริงๆ เลย เวลาเธอสาย แต่ละที ไม่ต่ำกว่า 1 ชั่วโมง เราไม่เห็นว่าเธอยังงี้เลย
และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เรามาสายนะ ลองคิดดีๆ สิ”
หนุ่มน้อยยิ้มพร้อมอธิบายไปด้วย
“ที่เรามาสายหน่ะ เรามีเหตุผลส่วนตัว เธอจะรับฟังหรือเปล่าหล่ะ”
สาวน้อยพยักหน้า และก็ส่ายหน้าไปพร้อมๆ กัน ใบหน้าเริ่มลดอาการบึ้งตึงลงแล้ว
“อ้าว จะเอาไงกันแน่เนี่ย จะให้เล่าหรือไม่ให้เล่าหล่ะ พยักหน้าและส่วยหน้าไปด้วย
เรา “งง” นะ ขอบอก”
“อืม งั้น นายก็เล่ามันมาสิ ว่าเหตุผลของนายมันคืออะไร”
“นี่ๆ พ่อเพิ่งพาเราไปซื้อรถใหม่ วันนี้เอง นี่แหล่ะ คือเหตุผลที่เรามาสายไงหล่ะ ไยเบื๊อก”
หนุ่มน้อยเล่าไปด้วยใบหน้าที่แสดงความตื่นเต้นอย่างสุดจะบรรยาย

เมื่อสาวน้อยได้ฟังสิ่งที่เขาเล่ามา หน้ายิ่งบึ้งตึงไปมากกว่าเดิม
“อ้าว เธอไม่ยินดีที่พ่อซื้อรถใหม่ให้เราเหรอ”
เธอส่ายหน้า ไปมา อย่างช้าๆ
“ยินดีสิ และก็ดีใจกับนายมากๆ ด้วย เธอมองหน้าของฉันดีๆ สิ นี่ๆ เห็นมั้ย ว่าสีหน้ามันยินดีกับนายมากซะขนาดไหน”

เธอฉีกยิ้มแบบฝืนๆ ให้เค้าดู และเขาก็ก้มมองใบหน้าของเธอ แล้วแหงนหน้าหัวเราะเสียงดังมากกว่าครั้งแรกเสียอีก
“555 นี่เหรอสีหน้าที่ดีใจกับรถใหม่ของเราอย่างมาก เธอไม่ต้องมาโกหกเลย ดูหน้าของเธอตอนนี้สิ รอยยิ้มของเธอมันดูไม่จืดเลย เราไม่อยากจะบอกหรอกว่ามันเหมือนตัวอะไรซักอย่าง
อย่าฝืนเลย เรารู้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ ว่ามาสิ ”
“เฮ้อ” เสียงเธอถอนหายใจ
“ต่อไปนี้ นายก็คงไม่มีเวลามาเที่ยวกับฉันแบบนี้แล้วสินะ”
“มีรถคันใหม่โก้หรูแล้วนี่ นายคงจะเอาเวลาทั้งหมด ไปรับส่งสาวๆ ของนาย
แล้วก็ทิ้งเพื่อนอย่างฉันใช่มั้ย”

หนุ่มน้อย มองหน้าสาวน้อยอีกครั้ง พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอย่างจริงจัง ไม่ขี้เล่นเหมือนเดิม

“เอ่อ เธออย่าเข้าใจผิดเรื่องสาวๆ ของเราสิ ที่เรานัดเธอมาเจอวันนี้ ก็อยากคุยเรื่องรถแหล่ะ”
“เราไม่อยากเล่าให้เธอฟังทางโทรศัพท์ อยากให้เธอเห็นสีหน้าของเราเวลาตื่นเต้นงัยหล่ะ ไยบ้า”
“แล้วก็รู้ไว้ซะ ต่อไปนี้ คนที่เราจะไปรับส่งและพาไปไหนๆ ด้วย มีเพียงเพื่อนสาวหน้าตาอุบาทว์
อย่างเธอคนเดียวแน่นอน พอใจมั้ย” หนุ่มน้อยพูดไปหัวเราะไป พร้อมกับทำสีหน้ากวนๆ

“จริงๆ เหรอ ” สาวน้อยถามด้วยความไม่แน่ใจ
“อืม จริงสิ งั้นวันนี้ เราไปกินไอติมกันดีกว่า เนอะ จากนั้นก็ไปดูหนังกัน เราเป็นเจ้ามือเอง
ข้อหาที่เรามาสาย แล้วทำให้เธออารมณ์เสีย โอเคนะ”
สาวน้อยฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับดวงตาเป็นประกายวาววับ เมื่อนึกสิ่งที่ที่หนุ่มน้อยกล่าวถึง
พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันสดใสร่าเริงอย่างที่เธอเป็นเสมอ

“โอเค มันต้องโอเคอยู่แล้ว ต่อไปนี้ เธอมาสายบ่อยๆ ก็ได้นะ ฉันไม่ว่าเธอหรอก
อีกอย่างจะได้กินไอติมและดูหนังฟรีด้วย 555”
“แหม ไยบ้า ทำยังกะว่าเธอเคยจ่ายสักครั้งสินะ ทุกครั้ง เราจ่ายให้เสมอ
สายหรือไม่สายมันก็มีผลเท่าเดิม คือ เราจ่าย 555 แต่ไม่เป็นไร
ฉันเลี้ยงเธอได้เสมอและตลอดไปด้วย เข้าใจไว้ซะ
งั้นเราไปกันเถอะ เรามีเรื่องจะเล่าให้เธอฟังอีกเยอะเลยนะ
โดยเฉพาะเรื่องรถคันใหม่ของเรา อากาศตรงนี้มันร้อน
เดี๋ยวไม่สบายกันพอดี ”
หนุ่มน้อยพูดพร้อมกับก้มลงมองหน้าสาวน้อยความเอ็นดู
แล้วทั้งสองก็จูงมือกันวิ่งฝ่าไอแดด ไปยังห้างดังที่ตั้งตะหง่านอยู่เบื้องหน้า

Lucky - Jason Mraz

Create Date : 09 มีนาคม 2552		6 comments
Last Update : 6 พฤษภาคม 2552 20:22:45 น.
Counter : 377 Pageviews.
Share Tweet