สวัสดีปีใหม่ 2551 ค่ะ ทุกคน
ช่วงนี้ยุ๊ง ยุ่งค่ะ มะค่อยมีเวลาอัพบล็อกเลย
น้องพอน่ะสิ่สาเหตุ...
ก็พ่อเจ้าประคุณคลานได้แล้ว ตอนแรก เริ่มกระดึ๊บได้ 2 วัน
"ดีใจจังลูกฉันกระดึ๊บได้แล้ว เย้ๆๆ" ช่างไม่รู้ชะตากรรมเอาซะเลยเรา
พอวันที่ 3 น้องพอไม่กระดึ๊บแบบเก่าแล้ว พ่อคุณกระดึ๊บอย่างกะทหาร
คลานราบรอดรั้วลวดหนามยังไงยังงั้น ... แล้วไม่ธรรมดานะคะคุ๊ณณณณ...
มันไปเร็วมากกกกกกก.... โอ้แม่เจ้า ฉันจะลมใส่ ทำอะไรไม่ได้ซะเลย
ต้องเฝ้ากันตลอด ...
ไปซักผ้าหลังบ้านก็ต้องเอาใส่รถเข็นไว้ แต่ก็เผลอไม่ได้นะคะ พ่อพลิกตัวได้ เอนตัวจะไปหยิบของซะนี่
รถแทบคว่ำ ...จับแทบไม่ทัน
ยังไม่พอ พอจับเอาใส่รถหัดเดินน่ะ พ่อก็ใช้ไอ้รถนี่แหละเป็นเครื่องมือในการหยิบของที่สูงได้
เฮ้อ...เหนื่อยจัง

เมื่อวันที่ 1 ก็ไปเยี่ยมอาและน้องสาวมา น้องสาวมีลูกชายชื่อน้องบอส (ตอนนี้ยังไม่มีรูปนะเด่วไว้เอาให้ดูอีกที) น้องบอส แก่กว่าน้องพอประมาณ 3 เดือนกว่า ซนพอกันเลย น่ารักมากด้วย
เสียดายที่ย่าไม่ได้มีโอกาสเห็นเหลนชายทั้ง 2 คน

มีเรื่องอีกเรื่องที่น่าเสียดาย ก็คือว่าเมื่อวันที่ 30 เด็กผู้หญิงแถวบ้าน อายุเพิ่ง 16 เมื่อไม่กี่วันเอง ต้องมาเสียเพราะว่าซ้อนมอเตอร์ไซด์แล้วรถมาชน น้องเค้ากระเด็นตก เลยเสียชีวิต น่าสงสารมากเลย น้องเค้าน่ารักมากเลย เสียดายเค้ายังมีโอกาสเจออะไรดีๆอีกเยอะ มีเวลาได้ใช้ชีวิตได้อีกเยอะเลย ขอไว้อาลัยน้องเค้าไว้ ณ ที่นี้ด้วย