BlogGang.com : : whatawanna : เมื่อแมวฉันเป็นนิ่ว ตอน 4

เมื่อแมวฉันเป็นนิ่ว ตอน 4

ไอ้เหมียวหมอก ต้องแอ๊ดมิดอยู่ที่ รพ.สัตว์ 2 วัน ก็ถึงคราวที่จะต้องรับกลับบ้าน บอกตรง ๆ ไม่อยากจะแตะตัวมันแม้แต่น้อย

แบบว่าเหม็นฉี่โคตรๆๆๆๆ ตัวมันชโลมไปด้วยปุ๋ยยูเรียบริสุทธิ์ แต่ก็ต้องฝืนใจลากมันออกมาจากกรง

หมอยังไม่เอาท่อสวนออกให้มันเพราะไม่แน่ใจว่ามันจะฉี่เองได้หรือไม่ และบอกให้ใส่จานดาวเทียมไปก่อน ตายละวา ถ้าไม่เอาท่อสวนออก ฉี่ก็ต้องไหลตลอดเวลา แล้วจะไม่เหม็นทั้งบ้านหรือนี่ ที่บ้านกรงก็ไม่มีซะด้วย ขังมันไว้ไม่ได้ คงต้องให้ไอ้อ้วนนอนตีพุงกลางบ้านเหมือนเคย พวกเราคิดแก้ปัญหาว่าจะทำไงดี เพราะไม่อยากให้ฉี่มันเรี่ยราด ก็เลยคิดจะเอาผ้าขนหนูเก่า ๆ มาปูเป็นที่นอนให้มันตรงมุมที่ไอ้อ้วนชอบนอนเป็นประจำ ก็หวังว่ามันจะไม่เดินเพ่นพ่านไปไหน (ตอนนั้นยังไม่ค่อยมีที่ไหนขายผ้าปูซับฉี่หรือผ้าอ้อมสำหรับสัตว์) ปรากฏว่าเอาเข้าจริง ไอ้อ้วนมันเล่นเดินสำรวจรอบบ้านเลย ประมาณว่าจากบ้านไป 2 วัน คิดถึงจังเยย

พอพาไอ้อ้วนกลับมาถึงบ้าน ยังไม่ทันเอามันออกจากตะกร้า นังหยก ไอ้ลักกี้ ไอ้ชิ ไอ้เช่ ตอนแรกมารุมดูกันใหญ่ ประมาณว่ามารับขวัญต้อนรับไอ้หมอกกลับบ้าน แต่พอเอาไอ้หมอกออกจากตะกร้าพร้อมกับจานดาวเทียมเท่านั้นแหล่ะ บรรดาลูกสมุนน้อยใหญ่ต่างวิ่งหนีกันกระเจิงหลบหัวซุกหัวซุน บางตัวก็ขู่ฟ่อ ขนฟู หางตั้งขึ้นมาเชียว ก็จะไม่ตกใจได้ไง ไอ้หมอกมันกลายเป็นไลอ้อนคิงไปแล้ว แถมกลับมาพร้อมกับกลิ่นมาดามหอมชื่นจายยยยย... แม้แต่คนข้างบ้านแวะมาดูยังต้องเอามืออุดจมูกอย่างแรง ก็เลยต้องหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้มันอย่างเร่งด่วนที่ซู๊ดดดก่อนที่จะถูกสังคม(ทั้งคนทั้งแมว)รังเกียจไปมากกว่านี้ เพราะจะอาบน้ำให้มันคงไม่ได้ ท่อฉี่ยังคาอยู่เดี๋ยวน้ำสบู่จะเข้าไปในท่อปัสสาวะ เอาวะ เอาผ้าเปียกเช็ด ๆ พอถูไถไปได้มั่ง

ถึงแม้จะเอาไอ้อ้วนกลับมาบ้านได้ ซึ่งจริง ๆ ควรจะอยู่ที่ รพ. ต่อ แต่เพราะมันไม่ยอมกินข้าวกินน้ำ และมันยิ่งเครียดหนักเข้าไปใหญ่ก็เลยจำเป็นต้องให้เอากลับบ้าน เพื่อไม่ให้มัน ปสด. มากไปกว่านี้ หมอสั่งไว้ว่าจะต้องเอาไอ้หมอกมาตรวจฉี่ทุก 2 วัน ระหว่างนี้ก็ต้องให้กินน้ำมากๆ ให้กินอาหารสำหรับแมวเป็นนิ่ว (S/D แบบเปียก) เอายาเม็ดไปกิน (ยาปฏิชีวนะ กะยาขยายท่อฉี่) อย่างละครึ่งเม็ด สามเวลาหลังอาหาร ต้องหัดป้อนยาเข้าปากมัน ตอนแรกก็ทำไม่เป็น โดนกัดไปหลายทีเหมือนกัน แต่ตอนนี้เหรอชำนาญมาก

เพื่อเป็นวิทยาทาน จะขอสาธยายถึงวิธีป้อนยาให้แมว ดังต่อไปนี้
1. เอาผ้าห่อตัวมันไว้เพื่อป้องกันไม่ให้มันข่วน
2. จากนั้นก็เอามือข้างหนึ่งจับคอแมวด้านหลังให้หัวของมันเงยหน้าขึ้น ปากแมวจะเผยอโดยอัตโนมัติ
3. เราก็เอานิ้วชี้หรือนิ้วกลางของมืออีกข้างหนึ่งกดขากรรไกรล่างของมันให้อ้ากว้างขึ้น
4. จากนั้นให้เอายาเม็ดดันเข้าไปในคอแมวให้ลึกที่สุดแล้วรีบปิดปากมันสักครู่ ลูบคอหอยมันเบา ๆ จนกว่ามันจะกลืนยาลงไป
5. ถ้าแมวยังไม่ยอมกลืนยาก็ให้เอามืออุดจมูกมัน...

มันจะขาดใจตายยยย ฮี่ฮี่ฮี่..ย้อเย่น มันจะอ้าปากหายใจตะหาก ทีนี้มันก็จะกลืนยาเข้าไปเอง
6. จากนั้นก็ป้อนน้ำให้กินด้วยไซลิงก์ฉีดเข้าปากมัน เป็นอันจบกระบวนการ

หลังจากไอ้หมอกกินยาแล้ว มันก็จะเกิดอาการเอ๋ออย่างที่หมอตุ๊กบอกจริงๆ คือ มันเดินขาเผละ เซไปเซมาหัวทิ่มหัวตำ สงสัยมันจะเมายา แต่เป็นไม่นานสักพักก็หาย

ตอนแรกไอ้หมอกโทรมมั่กๆๆ ไม่ยอมกินอาหารเลย แบบว่ามันจะเลียแต่จู๋ของมันอ่ะ ...ก็มันเจ็บนี่หว่า..

ดีที่ใส่จานดาวเทียมเอาไว้ อาหารแมว S/D มันก็ไม่ยอมกิน น้องสาวเลยใช้วิธีเอา S/D ผสมน้ำบด ๆ ให้เละแล้วใส่ไซลิงก์ฉีดเข้าปากมัน ต้องใช้วิธีนี้แหล่ะถึงจะยอมกิน ซึ่งคนป้อนต้องใช้ความอดทนและพยายามมากๆ

ช่วงที่เอาไอ้หมอกกลับมาอยู่บ้าน เป็นช่วงที่ห้ามไม่ให้ใครมาที่บ้านอย่างเด็ดขาด ใครมาหาก็ให้รออยู่หน้าบ้านนั่นแหล่ะ ห้ามเข้า ก็จะให้เข้ามาได้ไง ทั้งบ้านตลบอบอวนไปด้วยกลิ่นฉี่ไอ้หมอกอ่ะ ขนาดนังหยกเมียมันยังวิ่งหนีเลย จะห้ามไม่ให้มันเดินไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ด้วย ก็มันไม่มีกรงอ่ะ ผ้าอ้อมก็ไม่มีใส่ให้มันอีก ก็เลยต้องปล่อยให้ฉี่หยดติ๋ง ๆ เลอะเทอะไปตามทาง แต่ก็ต้องคอยระวังไม่ให้มันเลียถูกจู๋ของมัน เดี๋ยวท่อสวนที่ยังคาอยู่จะหลุดออกจะยุ่งกันใหญ่ แล้วก็ต้องคอยสังเกตว่าฉี่มันเป็นสีอะไร เพราะบางทีก็ยังเห็นว่ารอยฉี่ของมันที่พื้นบ้านยังมีเลือดปนออกมาด้วย แล้วยังจะต้องคอยป้อนน้ำให้มันอีก เฮ่อ..ช่วงนี้ชีวิตลำเค็ญ (ชีวิตของคนในบ้านนะ) เราต้องสลับกับน้องสาวคอยป้อนยา ป้อนน้ำ หมั่นเช็ดตัวให้มัน แถมยังต้องตามเช็ดบ้านอีก ต้องทนเหม็นฉี่ จำได้ว่าจมูกด้านไปพักใหญ่ สูดดมจนจมูกด้าน ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย

โห..อ่านแล้ว รู้สึกว่าเว่อร์ไม๊อ่ะ เลี้ยงแมวยังกะเทวดาเลย แต่ขอบอก นี่คือเรื่องจริง ทาสแมวเท่านั้นถึงจะเข้าใจ

ยังไม่จบนะจ๊ะ เรื่องของไอ้หมอกต้องเรียกว่า มินิซีรีย์ ยังมีต่อจ้า

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 4 พฤศจิกายน 2551 22:40:40 น.

5 comments

Counter : 896 Pageviews.

555!! "ขอปุ๊บ" "ได้ปั๊บ" ทันใจเจ๊จริงๆ ฮ้า

เดี๋ยวค่อยมาอ่าน .. เจิมก่อน !!

-----
เรื่องกระเป๋าผ้าหน่ะ ไม่ลำบากแม่หรอก
แต่อาจจะลำบากพี่ปุ๊ก
กะว่า วันไหนพี่ปุ๊กมีเวลา จะไปให้พี่ปุ๊กสอนอะ

โดย: jumwilly

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:54:48 น.

เห็นใจไอ้หมอกนะเจ๊ นอกจากจะเจ็บตัว ยังโดนครอบครัวแมวบอยคอตเพราะกลิ่นยูเรียดองนาน 2 วันอีก

ส่วนท่อนที่ว่า "รอยฉี่ของมันที่พื้นบ้านยังมีเลือดปนออกมาด้วย" นี่ทำเอากลัวเป็นนิ่วกะกระเพาะปัสสาวะอักเสบเลย เพราะน้องสาวเค้าเคยเป็นตอนเรียน ม.ปลายอ่ะ ทรมานมั่กๆ

จะว่าไปคนกะแมวก็ไม่ต่างกันเลยเนอะ

ปล. เจ๊เคลียร์รายงานเสร็จแล้วอ่ะจิ เลยมา up blog ตามเสียงเรียกร้องของแฟนคลับ น่ารักที่ซู๊ดดดด

โดย: ThE BooK@HoLiC

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:27:23 น.

เพิ่มเติม เค้านึกว่าจะได้เจิม blog คนแรก แต่พี่วิลสุดที่รักมาปาดหน้าเค้าไปซะก่อนแระ

โดย: ThE BooK@HoLiC

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:29:32 น.

ปาดก่อน ได้เปรียบ 5555!!
นอนได้แล้ว เด็กๆ ทั้งหลาย
พรุ่งนี้ staff แต่เช้าเน้อ

โดย: jumwilly

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:35:59 น.

มาอ่านตอน 4 สงสารจังเป็นนิ่ว ต้องสวนท่อปัสสาวะ

ขนาดเป็นคนสวนท่อ ..เจ็บขาดใจค่ะ

โดย: " ยูกะ " (YUCCA

) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:31:40 น.