เปิดเทอม 2

กลับมาเปิดร้านแล้วค่ะ หลังจากที่หยุดไป 3 สัปดาห์ ปกติจะโผล่กลับมาที่ร้านบ้าง เพื่อดูความเรียบร้อย หรือ แอบมาเช็ดฝุ่นก่อนมาเปิดร้านจริง แต่ครั้งนี้ไม่ได้กลับมาเลย

กลับมาทุกครั้ง มีเรื่องเล่าตลอด ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องร้าย ปิดเทอมครั้งก่อนมีนักศึกษาเสียชีวิต เพราะยาลดความอ้วน อีกเรื่องที่ยอดฮิตช่วงปิดเทอม คือ โดนยกเค้า ทุกเทอมทุกปี

ปีแรกที่ย้ายมา ช่วงที่ไม่อยู่จะปิดป้ายบอกลูกค้าว่า จะกลับมาเปิดร้านเมื่อไหร่ เพราะดิฉันมีลูกค้าประจำที่เดินทางมาจากที่ไกลๆ เพื่อมาซื้อสายกีต้าร์

และอีกกลุ่มซื้อขนมเค้ก ลูกค้าขนมจะไม่ยอมซื้อร้านอื่น แม้ว่าวันเกิดลูก หรือหลานจะเลยมาแล้ว แต่ก็จะรอซื้อเค้กที่ร้าน เพื่อไปฉลองกัน ปลื้มกับครอบครัวนี้มากค่ะ

กลับเข้าเรื่อง เทอมแรกที่มาอยู่ แจ้งลูกค้าอย่างดีว่า จะเปิดเมื่อไหร่ เวลาอะไร เพื่อไม่ให้มาเสียเที่ยว มาแล้วไม่เจอ เป็นเราก็คงอารมณ์เสีย แต่เทอมนั้นกลับมา นักศึกษาเล่าว่า “ห้องหนูโดนงัด (น้องคนนี้อยู่หออื่น) ทั้งๆที่มีคีย์การ์ด โดนไป 5 ห้อง ทีวี วิทยุ แผ่นซีดี พัดลมโดนหมด”

เข้าใจว่า ตอนคนร้ายยกของออกมา ปลอดคน กลางวันหอนั้นไม่มียาม เพราะฝากความปลอดภัยไว้กับคีย์การ์ดซะแล้ว หลังจากเหตุการณ์นั้น ดิฉันจึงไม่เขียนป้ายบอกลูกค้าและโจร ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ ร้านอื่นก็ทำแบบนี้เหมือนกัน พยายามไม่ชี้ช่อง อีกอย่าง ตึกที่ดิฉันอยู่เพื่อนบ้านมักดูแลกันเองด้วย โชคดีตรงนี้

แต่เทอมนี้ เขาเล่าว่า มีการกระชากกระเป๋า นศ.หญิงสะพายกระเป๋าข้างที่ไม่ติดถนน ยังโดนกระชากซะล้มกลิ้งกับพื้นเลยค่ะ ไม่มีใครช่วยน้องเลย คนแถวนี้ได้แต่ยืนร้องกรี๊ดๆ แล้วมองมันขี่รถหนีไป

อีกคน โดนขโมยมอเตอร์ไซค์ (อันนี้ประมาท)จอดลงไปซื้อของในมินิมาร์ท ดับเครื่องแต่คากุญแจไว้ คนร้ายขี่รถหนีไปต่อหน้าต่อตา (ข้างบ้านเห็นกับตา)

ส่วนหออื่น พึ่งโดนยกเค้าไปค่ะ เป็นคอมพิวเตอร์ 10 กว่าเครื่อง ร้านอินเตอร์เนท ตอนที่ยกของออกมา ร้านข้างๆ(ข้าวแกง)และนักศึกษานั่งอยู่เต็มเลย (นศ.บางคณะเปิดเรียนแล้ว)คนร้ายยกของเต็มแท็กซี่ ก็หยุดขน ปิดร้านแล้วลอยนวล

เปิดเทอมมา เจ้าของพึ่งรู้เรื่อง ร้านข้าวแกงบอก “นึกว่ายกไปซ่อม” ไม่รู้สึกผิดสังเกตบ้างหรือไง (ซ่อมทีนึง 10 เครื่อง) ร้านเนทโดนยกเค้าทุกปีค่ะ สลับหอกันไป สงสารค่ะ ของทำมาหากินไม่เหลือเลย กลับมาไม่มีรายได้ แถมต้องซื้อของใหม่อีก เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ

สังคมปัจจุบัน น่ากลัวขึ้นทุกวัน นี่ขนาดชุมชนเล็กๆ ถ้าคนต่างถิ่นมา พวกเรารู้นะ เพราะแถวนี้อยู่กันแบบคุ้นหน้า เหมือนเป็นสังคมปิด ขายของให้คนกลุ่มเดียว ผู้ปกครองคนนี้มารับน้องคนนี้ ผู้ชายคนนั้นหนีเมียหลวงมาหา นศ.คนนั้น

จึงสงสัยว่า ทำไมมีเหตุการณ์ยกเค้าได้ทุกปี เราไม่ต้องใส่ใจบ้านใกล้เรือนเคียงกันแล้วหรือ มันต้องผิดสังเกตกันบ้างสิ

ร้านค้าใกล้มหาวิทยาลัย หรือโรงเรียนอื่น เป็นอย่างนี้บ้างรึเปล่า ถ้าที่อื่นก็โดนแบบนี้ คนร้ายได้คอมพิวเตอร์ไปแต่ละเทอมไม่น้อยเลยนะคะ กลุ่มเดียวกันรึเปล่าไม่รู้ เหนื่อยแทนคนทำมาหากินสุจริตค่ะ

Create Date : 26 ตุลาคม 2552		0 comments
Last Update : 26 ตุลาคม 2552 13:48:01 น.
Counter : 448 Pageviews.
Share Tweet