|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลูกค้าของดิฉัน 2
ลูกค้าของดิฉัน น้องนิ่ง คราวนี้มาดูลูกค้า กลุ่มที่สอง นิ่งๆซึ่ง มี 6 % กันบ้าง (6 คนจาก100 คนถือว่าเยอะนะคะ)
โดยปกติของดิฉัน เมื่อลูกค้าก้าวเข้ามาในร้านหรือยืนอยู่หน้าร้าน สิ่งแรกที่ทำคือ ยิ้มให้ก่อน เมื่อลูกค้าเดินดูของซักพัก และดูเหมือนว่าจะหาของไม่เจอ ดิฉันจะบอกว่า สอบถามได้นะคะ จะไม่เดินตามลูกค้าติดนัก เอามาตรฐานของตัวเองเป็นหลัก คืออยากเดินดูของแบบสบายๆ แต่คนขายอยู่ในรัศมีที่สามารถเรียกสอบถามได้
ลูกค้ากลุ่มนี้ จะมีพฤติกรรมเหมือนกันหลายขั้นตอนดังนี้ น้องนิ่ง : เดินดูของ ดิฉัน : ยิ้มให้ น้องนิ่ง : จะเฉยๆใส่ เดินหลบตา (เราก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะให้เค้ายิ้มตอบ) ดิฉัน : ยืนหลบอีกมุมนึง มองลูกค้าบ้าง ไม่มองบ้าง น้องนิ่ง : เดินวนรอบร้าน เพื่อหาของต่อไป (ไม่ใช่อาการเดินดูของนะคะ ลูกค้าที่เข้ามาเดินเล่น พร้อมคุยโทรศัพท์เพลินๆ ก็มีบ่อยๆ กลุ่มนี้จะปล่อยให้เดินดูเรื่อยๆ ไม่ซื้อก็ไม่ว่า เพราะรู้ว่ามาดูของฆ่าเวลาตอนโทรศัพท์) ดิฉัน : สอบถามได้นะคะ (เพื่อนที่มาด้วยกระซิบ ถามเค้าสิ) น้องนิ่ง : ไม่พูด ไม่ถาม แล้วเดินบ่นๆกับเพื่อนแล้วจากไป
นี่คือ แพทเทิร์นของกลุ่มน้องนิ่ง ทำให้ดิฉันต้องกลับมาทบทวนตัวเองว่า ดิฉันไม่ควรเสนอตัวเพื่อช่วยเหลือ สอบถามได้นะคะ รึเปล่า เพราะดูเหมือนเป็นการไล่ลูกค้า เอ่ยประโยคนี้ออกไปเมื่อไหร่ ลูกค้ากลุ่มนี้จะรีบเดินหนีพร้อมบ่นพึมพำ แล้วออกจากร้านไป(แบบหัวเสีย)และลูกค้ากลุ่มนี้ ดิฉันไม่เคยขายของได้เลยค่ะ
คำถามที่ตามมา คือลูกค้ากลุ่มนี้ต้องการอะไร ไม่เจอแต่ก็ไม่ถาม หรือแค่มาเดินเล่น ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่น่าจะบ่นพึมพำและหัวเสีย
เพราะมีลูกค้าที่ไม่ต้องการซื้อของ แต่ดูเฉยๆ บ่อยๆ เค้าก็บอกดีๆว่า ดูเฉยๆพี่ ยังไม่มีตังส์ ขอ ดูของหน่อยค่ะ ซึ่งดิฉันยินดีค่ะ ตอบกลับไปเสมอว่า ยินดีค่ะ แล้วเดินเลี่ยงไปหลบมุมห่างๆ ยิ้มให้เป็นระยะที่เค้ามองมาเพราะคิดเสมอว่า เผื่อมีของที่เค้าหมายตาไว้ ก็อาจขายได้ ในวันหน้า แต่ไม่เข้าใจน้องนิ่งค่ะ
Create Date : 17 กันยายน 2552 |
Last Update : 17 กันยายน 2552 14:26:50 น. |
|
2 comments
|
Counter : 438 Pageviews. |
|
|
|
โดย: วณิพกเพนจร IP: 124.122.124.247 วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:14:21:53 น. |
|
|
|
|
|
|
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเยี่ยมชม
อยากจะบอกว่า ไม่อนุญาติให้ก๊อปปี้ คัดลอกหรือนำข้อความ และ/หรือรูปภาพในบล็อกนี้ ไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรค่ะ
ขนาดเพื่อนๆในบล็อกเขียนอ้างอิงกับ พรบ.ลิขสิทธิ์ยังโดนดึงผลงาน(ขโมย)ออกไป นี่ก็บอกกันตรงๆ ลูกทุ่งๆนี่หล่ะค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
เช่น เจ้านี้แพงกว่าเจ้านี้ เจ้านี้มีอะไรบ้าง เจ้านี้สวย เจ้านี้งานดูเนี๊บยดี
ผมก็ทำแบบนี้เป็นประจำ.... เดินนิ่ง ดูของไปเรื่อยๆ
หาจนกว่าจะเจอที่ถูกใจ แล้วค่อยวนกลับมาซื้อ