Bloggang.com : ตอบเบาๆเดี๋ยวตัวคิดถึงตกใจ : ขอเก็บไหล่ไว้แบกเธอคนเดียว

ขอเก็บไหล่ไว้แบกเธอคนเดียว

~ ขอเก็บไหล่ไว้แบกเธอคนเดียว ~

เอ่อ..แป้งหอมก็เพิ่งสังเกตตัวเองว่า ชอบตั้งชื่อบล็อคไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อหาเท่าไหร่..55+ อ่ะ..อย่าถือๆ ..แป้งหอมวางแระ ใครยังถืออยู่มั่งกั่บบบบ 555

แหม..พูดแร้นนึกได้จะเล่านิทานเซ็นต์...เอ่อ ขอเงินสดได้มิ...ไม่ให้เซ็นต์ กร๊าก..มะช่ายยย หมายถึงนิทานเซน 555 แม้เซนจะรับเอาอิทธิพลจากพุทธศาสนาไปโดยตรงแต่มันก็ได้มีพัฒนาการไปแร้วเยอะมาก เอาเปนว่าจะทำเปนลืมว่าพุทธกับเซน เราเปนอะไรกัน..คริๆ จะใช้คำว่า "เซน" แทนไปเรยคำเดียวนะก้าบบ

เรื่องที่ได้ไปเห็นมากับตา (ครือ อ่านจากหนังสือเองกับตา กร๊าก..) เนี่ยนะคะ เปนเรื่องของภิกษุเซน 2 รูปกำลังเดินทางรอนแรมอยู่ พอถึงฝั่งแม่น้ำแห่งหนึ่งก็พลันมีสตรีสาวจ๋วย จ๋วยมากมาย อิจฉาๆๆ มาขอความช่วยเหลือ

"..ท่านคะ..(เสียงหวานมาก) ดิฉันมีความจำเปนจะต้องข้ามแม่น้ำ ติดแต่ว่าไม่มีปัญญาจะข้าม..เอ้ย..ไม่สามารถจะข้ามเองได้ มิทราบว่าท่านพอจะอนุเคาระห์ช่วยพาข้ามได้ไหม" ภิกษุผู้มีพรรษามากกว่า (ขอเรียกว่า ภิกษุผู้พี่) ตกปากรับคำทันที ฝ่ายภิกษุผู้น้องเห็นผู้พี่รับปากก็ตาถลน รีบบอก "แต่เราเปนภิกษุ แตะเนื้อต้องตัวสตรีนั้นไม่ได้...โปรดทบทวนด้วย"

แต่ก็เท่านั้น..ภิกษุผู้พี่แบกนางโฉมงามขึ้นไหล่พาเดินลุยน้ำข้ามแม่น้ำแห่งนั้นไป (แม่น้ำลึกแค่อกแหงเรยนิ..เดินข้ามได้..><") แร้วตัวเองก็เดินลุยน้ำกลับมา สองภิกษุเดินทางต่อโดยต่างก็ปล่อยให้ความเงียบทำหน้าที่ของมันไปตลอดทาง จนได้หลายชั่วโมงภิกษุผู้น้องทนความอัดอั้นตันใจไม่ไหวพูดขึ้นมา "..ท่านแบกนางผู้นั้นทำให้ท่านศีลขาดเสียแล้ว อย่างนี้จะไปพบหน้าอาจารย์ได้อย่างไร"

ภิกษุผู้พี่หันมามองผู้น้องพลางบอกด้วยสีหน้าประหลาดใจ "..ข้าพเจ้าวางสตรีเสียตั้งแต่ตรงริมฝั่งแม่น้ำแล้ว แต่ท่านสิที่ยังแบกนางเอาไว้"

อ่ะฮ้า...ใช่แร้นน ภิกษุผู้น้องยังแบกผู้หญิงคนนั้นเอาไว้ในใจก้าบ แม้ตัวไกลแต่หัวใจใกล้เทอ..อย่างงี้ก็ไม่ไหว 555+ ถึงว่า ใจนี่แหร่ะเปนตัวสำคัญ จะเบาหรือหนักก็อยู่ที่เราเลือกจะแบกอะไรไว้ แต่โดยปกติความสุขมักจะเบากว่าความทุกข์ เวลาเราแบกความสุขไว้มันก็เลยรื่นรมย์ ไม่รู้สึกหนักอะไร แต่จิงๆไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์..มันก็มีน้ำหนักให้ต้องแบกกันทั้งนั้น สู้ไม่แบกอะไรจะดีกว่าไม๊นิ...

แต่ปุถุชนคนเดินดิน..เรื่องที่จะปล่อยวางนั้นก็นับว่าห่างไกลโขนะกั้ฟ ขอแค่

1. อะไรทุกข์ให้รู้ว่าทุกข์ อะไรสุขให้รู้ว่าสุข

2. อะไรทุกข์ให้วาง

3. แม้มีสุขก็อย่ายึดติดว่ามันจะสุขตลอดไป เผื่อใจไว้บ้าง

โอ๊ย..พูดไปก็รู้สึกแก่ ธรรมะธัมโมเกินเหตุไปป่าวเนี่ยะ..พอดีก่า เอิกๆๆ

Create Date : 14 กรกฎาคม 2551

Last Update : 14 กรกฎาคม 2551 12:25:28 น.

13 comments

Counter : 453 Pageviews.

หวัดดีครับแป้งหอม

แสดงว่าพี่ก๋าบ้ามาตั้งแต่เรียนแล้วนะ 5555
เพราะไม่เคยทำผิดระเบียบเลยครับ
หุหุหุ

พี่ก๋าชอบนิทานเรื่องนี้มากครับ
โดยเฉพาะเวลาที่คนรอบตัวพี่ก๋าทุกข์
พี่ก๋าจะเล่าเรื่องนี้ให้ฟังเสมอ

มันจบลงไปตั้งนานแล้ว
ยังจะแบกมันอยู่ทำไม

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:27:10 น.

สวัสดีครับ คุณแป้ง...

บล็อคนี้แหละเจาะหลักธรรมลึกซึ๊งถึงจิตใจเลยหรือ....

มีความสุขนะครับ

ปล.เพิ่งซ่อมคอมเสร็จ... เราก็คิดว่าเน็ตเสีย ที่ไหนได้ เป็นที่คอมเราเอง emo

ปล.2 จากบล็อค.... ใช่ครับ ตรงๆเลย เห็นชัดที่สุด ก็สามก๊ก นั่นแหละครับ

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 15 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:24:49 น.

เรื่องเน้ เพ่อ่านเป้นเรื่องแรกๆของการอ่านเซนแล้วชอบเรยล่ะ

แป้งหอมเค้าไม่ได้ดูตอนจบ ยัยแม่มดล่ะ

โดย: ซซ

วันที่: 21 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:34:53 น.

เคยอ่านแร่ะ
ก้อคิดได้หลายมุมอ่ะ

โดย: p_tham

วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:30:13 น.

หายจ้อยอีกแร้วแป้งหอม

โดย: ซซ

วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:23:07:00 น.

โดย: ซซ

วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:9:46:54 น.

ไปซบไหล่ใครอยู๊น๊อออป่านฉะเน้..

โดย: ซซ

วันที่: 21 สิงหาคม 2551 เวลา:8:20:18 น.

เห็นชื่อแล้ว อดตามมาบ้านไม่ได้ค่ะ
อิอิ มาอ่านค่ะ ได้คิดดีแฮะ ^^

โดย: Life's for Rent

วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:12:37:25 น.

หวัดดีครับแป้งหอม

หมิงหมิงมาทักทายครับ อิอิอิ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 30 สิงหาคม 2551 เวลา:12:40:45 น.

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 8 กันยายน 2551 เวลา:10:14:14 น.

ว้าวๆๆๆๆๆๆๆ

น้องแป้งหอม

ดีใจด้วยครับที่กำลังจะได้ไปเมืองไกล
ไปทำงานหรือไปเรียนต่อน้อ
แต่ไม่ว่าจะไปทำอะไร
ก็ขอให้ประสบความสำเร็จและมีความสุขมากๆ

ส่งข่าวคราวมาบ้างนะครับ
อย่าหายไปนาน อิอิอิ
จะรอจดหมายจากแดนไกลครับ

โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า

) วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:7:46:15 น.

ตะเองจะโกอินเตอรืไปที่ไหนเนี่ยย

ม่ายยยยยอย่าหนีเค้าปายยยยย

โดย: ซซ

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:11:55:02 น.

"..ข้าพเจ้าวางสตรีเสียตั้งแต่ตรงริมฝั่งแม่น้ำแล้ว แต่ท่านสิที่ยังแบกนางเอาไว้"

โดย: AbeO

วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:1:16:03 น.