วัดไข้

วัดไข้

เจ้าสัวใหญ่จอมจู้จี้มีอันจะต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล เขาเรื่องมากเสียจนพยาบาลทุกคนส่ายหัว หัวหน้าพยาบาลเลยต้องออกโรงรับมือกับคนไข้พิเศษรายนี้ด้วยตัวเอง เธอเดินเข้าไปในห้องที่ท่านเจ้าสัวพักฟื้นอยู่พร้อมกับประกาศ
“ได้เวลาวัดไข้แล้วค่ะ”

พอได้ยินเสีงหัวหน้าพยาบาล ท่านเจ้าสัวก็เริ่มบ่นกระปอดกระแปดตามความเคยชิน แต่ในที่สุดเขาก็เอามือกอดอกแล้วอ้าปากกว้าง

“ไม่ค่ะ วันนี้เราจะไม่วัดอุณหภูมิทางช่องปาก” พอหัวหน้าพยาบาลพูดจบ เสียงบ่นจากปากท่านเจ้าสัวก็ตามมาอีกระลอกใหญ่ แล้วก็จบลงด้วยการพลิกคว่ำในท่าหมอบและโก่งก้นตามคำสั่งของหัวหน้าพยาบาล

สักพักเขาก็รู้สึกได้ว่าหัวหน้าพยาบาลสอดปรอทวัดไข้เข้าไปทางช่องทวารหนักของเขา และเขาก็ได้ยินเธอสั่งอีกว่า “ดิฉันลืมสมุดบันทึกไว้ที่เคาท์เตอร์ข้างนอก ท่านเจ้าสัวอย่าเพิ่งขยับเปลี่ยนท่านะคะ เดี๋ยวดิฉันมา”

หัวหน้าพยาบาลเดินอมยิ้มออกไปพร้อมกับเปิดประตูห้องไว้ด้วย ท่านเจ้าสัวนึกโกรธเพราะเขาได้ยินเสียงคนเดินผ่านหน้าประตูแล้วหัวเราะ

เวลาผ่านไปพักใหญ่ หมอเจ้าของไข้ก็ลงเวรตรวจ พอหมอเข้ามาเห็นเจ้าสัวในท่าโก้งโค้งโก่งก้นเช่นนั้น หมอก็ถามท่านเจ้าสัวทันที “ท่านเจ้าสัวครับ นี่มันอะไรกันครับนี่”

เจ้าสัวตอบกลับอย่างเกรี้ยวกราด “อย่ามาแกล้งโง่น่ะหมอ หมอไม่เคยเห็นคนถูกวัดไข้รึงัย”

หมอตอบแบบงงๆ “เคยครับท่าน แต่ไม่ใช่ด้วยช่อกล้วยไม้แบบนี้”

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2553		2 comments
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2553 0:30:41 น.
Counter : 482 Pageviews.
Share Tweet