Bloggang.com : CooKiiE : เฮฮาภาษางานแต่ง ตอนแมริออทแอนด์สปา เจ้าพระยาซิงกิ้ง

เฮฮาภาษางานแต่ง ตอนแมริออทแอนด์สปา เจ้าพระยาซิงกิ้ง

โปรดทราบ: ไม่ต้องใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้เขียนไม่ได้จงใจล้อเลียน ดูหมิ่น เหยียดหยาม และประณาม ไม่ได้เขียนจากการค้นคว้า และไม่สามารถนำไปอ้างอิงได้ อิอิอิ

ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูงานแต่งงาน (เหมือนฤดูการท่องเที่ยวไงงั้น) ได้รับการ์ดเชิญไปงานแต่งเยอะกว่าทุกๆ ปี ทั้งเพื่อนฝูงคนรู้จักและลูกค้า งานแรกเนี่ยเป็นงานรับเชิญจากคนรู้จักในซอยบ้านที่อยู่เป็นงานแรกในช่วงไตรมาสที่ 3 ของปี ไม่นับรวมงานแต่งที่บ้านนอกเมื่อต้นปีนี้มีการ์ดเชิญกว่า 3 พันคน(สุดยอด) ไว้ว่างๆจะย้อนกลับมาเล่าให้ฟังถืงงานนี้ที่มาของแขก 3 พันคน

งานนี้จัดที่โรงแรมแมริออท รีสอร์ทแอนด์สปา, เจริญนคร ออกจะตื่นเต้นเพราะเพิ่งเคยไปงานที่จัดที่นี่เป็นครั้งแรก ถึงแม้ว่าจะไปทานอาหารที่ส่วนของพลาซ่าบ่อยๆ รู้มาแต่ว่าโรงแรมนี่สวนสวยและร่มรื่น เหมาะกับการจัด outdoor แต่งานที่ไปนั้นจัดที่ห้องเจ้าพระยาบอลรูม วันนี้เป็นวันดี เพิ่งทราบว่ามีงานแต่งถึง 3 งานด้วยกัน นอกจากงานที่ได้รับเชิญไปแล้วก็บังเอิญมีพี่คนหนึ่งที่รู้จักจัดงานที่นี่วันนี้เช่นกัน ทำให้วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ

ที่จอดรถเยอะดี เพราะเป็นอาคารสูง แต่แหมลิฟต์ที่อาคารจอดรถนั้นแคบกว่าห้องส้วมสำหรับคนพิการในศูนย์การค้าเสียอีก เล่นเอาอีชั้นต้องลงเดินลากเดรสลงมาถึง 7 ชั้น หน้าที่พยายามทำสวยกว่าจะได้ขนาดนี้เลอะไปด้วยเหงื่อ ลงมาหอบแฮ่กๆ เหมือนไปแข่งตะกร้อลอดบ่วงมาไงงั้น

ห้องเจ้าพระยาบอลรูมเป็นห้องจัดเลี้ยงที่อยู่ด้านหน้าของโรงแรม เจ้าบ่าวเจ้าสาว และโต๊ะรับซองตั้งรออยู่ด้านหน้าก่อนเข้าห้อง คู่บ่าวสาวแต่งกายด้วยชุดสีขาวทั้งคู่ เจ้าบ่าวนั้นไม่ได้ใส่สูททักฯ แบบงานทั่วไปแต่เป็นเหมือนชุดกึ่งๆ ชุดไทยกึ่งมีปกคอตั้ง ประเมินแบบรวดเร็วนั้น เดาว่าน่าจะใช้บริการจากสตูดิโอ เพราะดูสไตล์การทำผม, แต่งหน้า, และชุดแต่งงานของทั้งคู่ รวมไปถึงช่างภาพ ข้อมูลที่ทราบเบื้องต้นนั่นทั้งคู่เป็นเด็กนักเรียนนอก พบรักกันที่เมืองนอก โอ้ พระเจ้าเข้าแก๊ปโดนใจสุดๆ

ช่างภาพนั้นเป็นช่างสาว 2 ท่าน ไม่มีอุปกรณ์เสริมใดๆ นอกจากกล้องคนละตัว ไฟสปอตฯเป็นไฟที่โรงแรมจัดให้เท่านั้น ซึ่งถ้าเห็นด้วยตาปกติก็โอเค แต่สังเกตว่าเมื่อล้างรูปมาแล้วหลายครั้งจะเห็นแสงเงาตกอยู่ด้านหลัง ทำให้เพิ่งทราบว่าบางคู่ที่ซีเรียสจะจ่ายเงินเพิ่มให้ทางโรงแรมเพื่อติดตั้งไฟสปอต หรือต้องขอให้ช่างภาพติดไฟร่มมาด้วย

ตอนถ่ายรูปนั่นมีแต่เพียงพ่อแม่ของฝ่ายเจ้าบ่าว ซึ่งครอบครัวนี้มีญาติเป็นนักการเมืองท้องถิ่น มีแจกใบปลิวที่โต๊ะรับซองอีกต่างหาก มิน่าละในงานจึงมีคนในซอยมากันให้เพียบเลย ถือเป็นการหาเสียงไปในตัว ดูคุณแม่เจ้าบ่าวจะตื่นเต้นเป็นพิเศษในฐานะแม่งาน เพราะเพิ่งจะเริ่มงาน แต่หน้ามันได้ที่แล้ว สังเกตว่าทั้งแม่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวนั่น แต่งหน้าอ่อนไปหน่อย เพราะแป้งเริ่มจางๆ ยังไม่ทันได้ตัดเค้กเล้ย

ถ่ายรูปเสร็จเดินเข้ามาเจอห้องแรกน่าจะรับแขกได้ประมาณ 100 - 150 คน แต่ว่าเจ้าภาพได้จัดรูปถ่ายงานวันหมั้นไว้ตรงทางเดิน โดยใช้ตัวหนีบผ้าไม้หนีบไว้บนต้นไม้แบบที่กำลังนิยมกัน รวมถึงวางอัลบัมที่ถ่ายรูปที่สตูฯ ในห้องนี้มีโต๊ะเขียนว่า VIP อยู่ประมาณ 2-3 โต๊ะ รวมถึงซุ้มอาหารที่มีอาหารวางอยู่ประมาณหนึ่ง เดาว่าเจ้าภาพคงจะเก็บไว้รับประทานอาหารรวมกันหลังงานเลิก

เดินเข้าไปอีกห้องหนึ่งจึงจะเป็นห้องจัดเลี้ยง แหมได้กินซะที ห้องนี้น่าจะรับแขกประมาณ 300 - 400 คนได้ มีเสาอยู่รอบๆ มองไม่เห็นเวทีหากนั่งอยู่ที่มุมใดมุมหนึ่ง เจ้าภาพจัดโต๊ะไว้สำหรับแขกหน้าเวที และด้านหลังห้องประมาณ 6 โต๊ะได้ซึ่งก็ถูกจับจองหมดแล้ว รอบๆ ห้องมีเก้าอื้เหมือนงานค๊อกเทลอื่นๆ ส่วนเสาแต่ละต้นก็มีอาหารว่างอยู่รอบเสา มีเค้กสูงตามธรรมเนียมอยู่กลางห้อง

งานนี้ไม่มีธีมงานพิเศษ แต่ก็เห็นความพยายามของคู่บ่าวสาว ที่พยายามพรีเซ้นท์งานออกมาเป็นแนวจีน ไม่ว่าจะเป็นการ์ดเชิญ หรือรูปถ่ายหน้าซุ้ม เห็นรูปที่ตั้งอยู่หน้าซุ้มต้องขอถ่ายเก็บไว้ดูเพราะว่ามีไอเดียดีตรงที่ภาพ background เหมือนหนังสือพิมพ์จีนเก่าๆ ที่มีลายหงส์และมังกรพันๆ อยู่รอบๆ ด้านบนมีรูปคู่ในชุดจีนแปะไว้ แต่ซุ้มถ่ายรูป และการจัดดอกไม้ไม่ถูกเน้นนัก เป็นดอกกุหลาบสีแดงเอย สีชมพูเอยคละเคล้ากันไป และทำแบบหยาบๆ เข้าใจว่าเป็นการตกแต่งที่แถมตามแพ็คเกจของโรงแรม ก็เลยทำให้งานไม่มีบรรยากาศจีนๆ ชัดเจน

วงดนตรีที่มีเพื่อเอนเตอร์เทนแขกนั่นเป็นวงแบบอิเล็กโทนทั่วไป งานนี้ไม่ต้องจ้างนักร้องประจำวงเพราะว่าคุณแม่ฝ่ายเจ้าบ่าวนั้นมีเพื่อนสังสรรค์กลุ่มร้องเพลง นัยว่าต้องเข้าคิวกันเลยทีเดียว โต๊ะด้านหน้าที่มีอยู่ 4 โต๊ะเลยถูกจับจองด้วยนักร้องมืออาชีพกันถึง 30 ชีวิต ร้องกันคนละเพลงก็จบงานพอดี สบายเจ้าภาพไม่ต้องจ้างนักร้อง คู่บ่าวสาวก็เลยไม่สามารถขอเพลงแนวรักๆ ซึ้งๆ ตามความต้องการ เพราะนักร้องกิตติมศักดิ์ทุกท่านจะมีเพลงในดวงใจร้องกัน โชว์พลังเสียง แต่ก็ไม่ผิดหวังถึงแม้จะไม่ได้เพลงในดวงใจบ่าวสาว เท่าที่ฟังทุกเพลงนักร้องมืออาชีพคงต้องม้วนเสื่อกลับบ้าน

บริกรวันนี้ถือว่าน้อยกว่าปกติเข้าใจว่าเพราะมีงานแต่งถึง 3 งานทำให้ต้องแบ่งคน ตามปกติซุ้มที่เจ้าภาพขอเพิ่มต้องมีบริกรบริการตักอาหารให้แขกอยู่ตลอดเวลาอย่างน้อย 2 ท่านต่อซุ้ม แต่วันนี้เห็นยืนอยู่เพียงแป๊บเดียว แล้วพอสักพักแขกต้องตักกันเอง เท่าที่ดูโดยรอบเจ้าภาพน่าจะขอซุ้มเพิ่ม 3 ซุ้ม มีข้าวหมูกรอบ, กระเพาะปลา, และข้าวหน้าเป็ด ซุ้มหมูกรอบดูน่ากินมาก แต่เราไม่กินหมุก็เลยอด กระเพาะปลาต้องบอกว่ามีเพียงวิญญาณกระเพาะเท่านั้น มีแต่เส้นอะไรสักอย่างและแฮมตัดยาวๆ เป็นเส้นเล็กๆ ส่วนซุ้มข้าวหน้าเป็ดนั้น ดูน่ากินมาก แต่หนังหนาติดมันเยอะไม่กรอบบาง อีกเรื่องคือช้อนที่บริการแขกนั่นรอบหลังๆ หาไม่ได้สักคัน พอถามบริกรก็แจ้งว่าน่าจะมีอยู่ที่ซุ้มอื่น ทำให้แปลกใจว่าโดยปกติบริการต้องรีบมาจัดการเอาช้อนมาเพิ่ม อันนี้เป็นความบกพร่องด้านการบริการของโรงแรม

เราตักอาหารได้สักครู่เดียวก็แวะไปห้องน้ำ ก็ต้องขอสำรวจกันหน่อย ห้องน้ำที่นี่อยู่ด้านนอกห้องจัดเลี้ยง ต้องเดินออกมาแต่ไม่ต้องผ่านซุ้มถ่ายรูป แค่เลี้ยวฉีกซ้ายออกไปเข้าซอก มีบริการแขกประมาณเกือบ 10 ห้องเห็นจะได้ ซึ่งก็เพียงพอต่อปริมาณแขกสำหรับห้องจัดเลี้ยงห้องนี้ การตกแต่งห้องน้ำถ้าวัดตามดาวของโรงแรมน่าจะต่ำกว่ามาตรฐาน ไฟห้องน้ำสว่าง ไม่ได้จัดไฟซอฟท์ๆ ไว้เหมือนที่อื่น นัยว่าเผื่อคนแก่เยี่ยงเราแต่งหน้าจะได้เห็นชัดเจน พื้นห้องตอนเปิดประตูมาเป็นทางลาดลง ทำพื้นแบบหินหยาบๆ จะได้ไม่สะดุด ลื่นลงมา ดูแปลกๆ ดี

กลับเข้ามาในงานก็ได้เวลาขึ้นเวทีของคู่สมรส ก็เป็นไปตามปกติ อ๋อ ลืมไปมีการจัดฉาย Presentation ตามฟอร์มเดิมๆ คือมีภาพของเจ้าบ่าวเจ้าสาวตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งโต ภาพไปเที่ยวด้วยกัน ภาพวันงานหมั้น อย่างที่เคยไปงานอื่นๆ หลังจากนั้นก็เชิญผู้ใหญ่ซึ่งเป็นส.ส.ประจำเขตนี้ขึ้นกล่าวคำอวยพร คล้องพวงมาลัย ไชโยๆ แล้วก็ตัดเค้ก เค้กเป็นแบบปกติที่ทางโรงแรมจัดมาเช่นกัน ไม่มีโยนดอกไม้หรือกิจกรรมอื่นใด ถึงตอนนี้เราก็เลยขอจรลีปลีกตัวออกมา เพราะจะขอไปแสดงความยินดีกับพี่อีกงานหนึ่งที่จัดที่โรงแรมนี้เหมือนกัน

เอาเป็นว่างานนี้ไม่รู้สึกประทับใจอะไรเป็นพิเศษ เพราะงานเป็นแบบแพทเทิร์นเดิมๆ ที่เราๆ ท่านๆ เคยไป ซึ่งคิดในแง่ดีก็คือว่าปลอดภัย การทำอะไรที่ผิดไปจากแบบแผนเดิมๆ อาจจะได้มาซึ่งความเสี่ยงในการถูกตำหนิ และความประทับใจพร้อมๆ กัน ความบกพร่องต่างๆ เป็นเรื่องปกติ ในการจัดงานนั้นเจ้าภาพจะยุ่งมาก ไม่มีเวลาดูรายละเอียดปลีกย่อยในวันงานได้ ก็ได้แต่ไว้ใจและพึ่งพาการบริการของโรงแรมเท่านั้น

ถึงอย่างไรเราก็มีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มคู่สมรสใหม่นะ พรุ่งนี้มีงานอีกงานที่โรงแรมสุโขทัย ตื่นเต้นๆๆ เพราะเป็นงานน้องสาวพี่ที่สนิท และเราได้รับเกียรติไปนั่งโต๊ะรับซอง แล้วจะมาเล่าให้ฟังว่าสนุกแค่ไหน

Create Date : 28 ตุลาคม 2548

Last Update : 9 พฤศจิกายน 2548 17:44:21 น.

7 comments

Counter : 1339 Pageviews.

ชอบจังค่ะ ไม่เคยเห็นใครเขียนเรื่องงานแต่งงานแนวนี้เลย...

เราชอบไปงานแต่ง เพราะบรรยากาศมันสดชื่น มีความสุข มีแต่รอยยิ้ม...

ปล. งานแต่งงานพี่ชายเรา ก็ไม่ได้จ้างนักร้องเหมือนกัน เพราะคุณแม่เจ้าสาวอยู่ชมรมร้องเพลงแบบนี้เลย แต่เค้าจะร้องเพลงจีน...โปรๆ ทั้งนั้น

โดย: tzippy IP: 61.91.208.234 วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:10:33:33 น.

ไม่ชอบไปงานแต่ง เปลืองตังค์ 5 5

ชอบกินอย่างเดียว

เรื่องสนุกดีครับ

โดย: dont wanna no

วันที่: 29 ตุลาคม 2548 เวลา:0:18:36 น.

ท่าทางจะงานใหญ่น่าดูเนาะ อยากแต่งบ้างจัง แหะแหะ

โดย: tabebuia

วันที่: 30 ตุลาคม 2548 เวลา:21:03:23 น.

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านคะ
คุณ don't wanna no คิดเหมือนกันเลย 5555
คุณ tabebuia อยากแต่งเหมือนกันคะ รออยู่
คุณะ tzippy ขอบคุณแล้วแวะมาอ่านอีกนะ เด๋วมีต่อ

โดย: nuyo (CooKiiE

) วันที่: 31 ตุลาคม 2548 เวลา:23:08:03 น.

สวัสดีครับ แวะมาทักทายครับผม

ขอบคุณที่ไปเม้นที่บล้อกนะครับ

โดย: หัวหน้าแก๊งค์ความโ(สด) กำลังมีความสุข (note-d

) วันที่: 1 พฤศจิกายน 2548 เวลา:1:11:56 น.

แวะเข้ามาอ่าน ปีนี้แจนได้การ์ดแต่งจัดที่ แมริออท 2 ราย เป็นญาติเราเองไม่ไปก็ไม่ได้...เลยมาอ่านเป็นความรู้คร่าว ๆ ก่อน

เวลาออกงานจะได้ไม่เปิ่น

โดย: Jannyfer

วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:44:01 น.

เพิ่มอ่านได้นิดหน่อย แต่รู้สึกสนุกมากๆ เพราะเก็บรายละเอียดทุกอย่างเลย ดีจังค่ะ ...

โดย: poonoi IP: 203.146.58.129 วันที่: 25 เมษายน 2549 เวลา:14:02:43 น.