รักใดไหนจะเท่า...รักให้เปล่าของพ่อแม่ Love Mama and Papa แม่รักลูก ลูกก็รู้อยู่ว่ารัก แม่ฟูมฟักลูกยา มาแต่ไหน ตั้งแต่รู้ลูกกำเนิด เกิดภายใน บำรุงใหญ่ให้ทั้งยา อาหารดี สายโลหิตติดมาหายังลูก ก็เพื่อปลูกเลี้ยงลูกรัก จักสุขี จนลูกน้อย เติบใหญ่ในนาภี จนชีวีรอดพ้นครรภ์มารดา ...วันเกิดเราเป็นดั่งวันสิ้นลมแม่ ....เจ็บปวดแท้ดั่งน้ำตาพาจะไหล ....สองมือออบโอบอุ้มแกว่งเปล ....น้ำนมเลี้ยงอุ้มชูให้เติบใหญ่มา แม่เปรียบดั่งยารักษายามป่วยไข้ ....แม่เปรียบดั่งต้นไม้ใหญ่ร่มใบหนา ....แม่เปรียบดั่งดวงตะวันส่องแสงมา แม่เปรียบดั่งผ้าห่มหนาอบอุ่นกาย เปรียบดั่งพระในบ้านชี้แนะลูก ....สถิตย์ถูกอยู่กลางใจไม่ไปไหน ....กตัญญูตอนนี้ยังไม่สายไป ....ก่อนแม่ไซร้หลับตาไปไม่ลืมเอย คุณเก็บ "พ่อแม่" ไว้ที่ไหน------- เวลาไม่มีเงิน... คนแรกที่คิดถึงคือ... พ่อและแม่ แต่พอมีเงิน... คนแรกที่คิดถึงคือ... แฟนและเพื่อน อยากได้รถ... คนแรกที่คิดถึงคือ... พ่อและแม่ แต่พอมีรถ... คนแรกที่จะไปรับคือ... แฟนและเพื่อน ร้านอาหารหรู ๆ บรรยากาศคลาสสิค... มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน อาหารบนโต๊ะที่บ้าน... มีสำหรับพ่อและแม่ โรงหนัง ห้างสรรพสินค้า... มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน ทีวี และสวนหน้าบ้าน... มีไว้สำหรับพ่อและแม่ พ่อและแม่ คิดบัญชีค่าใช้จ่ายก่อนนอน... เพื่อความอยู่รอด ลูกนอนคุยโทรศัพท์ เล่นเนตก่อนนอน... เพื่อให้หลับฝันดี เวลาเรามีความสุข... มักจะมองหา... แฟนและเพื่อน เวลาเรามีความทุกข์... คนที่กังวล หดหู่และเศร้าสลดใจ คือ... พ่อและแม่ เวลาประสบความสำเร็จ... เรามักมองหาแฟนและเพื่อนเพื่อนัด ...ฉลองและสังสรร แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อและแม่ ... แต่พ่อและแม่... กลับกลายเป็นคนที่เรามองข้ามไป ลูกไปรื่นเริงตามโรงหนัง เธค ผับ โต๊ะสนุ๊ก ฯลฯ... พ่อและแม่กลับทำงาน หรือ นอนหลับเก็บแรงไว้ทำงานหาเงินในวันรุ่งขึ้น เพื่อแลกความสุขของลูก อยากให้ลูกเรียนสูง ๆ เวลาแต่งงาน... คนที่เป็นธุระหาสินสอดทองหมั้นคือพ่อและแม่ คนที่มีความสุขคือลูก พ่อและแม่ตำหนิ ตักเตือน บางครั้ง เต็มไปด้วยอารมณ์ห่วงใย... เพื่อให้ลูกได้ดี แต่ลูกคิดว่าสิ่งที่ พ่อและแม่พูด... เป็นแค่เรื่องไร้สาระ พ่อและแม่... คือผู้ฝ่าฟันปัญหาเป็นร้อยพันประการเพื่อลูก แต่พอลูกมีปัญหา... มักคิดได้แค่ ท้อถอย หดหู่หรืออยากตาย... พ่อและแม่คือผู้ที่ปกป้อง และยืนเคียงข้างลูกจวบจนชีวิตจะหาไม่ ลูกกำลังคิดถึงสิ่งใด... ? คำว่า “พ่อ” หรือ “แม่” อาจเป็นคำแรกที่เราพูดได้ตั้งแต่เกิด แล้วคุณเตรียมอะไรไว้ เพื่อคุณพ่อคุณแม่ของคุณหรือยัง... ? แล้วคุณเก็บพ่อ,แม่... ไว้ที่ไหน? แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลัง เมื่อยังนอนเปล แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล เมื่อเล็กจนโตโอ้แม่ถนอม แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ เติบ โตโอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนา เพราะค่าน้ำนม ควร คิดพินิจให้ดี ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนม ให้ลูกดื่มกิน ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้า หนักกว่าแผ่นดิน บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้น พระคุณแม่เอย อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน อิ่มใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มรักลูกหลับนอน น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน สอนสั่ง ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป ใช่เพียงอิ่มท้อง ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น อุ่นไอรัก อุ่นละมุน ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน ใครหนอรักเราเท่าชีวี ใครหนอปรานีไม่มีเสื่อมคลาย ใครหนอรักเราใช่เพียงรูปกาย รักเขาไม่หน่าย มิคิดทำลายใครหนอ ใครหนอเห็นเราเศร้าทรวงใน ใครหนอใครกันปลอบเราเรื่อยมา ใครหนอรักเราดังเพียงแก้วตา รักเขากว้างกว่าพื้นพสุธา นภากาศ จะเอาโลกมาทำปากกา หรือเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ ใครหนอรักเราเท่าชีวัน ใครหนอใครกันให้เราขี่คอ ใครหนอชักชวนดูหนังสี่จอ รู้แล้วละก็อย่ามัวรั้งรอ ทดแทนบุญคุณ ..   Create Date : 18 มกราคม 2551 2 comments Last Update : 23 ธันวาคม 2553 2:21:11 น. Counter : 813 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วกินใจมากๆเลยค่ะ...   โดย: mukphuket 19 มกราคม 2551 10:14:36 น.

คิดอะไรได้หลาย ๆ อย่าง จากบทความข้างบนนี้ ขอบคุณมากค่ะ   โดย: malarn cha 19 มกราคม 2551 15:20:31 น.