แก้มยุ้ยดีจริงๆเลยครับ อิอิอิ
น่างับมาก

555

  

หน้าตาเหมือนเพิ่งตื่นนอนหรือป่าวจ๊ะหนุ่มน้อย

  

ขอให้ผลของการรอ

ออกมาได้ดั่งใจจ่ะ

โอ้เย

--------

ไม่มีซักแผ่นครับ

อยู่ในเครื่องหมดเลย

ฮ่าๆ

  

55 น่าเกลียดน่าชังนิ พักนี้ดอกแก้วหายใจ
เข้าออกเป็นเจ้าตัวเล็กแก้มยุ้ยนี่เลยนะ

ก็คิดถึงกันทุกคนแหละนะ แต่มันบริหาร
เวลายากจริงๆ ต้องอีกสักพัก

  

หวัดดียามค่ำ

เด็กสมัยนี้โตทันใจจริงๆ..

มีความสุขกับการเลี้ยงน้องชินมากกก

รักษาสุขภาพด้วย

  

สงสารคนอุ้มหลายมากๆ คงเมื่อยแขนน่าดูเลย

รอไปก่อนแล้วกันดอกแก้ว ปิดเทอมแล้วค่อยกลับไปเลี้ยงหลานให้หายคิดถึง

  

๕๕๕๕ หวัดดีจ้ะ ดอกแก้ว ^^

ส่งเด็กคนนี้มาให้พี่จุ๊บซะดีๆ
แก้มน่ากัดมากกกกกกก ๕๕๕

ตั้งใจเรียนนะตัวเอง

  

เปลี่ยนชื่อบล๊อก
เป็นน้องชินดีกว่ามั้งจ๊ะดอกแก้ว

  

สวัสดีเที่ยงๆครับผม..

  

โยคา เว ชายเต ภูริ อโยคา ภูริสงฺขฺโย
เอตํ เทฺวธา ปถํ ญตฺวา ภวาย วิภวาย จ
ตถาตฺตานํ นิเวเสยฺย ยถา ภูริ ปวฑฺฒติ

ปัญญาเกิดมีได้เพราะความเพียร เสื่อมไปเพราะไม่พากเพียร
เมื่อรู้ทางเจริญและทางเสื่อมของปัญญาแล้ว
ควรทำตนให้ดำรงอยู่โดยวิถีทางที่ปัญญาจะเจริญ

พากเพียรในทุกสิ่งอย่างมีความสุขตลอดไป...นะคะ



เอาแก้มยุ้ย ๆ มาโชว์อีกแล้ว...
น่าฟัด..คนอะไรก็ไม่รู้ แก้มป่องได้น่ารักจริง ๆ ..

  

รอเฮียเหรอจ๊ะ ..เฮียมาแว๊วววว

มาม่ะ มารอกัน รอกัน


ม่ายว่าจะรออะไร ขอให้สิ่งที่รอนั้นทำให้ใจชื่นบาน นะค่ะ

  

อรุณสวัสดิ์ค่ะดอกแก้ว
กัดน้องชินไปกี่ครั้งแล้วล่ะ น่าฟัดจัง
มาฝากพี่เลี้ยงบ้างจิ อิ อิ
ตั้งแต่งานประกวดจบลงก็ไม่ค่อยได้เข้าเน็ตตอนเช้าเลยค่ะ


สุขสดชื่นนะคะ



แอมอร

  

  

  

กาโล ฆสติ ภูตานิ สพฺพาเนว สหตฺตนา
กาลเวลาย่อมกินสรรพสัตว์กับทั้งตัวมันเอง

ขอให้มีความสุขกับการใช้เวลาอย่างมีคุณค่าให้มากที่สุด..นะคะ

  

ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ โอปุนาติ ยถาภุสํ
อตฺตโน ปน ฉาเทติ กลึว กิตวา สโฐ

โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ
แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขพร้อมด้วยการเพ่งโทษตนเองเสมอ ๆ ตลอดไป..นะคะ

  

หลวงปู่ชากล่าวไว้ว่า...ทุกข์มี เพราะยึด ทุกข์ยืด เพราะอยาก
ทุกข์มาก เพราะพลอย ทุกข์น้อย เพราะหยุด ทุกข์หลุด เพราะปล่อย

มีความสุขในชีวิต อย่างไม่มีตัวทุกข์...นะคะ

  

รออารายเหรอดอกแก้ว
รอมัดฉารึป่ะ....

  

เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน
แต่ไม่มีอะไรเหนือกฎแห่งกรรม...

มีความสุขในวันสาทรจีน และทุกวันดี ๆ ตลอดไป..นะคะ

  

แวะมาทักทายเพื่อลาไปสักหลายวัน
อุ้มเจ้าตัวจ้ำม่ำนี้ไปเฝ้าบ้านให้ลุงด้วย

  

เพลินทำอะไรอยู่จ๊ะดอกแก้ว
แว้บมาหาเพราะว่านึกถึง
แต่ไม่มาก็นึกถึงนะ ขอบอก

  

สหาโย อตฺถชาตสฺส โหติ มิตฺตํ ปุนปฺปุนํ
สยํ กตานิ ปุญฺญานิ ตํ มิตฺตํ สมฺปรายิกํ

สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นบ่อยๆ
บุญทั้งหลายที่ตนทำเองนั้น จะเป็นมิตรในสัมปรายภพ

สุข สมหวัง ในทุกสิ่งที่ปรารถนา ตลอดไป...นะคะ

  

อยากอุ้มจังเลย

  

อุปสนฺโต สุขํ เสติ
ผู้สงบระงับ ย่อมอยู่เป็นสุข

มีความสุขกับการทำใจให้สงบได้ในทุกสภาวะ ตลอดไป...นะคะ



ขอบคุณในทุกความห่วงใย และกำลังใจที่มอบให้กันเสมอมา..นะคะ
ตอนนี้ พอมีกำลังกลับมาประจำบล็อกได้แล้ว..ค่ะ

  

เอาหนมมาฝากจ้า
หายเงียบไปเลย ละลายไปกับน้ำฝนป่ะเนี่ย

  

สจจํ เว อมตา วาจา
คำสัตย์แล เป็นวาจาไม่ตาย

ขอความสุข สวัสดี จงมีแก่เพื่อนบล็อกทุกท่าน..นะคะ

  

บ้านนี้เงียบจัง หายปายหนายยยยย
รักษาสุขภาพด้วย

  

ยู้ฮู้......แวร์อายยู
มาช่วยคนข้างบนตะโกนหาเจ้าของบ้านอะ

  

สวัสดีครับ อืม...หายไปไหนหน่อ

  

รอรอรอรอ

นาแย้ว กลับมาซะที