BlogGang.com : : wbj : แด่องค์กรที่แสนรัก - 15 - บทเรียนจากการบังคับ

แด่องค์กรที่แสนรัก - 15 - บทเรียนจากการบังคับ

แด่องค์กรที่แสนรัก...

<< บทเรียนจากการบังคับ >>

โดย วิบูลย์ จุง : Wiboon Joong (wbj)

คุณหน่อยมีน้องในท้องซึ่งนับวันก็ใกล้วันที่น้องจะออกมาดูโลกมากขึ้น ทางเจ้านายจึงอยากให้มีการจัดผังงานต่างๆรองรับการทำงานของคุณหน่อย จึงต้องจัดให้การทำงานของแต่ละคน มี backup ซึ่งกันและกัน ดังนั้น ผมจึงต้องจัดให้หัวหน้างานแต่ละคนสรรหามือขวามาเพื่อให้เรียนรู้งานทางด้านหัวหน้างานที่ทำ เพื่อที่จะช่วยเหลือแบ่งเบาภาระ หรือ สามารถลาพักร้อน หรือ ลาคลอดได้อย่างไม่ต้องกังวล

ผมจัดจ้าง คุณวิไล เข้ามาดำเนินการเป็น พนักงานประมวลผลข้อมูล สังกัดในส่วนของ IT ซึ่งเป็นส่วนของผมดูแลโดยตรง คุณวิไลมีหน้าที่ประมวลผลข้อมูลต่างๆ ที่ผมจัดทำขึ้นเพื่อออกมาเป็นรายงานประจำสัปดาห์ รวมถึงการให้บริการกับลูกค้า และ บุคคลภายในองค์กรด้วย

เมื่อคุณหน่อยใกล้คลอดผมจึงขอให้เธอสอนงานให้กับคุณวิไล ทางด้านการประมวลผลประมวลผลในส่วนของการป้อนข้อมูลทั้งหมด คุณหน่อยก็สอนงาน ทั้งคุณวิไล และ ทิพรส

ก่อนวันลาคลอดของคุณหน่อยไม่กี่วัน คุณหน่อยมาคุยกับผมว่า

"พี่... หน่อยสอนงานทุกคนหมดแล้วนะ แล้วอย่างนี้หน่อยกลับมา จะทำงานอะไรหละ"
"ก็ทำงานเหมือนเดิมไง"

ผมจับความรู้สึกของคุณหน่อยได้ถึงความรู้สึกไม่มั่นคงในการทำงานอีกต่อไป ทั้งนี้เนื่องจาก การหายไปของเธอถึง 3 เดือน หากงานดำเนินต่อไปได้อย่างไม่มีปัญหา และ ถ้าเกิดทางองค์กรเห็นว่า เขาไม่มีความสำคัญ จะทำให้เขาลำบากเมื่อกลับมาทำงาน

"พี่กับเจ้านายยังรอให้เรากลับมาทำงาน การลาคลอดป็นเรื่องปกติของผู้หญิง พี่มีหน้าที่ทำให้องค์กรดำเนินธุรกิจต่อไปได้ และ เจ้านายก็ต้องการให้มีการ backup ทางด้านบุคลลากรด้วย นี่ก็น่าจะเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะได้มีผู้ช่วยงาน และ ทุกคนก็ไม่ต้องเครียดกับการทำงานมากนัก"

ดูเหมือนว่าคุณหน่อยก็ไม่เครียร์กับสิ่งที่ผมพูดสักเท่าไหร่

การจัดหาคนมาเป็น backup ซึ่งกันและกันในครั้งนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำ ทั้งนี้หัวหน้าแต่ละคนก็พยายามที่จะไม่จ่ายงานออกมาทั้งหมดให้กับคนใหม่ จึงต้องทำให้คนที่เข้ามารับช่วงเป็น backup มีปัญหาว่า ทำงานไม่ได้จริง ทั้งนี้ ทำให้ผมต้องเข้าไปเพื่อทำให้ระบบงานต่างๆสมบูรณ์ จึงต้องทำการทดสอบ และ เข้าไปสอบถามแทนน้องๆที่เข้ามาเป็น backup ให้กับหัวหน้างานแต่ละคนแทน ในที่ประชุมหัวหน้างานผมถึงกับเก็บความรู้สึกไม่ไหวจากการประชุมเลยออกปากลั่นห้องเลยว่า

"ผมต้องการให้หัวหน้างานแต่ละคน สามารถหยุดพักร้อน 1-2 สัปดาห์โดยที่งานไม่เสียหาย ตอนนี้พวกคุณคนไหนสามารถทำได้บ้าง การทำงานหนักของที่นี่ผมก็เห็นด้วยนะ แต่การที่พวกคุณไม่มีใครที่สามารถพักร้อนได้นานๆกันสักคน ทำให้พวกคุณอ่อนล้า และหมดไฟในการทำงาน มันส่งผลถึงงานโดยรวมของพวกเราด้วย"

ช่วงนั้นนับว่าผมก็เป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่ทำงานรวดเร็ว ใจร้อน และ พูดอะไรไปไม่ค่อยรักษาน้ำใจคนสักเท่าไหร่ ยิ่งตอนที่รู้ว่างานไม่สามารถเป็นไปตามเป้าหมาย เนื่องจากน้องๆไม่ทำกัน ก็จะยิ่งหงุดหงิด และ พยายามบีบให้พนักงานทำงานให้ได้ตามที่วางเป้าหมายไว้ บางครั้งก็ต้องสั่งงานแบบ ต้องทำ กันเลยก็มี ทำให้หัวหน้างานทุกคนก็ไม่ค่อยพอใจผมสักเท่าไหร่ที่เข้ามาก้าวก่ายงานของเขา

ซึ่งผลที่ได้รับก็ไม่ได้ผลเต็มที่ ในส่วนของการป้อนข้อมูลมีปัญหาน้อยที่สุด แต่ก็มีการสอนงานบางอย่างให้กับทิพรส แต่ไม่สอนงานให้กับ คุณวิไล ซึ่งผมคิดว่ามันยังดีกว่าการไม่สอนงานอะไรออกมาเลย

งานประจำสัปดาห์ที่ คุณหน่อยเคยรับผิดชอบ และเป็นผลงานที่ทำให้คุณหน่อยเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาค่อนข้างไว ผมให้คุณหน่อยสอนงานให้กับ คุณวิไล เพื่อรับผิดชอบแทน จะได้ให้คุณหน่อยมีเวลากับการดูแลน้องๆในห้องป้อนข้อมูลมากขึ้น แต่คุณหน่อยสอนงานน้อยมากทำให้ผมต้องสอนคุณวิไลในการทำงานทั้งหมดเอง และ ส่งไปเรียนการเขียนโปรแกรมเพิ่มเติม

เจ้านายช่วยในการบอกทางฝ่ายช่าง และ ฝ่ายภาคสนาม เอง ทั้งนี้ งานในส่วนช่าง คุณอำนาจ ให้ คุณไก่ เป็นมือขวา ก็สอนงานเพียงบางส่วนเท่านั้น แต่จะโดนสั่งงานให้ออกไปติดตั้งเครื่องมือที่ภายนอกบริษัทฯ มากกว่าเดิม

ทางฝ่ายภาคสนาม พี่รัตน์ ได้ให้ พี่ตา มาเป็นมือขวา แต่ก็ติดปัญหาที่ พี่ตา ไม่เก่งทางด้านคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็ต้องหัดใช้กันหนักพอสมควร เหมือนพี่รัตน์รับงานทางด้านคอมพิวเตอร์ใหม่ๆ ทั้งนี้ ผมจึงส่งให้ คุณวิไล เข้าไปช่วยเหลืองานทางด้านคอมพิวเตอร์ และ สอนงานให้กับ พี่ตา เพื่อให้รู้ถึงงานที่เกี่ยวข้องไปด้วย

คุณหน่อยลาคลอดไป ก็โทรเข้ามาเป็นระยะๆ แต่โทรเข้าหาน้องๆที่ทำงาน ไม่ได้โทรเข้าหาผม ซึ่งน้องๆก็รายงานความเคลื่อนไหวขององค์กรให้ฟัง แต่ทั้งนี้ ตลอดระยะเวลาที่คุณหน่อยลาคลอด ไม่มีปัญหาใดๆที่หนักจนแก้ไขไม่ได้ ดังนั้น จึงไม่มีใครโทรเข้าไปสอบถามงาน

เมื่อคุณหน่อยกลับมาเริ่มทำงานก่อนครบกำหนด ผมจึงผ่อนมือจากหน่วยงานป้อนข้อมูล และ โอนงานทั้งหมดกลับไปให้คุณหน่อยตามเดิม เราเริ่มที่จะทำงานในหน้าที่ของแต่ละคนมากขึ้น คุณวิไล มาอยู่ในส่วนประมวลผล สอนการใช้โปรแกรมต่างๆให้กับน้องๆ พี่ๆ ในที่ทำงาน

เมื่องานลงตัว เจ้านายจึงส่งผมไปที่มาเลเซียอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ให้ผมไปสอนการใช้ MAGIC ให้กับโปรแกรมเมอร์ที่นั่น เป็นระยะเวลาทั้งหมด 3 วัน ซึ่งผมก็ต้องเขียนตารางการอบรมต่างๆให้กับ เจ้านาย เพื่อส่งไปให้กับทางมาเลเซีย

(อ่านต่อตอนหน้านะครับ...)

ข้อคิดที่ได้รับ

- การที่เอางานที่เคยทำเป็นผลงานของตนให้กับคนอื่นๆนั้น ผู้ถูกดึงงานออกไปย่อมไม่พอใจ เป็นเรื่องธรรมดา อย่างเช่น คุณหน่อย ที่ต้องปล่อยมือจากงานที่รับผิดชอบ และ ต้องโอนถ่ายงานให้กับคนใหม่ที่มาดูแลทางด้านนี้โดยตรง ทำให้ไม่พอใจอยู่บ้าง จึงไม่สอนงานให้มากนัก ทำให้ผมต้องสอนงานคุณวิไลเองทั้งหมดใหม่ และ อธิบายเป็นขั้น เป็นตอนโดยละเอียด

- การที่ไม่ให้คุณหน่อยรับผิดชอบในส่วนนี้อีก เนื่องจากคุณหน่อยสามารถทำงานตามขั้นตอนได้ แต่ไม่เข้าใจระบบการทำงานจริงๆ จึงแค่ทำงานได้ แต่ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ซึ่งงานแก้ไขปัญหาจึงตกมาที่ผม การให้คุณวิไล เข้ามา ทำให้งานราบลื่นขึ้นโดยไม่ต้องรอให้ผมเข้ามาแก้ไขปัญหาทั้งหมด อีกทั้ง งานก็ออกเร็วขึ้นเพราะรู้ขั้นตอนการทำงานก่อนหลัง หรือ งานที่สามารถทำไปได้พร้อมๆกัน

- ระบบงานใหม่ที่จัดให้ ทำให้พนักงานป้อนข้อมูลสามารถ ขาด ลา ได้ ซึ่งเมื่อก่อน หาก ขาด ลา ก็ต้องเข้ามาทำงานชดเชยกันเนื่องจากไม่มีใครสามารถป้อนข้อมูลของคนอื่นๆได้

- หลังจากที่ระบบเสร็จ หัวหน้างานทุกคน ก็สามารถลางานได้เพิ่มมากขึ้นเป็น 3-4 วัน แต่ไม่มีใครเลยที่สามารถลาได้ถึง 1-2 สัปดาห์ แต่เมื่อระบบดำเนินงานไปประมาณ 3-4 ปีทุกคนก็สามารถลางานได้ยาวๆ ไปพักร้อนได้ยาวๆ เจ้านายผมสามารถทิ้งงานให้ผมดูแลเพื่อไปเที่ยวกับครอบครัวได้ 2-3 สัปดาห์โดยไม่ต้องรบกวนเจ้านายมากนัก

- แต่การดำเนินการนี้ ทำให้ผมดูไม่ดีกับสายตาเพื่อนร่วมงานเนื่องจากเข้าไปก้าวก่ายงานของพวกเขามากเกินไป อีกทั้ง ทำให้มีการซุบซิบนินทา ไปทั่วทั้งองค์กรว่าผมทำเช่นนี้เพื่อหวังจะก้าวขึ้นไปเป็นหัวหน้าพวกเขา จนเจ้านายก็เริ่มระแวงผมบ้างเช่นกันว่าผมจะปีนเกรียวหรือเปล่า ซึ่งทำให้ผมตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จากนโยบายที่ได้รับมาทำ หากผมใช้วิธีการนุ่มนวลมากขึ้น ปัญหาต่างๆก็จะไม่ออกมาในรูปของการแสดงอำนาจเช่นนี้

- ผมพบความจริงว่า งานที่หัวหน้างานทำแต่ละคน เป็นงานที่สำคัญที่เป็นงานขั้นสุดท้ายเสียส่วนใหญ่ ซึ่งไม่ต้องทำอะไรที่ซับซ้อนมากนัก น้องๆสามารถทำได้ แต่งานที่ต้องรับผิดชอบในระหว่างทำนั้น มันมากกว่างานที่เขารับผิดชอบจริงๆ

- พนักงานทุกคนไม่ได้เก่งกาจเสียทุกเรื่อง ดังนั้น การพัฒนาคนจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อองค์กรอย่างมาก การได้คุณวิไล เข้ามาพัฒนาพนักงานทางด้านการใช้โปรแกรมต่างๆ นั้น ทำให้องค์กรสามารถขับเคลื่อนได้เร็วขึ้น ผมจึงส่งให้คุณวิไลไปเรียนเขียนโปรแกรมเพิ่มขึ้นเพื่อจะได้เพิ่มทักษะทางด้านการเขียนโปรแกรมอีกทางหนึ่ง

- หัวหน้างานส่วนใหญ่คิดว่าตนเองมีความรู้ความสามารถแล้ว ก็จะไม่อยากที่จะเรียนรู้อะไรเพิ่มเติม ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิด อีกทั้ง หากผู้บริหารระดับสูงคิดเช่นนี้แล้ว ยิ่งเป็นอันตรายต่อองค์กร การเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานด้านต่างๆนั้นให้กับพนักงานทุกระดับ มีผลต่องานที่ออกมาเสมอ การลงทุนจะคุ้มค่าหรือไม่ก็ขึ้นอยู่วิจารณญาณของผู้บริหารแต่ละคน และ ความเชื่อมั่นต่อบุคคลากรเป็นหลัก

- การกลับมาของคุณหน่อยเร็วกว่าปกติ ผมรู้มาภายหลังว่า มีน้องคนหนึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับน้องของคุณหน่อย ซึ่งก็รายงานเรื่องต่างๆในองค์กรให้กับคุณหน่อยฟังตลอด และพบว่าไม่มีปัญหาใดๆ ซึ่งอาจจะทำให้คุณหน่อยกลัวว่าตัวเองจะหมดความสำคัญจึงขอกลับมาทำงานก่อนกำหนด

- หลังจากนั้นมา ผมโดนเล่นงานทั้งต่อหน้า และ ลับหลัง ไม่ว่าจะเป็นการใส่ความ หรือ มีคนพยายามบอกเจ้านายถึงข้อบกพร่องต่างๆของผม มีทั้งการบอกเจ้านายว่าไม่ต้องการผมก็มี มีการบอกเจ้านายว่าผมก้าวก่ายงานของเขาทำให้เขาทำงานยาก มีทั้งผมพูดไม่รู้เรื่อง ฯลฯ ทั้งนี้ในช่วงนั้นผมคิดว่า ทองแท้ไม่กลัวไฟ ดังนั้น จึงทำงานอย่างมุ่งมั่นต่อไปโดยไม่ใส่ใจกับเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่

- การที่ผมต้องไปสอนโปรแกรมให้กับทางมาเลย์ ก็เป็นหนึ่งในเรื่องที่พยายามให้ทาง มาเลเซีย เป็น backup ของผมหากผมต้องออกจากการทำงานไป แต่ผมก็ดีใจและเต็มใจที่จะสอนอยู่แล้ว เผื่อว่าเขาจะเอาโปรแกรมตัวนี้ไปพัฒนาระบบงานของเขาเอง ก็จะทำให้ทั้งองค์กรทั่วโลก อาจจะมีอะไรดีขึ้น

แด่องค์กรที่แสนรัก - 16 - มาเลย์ทึ่ง

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 14 มิถุนายน 2556 23:03:10 น.

0 comments

Counter : 1025 Pageviews.

แด่องค์กรที่แสนรัก...

ข้อคิดที่ได้รับ

วิทยากรเชิงกิจกรรม

วิทยากรกระบวนการ

ที่ปรึกษาธุรกิจ

ด้านการบริหารจัดการ

การตลาดและการประชาสัมพันธ์

การบริหารทรัพยากรมนุษย์

การวางแผนกลยุทธ์

วิจัยธุรกิจ

IT Dashboard

ดวงถาวร

ดวงตามวันเกิด

ดวงตามปีเกิด