Bloggang.com : Mena Summer : ความในใจทบทวนตัวเอง2554

ความในใจทบทวนตัวเอง2554

ส่งท้ายปี..
ทบทวนตัวเองปี 2554
เป็นปีที่ทั้งสุขและเศร้าไปพร้อมๆ กัน

1.ด้านธรรมะ ...
ไปไม่ถึงไหน แต่ก็ยังไม่ทิ้ง ทั้งที่ตั้งใจ แต่ด้วยภาระหน้าที่การงานก็เลยไปเรื่อยๆ
ทำให้การปฏิบัติเป็นเพียงเวลาสั้นๆ 2 วันบ้าง 3 วันบ้าง ไม่ต่อเนื่อง.....

1.1เดือนมกราคม ปีใหม่ วัดป่าโสมพนัส สกลนคร
1.2.เดือนมีนาคม ....ก่อนเปลี่ยนงานใหม่
ได้ไปสองที่ เดินทางไกล...ที่วัดป่ามหาปัญโญ เชียงใหม่ และวัดป่าโสมพนัส
1.3.เดือนเมษายน ที่วัดป่ามหาปัญโญ เชียงใหม่
1.3.เดือนเมษายน ที่โรงเรียนอนุบาลจุฑาภรณ์ พร้อมเด็กอนุบาล
1.4.เดือนตุลาคม ที่โรงเรียนอนุบาลจุฑาภรณ์ พร้อมเด็กอนุบาล

การปฏิบัติธรรมเป็นการลงทุนน้อยที่สุด..แต่ได้ผลเกินความคาดหมายเสมอ
เหมือนเอาของหนักออกจากบ่า...ทุกครั้ง...
คิดแล้วคิดอีก ว่าจะทิ้งทุกอย่างไปเพราะิสิ่งนี้เสมอ
แต่ก็ยังไม่แน่จริง......ใจไม่กล้าพอ
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง แสดงว่าทุกอย่างได้กำหนดไว้แล้ว...

2.การเดินทาง
ปีนี้ ได้ไปเวียตนาม / เกาหลี

3.ชีวิตการงาน
ทั้งสุขและเศร้า กำลังตัดสินใจบางอย่าง แต่คิดว่าคงดีสำหรับตัวเอง...
ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว จนอยากตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตแบบพอเพียง

อ่านข้อความเหล่านี้ "โดน" มาก
ก็กลับมาคิดทบทวนตัวเองถึงเวลาหรือยัง

อ.วรภัทร บอกว่า....
"มันไม่มีอะไร ลอยมาจากฟ้า มันไม่ใช่ รร ที่ ครูโยนทุกอย่างให้จำ มันไม่ใช่เมีย ที่ ทำกับช้าววางให้กินทุกมื้อ มันไม่ใช่เจ้านายที่ขวนขวายหาความรู้มาป้อนพนักงาน __ แม้นแต่ วัวควาย ยังออกแรง ไปหาหญ้ากินนะ _ อยากเปลี่ยนแปลง ก็ กล้าๆ ออกแรงหน่อย_ อย่าคิดนาน_ เวลาและสายธาร ไม่รอใคร"

"สังคมกำลัง ตาลปัตร กลับหัว คนวิ่งไปตามกระแสวัตถุนิยม แข่งขันทางการเงิน จะ ขมำ คว่ำ _ คนที่ใครๆว่าโร่ วิ่งเข้าหา ธรรมชาติ จิตอาสา และ ความรักในเพื่อนมนุษย์ จะรอดตาย _ กึ่งพุทธกาล นี่แหละ น้ำเต้าจม กระเบื้องลอย"

"ระบบสำรอง คือ ภูมิต้านทาน บริหารความเสี่ยง ชีวิตผสมผสาน รองรับความเปลี่ยนแปลง ฯลฯ ของเก่า __ เครื่องบินมี 2 CPU เรือใหญ่มี 2 เครื่องยนต์ จิ้งจอกมี ๓ รู เรือโดยสารมีเรือสำรอง เล่นคอมฯ มี back up บ่อยๆ _ อยู่บนโลกมนุษย์ ฝึกสติ เป็นเสบียงหลังความตาย_ __ "

เป็นความจริงทุกอย่าง ถ้าไม่กล้าก้าวก็วนเวียนอยู่อย่างเดิม

ความเบื่อหน่ายจากหน้าที่การงาน
ทำให้อยากลาออกจากการเป็นมนุษย์เงินเืดือน

อยากอยู่อย่างพอเพียง และปฎิบัติธรรมไปด้วย
เราน่าจะทำได้ มีคำถามตามมาบ้าง

1. จะทำอะไรเมื่อไม่ได้เป็นมนุษย์เงินเดือน
2. มีเวลาฝึกเจริญสติแบบเต็มที่
3. เงินค่าใช้จ่าย เอามาจากไหน เงินออมอยู่ได้กี่ปี หารายได้มาจากที่ใด

คิดแล้วก็ไม่เห็นต้องทุกข์อะไรเลย ในเมื่อเตรียมตัวมาตั้งนานแล้ว
พอเอาเข้าจริงกลับลังเล ตลกล่ะ

เคยถามตัวเองไหม
วันนี้มีความสุขกับการทำงานมากน้อยแค่ไหน
อมยิ้มวันละกี่นาที

ชวนฉุกคิด สักนิดหน่อย ถามลอยๆว่า.>.>
พบจุดที่จะวางตัวเองไว้อย่างปกติสุขแล้วหรือยัง
พบวิธีที่จะอยู่อย่างง่ายๆเบาๆไม่เหงาไม่หงอยแล้วหรือยัง
พบกระบวนการที่จะบริหารชีวิตให้มีชีวาแล้วหรือยัง

วิถีชีวิตที่ปลึ้มนักหนา..ตกกระป๋อง
ยังมีเรื่องที่ต้องสะสางพะรุงพะรังพะเรอ

“โลกแสนกว้างแต่ทำไมมองไปแคบ
หาที่แอบซับน้ำตาหาไม่ได้”

วนเวียนอยู่กับจอคอมพิวเตอร์
เวียนว่ายอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม
ต้องตื่นแต่เช้าแต่งตัวมาทำงาน
ชีวิตเหมือนน้ำเต้าหูจืดๆ
เดินห้าง หาของกิน ซื้อและซื้อ
ยิ่งอยู่จำเจก็ยิ่งเซ็ง..
ไปเที่ยวต่างประเทศ ก็ยังสลัดเซ็งไม่หลุด
ทำไมมันแห้งๆอย่างนี้หนอชีวิต

ในโลกนี้จะมีอะไรยาก..สำหรับความตั้งใจที่ทะลุทะลวง

ปี 2555
คงเป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงของตัวเองอีกครั้ง
จะเข้มข้นการเจริญสติให้มากกว่าเดิม
มีวินัย และแน่วแน่มากขึ้น
ตัดสินใจล่ะ.....ขอให้เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงต่อไป....

Create Date : 17 ธันวาคม 2554

Last Update : 21 ธันวาคม 2554 20:59:15 น.

0 comments

Counter : 1009 Pageviews.