ไม่อยากร้องไห้อีก พอแล้ว เครียด ปวดเบ้าตา น้ำตามันรู้มันก็คงไม่กล้าไหลออกมา ทำได้แค่รื้นๆอยู่ปลายลูกตา อย่าเจ็บอีกเลยนะหัวใจ สงสารร่างกายเถอะ เขาไม่เห็นค่า เขาไม่เคยถนอมความรู้สึก เขาไม่เคยสนใจว่าราจะเป็นยังไง เขาไม่ได้ยินดีกับสิ่งที่เรามอบให้ ทุกความห่วงใยทุกความรู้สึกมาจากความปรารถนาดีทั้งหมดเท่าที่เราจะทำให้ได้ แต่..เขาไม่ได้ต้องการเลย!
พอแล้วนะ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ
กลับมาอยู่ในมุมของเราเถอะนะ รักเขาห่วงเขาอยากดูแลเขา ก็เก็บไว้ในใจ
เก็บไว้ในความคิดพอ อย่าให้ใครได้ยินอีก โดยเฉพาะเขา
เพราะ...นอกจากเขาไม่เชื่อ เขายังจะเหยียบย่ำซ้ำอีก
ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ
ขอโทษนะ..ฉันไม่ไหวแล้วจริง
" โอกาส " มีเพื่อคนสองคน ที่อยากจะรักกัน
แต่ถ้าเกิดจากฉันคนเดียว พยายามไปก็เท่านั้น ฉันไม่ได้ทิ้งโอกาส ฉันไม่ได้ปล่อยโอกาส ฉัน..พยายามที่สุดแล้ว
ฉันวางศักดิ์ศรีนานไปแล้ว นานไปแล้วเกือบยี่สิบเดือน มากกว่า365วันที่รักเธอไม่มีวันหยุด
แค่รักเขาในวันแรกที่ได้เจอ ก็ผิดมากพอแล้วกับศักดิ์ศรีที่ทระนงของตัวเองมากไปแล้ว
แม้ที่สุดจะได้แค่นี้ ไม่มีสิทธิ์ที่จะรักกัน ถึงเวลาต้องถอยแล้วนะ ถอยเถอะ ก่อนที่คุณค่าของความเป็นคนจะไม่มีอีก ปลายทางที่ฝันมันไม่มีจริง
ฉันรักเธอนะ จะยังรักเธอต่อไป แต่..จะไม่มีวันเปิดเผยออกมาอีกแล้ว พอแล้ว
ความรักที่ฉันมีให้เธอมันมีค่า ฉันจะไม่ให้เธอทำร้ายอีกแล้ว
ฉันจะเก็บรักษาไว้เอง เหมือนที่เคยเก็บมา โดยที่เธอไม่ต้องรับรู้แหละดีแล้ว ดีที่สุดแล้ว !!!
เพราะถึงอย่างไร ฉันก็ไม่เคยดีในสายตาเธอ เธอตัดสินคุณค่าความเป็นคนของฉันไปแล้ว
ความรู้สึกคล้าย ๆ กัน
แต่ตอนนี้ก็หลอกตัวเองว่าสักวันเค้าจะรัก
เศร้า จริง รอมา 12 ปีแล้ว TT