Bloggang.com : นักเดินทางพเนจร : รอบกองไฟ

รอบกองไฟ

Blog นี้ ตั้งใจไว้ว่าจะเขียนเรื่องราวที่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของประสบการณ์ดีๆ ที่ได้เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา
ความจริงมันก็มีอะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตของคนเรา แต่คงไม่ได้ประทับใจและอยากแลกเปลี่ยนให้คนอื่นๆ ได้ฟัง แบบเรื่องนี้ เพราะเมื่อนึกถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมากับชีวิตการทำงานค่ายเยาวชนแล้วล่ะก็ ควันไฟยังคงไม่ได้มอดดับลง ยังคงเหลือเชื้อฟืน เพื่อรอการปะทุขึ้นมาใหม่ เป็นเหมือนแหล่งกำเนิดของชีวิต และเป็นสิ่งที่ทำให้ร่างกายของเราอบอุ่นขึ้น หลังจากที่ตรากตรำทำงานมานาน เมื่อได้นั่งลงข้างๆกองไฟ ภาพต่างๆ ที่ผ่านมา ดูเหมือนยังคงแจ่มชัด และทำให้ฉันรู้สึกได้ด้วยความรักและความฝัน ฝันที่อยากจะมีค่ายพักแรมของตัวเองสักที่หนึ่ง ไม่ต้องใหญ่นัก ขอแค่มีที่พอได้เล่น,สนุกกับเด็กๆอีกครั้ง... และอีกครั้งๆๆๆ คงจะดีไม่น้อย

แล้วจะทยอยเล่าสู่กันฟังค่ะ

สวรรค์บันดาล.....สวรรค์บันดาล ดลให้เรามา
ให้พวกเรามา พบกันวันใหม่
พบกันวันนี้ ดีอก ดีใจ
รื่นเริง กันไป ไม่รู้โรยรา
จะอยู่แห่งไหน เพลินใจ เพลินตา
จะอยู่เมืองฟ้า เพลินตา เพลินใจ
สวรรค์บันดาล....

บทเพลงเริ่มต้นที่มักจะถูกทักทายเสมอเมื่อมีการเปิดค่ายพักแรมของเรา เพลงนี้ มีความหมายดี และทำให้หัวใจของทุกคนรู้สึกชื่นใจและสุขใจ
ฉันเอง.. ก็ไม่เคยนึกหรอกว่า จะได้มีโอกาสมาสัมผัสชีวิตแบบค่ายพักแรมแบบนี้ ด้วยว่า โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้ว การพักแรมครั้งแรกนอกบ้าน ไม่ได้เกิดขึ้นที่โรงเรียน แต่มันเกิดขึ้นที่ข้างๆบ้านของฉันเอง สมัยเด็ก มีเพื่อนที่เป็นทะโมนเยอะ เรามักไปยิงนก ตกปลาตามภาษาคนต่างจังหวัดกัน และมีอยู่วันนึง เราสร้างบ้านกันเล่น เป็นเพิงที่มุงหลังคาด้วยใบมะพร้าว โห.. เจ๋งแฮะ นัดกันว่า เดี๋ยวคืนนี้เราจะมาเล่นกันที่นี่อีกครั้ง เอาขนมมาด้วยนะ แล้วเราก็ได้ใช้ชีวิตกลางแจ้งกันนอกบ้านเป็นครั้งแรก แม้ว่าเวลาดึกต่างต้องแยกย้ายกันกลับบ้านก็ตาม(ยุงชุม นอนค้างอ้างแรมคงไม่คุ้มกับไข้เลือดออกเป็นแน่) แล้ว ความฝันที่อยากจะไปค่ายก็เริ่มก่อตัวอีกครั้ง เมื่อมาใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย...

Create Date : 25 มิถุนายน 2549

Last Update : 18 กรกฎาคม 2550 13:14:11 น.

4 comments

Counter : 407 Pageviews.

เห็นรูปแล้วคิดถึงเพื่อนๆเมื่อตอนทำกิจกรรมที่ ม.ราม จังเลยอะ คนในรูปก็เหมือนรุ่นพี่เราเลยอะ...คิดถึงบรรยากาศรอบกองไฟ คิดถึงน้ำชาร้อนๆ เวียนกันจิบตามประสาพี่ๆน้องๆ...รำวงรอบกองไฟ...แลกเปลี่ยนทัศนะกันอย่างถึงรสถึงชาติ

โดย: Kontonnum

วันที่: 25 มิถุนายน 2549 เวลา:19:36:27 น.

ตอนที่อยู่ในค่ายมีเพื่อนๆ พี่ๆ มาจากหลายๆที่ แต่ดูเหมือนสถาบันไม่ได้เป็นอุปสรรคในการทำงานร่วมกันเลย บางครั้งแค่มองตาก็รู้แล้วว่าต้องทำอะไรต่อไป อย่างนี้แหละเสน่ห์อย่างหนึ่งของค่ายพักแรมล่ะ

โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร

) วันที่: 26 มิถุนายน 2549 เวลา:16:53:36 น.

พี่เปิ้ล...เอ๋ย
เพิ่งเห็นหน้าตาเจ๊ สมัยเป็น leader ขำอ่ะ.... ขอยืนยันนะ ตอนนี้ถึงจะอวบกว่าตอนโน้นหลายเท่า แต่ก็น่ารักกว่าหลายเท่าเหมือนกัน บ่ ได้จุ๊หนา...
อย่าลืมใส่รายละเอียดเรื่องนกอินทรีด้วยนะ คนอ่านเขาจะได้รู้ว่ามันมีความหมายกับ"คนพันธุ์เรา" อย่างไร

โดย: ป๊อก...เอง IP: 202.57.182.170 วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:00:30 น.

เอ้ย...ทำไม comment ของผมไม่มีเรารักในหลวงล่ะ จะบอกว่ารักในหลวงเหมือนกันนะ...แค่นี้แหละ

โดย: ป๊อก...เอง ( อีกที ) IP: 202.57.182.170 วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:02:50 น.