สังคมขยะ....
เบื่อหน่ายสังคมรอบข้าง ต้องมานั่งแอ๊บใส่กัน ทั้งเพื่อนทั้งอาจารย์ ตอนนี้รู้สึกรำคาญมาก อยากทำโปรเจคให้เสร็จๆ
อีก 7 เดือนก็จบละ จะได้ไปตามทางของแต่ละคนซะที
เมื่อก่อนถ้าเครียดก็ไปถ่ายภาพ ไปตจว.ได้ เดี๋ยวนี้กระดิกตัวออกจากเขตมหาลัยยังไม่ได้เลยโทรเรียกต้องมา ไม่มีนัดล่วงหน้า เวลาส่วนตัวแทบไม่มี...บางทีเรื่องตัวเองก็ไม่ใช่ยังต้องไปช่วย พอช่วยก็หาว่าเอาหน้า พอทำเฉยก็หาว่าไร้น้ำใจ เห็นแก่ตัว....
โลกมันอยู่ยากขึ้น หรือคนในสังคมมันลืมคิดถึงคุณธรรมวะ ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง ทุกวันนี้ที่คบผู้ชายไปไหนกับผู้ชายมากกว่าผู้หญิงเพราะมันตรงๆไง ด่าตรงๆ ไม่มีมากระแนะกระแหน ไม่ใช่ต่อหน้าอวย ลับหลังด่า กลับไปใช้ชีวิตแบบตอนทำสัมมนาดีกว่า....เรียนเสร็จ ทำงาน กลับหอ อย่างน้อยก็มีเวลาส่วนตัว บางทีเราก็ยึดติดกับการอยู่เป็นกลุ่มมากไป
มานั่งคิดถ้ามีเพื่อนแล้วไม่ได้ช่วยให้ชีวิตดีขึ้น จะมีทำไม? เวลามีปัญหาไม่มีใครช่วยอะไรได้ แค่รับฟังมันยังไม่อยากจะฟัง แต่พอเรื่องตัวเองเราต้องแก้ปัญหาให้เค้า ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน ปัญหาครอบครัว เหนื่อย....แรกๆก็โอเค แต่หลังๆเริ่มเห็นอะไรมากขึ้น มีเพื่อนสนิทคนเดียว จริงใจต่อกัน มันก็ดีกว่ามีเพื่อนเยอะๆแต่แทงกันข้างหลังรึเปล่า?
อาจารย์ก็อีก งงกับอาจารย์สมัยนี้อะ คือยังไง รู้ว่าเป็นอาจารย์มหาลัยไม่ได้เรียนศึกษาศาสตร์ ครุศาสตร์ เลยไม่มีจิตวิทยาเท่าไหร่ แต่ logic ง่ายๆก็น่าจะมีไม่ใช่หรอ ขนาดมีธุระยังไม่เข้าใจ ต้องอยู่ช่วยงาน เสาร์อาทิตย์ต้องมา โทรตามเวลาไหนต้องว่าง กลับก่อนโดนด่า มาก่อนไม่พูดอะไร หึหึ ทีอัยพวก late สายไป 2-3 ชม.ไม่เห็นพูดอะไร อีนี่อุตส่าห์รีบมาทำงานให้เสร็จ ขอกลับก่อนโดนมองหน้า
ก็เข้าใจว่าลุคดูแรงๆ ไม่ค่อยถูกชะตา แต่ระงับไว้นิดนึงได้ปะ
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
