มายิ้มให้คนแรกค่ะ

นับว่าเป็นโชคค่ะ ที่ได้ลิ้มลองอาหารเกาหลีแบบยางยืดเหนียวหนับ

บ้านแม่ไม่มีงูเขียวไม่เคยเจอเลย จะมีก็แต่ค้างคาว ไม่รู้จะไล่ไงแล้ว มีคนแนะนำให้ใส่ลูกเหม็นบนเพดานบ้าน ใส่เท่าไหร่มันก็ไม่ไป
ตอนนี้มีคำแนะนำมาใหม่ว่าให้ใส่มันสำปะหลัง
กำลังคิดอยู่นะคะ เพราะยังกังวลว่าเวลามันเหม็นบูดขึ้นมา ไม่รู้ว่าไล่คนหรือไล่ค้างคาวกันแน่ค่ะ

แหม...แค่หนังสะติ๊กเองค่ะ...555555....ถ้าแบบที่กระดุกกระดิ๊กได้สิคะน่าเสียว...คิดในแง่ดีเค้าอาจใส่มาให้ลูกค้าทดสอบฟันว่าทนป่ะค่ะ..แต่แบบนี้คงไม่ไปเนอะค่ะ...ฝันดีนะคะคุณอัยย์

งี้โดนคิดเงินเพิ่มแน่เลย เพราะได้กินของพิเศษ

เสียดายจัง...พี่อัยย์น่าจะให้เขาแพ็คกลับบ้าน อิ่มแล้วก็เฮอะ...หุ หุ

ว่าก็ว่าเถอะ...

เรื่องวัตถุปลอมปนในอาหารเนี่ย

ผมมองอย่างเป็นกลาง ๆ

คนขายคนปรุง ใครเขาอยากจะเสียชื่อกับเรื่องพรรค์นี้

แต่บางทีเจ้าวัตถุแปลกประหลาดเหล่านี้

มันไม่ได้มีมาในขั้นตอนการปรุง

แต่มันหลงปนเข้ามาตั้งแต่โรงงานผลิตโน่นเชียว

แม้ว่าโดยทางทฤษฎีแล้ว ไม่ควรจะมี

แต่อย่างว่าละ ทำสินค้าทีละเป็นหมื่นเป็นแสนชิ้น

จะไม่ีมีปลอมปนมาบ้าง มันก็ไม่ใช่มนุษย์แล้ว

ของอย่างนี้ อย่าว่าแต่มนุษย์เลย

แม้แต่พระเจ้าที่ทรงสร้างโลกสร้างประเทศไทย

ก็ยังทำผิดอย่างไม่น่าให้อภัย

ที่สร้างนักการเมืองไม่มีน้ำยา ไม่มีปัญญา ขาดวุฒิภาวะ

เข้ามาปกครองประเทศนี้...

อ้าว ลากมาลงเรื่องนี้ได้ยังไงหว่า....?

หวัดดียามค่ำ

หนังยางเส้นใหญ่ VS ลวดในยาพารา..ตัวใครตัวมัน

ช่วงท้ายของ คห6. อ่านอยู่หลายเที่ยว คงเป็นอย่างนั้นจริงๆ


รักษาสุขภาพด้วย

เห็แล้วหน้ากินยังเลยค่ะ

ที่จริงเขาควรจะแก้ปัญหาโดยไม่คิดค่าอาหารมื้อนั้นมากกว่านะคะ

สงสารคนที่ได้ลิ้มรสหนังยางจังค่ะ

หนังยาง ถือว่าเป็นของแถมที่ไม่ตั้งใจจากเจ้าของร้าน
มันอาจหล่นมาจากที่ใดที่หนึ่ง
แต่ไม่ว่ามันจะมาอย่างไร
การไว้เนื้อเชื่อใจร้านนี้ก็หายไปครึ่งหนึ่งแล้ว
น่าจะเป็นบทเรียนให้กับร้านอาหารอื่นๆ
ว่าสิ่งแปลกปลอมใดๆก็ไม่ควรหลงไปในอาหาร
นี่ยังดีนะครับที่เจอลูกค้าคนไทย...ไม่เรื่องมาก...

delicious,good nite
see u tomorrOw

จ๊าก มีหนังยางด้วย

หวัดดีจ้าแวะมาทักทายยามค่ำจ้า ขอให้นอนหลับฝันดีนะ

พูดถึงอาหารเกาหลี ผมชอบเหมือนกัน
ชื่อร้านฟูลเฮาส์ด้วย ดีจัง
ตอนเด็กๆ ผมกินขนมเปี๊ยะแบบจีนอันใหญ่ๆนะครับใส้ถั่ว
เจออะไรรู้มั้ยเจ๊

เล็บมือจ๊ะ น่าจะเป็นเล็บนิ้วโป้งของคนจีน เพราะมันอันใหญ่มากเลย พูดแล้วจะอ๊วกให้ได้ เลิกกินขนมเปี๊ยแบบนั้นไปเลยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับ

... เค้าคงรีบ ประมาณว่าลูกค้ามาแล้ว ... รีบหั่นผัก ... รีบเตรียมเนื้อ ... รีบกวาดทุกอย่างที่เตรียมๆ ไว้ใส่จานส่งออกมา ลืมเก็บหนังยางออก เลยได้มาเป็นพวง

... จากนั้นลูกค้าก็รีบๆ เททุกอย่างใส่หม้อ ต้มเดือดปุ๊ดๆ ซดโฮบๆ อิ่ม .... อ้าวววว .... หนังยางอยู่ก้นกระทะ

... แต่ก็ท่าทางเอร็ดอร่อยกันดีนะคะเนี่ยะ ซดซะหมดหม้อเลย

แสดงว่า ร้านเกาหลี ก้มัว เหมือนกัน กรรม

แล้วมีอาการอะไรกันบ้างหรือเปล่าค่ะ กินหนังสติกซะเต็มท้อง

รับแซ่บค่ะ จะระวังว่าไม่กินร้านนี้

สบายดีนะค่ะคุณอัยย์

อ้าวเป็นวัยทองเหมือนกันเหรอ ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้คงต้อง ไม่สบายตัวสักพัก

แล้วมันก็จะผ่านพ้นไปค่ะ

เจอเนื้อเหนียวเป็นหนังสะติ๊ก ว๊ากๆๆๆๆ ..มะวานเพิ่งกินเล็กโฟ..มันก้อเส้นเหนียวๆ อะแต่กลืนไปแล้ว..อิอิ แต่คิดว่าคงเป็นเส้นที่ยังลวกไม่สุกเท่าไหร่อะ (เริ่มชักไม่แน่ใจ)

หุหุ

มาแนวอาหาร เพื่อบำรุงสมอง และ น้ำหนัก ดีครับ คุณอัยย์ 555

ดูหน้าตาน่ากินดีเนาะ ดันแถมของกินพิเศษให้อีก ทีหลังต้องกินคำเล็ก ๆ เผื่อมีอะไรประหลาด ๆ

รัชชี่เคยกินข้าวผัดแล้วเจอพวกเศษเปลือกไข่น่ะ หรือกินข้าวผัดปู ก็เจอเปลือกชิ้นส่วนปนมาด้วย ดังนั้นเวลากินต้องมอง ๆ ดี ๆ

แต่ปกติเป็นคนชอบพวกสุกี้ ยิ่งถ้าเจอผักสด ๆ อร่อย ๆ น้ำจิ้มเยี่ยม ๆ นี่ดีเลย

จ๊ากกกกกกกกก
ตอนไปเกาหลี ก็กินอาหารหน้าตาแบบนี้เหมือนกัน
แต่ไม่รู้มีหนังสติ๊กป่าว
เพราะเป็นคนกินเร็ว ถ้าเจอก็คงกินไปเรียบร้อยแล้นนนน

หม้อสุกี้ของเขาก็เท่ไปอีกแบบนะครับ แต่ส่วนผสมในหม้อนั้นผมว่าผักมันเยอะไปหน่อย ไอ้สีส้ม ๆ นั่นดูคล้ายจะเป็นแครอท โดยส่วนตัวผมเกลียดแครอทมากเลย (ทั้งที่เกิดปีกระต่าย) เดี๋ยวนี้ไปร้านอาหารตามสั่งไม่ว่าจะสั่งอะไร ข้าวผัด ราดหน้า ฯลฯ เขามักจะเอาแครอทใส่เข้าไปด้วย ไม่รู้จะใส่มาหาพระแสงอะไร ต้องอย่าลืมสั่งว่า “ไม่ใส่แครอท” ไม่งั้นเจอแน่

ผมชอบไปกินสุกี้กับเพื่อน ๆ คอเหล้า เพราะพวกเรากินแต่เนื้อ ๆ ไม่เอาผัก ถ้าไปกับพ่อแม่เจอแต่ผักเต็มหม้อ ไม่ไหว..

เรื่องความชุ่ยของร้านอาหารชาวเอเชียยังอะลุ่มอล่วยกันได้ อย่างดีก็แค่เอามาประจานลงบล็อกกันเล่นขำ ๆ เมืองไทยยังเคยเจอนิ้วมือในแหนมยี่ฮ้อดัง ที่ประเทศอเมริกาเคยมีคนเจอก้างปลาเนื้อปลาทอดแล้วโกรธมากถึงขนาดฟ้องศาลจนร้านอาหารร้านนั้นต้องปิดกิจการไป

แวะมาเยี่ยมเยียนทักทาย บายดีนะครับ ขอให้เขียนนิยายเสร็จไว ๆ รับเงินแล้วจะได้ไปเที่ยวต่างประเทศถ่ายรูปมาให้เพื่อนบล็อกแก็งดูกันอีก และขอให้แคล้วคลาดจากสิ่งแปลกปลอมในอาหารทริปต่อไปนะครับ เหอ ๆ

สวัสดีค่ะคุณอัยย์


ป้ากุ๊กกลับมาแล้วค่ะหลังจากที่คอมลาป่วยไปหลายวัน
ขอบคุณคุณอัยย์ ที่ช่วยไปเฝ้าบ้านให้ในช่วงที่คอมป้าป่วย
……………………

อันที่จริงจะคอมป่วยหรือคนป่วยก็ครือกัน
เพราะล้วนย้ำให้เห็นถึงความเป็นจริงที่ว่า ……
ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราเลย


ต่อให้เก่งเหนือฟ้าก็ยังต้องอยู่ใต้กฎธรรมดา
คือเกิดขึ้น ….ตั้งอยู่ …..แล้วก็ดับไป
……………………..

สุกี้รสหนังกะติ๊กต้ม รสชาดคงกลมกล่อมน่าดูนิคุณอัยย์
ไม่งั้นพี่ไทยคงไม่โซ้ยกันเกลี้ยงหม้อ
คิดว่าโชคดีกว่าใครๆแล้วกัน
อยู่เมืองไทยไม่เจอ อุตส่าห์เหาะข้ามฟ้าไปเจอถึงเมืองโสมนู่นนนนนนนนนน


วันนี้อากาศเริ่มเปลี่ยนอีกแล้ว
ดูแลและรักษาสุขภาพนะคะ

คมคำ : ความขัดแย้งจะตามมา หากเหตุผลของสองฝ่ายสวนทางกัน

สวัสดีค่ะ พาไปทานอาหารเที่ยงบนยอดดอย
และชมดอกบัวตอง ที่กิ่วกระจำกันค่ะ



ฮ่าๆ มาชวนป้าแอ๊ดไปกินสุกี้ แต่เคี้ยวเอาหนังยางเข้าให้ ว้า.....กินเอ็มเค บ้านเราจะอร่อยกว่ามั๊ง อิ อิ

ครั้งหน้านะคุณอิงค์ จะพาไปชมน้ำตกตาดกวางสี เห็นแล้วจะร้อง อู้ ฮู เหมือนป้าแอ๊ด
เพราะอะไร...
ยังไม่บอกค่ะ

รอบล็อกหน้านะคะ

ปล.ไม่หนาวค่ะ ใส่เสื้อไว้งั้นแหละ เพราะนานๆ จะได้ใส่เสื้อกันหนาวอ่ะ หุ หุ
อยู่บ้านเราไม่เคยได้ใส่เล้ยยยย

ยุ้ยชอบ MK สุกี้

มาบอกเฉยๆก่อนเข้านอนค่ะ

ฝันดีนะคะ พี่อัยย์

ขำอย่างเดียวไม่มีอย่างอื่น

ถ้าเอาคำบรรบายของ จขบ. ออกนะ ..
แล้วเอา Blog นี้ ส่งไปให้เจ้าของร้าน Full House

เค้าต้องนึกว่ามีลูกค้าติดใจ
จนต้องมาช่วยเขียน Blog โปรโมทร้านให้เขา
เพราะทั้งภาพและ BG สวยและดูดีมาก
เกินกว่าที่ใครจะคิดว่า.. มานั่งนินทาเค้าอยู่

คิดแล้วก้คล้ายกับหนังยางในหม้อซุปเหมือนกัน ...

หักมุมซะงั้นอะ เห็นถ่ายภาพมา อืม น่ากินแต่อันมีหนังยางซะได้

จริงๆ อยากจะขำครับ แต่ขำไม่ออก เพราะคุณอัยย์ บอกว่าเจอหนังยางพวกนึง

กลับไปกินไอติมดีกว่า ว่ามั้ยครับ

ที่บ้านผม กำลังตีกันยกใหญ่เลยครับ !

>"ตีหมา-ตีแมว"

ไปช่วยกันตีหน่อยนะครับ


"...คนโบราณ พร่ำวอน สอนไว้ว่า

จะตีหมา ตีพลาง เว้นทางหนี

อย่าต้อนติด ปิดมุม หวังรุมตี

หมาจนที่ ตรอกตัน อันตราย..."

สวัสดีค่ะคุณอัยย์
ขอโทษที่ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย ยุ่งๆนิดหน่อยค่ะ
ไม่ค่อยได้เข้าบล็อคเลย
คุณอัยย์สบายดีนะคะ

สวัสดีครับพี่อัยย์..

เห็นแล้วอยากไปเที่ยวเยอะๆเหมือนพี่จังเลยครับ..
ได้ไปหลายต่อหลายประเทศจัง..

อยากหม่ำสุกี้เหมือนกันเลยครับ..
ของเค้าดูน่าทานมากๆเลย..

แต่ว่ารสยางก้นหม้ออร่อยเปล่าครับ..อิอิ

มีความสุขมากๆนะครับ

ถ้าเป็น ร้านอาหาร ที่นี่ เมกา ..กินฟรีเลยอ่ะครับ ทั้งโต๊ะ ขอบอก ..

กาแฟหอมกรุ่นมื้อเช้า สำหรับวันศุกร์ อากาศเย็นแล้วค่ะ
กอดกัน ๆ...
มีความสุขทั้งวัน และทุกวันนะคะพี่อัยย์..

สวัสดีวันศุกร์...ค่ะ

“ ศุกร์ “ คือชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๒ ในระบบสุริยะที่ปรากฏสว่างที่สุดบนท้องฟ้า
อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๑๐๘ ล้านกิโลเมตร
ถ้าเห็นทางตะวันตกในเวลาหัวค่ำ เรียกว่า ดาวประจำเมือง
ถ้าเห็นทางตะวันออกในเวลาใกล้รุ่ง เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือดาวประกายพรึก

ขอให้ทุกท่านมีความสุข มีชีวิตรุ่งโรจน์ดั่งแสงของดาวศุกร์ที่ไม่มีวันดับ
มีดวงตาเห็นธรรม บรรลุธรรม มีธรรมะอยู่ในใจดุจดาวประจำเมืองแห่งตน
สำเร็จในทุกสิ่งที่ปรารถนา สว่างไสวดุจดาวประกายพรึก ตลอดไป..นะคะ




สวัสดีค่ะ คุณอัยย์...

ปอป้า เห็นสุกี้ท่านหลีแล้ว มานดูแปลก ๆ นะ แบบว่าทุกอย่างสุมหัวกันยุ่งเหยิงไปหมด..

คุณอัยย์ เจอหนังกาติ๊กเป็นพวง แสดงว่าอาหารมานสุมหัวกันอย่างเหนียวแน่นจนไม่มีช่องว่าง
หนังกาติ๊กทั้งพวงก็เลยมองมะเห็น ดีนะที่ไม่กลืนลงท้องไปด้วย

ไม่งั้น...ไอ้หนังกาติ๊กมันคงทำหน้าที่ของมันไปรัดปากกะเพาะ-ลำไส้ เพราะคิดว่าเป็นถุงปาสติก...555

น่าทานมากค่ะ