หวัดดียามเย็น

คิดถึงทากชมพู

ดูแลสุขภาพด้วย

ทั้งเพราะพริ้งทั้งได้กำลังใจจากบทกลอนนี้
ช่างเหมือนกับ คำจำกัดความเส้นทางนักสู้ของเจ้าของบล๊อกนี้เลยครับ

พอดีผมชอบไปดูรูปในpinterest เห็นป้ายข้อความนี้มา มันเข้ากันได้ดีทีเดียว

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

บทกลอนแสดงความเด็ดเดี่ยวมากทีเดียวครับพี่

อจฺเจนฺติ กาลา ตรยนฺติ รตฺติโย วโยคุณา อนุปุพฺพํ ชหนฺติ
กาลเวลาล่วงไป วันคืนผ่านพ้นไป วัยก็หมดไปทีละตอน ๆ ตามลำดับ

ใช้เวลาอันมีค่าให้เกิดประโยชน์สูงสุด ตลอดไป...นะคะ



บทกลอน...สั้น ๆ
แต่ได้ใจความอันมุ่งมั่นมาก...ค่ะ

เป็นกำลังใจให้คนสวยในทุกเรื่อง...นะคะ

หวัดดียามค่ำ

นึกว่าลืมกันซะแล้ว..

กลอนบอกอะไรในใจ...ขอให้มีกำลังใจที่เข็มแข็งสู้น้า

ดูแลตัวเองด้วย

อโหรตฺตมตนฺทิตํ ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ
คนขยันทั้งคืนวัน ไม่ซึมเซา เรียกว่า มีแต่ละวันนำโชค

ดำเนินชีวิตด้วยความขยันหมั่นเพียร ตลอดไป...นะคะ

ภาพวาดของศิลปินท่านนี้งดงามเกินบรรยาย ทั้งเหงาทั้งอ้างว้าง
แต่ปลายทางมีแสงสว่างและความหวังอยู่บนเส้นทางนั้น

ภาพแรกสวย ใช้สีน้ำใช่หรือเปล่าครับ ผมว่าเวลามอง
แล้ว คล้ายกับ แถวนั้นฝนเพิ่งตก ยอดจริง ๆ ครับ

เพลงเพราะ ความหมายก็เพราะค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อปิ อตรมานานํ ผลาสาว สมิชฺฌติ
อันความหวังในผล ย่อมสำเร็จแก่ผู้ไม่ใจเร็วด่วนได้

ประกอบสัมมากิจด้วยความสุขุมรอบคอบ ตลอดไป...นะคะ

สวัสดียามบ่าย
ภาพวาด และบทกลอนไปกันได้ดีเลยละครับ
ปลายทางยังมีสิ่งดี ๆ ให้รออยู่

มาชวนไปดูภาพวาดที่บล็อกใหม่กันครับ

ส่งรูปมาได้เลยครับคุณอัยย์
ทาง email หรือ ในคอมเมนต์ก็ได้
เดี๋ยววาดให้สุดฝีมือเลยละครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

ทเทยฺย ปุริโส ทานํ อปฺปํ วา ยทิวา พหํ
เกิดมาเป็นคน จะมากหรือน้อย ก็ควรให้ปันบ้าง

มีความสุขกับการทำบุญทำทาน ตลอดไป...นะคะ

ช่างดูอ้างว้างเดียวดายจังคุณอัย ..ทั้งบทกลอนแลเพลงประกอบ

เหมือนนานักละครับที่ไม่ได้แวะมา อิอิ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

ถ้าเป็นทางที่เราเลือก และเป็นทางที่เรามั่นใจก็ขอให้เดินต่อไปอย่าได้ถอยหลังครับ

อปฺปเสโนปิ เจ มนฺตี มหาเสนํ อมนฺตินํ

ถึงแม้จะมีกำลังพลน้อย แต่มีความคิด
ก็เอาชนะกองทัพใหญ่ที่ไร้ความคิดได้




สวัสดีค่ะ

ระยะนี้ ปอป้าไม่ได้เข้าบล๊อกทุกวัน
เนื่องจากติดภารกิจเดินสายต่างจังหวัดทุกสัปดาห์
อาจจะทำให้การทักทายขาด ๆ หาย ๆ ไปบ้าง
ถ้ามีโอกาสก็จะรีบเข้ามาทักทายตอบเม้นท์เหมือนเช่นเคย..นะคะ

คิดถึงเพื่อนบล๊อกทุกท่านเสมอ...ค่ะ

รูปหลานที่ส่งมาให้น่ารัก น่าชังจังครับคุณอัยย์
วาดเสร็จแล้วจะส่งไปให้นะครับ
ขอที่อยู่หลังไมค์ด้วยนะครับ

คิดถึงพี่อัยย์ กับ ปราย (วัวป่าฯ) จังค่ะ ช่วงนี้ เด็กดื้อไม่มีเวลาเข้ามาทักทายเลย งานใหม่ ยุ่งวุ่นวาย หัวหมุนทั้งวันเลยค่ะ ไม่มีเวลาอู้ 555

แต่ไม่เคยลืมคิดถึง ทั้งพี่อัยย์ และปรายนะค่ะ

อย่างว่าล่ะค่ะ ในเมื่อกล้าที่จะก้าวออกมาจากอะไรเดิมๆแล้ว ยังไง ก็ต้องยืนยันที่จะเดินหน้าต่อไป หันหลังกลับไม่ได้แล้วค่ะ สู้ๆ

หวัดดียามบ่าย

ไม่มีอดีต..ไม่มีอนาคต...มีแต่ปัจจุบันอยุ่กับมันให้มีความสุข

คิดถึงทากชมพุ

รักษาสุขภาพด้วย

ทีปํ หิ เอตํ ปรมํ นรานํ
ยํ ปณฺฑิตา โสกนุทา ภวนฺติ

บัณฑิตสามารถปัดเป่าความเศร้าโศกของคนอื่นได้
จึงจัดว่าเป็นที่พึ่งยอดเยี่ยมของคนทั้งหลาย

มีความสุขกับการได้เป็นที่พึ่งของผู้ทุกข์ยาก ตลอดไป...นะคะ

โย มาตรํ ปิตรํ วา ชิณฺณกํ คตโยพฺพนํ
ปหุสนฺโต น ภรติ ตํ ปราภวโต มุขํ

คนใด มารดาบิดาแก่เฒ่า ล่วงพ้นวัยหนุ่มสาวไปแล้ว
ตนเองสามารถ ก็ไม่เลี้ยงดู นั้นคือปากทางของความเสื่อม

มีความสุขกับการดูแลบุพการีอันเป็นที่รัก ตลอดไป...นะคะ

ปหุตวิตฺโต ปุริโส สหิรญฺโณ สโภชโน
เอโก ภุญฺชติ สาทูนิ ตํ ปราภวโต มุขํ

คนใด มั่งมีทรัพย์สินเงินทอง มีของกินของใช้มาก
แต่บริโภคของอร่อยคนเดียว นั้นเป็นปากทางแห่งความเสื่อม

มีความสุขกับการเผื่อแผ่ให้ทาน ตลอดไป...นะคะ



วันนี้ ปอป้าย่องมาทักทายยามดึก
ขอให้นอนหลับ ฝันดี ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นแจ่มใส
พบแต่สิ่งที่ดีงาม มีความสุข ตลอดไป...นะคะ

ทินฺนํ สุขผลํ โหติ นาทินฺนํ โหติ ตํ ยถา

ของที่ให้แล้ว ชื่อว่าออกผลเป็นความสุขแล้ว
ส่วนของที่ยังไม่ได้ให้ ยังไม่มีผลเช่นนั้น

มีความสุขในทุก ๆ ทานที่ได้กระทำ ตลอดไป...นะคะ



วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ปอป้าย่องมาตอนกลางคืน
นาน ๆ จะมีโอกาสมาส่งเข้านอนสักทีหนึ่ง
ก็ต้องบอกว่า...ฝันดี ราตรีสวัสดิ์
มีความสุขทั้งยามหลับและยามตื่น...นะคะ

อรุณสวัสดิ์ ส่งรักมาทักทายค่ะพี่อัยย์ คิดถึงนะค่ะ หายไปไหนเอย ไม่อัพบร็อคนานแล้วนะค่ะ หรือแอบไปเขียนนิยายสนุกๆอยู่ รออ่านด้วยใจจดจ่อนะค่ะ งานหนังสือเดือนหน้า คงไม่ได้อ่านหนังสือพี่อัยย์ เอาไว้รอบต่อไปนะค่ะ รออุดหนุนค่ะ พี่สาวคนสวย

รุปน้องอัยย์วาดเสร็จแล้ว
วันเสาร์จะส่งไปให้นะครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

ว๊าก....กลอนเพราะมากๆค่ะ เพลงก็ถูกใจเชียวค่ะ

พี่อัยย์ค่ะ นานๆเข้ามาซ๊ากที ...ต้องขออภัยด้วยคร้า..หอบความคิดถึงมาน่ะคร้าพี่....

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

เอโส หิ อุตฺตริตโร ภาราวโห ธุรนฺธโร
โย ปเรสาธิปนฺนานํ สยํ สนฺธาตุมรหติ

ผู้ใด เมื่อคนอื่นล่วงเกินกันอยู่ ตนเองกลับหาทางเชื่อมเขาให้คืนดีกันได้
ผู้นั้นแล ชื่อว่าเป็นคนเอาภาระ เป็นผู้จัดธุระที่ดียอดเยี่ยม

มีความสุขกับการให้ความเมตตาในทุกสรรพสัตว์ ตลอดไป...นะคะ

รูปหลานไอย์ไปถึงยังเอ่ย
หนังสือมีแล้วครับ เอาไว้เล่มใหม่ ขอลายเซ็นส์ด้วยนะครับ

เง้อ เน่าแล้วบล็อกช้าน

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์


อิอิอิ


มารอบล้อกใหม่ของพี่อัยย์เช่นกันคัรบ

คิดถึงนะค่ะ พี่อัยย์หายหน้าไปนานเลย มีภาระกิจเหรอค่ะ สู้ๆน้า

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

จำได้ว่าตอนล็อกอินทากชมพูมาทักทายช่วงนั้นเพื่อนบล็อกที่แวะไปแวะมาบ่อยๆ มีประมาณ 5 คนครับ ก่อนหน้านั้นตรึม คงเพราะไปจีนแล้วไม่มีเวลาเล่นบล็อกด้วยมั้งครับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

อรุณสวัสดิ์ครับพี่อัยย์

ภาพคุณอาเบะนี่งามนัก..เพลงก็ซึ้งเอามากๆชอบมากครับ
ยังงัยก็ชีวิตคนเรามันต้องก้าวเดินต่อไปเน๊าะไม่รู้จะอยู่จม
ปลักไปก็ไม่ได้ไรขึ้นมาสู้ต่อไปเพื่อวันข้างหน้านะครับ...