Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
25 ธันวาคม 2551
 
All Blogs
 
วันคิดมาก





ฉันเอง
ก็พอจะเดาได้ว่า...
บล็อกที่พล่ามยาว ๆ นั้น
ถ้าไม่ใช่แฟนพันธุ์แท้และเจ้าของบล็อกไม่ได้ฮอตฮิต
คงน้อยคนที่จะคิดตามอ่านทุกตัวอักษร
จากบรรทัดแรกจนจบถึงบรรทัดสุดท้าย



แค่คลิกเข้ามาเห็นตัวอักษรยาวพรืด
มือก็อาจคลิกปิดเสียเดี๋ยวนั้น
บล็อกนี้ก็เช่นกัน...


ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกท่านที่เผลอคลิกเข้ามา
แม้จะอ่านจบหรือไม่ก็ตามค่ะ^ ^

วันนี้บล็อกนี้ของฉันยาวย้วยมากเป็นประวัติการณ์แน่
ก็ฉันตั้งใจพล่ามเพ้อเจ้อ
ให้มันไหลไปอย่างเต็มที่นั่นเอง

ถือเป็นการบันทึกส่งท้ายปีชวดก็แล้วกัน
แม้มันจะไร้สาระหาประโยชน์ไม่ได้เลย
รูปประกอบก็อาจจะไม่ได้เข้ากับเรื่องนัก
แต่ใส่คั่นไว้เพื่อพักสายตานะคะ
ไม่อยากอ่านตัวอักษรก็ดูภาพrandomแทนก็ได้เนอะ
ภาพจับฉ่าย^ ^

บล็อกนี้คงเป็นบล็อกสุดท้ายของปี
ฉันก็ไม่รู้ว่า..
บล็อกหน้าของฉันจะได้เขียนขึ้นใหม่เมื่อไหร่กัน
เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น..<--ก็แหงล่ะ..
...
...


๑.
วันนี้

เวลาผ่านมาเป็นเดือนเป็นปีและหลายปี
มี ๒ - ๓ สิ่ง
ที่ฉันตั้งใจจะทำให้เป็นชิ้นเป็นอันเป็นรูปเป็นร่าง
แต่สิ่งที่ฉันตั้งใจนั้น
มันยังคงเป็นแค่เศษชิ้นเศษอัน
เศษรูปเศษร่างกระจัดกระจายเช่นเคย
ฉันมองกลับไปหาสาเหตุอยู่หลายครั้ง
และฉันพบว่า
หนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจ
เกิดจาก
ความนิสัยเสียไม่เอาไหนเหลาะแหละของฉันเอง

วันนี้ฉันคิดในใจว่า..
แล้วเวลามันก็ผ่านไปอีกหนึ่งปี
อีกไม่กี่วันจะหมดปีหนู
อีกไม่กี่วันจะถึงปีวัว..

คุณรู้ไหม...
เมื่อปีก่อนของวันนี้
ฉันเคยคิดในใจว่า
แล้วเวลามันก็ผ่านไปอีกหนึ่งปี
อีกไม่กี่วันจะหมดปีหมู
อีกไม่กี่วันจะถึงปีหนู..

คุณรู้ไหม...
เมื่อ ๒ ปีก่อนของวันนี้
ฉันเคยคิดในใจว่า
แล้วเวลามันก็ผ่านไปอีกหนึ่งปี
อีกไม่กี่วันจะหมดปีหมา
อีกไม่กี่วันจะถึงปีหมู..

คุณรู้ไหม..
คุณรู้ไหม..
เมื่อ ๓ ปีก่อนของวันนี้...
เมื่อ ๔ ปีก่อนของวันนี้...
เมื่อ ๕ ปีก่อนของวันนี้...
.......................
.......................

ฉันยังคงเป็นคนนิสัยเสีย
ไม่เอาไหนอย่างไม่เปลี่ยนแปลง
ฉันรู้จุดอ่อนของตัวเอง
หลายครั้งที่ฉันพยายามที่จะแหกกฎของตน
เพื่อเริ่มต้นอย่างจริงจังเสียที
แต่มันดูเหมือนจะมีปริมาณไม่เพียงพอ
วันนี้เป็นอีกครั้งที่ฉันแอบตั้งกฎใหม่ในใจตนเอง
เหมือนกับเมื่อปีก่อนที่ผ่านมา...
...
...




๒.
ตาย

แต่ละวันมันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
แต่ละวันมีข่าวจากทั่วโลกที่ทำให้เหนื่อยใจ
แต่ละวันที่ตัวฉันเองก็ยังหายใจเข้าและหายใจออก

เมื่อวานนี้มีข่าวที่ไม่เกี่ยวข้องกับฉันเลย
แต่ฉันฟังแล้วก็ตกใจและหดหู่
พบอดีตดาราสาวชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเสียชีวิตในห้องพัก
ยังไม่ทราบสาเหตุของการเสียชีวิต
เธอชื่อ飯島愛Ai Iijmaเพิ่งอายุ ๓๖ ปี
ลาออกจากวงการบันเทิงไปเมื่อเดือนมีนาปีที่แล้ว
ทำไมรู้สึกหม่นหมองนักเมื่อได้ยินข่าว
มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลยจริง ๆ
ฉันไม่ได้บ้าดาราฉันไม่ได้บ้าละคร
ฉันไม่ใช่คนที่จะคอยติดต่อแวดวงดาราอะไร

มันก็น่าแปลกใจ
เพราะหลายครั้งที่ได้ยินข่าวคนในสังคมเสียชีวิตไป
ฉันจะไม่ค่อยอินอะไรนัก
รู้สึกปกติทั่วไป
เหมือนฟังข่าวบุชโดนนักข่าวเขวี้ยงรองเท้าใส่
มันเป็นแค่การรับรู้ในเวลานั้น ๆ แค่นั้นเอง

แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่..
การจากไปอย่างไม่คาดคิด
มีผลกระทบต่อจิตใจ
ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าทำไมจึงหม่นหมองนัก...
ฉันได้แต่ส่งความหวังดี
ด้วยความตั้งใจขอให้เธอไปสู่สุคติ
...

หลายวันมานี้...
ในใจของฉันมีเรื่องของความตาย
และการพลัดพรากวนเวียนเข้ามาบ่อยครั้ง
สิ่งนี้มันต้องโผล่ทักทายกับฉันแน่ ๆ ไม่เร็วก็ช้า
หรือหากมันไม่มีโอกาสมาทักทายฉัน
นั่นแปลว่า ฉันเองเป็นคนที่หมดลมไปก่อนคนรอบข้าง

ฉันกลัวตาย..
แต่ฉันกลัวคนที่ฉันรักตายมากกว่า
ฉันกลัวตาย..
แต่ฉันกลัวฉันเป็นภาระแก่คนรอบข้างก่อนตายมากกว่า
หลายครั้งที่ฉันคิดว่า
คนเราหากสามารถกำหนดชีวิตตนเอง
ตั้งแต่ต้นจนจบได้...คงดี...


...
...



๓.
แก่

ญี่ปุ่นมีสวัสดิการของทางรัฐ
ที่แต่ละปีจะมีจดหมายจากทางเขต
ให้คนที่เริ่มแก่ไปตรวจร่างกายประจำปีฟรี

มีตั้งแต่ตรวจปัสสาวะ ตรวจร่างกายทั่วไป
วัดความดันวัดส่วนสูงชั่งน้ำหนัก
มีการวัดรอบเอวด้วยเป็นเพราะ
สองสามปีมานี่เขารณรงค์เรื่องmetabolic syndrome
ผู้ชายห้ามเอวเกิน ๘๕ ซม. ผู้หญิงห้ามเกิน ๙๐ ซม.
ฉันผ่านฉลุยเพราะพุงไม่ได้โตอะไร
มีเก็บอุนจิไปเพื่อตรวจมะเร็งลำไส้
มี ตรวจเลือดวัดคลื่นหัวใจ
กินแบเรี่ยมเพื่อเอ็กซเรย์ตรวจกระเพาะ

นอกจากนี้มีทางด้านสูตินารีเวช
ที่จะต้องตรวจภายในสำหรับมะเร็งมดลูก
และตรวจมะเร็งเต้านมด้วยวิธีใช้มือสัมผัส
และด้วยการเอ็กซเรย์mammogram
สำหรับการตรวจสุขภาพส่วนนี้
ฉันไปที่คลีนิคที่มีแต่หมอและพยาบาลผู้หญิงโดยเฉพาะ
สบายใจดีจะได้ไม่รู้สึกยึ๋ย ๆ บรึ๋ย ๆ
ผลการตรวจทุกอย่างออกมาเกือบปกติ
ตัวเลขของคอเรสเตอรอลสูงนิดหน่อย
แต่หมอเขาบอกว่า ตัวดีมีเยอะตัวร้ายมีต่ำ
เลยวางใจได้(จริงง่ะ?)
ฉันดีใจมากรีบไปซื้อหนมเค้กมากิน
รวดเดียวสองชิ้นฉลองมันซะเดี๋ยวนั้น
มีโอกาสต้องรีบคว้าไว้
ก่อนที่ตัวร้ายมันจะเพิ่มขึ้นกว่านี้ อิอิ
....

หากไม่มีอะไรมาบังคับให้ตรวจร่างกาย
ฉันก็คงอยู่ของฉันไปเรื่อยไม่ได้สนใจอะไร
แม้ว่าใน​ ปีสองปีที่ผ่านมา
ฉันรู้สึกว่าตัวเอง"แก่"ลงเยอะ
อาการปวดหัวตัวร้อนปวดหลังปวดไหล่ปวดเอว
สลับวนเวียนไม่เว้นแต่ละวัน
คนข้าง ๆ ฉันเขาพูดเชิงบังคับกับฉันกี่หนขี้เกียจจะนับแล้ว
ว่าฉันควรต้อง "อ อ ก ก ำ ลั ง ก า ย" บ้าง
ฉันรับคำไปเรียบร้อยแล้ว
เพียงแต่ว่าว่ายังไม่ได้กระทำตามคำที่ตัวเองรับไว้แค่นั้นเอง

นอกจากนี้สัญญานแห่งความ"แก่"ของฉันคือ
ฉันทำงานละเอียด ๆ โดยไม่ใส่แว่นไม่ได้แล้ว
สายตายาวเฟื้อยเลย...
เวลาจะอ่านอะไรหากไม่ใส่แว่น
จะต้องเหยียดมือออกไปอัตโนมัติเพื่อหาโฟกัสของสายตา
โอ้..ช่างเสียบุคลิกเป็นที่สุด
และการที่ใส่แว่นต่ำ ๆ ค้างไว้ที่ใกล้ ๆ ปลายจมูก
เพื่อที่จะเลิกคิ้วขึ้นไปสูง ๆ
เหลือบมองสิ่งไกล ๆ ข้างหน้าผ่านเหนือขอบแว่น
ก็เป็นสิ่งที่แสดงความแก่มากเช่นกัน

ตอนนี้แว่นที่ตัดมาใช้เมื่อ ๓ ปีก่อนทำท่าจะใช้ไม่ได้แล้ว
ได้เวลาไปตัดแว่นใหม่
ดีเหมือนกัน
ฉันคิดจะเลือกกรอบแว่นจ๊าบ ๆ หน่อย
แก่ก็แก่วะ
เป็นป้าจ๊าบ ๆ ก็ยังดี ฮ่าฮ่า
...
...




๔.
แรง

ฉันเคยภาคภูมิใจกับความแข็งแรงบึกบึนของตนเอง
ฉันเคยเปิดฝาขวดแยม
ที่เพื่อนผู้ชายที่มหาวิทยาลัยเปิดไม่ได้
ถ้าจำไม่ผิดเพื่อนคนนั้นคือ(ไอ้)คุณผง
ตอนนั้นผงเตือนฉันว่า
"เป็นผู้หญิงไม่ต้องมีแรงมากก็ได้ เดี๋ยวไม่น่ารัก"
ความจริงฉันก็กลัวตัวเองไม่น่ารักเหมือนกัน
แต่ฉันภูมิใจกับ"แรง"ของฉันมากกว่า

ฉันจึงไม่ปกปิดความบึกบึนของตนเอง
มีอะไรทำเองหมด ตอกตะปูเลื่อยไม้ เปลี่ยนหลอดไฟ
แบกกล่อง ย้ายเปียโน(ไฟฟ้า) ประกอบตู้ บลา ๆ ๆ
อยากจัดบ้านใหม่ไม่ต้องรอพึ่งใคร
ฉันคนเดียวทำเองมาตลอด
จนเมื่อ ๒ วันก่อน
เหตุการณ์ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้น
เรื่องมีอยู่ว่า...

(ภาพจากwww.at-mac.com)
ฉันตัดสินใจเอาmacรุ่นเจ้าคุณปู่ของตัวเอง
ใส่กล่องเก็บเข้าที่
หลังจากที่มันถูกวางให้ฝุ่นเกาะโดยไม่ได้ถูกนำมาใช้เลย
เป็นmacเครื่องแรกของฉัน Performa 5440
caseสีดำ all-in-one computer
ที่มอนิเตอร์และตัวเครื่องอยู่ด้วยกัน
ซื้อมาเมื่อ ๑๒ ปีก่อน
หลังจากเช็ดฝุ่นทุกซอกทุกมุมแล้ว
ฉันจึงจัดการยกเจ้าคุณปู่เอาไปใส่กล่องที่เตรียมวางไว้

เอ๊ะ...เจ้าคุณปู่อ้วนกว่าเดิมหรือเปล่า
ทำไมหนักขนาดนี้
แต่ฉันก็ฝืนกำลังตัวเองสูดลมหายใจสุดปอด
รวบรวมแรงทั้งหมดที่มียกเจ้าคุณปู่ใส่กล่องจนสำเร็จ
เอาล่ะสิ...
ขั้นตอนต่อไปคือ...
ต้องยกกล่องเจ้าคุณปู่ไปไว้ที่ชั้นวางของ
ที่สูงประมาณ ๑ เมตรตรงมุมหนึ่งในห้องเก็บเสื้อผ้า
จะยกไหวไหม?
สมัยก่อนฉันยกไปยกมาเองตลอดไม่เคยต้องฉุกคิดเหมือนหนนี้...
ฉันคงไม่ได้ยกอะไรหนัก ๆ มาระยะหนึ่งถึงแรงหมดมั้งนี่?

ในที่สุดก็ต้องเรียกหนุ่มน้อยประจำบ้านมาร่วมมือร่วมแรง
เด็กชายอากิให้ความร่วมมือช่วยยกอย่างแข็งขัน
ขนาดอากิแบ่งความหนักไปครึ่งหนึ่ง
ฉันยังยกกล่องที่หนัก ๒๐ กิโลนี่ขึ้นบนชั้นแทบไม่ไหว
เรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมดฟะ...
เป็นสิ่งที่น่าตกใจส่งท้ายปีเก่าสำหรับฉันมาก
หากต้องการทราบความจริง
ก็อาจสรุปได้ว่า
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงแท้หนอ ซิลลี่เอ๋ย..
สรรพสิ่งในโลกนี้ล้วนแล้วแต่เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไปเป็นธรรมดา
ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้มั่นคงถาวร
สาธุ....



ถ้าตอนนี้ฉันยอมรับสภาพของตน
และทำตัวเป็นผู้หญิงที่ไม่มีแรงมากนักอย่างที่(ไอ้)คุณผงบอก
ฉันจะยังดูน่ารักไหม?
...
...




๕.
คริสต์มาส...คิดมาก




เรื่องเพิ่งผ่านไปสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อค่ำวันคริสต์มาสอีฟวานนี้
เด็กหญิงมะลิอายุ ๑๒ ปีร้องไห้คร่ำครวญลั่นบ้านเมื่อรู้ว่า
ปีนี้ซานตาคลอสจะงดการให้ของขวัญและงดตลอดไป
ทั้ง ๆ ที่รู้มาหลายปีแล้วว่า
ตัวตนที่แท้จริงของซานตาคลอสน่ะไม่ใช่ใคร
บุพการีของเจ้าเอง
(ฉันเป็นคนบอกเองแหละ อิอิ)

ตัวแทนของซานตาคลอส(คือฉันเอง)
พยายามชี้แจงเหตุผลต่าง ๆ ไปแผ่เมตตาไป
ด้วยอารมณ์ที่สงบนิ่ง
...
มะลิโตพอที่จะเข้าใจได้แล้วว่า...
เราไม่ใช่ชาวคริสต์..ไม่ได้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับคริสต์มาส
มากไปกว่าการเสพสุขบรรยากาศเทศกาลสนุกสนานของคนอื่น
ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไร
มะลิโตพอที่จะเข้าใจได้แล้วว่า...
ในภาวะที่เศรษฐกิจเป็นพิษกันทั่วโลกเช่นนี้
ถึงเวลาที่จะต้องช่วยกันประหยัดอย่างจริงจัง
ควรทบทวนว่าสิ่งที่ต้องการนั้นเป็นแค่"สิ่งที่อยากได้"
หรือเป็น"สิ่งจำเป็น"
มะลิโตพอที่จะเข้าใจได้แล้วว่า...
เป็นไปไม่ได้ที่ทุกสิ่งจะได้อย่างที่ต้องการเสมอไป
..

ก่อนที่ตัวแทนซานตาคลอสจะสติแตก
เมื่ออธิบายทุกสิ่งเรียบร้อย
จึงขอปลีกตัวไปเป็นคุณนายแจ๋วนั่งรีดผ้าที่กองอยู่ต่อไป
เด็กหญิงมะลิคร่ำครวญต่ออยู่พักใหญ่
ร่ำไห้ไปนั่งฟังเพลงคลาสสิกดังลั่นในห้องไป
สักพักหนึ่งก็เดินมาหาฉัน
ฉันดูสีหน้าของมะลิแล้วก็พอเดาได้ว่าอารมณ์ เย็นลงแล้ว
มะลิถามฉันว่า เมื่อไหร่จะทำเค้ก
รอให้รีดผ้าเสร็จก่อนละกันนะ แป๊บนึงรอได้มั้ย ฉันตอบ
แอบดีใจที่เลิกคร่ำครวญเสียที
...



แม้ว่าวันนี้กลับมาจากโรงเรียนแล้วจะมีตัดพ้อบ้าง
ว่า ทำไมเขาไม่ได้ของขวัญหนอ
เพื่อนเขายังได้ NintendoDS liteเครื่องใหม่เลย
ทั้ง ๆ ที่เพื่อนเขาขอแค่คาสเส็ทเกมเท่านั้น
ฉันได้แต่ยิ้ม ตอบอย่างไร้ความหมายไปว่า "ดีจัง"

สักวันมะลิจะเข้าใจ...ฉันหวังไว้เช่นนั้น
ที่มะลิวีนแตกเมื่อคืนทำให้ฉันเครียดโดยไม่รู้ตัว
เมื่อคืนปวดหัวตุบ ๆ อยู่พักใหญ่
เวลามีอะไรทำนองนี้
ฉันเกิดความรู้สึกอยากลาออกจากสถานะความเป็นมารดาซะอย่างงั้น

บางทีฉันรู้สึกสับสน
ว่า ฉันควรทำอย่างไรที่จะเป็นแม่ที่ดี
และสั่งสอนลูกให้ดีได้
เวลาลูกทำอะไรที่ไม่สมควร
ในใจก็อดจะโทษตัวเองไม่ได้ว่าเลี้ยงดูเขามาให้เป็นอย่างงี้ได้ไงกัน
...


เอาน่า...ทำทุกวันให้ดีแล้วกัน
ทำให้ดีที่สุด
ซิลลี่อย่าคริสต์มาสไปเลย
เอ๊ย...
อย่าคิดมากไปเลย
....

ฉันบอกกับตัวเอง


ส วั ส ดี ปี ใ ห ม่ ค่ ะ




Create Date : 25 ธันวาคม 2551
Last Update : 16 มกราคม 2559 23:40:44 น. 23 comments
Counter : 1836 Pageviews.

 
สวัสดีค่ะคุณ silly
เป็นขาประจำมานั่งอ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่ะ
หลายๆเรื่องก็รู้สึกคล้ายๆกันนะคะ
ไม่ว่าจะเรื่องแก่..เรื่องตาย
ก็ต้องเอาธรรมะเข้าข่มนะคะว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ก็พอจะผ่านๆไปได้

ส่วนเรื่องเป็นแม่นั้น ไม่มีประสบการณ์ค่ะ
แต่ฟังจากที่คุณกังวลเรื่องลูก
ก็แสดงว่าคุณมีความเป็นแม่ที่ดีอยู่มากแล้วล่ะค่ะ

ส่วนเรื่องแรงนั้น ต้องระวังนะคะ
ยกของหนักมากๆยังไงก็ไม่ดีต่อสุขภาพค่ะ
ไม่ว่าจะมีแรงหรือไม่มีแรงนะคะ
หรืออาจจะดูน่ารักขึ้นมาตอนนี้ก็เป็นได้

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ...จนกว่าจะพบกันใหม่ บลอกหน้านะคะ
^^


โดย: nanida วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:22:23:40 น.  

 
สวัสดีปีใหม่เช่นกันค่ะ


โดย: nunut IP: 202.176.92.121 วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:23:32:52 น.  

 


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:1:18:12 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ครับ...
...ได้ระบายออกมา ทางการเขียน ทำให้สบายใจขึ้นก็เป็นสิ่งที่ดีครับ
....สุขกาย สบายใจ มีกะตังค์ใช้ เป็นอัน เพียงพอครับ..


โดย: นายนุ (nai-nu-19 ) วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:12:30:55 น.  

 
อ่านจบแล้ว
ออกกำลังกายบ้าง
ชูมือขึ้นแล้วหมุนๆ ชูมือขึ้นโบกไปมา
กางแขนขึ้นและลง ชูุมือตรงหมุนไปรอบตัว
ว่ายๆแค่นี้
กล้ามเนื้อจะได้ไม่เครียดเกินไป
และดีตัวหัวใจด้วย
เอาน่า เมื่อฝนตก ก็ต้องมีวันฝนไม่ตก
และวันฝนไม่ตกก็มีมากกว่าวันฝนตกแน่นอน
สวัสดีปีใหม่ครับ


โดย: manachanok วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:12:36:41 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ silly

อ่านเรื่องของพี่ตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่รู้สึกเบื่อสักนิด

....

เดาไม่ถูกค่ะว่าพี่อายุเท่าไหร่
แต่เห็นพี่บ่นเรื่องสังขารร่างกายแล้ว ก็นึกถึงคุณแม่ที่บ้าน
ลูกๆต้องคอยเตือนประจำค่ะว่า อย่ายกของหนัก ออกกำลังกายบ้าง
อย่าเครียด อย่าคิดมาก พยายามใส่แว่นให้ชิน บลาๆๆ
พี่ silly เองก็เช่นกันนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยน้า
(อย่างน้อยก็เพื่อคนที่คุณรัก ^^)

ตอนเด็กๆเอ็มก็เคยได้ของขวัญวันคริสต์มาสเหมือนกันค่ะ
คนไทยก็อย่างนี้ค่ะ ฉลองกับเค้าได้ทุกงาน
จำไม่ได้ว่าได้ของขวัญจนถึงอายุเท่าไหร่
รู้แค่ว่า อยู่มาปีหนึ่งซานต้าก็หายตัวไป โดยไม่มีคำอธิบาย
แต่ก็ไม่ได้ติดใจ หรือ งอแงอะไรนะคะ

ขอถือโอกาสนี้สวัสดีปีใหม่พี่ silly เลยแล้วกันนะคะ
ขอให้พี่และครอบครัวมีความสุขมากมากทั้งทางกายและทางใจ
มีสุขภาพแข็งแรง และสมหวังในสิ่งดีดีที่ปรารถนาค่ะ

HAPPY NEW YEAR 2009

ป.ล. รูปอันแรก ... พี่เอา macaron มาบี้ เพื่อถ่ายรูปเหรอคะนั่น - -"


โดย: discipula วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:20:15:55 น.  

 
ตั้งใจอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
กลัวไม่ได้เป็นแฟนพันธุ์แท้..ฮ่าๆๆ

เมอรี่คริสต์มาสค่ะ
ขอให้พี่ฝนและครอบครัวมีความสุขทั้งกายและใจตลอดไปนะคะ

วันปีใหม่จะมาส่งพรอีกรอบค่ะ^^


โดย: นู๋ธี IP: 115.67.171.231 วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:21:13:30 น.  

 
อ่านจบค่ะ ยิ่งเกริ่นแบบนี้ยิ่งตั้งใจอ่านใหญ่เลยค่ะพี่

บล๊อกของพี่วันนี้ เป็นอีกหนึ่งบล๊อกที่วดีชอบมากๆ
อ่านไป บางทีก็ขำ เช่น ตอนกินเค้ก 2 ชิ้น
และตอนที่พี่นึกถึงคุณผง ว่าไม่มีแรงแบบนี้แล้วจะดูน่ารักมั้ย
นอกจากขำ ก็ยังอ่านแล้วคิดถึงตัวเองไปด้วย
ทั้งเรื่องเวลาที่ผ่านไป ทั้งเรื่องร่างกาย ทั้งเรื่องลูกด้วย

เมื่อปีก่อน ช่วงๆ เวลานี้ได้มั้งคะ
วดีโกรธลูกโซ่มากๆ ตะโกนใส่ลูกไปว่า
"รู้มั้ย ซานต้งซานต้าอะไรนี่ มันไม่มีจริงหรอก
ทุกอย่างเน่ีย โอโต้ซังทำงาน หาเงินมาซื้อให้ทั้งนั้น"

ลูกเงียบ หน้านี่จ๋อยมากเลย รู้สึกผิดอีกว่า
ทำร้ายจิตใจลูกเกินไปรึปล่าว
การเป็นแม่นี่ เป็นงานท้าทายมากเลย

พิมพ์ไปพิมพ์มา กลายเป็นมาบ่นเรื่องตัวเองซะแล้ว
อีกไม่กี่วันก็ปีใหม่แล้ว รู้สึกดีมากว่าปีนี้ส่งเนนกาโจว
ได้ทันผ่านในวันที่ 25 เย้ๆ

(เค้าน่ากินจังค่ะ หิวตอนเกือบตี1)




โดย: วดี IP: 121.92.10.195 วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:22:48:36 น.  

 
พิมพ์ผิดค่ะพี่ ง่วงแล้ว

แก้..

"ส่งเนนกาโจวได้ทัน ภายในวันที่ 25"
แล้วก็
"เค้กน่ากินจังค่ะ"

หลับฝันดีนะคะพี่ ส่วนวดีคงฝันถึงเค้กแน่เลย


โดย: วดี อีกรอบ IP: 121.92.10.195 วันที่: 26 ธันวาคม 2551 เวลา:22:51:38 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
หนูเองเป็นอีกคนที่อ่านบล๊อกนี้แล้วไม่เคยเบื่อซักที
^_^


โดย: miss winter IP: 118.173.240.46 วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:0:28:40 น.  

 
5555...ยาวได้ใจจริงๆ
เเปลกดีที่เอ๋ก็รู้คล้ายๆกับพี่ฝนหลายเรื่อง..
อาจจะต่างก็ตรงที่พี่ฝนเป็นซานต้าของลูกๆนี่...

เมื่อคืน...หนูนั่งคิดทบทวนเรื่องความไม่พอใจในชีวิต
เเล้วพบว่ามีเรื่องราวบางอย่าง...ที่หนูเคยได้ยินมา.....
สาระของเรื่องที่ได้รับรู้มานั้น...ทำให้หนูรู้สึกว่า
สิ่งที่หนูกลุ้มอกกลุ้มใจนั้นเเสนจะตลก....
เอาไว้หนูจะมาเล่าลงบล๊อกก่อนสิ้นปีดีกว่า...

ปล.เมื่อคืนนั่งทำสคส.จนตีสี่
มันช่างเป็นเวลาที่ประหลาดจริงๆ....
....สุดท้ายหนูก็ยังชอบอ่านเรื่องที่บล๊อกพี่
สวัสดีปีใหม่ค่ะ....


โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด วันที่: 27 ธันวาคม 2551 เวลา:11:57:32 น.  

 
คุณ silly ค่ะ ... อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ...

ทำให้ได้เห็นสัจจะธรรมของชีวิตจริงๆ นะค่ะ

อย่ายกของหนักเลยค่ะเพราะแนนเคยยกแบบไม่ระวังเมื่อหลายปีก่อน
ทำให้ตอนนี้ยังมีปัญหาเกี่ยวกับหลัง รักษาไม่ได้เลยค่ะ

ขอให้คุณ silly และครอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขมากๆ นะค่ะ


โดย: Molly_Nanny วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:3:38:41 น.  

 

Gift For HappY new YeaR 2 0 0 9 By Khunkao Rimnam


โดย: p_tham วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:6:06:12 น.  

 
ไชโย อ่านครบทุกบรรทัดและทุกตัวเลย

ไม่ค่อยได้แวะมาเยี่ยมคุณซิลลี่เพราะไปทำบล็อกเล่นที่โน่นบ้างที่นี่บ้างทำให้ขาดการล็อกอินบล็อกแก็งค์ค่ะ

เอนทรี่นี้แสดงให้เห็นภาพรวมของชีวิตได้ดีเลยสำหรับเรา โดยส่วนตัวชอบบล็อกคุณ(พี่)ซิลลี่เพราะภาษาที่ใช้ค่ะ อ่านเพลินแต่ได้อะไรๆไปเก็บไปเรื่อยๆ

ปีใหม่ที่จะถึงนี้ขอให้คุณซิลลี่และครอบครัวมีความสุข ชีวิตและจิตใจแจ่มใส ร่างกายแข็งกแรงพร้อมรับมือกับทุกสิ่งที่จะผ่านเข้ามาในชีวิตไม่ว่าจะดีหรือร้ายนะคะ

พาลูกสาวคนล่าสุดมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ ชื่ออีแวนเจลีน น้องสาวแท้ๆแม็กซ์ เดเมียนค่ะ


โดย: cat in the cradle วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:20:11:48 น.  

 


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 29 ธันวาคม 2551 เวลา:23:14:50 น.  

 


โดย: Molly_Nanny วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:1:26:12 น.  

 

อ่านจบด้วยคนคร่า ทุกตัวอักษรทุกบรรทัดเลยยยย

ไม่เคยเบื่อบล๊อกพี่ฝนเลย ภาษาน่ารัก ภาพสวยงาม ประทับใจ บางบล๊อกอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก...

สิ่งที่พี่ฝนบอกกะมะลิไป ซักวันเธอคงจะเข้าใจ (นึกถึงตอนเด็กๆ ที่ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกะเพื่อนๆ จังเลยยย คนนั้นได้อันนั้น คนนู้นก็มีอันนู้น ทำไมเราไม่มีบ้าง ขอแม่เท่าไหร่ แม่ก็ตอบแค่ว่า ขอคิดดูก่อน ...) เฮ้อ...มานึกดูตอนนี้ รุสึกแย่กะ การกระทำของตัวเองมากๆ แล้วก็เห็นใจความรู้สึกของแม่ ณ เวลานั้น ที่จะต้องใจแข็งปฎิเสธเราด้วย T_T ที่สำคัญ สิ่งที่เราขอแม่ไปทั้งหมดนั้น ก็ไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นในชีวิตเลย ไม่มีก็อยู่ได้มาจนถึงปูนนี้ 5555

คุณแม่อย่าคิดมากนะคะ แล้วก็อย่ารุสึกอยากลาออกจากการเป็นมารดา เด๋ว อากิ กะมะลิมารุเข้า เสียใจแย่แน่ๆเลยอ่า....

ปีใหม่ปีนี้ มีเรื่องดีๆ ปนเรื่องเศร้า เช่นกันค่ะ
ทุกๆคนก็คงเจอะเจอ เรื่องขึ้นๆลงๆแบบนี้ค่ะ

เอ...นี่เราก็เม้นท์ ยาวเกินไปแล้ว....

ยังไงขอให้พี่ฝนรักษาสุขภาพกายและสุขภาพจิต ดีๆนะคะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ฝน


โดย: Ta mo วันที่: 30 ธันวาคม 2551 เวลา:9:40:34 น.  

 


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:20:29:51 น.  

 
พี่ฝนอ่านจนจบเลย

อ่านแล้วก็ย้อนมองดูตัวเอง อิอิ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย

เรื่องราวสารพัดเกิดขึ้นเยอะแยะไปหมด

สุขสันต์ปีใหม่ครับพี่ฝน


โดย: ถ่านหินจำศีล วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:20:31:53 น.  

 
โอ้โห้คิดมากจริงๆแหละครับ....(ละเอียดยิบเลยอ่านแล้วผมซักหวั่นๆเพราะวัยใกล้กัน)อย่างไรก็ตามขอ........สวัสดีปีใหม่ครับ..สุขสมหวังตลอดปีใหม่ครับ


โดย: วันรุ่น (ค่ำคืนหน้าหนาว ) วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:22:32:18 น.  

 

ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวัง ตลอดไปค่ะ



สวัสดีปีใหม่จ้าพี่ซิลลี่ ขอให้สุขสมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนานะคะ


โดย: Neilnuch_T วันที่: 31 ธันวาคม 2551 เวลา:23:05:14 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ครับ

สั้นๆง่ายๆ เท่าที่คนขี้เกียจคนนึงจะทำอะไรดีๆได้ในวันปีใหม่


โดย: เครา IP: 58.8.62.127 วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:9:33:10 น.  

 


โดย: Skydiary วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:11:46:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

silly
Location :
tokyo Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




ฉันเป็นเพียง
ผู้หญิงหัวโตคนนึง....


เป็นเรื่องน่าดีใจ
สำหรับทุกเช้า
ที่ตื่นมาพบว่า
ตัวเองยังมีลมหายใจ
















[Add silly's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.