เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา
อากาศอบอุ่นพอประมาณ
และไม่มีลมเลย
เหมาะสำหรับการออกไปเดินเล่นเป็นอย่างยิ่ง
ฉันแซะตัวเองออกจากกล่องสี่เหลี่ยมมืด ๆ
ความจริงตั้งใจจะไปถ่ายรูปซากุระข้าง ๆ บ้านเหมือนทุกปี
เพราะไม่ค่อยชอบที่คนเยอะ ๆ
แต่ในที่สุดฉันก็นั่งรถไฟใต้ดินไปสถานี Kudanshita
เพื่อชมดอกซากุระที่ Chidorigafuchi Ryokudo
ซึ่งถือเป็นจุดชมดอกซากุระยอดนิยมในระดับต้น ๆ ของโตเกียว









เดินไปเรื่อยจนเข้ามาใกล้บริเวณของ Budokan
ที่มักจะจัดงานคอนเสิร์ตของดารานักร้อง ฯลฯ
เมื่อวันที่ไปนี้เขาใช้เป็นที่จัดงานเปิดการศึกษาของมหาวิทยาลัยหนึ่ง
ที่อยู่ใกล้ ๆ แถวนั้น



จนพบทางเข้าสวนสาธารณะKitanomaru
เดินอีกพักนึงก็พบกับทิวแถวของซากุระ ซากุระ
สวยงาม เหมือนเมืองในฝัน
มีคนพายเรือกันด้วย
จู๋จี๋กันแหงเลย









เห็นยอดหอโตเกียวลิบ ๆ





ซากุระพันธุ์นี้ชื่อว่า Yaebenishidare
สีชมพู กลีบเล็ก ๆ บอบบาง กิ่งห้อยโน้มต่ำ
(ฉันนึกถึงต้นหลิว)



เดินเลยมาที่ริมถนน
จะเจออาคารอิฐสวยงามสร้างเมื่อปีค.ศ. ๑๙๑๐
Craft Gallery, The National Museum of Modern Art, Tokyo



จาก Kitanomaru Park เดินเลียบถนนมา
และข้ามสะพานลอยเพื่อมาอีกฝั่ง
ตรงบันไดระหว่างทางลงมีต้นซากุระคร่อมเป็นซุ้มพอดี
กลายเป็นบันไดโรแมนติกไปเลย
ภาพนี้ถ่ายระหว่างเดินลงบันได
ตรงมุมซ้ายล่างเป็นรถขายมันเทศเผา
กลิ่นหอมหวนชวนหม่ำมาก



เดินไปเรื่อยก็พบกับทางเข้าImperial Palace Park
(Kokyo Higashi Gyoen)
เป็นทางเข้าทางด้าน Kitahanebashi Gate



ที่ตรงหน้าTokagakudo มีต้นไม้ออกดอกสีจัดจ้าน ๔ สี
ชื่อว่าดอก Hanamomo
สีสวยดี แต่ดู ๆ ไปเหมือนดอกไม้ปลอมพิกล ฮ่ะฮ่ะ





ลานกว้างมีคนนอนเล่นกันสำราญบานใจ
อากาศอบอุ่นแสงแดดกำลังดี
จนฉันเองชักอยากจะกลิ้งบ้างเหมือนกัน



ฉันเดินมาเรื่อยเพื่อจะเดินทะลุออกทางOote Gate
จะได้เดินต่อไปยังสถานีโตเกียว
ระหว่างทางเจอดอกไม้เล็ก ๆ สีม่วงอ่อน ๆ ยืนทักทาย
มีป้ายเขียนไว้ว่า ชื่อดอก Hananira
ทำหน้าสลอนน่ารักจัง



จวนถึงทางออกเต็มที มีเรือนไม้ยาวเรียกว่า Hyakunin Bansho
เป็นด่านใหญ่ของเหล่ายาม(ทหาร)ที่มีหน้าที่เฝ้าประตูทางเข้า



ออกมาก็เกือบ ๔ โมงเย็น
ฉันเดินไปเรื่อย ๆ และนึกในใจ
ฉันอยู่โตเกียวมานานมาก(อยู่จนแก่เลย เหอเหอ)
เพิ่งเคยมาเดิน(ใจกลาง)โตเกียวจริงจังก็ครั้งนี้ล่ะมั้งนี่
...
ก่อนจะไปสถานีโตเกียวแวะที่ตึกMarunouchi
เพื่อดูหนังสือเล่มที่อยากได้ที่ร้านMaruzen
ปรากฎว่าราคาเกือบ ๔,๐๐๐ เยน
สลบดีกว่า..เลยยืนดูอย่างเดียวข้าวเหนียวนึ่ง
เดี๋ยวนี้ตัดใจง่ายมากเก่งไหม
คงเพราะแก่แล้วน่ะ
(อะไรฟะ คำก็แก่ สองคำก็แก่ ฮ่ะฮ่ะ)
รูปข้างบนนั้นเป็นฝาอะไรสักอย่างของที่ตึกนี้ กุ๊กกิ๊กดี
...
....
วันเสาร์ของฉันหมดไปอีกวัน
วันเสาร์ของเธอล่ะเป็นอย่างไร
ฉันบันทึกภาพลงเมโมรี่การ์ด
และ
ฉันบันทึกความประทับใจลงเมโมรี่ตัวเอง

Create Date : 05 เมษายน 2553
Last Update : 16 มกราคม 2559 6:04:35 น.		25 comments
Counter : 802 Pageviews.
Share Tweet