เมื่อวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๘เคยเขียนเล่าเรื่องเกี่ยวกับ Akinosuke หอยทากของอากิในวันที่เขาเริ่มเข้ามาเป็นหนึ่งในสมาชิกของบ้านนี้เมื่อวันที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๐Akinosukeถูกนำมาเป็นนาย(หรือนาง)แบบลงบล็อกอีกครั้งที่บล็อก ส บ า ย ดีตามปกติAkinosukeจะกินมากบางวันแตงกวาหรือใบผักกาดแก้วแหว่งไปมากจนเหลือเชื่ออุนจิเขียวๆเป็นเส้นยาวมีเกาะไปทั่วกล่องของเขายิ่งพอใกล้ฤดูหนาวจะยิ่งกินเยอะคงเพื่อสะสมพลังไว้อย่างเต็มที่พอถึงฤดูหนาวก็จะปิดฝาเงียบเพื่อจำศีลปีแรกของฤดูหนาวฉันก็งงๆเหมือนกันว่าจะต้องทำอย่างไรและสงสัยว่ามันยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าแต่พอถึงฤดูใบไม้ผลิอากาศเริ่มอบอุ่นเมื่อจัดการเปลี่ยนกระดาษปูกล่องเตรียมอาหารและฉีดน้ำเพิ่มความชื้นให้Akinosukeก็โผล่หน้ายิ้มแฉ่ง(ฉันจินตนาการเอง)กิน และ กิน และ กินตอนที่ตกลงเริ่มเลี้ยงหอยทากตามคำขอของเด็กๆฉันsaerchหาข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับหอยทากแต่ไม่มีเว็บไหนที่บอกถึงอายุขัยของหอยทากแต่ละปีของฤดูใบไม้ผลิก็จะคอยลุ้นว่าakinosukeจะโผล่หน้ามาอีกหรือไม่แต่ละปีก็มีความคิดที่จะเอาAkinosukeไปปล่อยเสียทีให้มันอยู่กับธรรมชาติใช้ชีวิตที่เกิดมาเป็นหอยทากได้อย่างคุ้มค่าแต่เมื่อมาคิดว่า ตั้งแต่มันยังเล็กๆมันได้กินแต่ผักที่จัดสรรให้มีน้ำคอยฉีดให้ มีเปลือกไข่ให้แทะเล็มเล่นบ้างบางทีแล้วมันจะหาอาหารเองได้ยังไงในที่สุดก็ไม่สามารถตัดใจปล่อยมันไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตามลำพัง...เมื่อฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้วAkinosukeดูอ่อนแอลงมากเหมือนไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงบางทีเลื้อยเกาะที่แผ่นพลาสติกที่ใช้ปิดฝาอยู่ๆเกาะไม่ได้ซะอย่างงั้นเหมือนเล่นกายกรรมห้อยต่องแต่งแต่ก็ยังกินได้เกือบปกติอากาศก็ประหลาดนักเดี๋ยวหนาวเดี๋ยวอุ่นก็เลยเหมือนจะงงงวยว่าตกลงจะจำศีลดีหรือจะโผล่มากินต่อดีครั้งสุดท้ายโผล่มาอีกทีหลังจากที่ฉันทำความสะอาดและเก็บผักออกหมดแล้วฉันจึงเอาผักใส่ไว้ให้ใหม่แต่Akinosukeก็ไม่ได้กินและปิดฝาจำศีลต่อไป........ฤดูใบไม้ผลิและความอบอุ่นของปีนี้มาถึงฉันก็จัดการเปลี่ยนกระดาษ, ฉีดน้ำพร้อมใส่ผักไว้ให้ตามเดิมแต่Akinosukeไม่โผล่มาซะทีฉันเดินผ่านกล่องทีไรจะคอยสังเกตว่าเขาจะโผล่มาหรือยังเวลาผ่านไปหนึ่งวันสองวันสามวันจนเป็นอาทิตย์เปลือกหอยของAkinosukeยังแน่นิ่งดังเดิม...จนฉันแน่ใจว่าAkinosukeจะไม่โผล่มาให้เห็นหน้าอีก..ตลอดไป...ขอโทษด้วยนะหากตลอด ๓ ปี ๕ เดือนที่ผ่านมามีสิ่งใดที่ฉันละเลยไม่เอาใจใส่ดูแลเธออย่างเพียงพอขอโทษแทนอากิกับมะลิด้วยที่พาเธอมาที่บ้านจนทำให้เธอขาดอิสระมาตลอดชีวิตขอเธอจงไปสู่สุคติ
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงหัวโตคนนึง....เป็นเรื่องน่าดีใจสำหรับทุกเช้าที่ตื่นมาพบว่าตัวเองยังมีลมหายใจ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
