Bloggang.com : silly : 落書き r a k u g a k i

落書き r a k u g a k i

落書き แปลได้ว่า วาดเล่น,วาดเรื่อยเปื่อย,วาดไร้สาระ
เป็นสิ่งที่ฉันชอบทำมากเวลามือว่างๆ
เวลาคิดอะไรไปเรื่อยๆ
เวลาคุยโทรศัพท์
เวลาอยากผ่อนคลาย
เวลาอินเลิ๊บ
เวลาฟุ้งซ่าน
เวลาหงอย
เวลาบลาๆๆๆ
เป็นอย่างงี้มานานแล้วแก้ไม่ได้และไม่ได้อยากแก้ 55
เป็นที่น่ายินดีค่ะ
ด้วยว่าโรคนี้ถ่ายทอดไปถึงยัยตัวเล็กอย่างเห็นได้ชัด
....
....

เมื่อวานนี้ฉันนั่งทบทวนคันจิให้เด็กชายตัวโตอยู่หลายชั่วโมง
เพราะ อีกไม่กี่วันจะถึงวันสอบคันจิวัดระดับความรู้漢字検定
แต่พี่ชายตัวโตยังง่อกๆแง่กๆอยู่
เขียนอะไรไม่ค่อยจะถูกเอาซะเลย
ฉันเองพยายามหาวิธีต่างๆที่พี่ชายตัวโตจะสนุกสนานกับการทบทวนคันจิ
ด้วยความที่เป็นเด็กไม่ชอบเรียนหนังสือ
ประสบการณ์ทำนองนี้ฉันเคยผ่านมาก่อนเหมือนกัน
เลยเข้าใจว่ารู้สึกอย่างไร
เวลาโดนบังคับให้นั่งเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ
มันเครียดจะตายไป
ในที่สุดฉันค้นพบวิธี(ที่อาจจะ)ดีๆ
นั่นคือ นั่งเขียนไปกับเค้าด้วย
คำไหนที่เขียนไม่ได้ก็ให้เขียนซ้ำแล้วซ้ำอีก
และเพื่อไม่ให้กดดันมากเกินไป
คำไหนที่เค้าต้องเขียนซ้ำ
ฉันก็จะเขียนซ้ำไปกับเค้าด้วย
ทำนองว่า ไม่ใช่เค้าคนเดียวนะที่ต้องทุกข์ทนกับการเขียน
มารดาก็จะอดทนฟันฝ่าทุกข์นั้นไป
ร่วมบากบั่นทบทวนคันจิไปกะเค้าด้วย
(ฟังดูนางเอกดีนะคะ)
...
เวลาผ่านไป บรรยากาศชักจะฝืดๆขัดๆ
ตัวอักษรที่พี่ชายเขียนชักจะเป็นไก่เขี่ยแถมตัวเล็กลงเรื่อยๆ
พี่ชายเริ่มอู้ด้วยการขอพักยกบ่อย
เช่น เข้าห้องน้ำถี่ขึ้น
บ้างก็เดินไปเปิดตู้เย็นเอานมมาดื่ม
ระหว่างที่รอพี่ชายไปเข้าห้องน้ำไปทำภารกิจต่างๆ
มือฉันมันก็ขยับอย่างห้ามไม่ได้
เพราะไม่รู้จะทำไรนี่หว่า
เลยกลายเป็นสิ่งเหล่านี้(อีกแล้ว)

คนที่สนุกสนานไม่ใช่แค่ฉันคนเดียว
แต่เป็นยัยตัวเล็กที่กำลังทบทวนคันจิอยู่ข้างๆ
เขียนอะไรให้ดูก็ตามเป็นต้องหัวเราะคิกคัก
ปากก็เจื้อยแจ้ววิจารณ์งานราวกับเป็นผู้เชี่ยวชาญ
เขียนไปเรื่อยๆพี่ชายยังนั่งอื๊ออือในห้องน้ำไม่ออกมาซะที
ยัยตัวเล็กเอากระดาษมานั่งเขียนมั่ง
แถมตั้งโจทย์ให้เขียนโน่นเขียนนี่
เออ...หนุกดีเหมือนกัน

นี่งานของมะลิค่ะ

นี่ก็งานของมะลิค่ะ:-D

เขียนไปเรื่อยๆ
เอ๊ะ ไมแม่ชอบเขียนสัปดน มีนม มีก้น ล่ะก๊ะ
ยัยตัวเล็กถาม
มารดาตอบว่า สรีระส่วนโค้งส่วนเว้าของมนุษย์มันก็ถือเป็นความสวยงามและเป็นศิลปะน่ะ
(ใครฟังก็รู้ว่ามารดาตอบมั่ว พยายามให้ฟังดูดี ฮ่าฮ่า)

เออ...หนุกดีแฮะ
มีกระดาษเท่าไหร่ก็เขียนได้เรื่อยแน่ๆ
...
เออ..ว่าแต่
ป่านนี้พี่ชายจอมอู้ตกส้วมไปแล้วมั้งไม่ออกมาซักที ฮ่าฮ่า
ว่าแล้วฉันก็เดินไปเคาะประตู
ถามว่า เป็นอยู่ดีหรืออย่างไร
มีเสียงห้าวๆเริ่มแตกเนื้อหนุ่มตอบกลับมาว่า
"อีกนิดฮะ"
เอิ๊กๆๆ
ซักพักก็เดินออกมาพร้อมหนังสือการ์ตูน
อะโด่...อ่านการ์ตูนนี่หว่า
มามะ...มาเขียนคันจิกันต่อย่ะ จอมอู้!

มีของแถมประจำวันนี้
ตอนที่นั่งเครื่องบินไปเมืองไทยเมื่อหน้าร้อนที่แล้ว
เวลาในเครื่องบินมันนานก็เซ็งๆ
รูปนี้ยัยตัวเละ เด็กหญิงมะลิเค้าขอให้เขียนเล่น
"แม่คะ เขียนアンパンマンanpanmanได้ป่าวเขียนให้ดูหน่อย"
อ้อๆ ท้าเรอะ ได้ๆวาดให้หล่อๆเลย
พระเอกนักใช่มั้ย
ระหว่างเขียน ยัยมะลิเค้าก็หัวเราะคิกคักคิกคักไปวิจารณ์ไป
(ส่วนพี่ชายตัวโตเขาทำฟอร์มส่ายหน้า55)
เสร็จแล้วจ้ะ...
โอ้โห anpanmanหล่อซะไม่มี
เสป็คแม่เลยคะ
ความพยายามที่จะเขียนanpanmanให้รู้สึกบรึยของฉันดูท่าจะสำเร็จด้วยดี ฮ่าฮ่า

นี่เป็นanpanmanเวอร์ชั่นเดิม
ขวัญใจเด็กแรกเกิดถึง๕ขวบ(หรือมากกว่านั้น)
ได้ไฟล์ภาพมาจาก ที่นี่

สุขสันต์วันจันทร์
แด่
ทุกท่านที่หลงมาในบล็อกลับแลนี้ค่ะ

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2550

Last Update : 17 มกราคม 2559 13:31:11 น.

0 comments

Counter : 2088 Pageviews.