นิทานชาดก 500 ชาติ (ซับอังกฤษ) - มาตุโปสกชาดก : พญาช้างผู้เลี้ยงแม่

เมื่อวันก่อนอ่านเจอกระทู้หนึ่งในเว็บพันทิปนี่แหละ มีผู้มาตั้งกระทู้ถามความเห็นเพื่อนสมาชิกเรื่องที่แม่ผู้ให้กำเนิด คลอดเขาแล้วทิ้งให้ยายเป็นคนเลี้ยง เขาอยู่กับยายมาจนโต และบัดนี้มีฐานะค่อนข้างดี

แล้ววันหนึ่ง แม่ก็หวนกลับมาหาเขา เขาอาจรู้สึกไม่ดีกับแม่เพราะแม่ไม่ได้เลี้ยงดูแลเขา จึงมาตั้งกระทู้...น่าตกใจที่หลายความเห็นพูดเป็นทำนองว่า แม่ไม่ได้เลี้ยงเท่ากับไม่มีบุญคุณ ไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือ

หลายความเห็นก็พูดเป็นทำนองว่า ควรกตัญญูรู้คุณของแม่ แม้แม่จะไม่ได้เลี้ยงดูด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่แม่ก็อุตส่าห์อุ้มท้องมาตั้ง 9 เดือน ระหว่างนั้น แสนจะยากลำบากในการใช้ชีวิต เพียงแค่นี้ บุญคุณของแม่ก็เกินพอแล้ว และฉันเห็นด้วยกับความเห็นของคนกลุ่มนี้

บางคนกล่าวหาว่า คนที่บอกว่า ไม่ควรทอดทิ้งแม่เป็นพวกโลกสวย (ว่าเข้าไปนั่น) ฉันไม่รู้หรอกค่ะ ความหมายของคำว่า "โลกสวย" มันกินความแค่ไหน จะบอกว่ามองโลกในแง่ดีเกินไปอย่างนั้นหรือ เรื่องแบบนี้ ฉันว่าคนที่มีสามัญสำนึกปกติ น่าจะคิดได้ว่า ควรปฏิบัติอย่างไรกับผู้เป็นแม่ที่หมดหนทางไป ต้องบากหน้ามาขอให้ลูกช่วย เพราะคนแก่ทั่วไปที่ไม่มีลูกหลานดูแล เราเห็นกำลังลำบาก ยังอดยื่นมือเข้าไปช่วยไม่ได้ (หากอยู่ในสถานะที่ช่วยได้ในขณะนั้น)

เรื่องแม่ทอดทิ้งลูก แม่ไม่เลี้ยงลูก ไม่รักลูก ฉันว่ามันมากจนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วสำหรับสังคมไทยในยุคปัจจุบัน ทุกคนมุ่งประณามแต่แม่ผู้ต้องอุ้มท้องเด็ก และหลงลืมคนอีกเพศหนึ่งที่มีส่วนทำให้เกิดชีวิตน้อย ๆ ขึ้นมาแต่ไม่รับผิดชอบ เพราะหากผู้ชายมีความรับผิดชอบสักนิด ปัญหาแบบนี้คงไม่มีหรือหากมีก็น้อยเต็มที ซึ่งถ้าพ่อดีแล้ว แม่ยังไม่ใยดีลูก ก็น่าประณามอยู่หรอก

ขอบคุณผู้อัพโหลดขึ้นยูทูปด้วยค่ะ

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2555		0 comments
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2556 13:24:58 น.
Counter : 2472 Pageviews.
Share Tweet