BlogGang.com : : วรรณ wan_wan : กำเนิดน้องเอม

กำเนิดน้องเอม

วันนี้ได้ฤกษ์บันทึกเรื่องราวของหนูซะทีน๊ะลูก ผลัดมานานแล้วเน๊อะ

ครั้งแรกที่แม่เอาหนูไปฝากกับคุณหมอ ตอนนั้นแม่คำนวณคร่าว ๆ ว่าหนูได้ประมาณ 8 สัปดาห์แล้วน๊ะ แต่คุณหมออัลตราซาวด์แทบไม่เห็นหนู หมอบอกว่าหนูยาวแค่ 1 CM เอง และก็ยังไม่เห็นหัวใจหนูแต้นเลย หมอบอกว่ายังไม่กำหนดคลอดให้น๊ะ ไว้อีก 2 สัปดาห์มาตรวจอีกที หมอยังบอกอีกว่าช่วงนี้อาจมีเลือดไหล ถ้ามีเลือดไหลก็ให้มาหาคุณหมอก่อนนัดก็ได้ ความหมายของคุณหมอคือหนูอาจแท้งได้ ทำให้แม่หวนคิดไปถึงตอนท้องพี่โอม ตอนนั้นแม่ท้องได้ 7 สัปดาห์ แม่ก็พาพี่โอมไปฝากท้องกับคุณหมอก็คนเดียวกับที่แม่เอาหนูไปฝากนี่แหละ วันทีไปหาคุณหมอแม่มีเลือดออกนิดนึงน่าจะหยดเดียวได้เป็นสีน้ำตาลแห้ง ๆ หมออัลตราซาวด์บอกว่าถุงน้ำคล่ำเล็ก และเห็นแบบจาง ๆ หมอบอกว่าให้ทำใจไว้บ้าง เพราะอาจแท้งได้ หมอก็จะอธิบายว่าถ้ามีอาการแท้งจะเป็นอย่างไง
รู้ไม๊ลูกตอนนั้นแม่ไม่อยากฟังสิ่งที่หมอพูดเลย แม่นึกอย่างเดียวว่าลูกของแม่แข็งแรง ลูกของแม่ต้องไม่เป็นอะไร จนตอนนี้พี่โอมได้ 1ขวบ 2 เดือนแล้วน๊ะ เป็นเด็กแข็งแรง ฉลาด น่ารักมาก ๆ พอครั้งนี้ลูกคนที่ 2 ของแม่ ก็ยังเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับแม่อีก แม่ยังเปรย ๆ กับคุณหมอว่า ทำให้ตื่นเต้นอีกคนแล้ว
แต่ในใจของแม่แม่รู้อยู่ตลอดเวลาว่าหนูไม่เป็นไร ลูกของแม่ต้องแข็งแรงเหมือนพี่โอมของหนู มันมีสัญญาณหลายอย่างบอกว่าหนูแข็งแรง พอถึงวันที่ 7 เมษายน 2550 เป็นวันนัดที่ต้องไปพบคุณหมออีกครั้ง
คำถามแรกที่คุณหมอถามคือ
"สบายดีน๊ะจ๊ะ" แม่ก็ตอบว่า ค่ะ สบายดี
"ไม่มีเลือดออกน๊ะจ๊ะ" แม่ก็ตอบว่า ค่ะ ไม่มีเลือดออก
หมอก็มาวัดความดัน แล้วก็ตรวจท้อง หมอบอกว่าท้องโตดีน๊ะ วันนี้คงเห็นหนูชัด ๆ แล้วล่ะ พออัลตราซาวด์หมอบอกว่านี่ไงเห็นหนูแล้ว ตัวโตดี แต่พอวันความยาวหนูได้แค่ 2.4 CM หมอบอกว่าเมื่อเทียบกับอายุน่าจะแค่ 9 W 1 วัน ถ้า 10 W จริง ๆ ก็ตัวเล็กไปนิด แต่ไม่เป็นไร วันนี้หมอกำหนดคลอดให้แม่แล้วล๊ะ ประมาณต้นพฤศจิกายนจ๊ะ แม่กับพ่อดีใจมากเลย เย้ ๆ ๆ ๆ แต่ไม่รู้ว่าจะคลอดก่อนกำหนดเหมือนพี่โอมรึเปล่า

วันที่ 12 มิถุนายน 2550 วันนี้คุณหมอนัดแม่ไปเจาะเลือดและเจาะน้ำคร่ำ แม่ไปถึงโรงพยาบาลประมาณ 9 โมงกว่า ๆ ก็ขึ้นไปเจาะเลือดก่อน เจาะเสร็จก็ไปทานข้าวช้าวกับคุณพ่อของหนู แล้วก็ไปนั่งรอคุณหมอเพื่อเจาะน้ำคร่ำ คุณหมอนัดตอน 11.00 น. แต่คุณหมอบอกว่าอาจจะช้านิดหน่อยเพราะคุณหมอมี case ผ่าตัด
วันนั้นมีคนมารอเจาะเยอะมากเลย พอดีมีคุณหมอท่านอื่นนัดคนไข้มาเจาะด้วยเหมือนกัน คุณหมอมาประมาณ 11 โมงกว่า ๆ เหงื่อยังท่วมตัวคุณหมออยู่เลย
คุณหมอเรียกแม่คนแรก แต่พอดีแม่ปวดฉิ๊งฉ๊อง คุณหมอก็เลยเรียกคนอื่นไปก่อน พอคุณหมอเรียกแม่เข้าไปคุณหมอถามว่าคนแรกเจาะรึเปล่า
แม่ก็ตอบว่า "เจาะค่ะ"
คุณหมอก็บอกว่า "งั้นก็ชำนาญแล้วซิ"
แม่สั่นหัวด๊อกแด๊กบอกว่า "ม่ายยยยยยยยยยค่ะ...ยังไงก็ยังเสียวอยู่..."
คุณหมอก็หัวเราะ
คุณหมอให้แม่นอนที่เตียงแล้วก็ทาเจลที่ท้องเพื่อัลตราซาวด์ดูหนู
เห็นหัวกลม ๆ ของหนูก่อนเลยลูก จากนั้นก็เป็น ตา จมูก ปาก แขน หัวใจ ขา ปกติทุกอย่าง
คุณหมอถามว่า "คนโตผู้ชายหรือผู้หญิง"
แม่ก็บอกว่า "ผู้ชายค่ะ"
คุณหมอบอกว่า "สงสัยจะได้ผู้ชายอีกแล้ว...นี่ไงจู๋..เดี๋ยวหมอขอดูจู๋หน่อยน๊ะ...หมอเปลี่ยนใหม่...สงสัยจะผู้หญิง...เนี๊ยะตรงนี้มันนูน ๆ แล้วมีรอยแยก ๆ ไม่เป็นแท่ง...ผู้หญิงน๊ะ...หมอว่าผู้หญิงน๊ะ..."
แม่ก็ "ค่ะ...ผู้ชาย...ผู้หญิง...ก็รักเท่ากันค่ะ"
แล้วคุณหมอก็อัลตราซาวด์หาตำแหน่งที่ปลอดภัยสำหรับหนูที่สุด
หมอบอกว่า "หมอขอเจาะแล้วน๊ะ...ปิดตาไม๊...ปิดตาดีกว่าน๊ะ...เดี๊ยวหมอทายาให้นิดนึง...จะเย็น ๆ น๊ะ"
พอหมอทายาเสร็จหมอก็จิ้มเข็มลงไป เจ็บเหมือนกัน เจ็บเหมือนถูกฉีดยาหรือมากกว่านิดหน่อย แต่ทนได้ (แอบเสียวเล็ก ๆ ) แป๊บเดียวเอง เสร็จแล้ว หมอบอกว่าหมอนัดอีกอาทิตย์นึงที่คลินิคน๊ะ ผลเจาะน้ำคร่ำจะออกอีก 3 อาทิตย์ ผลเลือดจะออกก่อน พอออกจากห้องปุ๊บ เจอหน้าพ่อหนูปั๊บเลย หน้าแบบลุ้น ๆ น๊ะ
คำถามแรกคือเป็นไงบ้าง ผู้ชายหรือผู้หญิง
แม่บอกว่า "คุณหมอบอกว่าน่าจะเป็นผู้หญิงน๊ะ มันนูน ๆ มีรอยแยก ไม่เป็นแท่ง"
พ่อบอกให้โทรไปบอกตาเลยว่า "น้องเอม...สบายดี"
แหม..ไม่ค่อยเห่อเลยเน๊อะ
แล้วแม่กับพ่อก็ไปแวะกิน MK อีกตามเคย
เฮ้อ...ผ่านไปอีกหนึ่งเปราะ...ขอให้หนูแข็งแรงน๊ะลูก...

วันที่ 11 กรกฎาคม 2550 ผลเจาะน้ำคร่ำออกแล้วจ้า...ได้อีหนูมาเชยชม
แม่นึกในใจว่า....ทำไมเพื่อน ๆ ทายถูกกันหมดเลย แต่แม่ดีใจมั๊ก ๆ น๊ะเจ้าหัวกลมตัวน้อยของแม่ ดีใจน๊ะที่ลูกแข็งแรง ดีใจที่หนูมาเกิดเป็นลูกของแม่
แม่สัญญาน๊ะลูกน๊ะแม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุดเท่าที่แม่จะทำได้ หนูไม่ต้องกลัวน๊ะลูก
หนูมีพี่ชายที่น่ารักอีกหนึ่งคนที่จะคอยดูแลหนู พี่โอมของหนูน่ารักมั๊ก ๆ เลย
พี่โอมของหนูเป็นพี่ชายที่อารมณ์ดีมั๊ก ๆ แม่เชื่อว่าเขาจะต้องรักหนูมั๊ก ๆ เช่นกัน
ดูแลตัวเองให้ดีน๊ะลูก อีกไม่นานเราจะได้เจอกันแล้วน๊ะจ๊ะ...น้องเอม

วันที่ 8 กันยายน 2550 แม่มีนัดกับคุณหมอ คุณหมอบอกว่าหนูแข็งแรงดี กลับหัวแล้วด้วย ตอนแรกคุณหมอจะไม่ซาวด์ให้ แต่แม่อยากเห็นหนูเลยให้คุณหมอซาวด์ให้หน่อย คุณหมอต่อรองว่าไว้คราวหน้าล่ะกัน แต่แม่อยากเห็นหนูจริง ๆ คุณหมอก็เลยใจอ่อนยอมอัลตราซาวด์ให้ หนูเอามือบังหน้าตลอดเลย หมอประมาณน้ำหนักให้ตอนนั้นก็ 1,640 กรัม ตอนนั้นหนูได้ประมาณ 31 สัปดาห์ หมอยังพิมพ์รูปภาพให้แม่เก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วย เสียดายตอนพี่โอมคุณหมอยังไม่มีเครื่องพิมพ์ ตอนนี้แม่หนักประมาณ 59.5 กก. เพิ่มจากเดิมประมาณ 9.5 กก. กำลังดีเน๊อะ
วันที่ 29 กันยายน 2550 ไปหาคุณหมอตามนัด แต่ก่อนไปหาคุณหมอแม่แวะไปส่งพี่โอมที่เขาดิน ให้คุณตาคุณยายพาเที่ยว แล้วก็ตรงไปหาคุณหมอเลย คุณหมอบอกว่ายังไม่คลอดเร็ว ๆ นี้หรอกเพราะหัวหนูยังไม่ค่อยลงเท่าไร น่าจะอยู่ได้ถึงปลาย ๆ เดือนโน่นแน๊ะ หมอบอกหนูแข็งแรง ดิ้นเก่ง วันนี้หมอไม่ซาวด์ให้ แต่แม่ไม่กล้าขอหมอให้ซาวด์ทั้งที่อยากเห็นหนูใจจะขาด ไว้คราวหน้าคุณหมอคงซาวด์ให้เน๊อะ..
วันที่ 4 ตุลาคม 2550 ช่วงบ่าย ๆ แม่เข้าห้องน้ำกำลังอึนั่งถ่ายอยู่ดี ๆ ตาก็เหลือบไปมองในชักโครก..อะไรน๊ะ..สีแดงแจ๊ดแจ๋เต็มชักโครกไปหมดเลยอ่ะ..ตอนแรกตกใจนึกว่ามีเลือดออกทางช่องคลอดเพราะท้องแก่เต็มทนแล้ว..แต่ที่ไหนได้มันหยดติ๋ง..ติ๋ง..เอากระดาษซับดู..มันหยดมาจากก้น..ทุกคนลงความเห็นว่าแม่ถูกริซซี่ (ริดสีดวง) มาเยี่ยมเข้าแล้ว..เล่นเอาตกใจหมดเลย..นี่ขนาดแม่ถ่ายทุกวันน๊ะเนี่ย..คุณริซซี่ยังตามมาเยี่ยมอีก..แต่หนูก็ดิ้นปกติน๊ะ..ดิ้นเก่งมั๊ก ๆ ..แสดงว่าลูกของแม่แข็งแรงเน๊อะ..ใกล้เจอกันแล้วน๊ะลูก..ดูแลตัวเองดี ๆ น๊ะ..ดูแลตัวเองให้แข็งแรงสมบูรณ์น๊ะลูก
วันที่ 13 ตุลาคม 2550 แม่มีนัดกับคุณหมออีกแล้ว...พาหนูไปเจอคุณหมอตอนประมาณ บ่ายโมงกว่า ๆ คุณหมอบอกว่าหนูแข็งแรง ดิ้นเก่ง หัวลงยังไม่มาก คงยังไม่คลอดเร็ว ๆ นี้ แม่นึกว่าคุณหมอจะอัลตราซาวด์ให้ซะอีก...ผิดหวังตามเคย...หมอบอกว่าห้ามคลอดวันพุธที่ 17 ตุลาคม กับวันศุกร์ที่ 26 ตุลาคม เพราะว่าคุณหมอไม่อยู่ แป่ว...แม่ก็หัวเราะ...แล้วตอบแก่ว่า...จะพยายาม..แต่ในใจแม่...ถ้าหนูจาออกมาแม่จาห้ามได้ไม๊เนี๊ยะ..เดี๋ยวก็รู้ว่าพูดกันรู้เรื่องอ่ะเป่า..อิ อิ อิ...วันนี้หนูก็ได้ 37 สัปดาห์แล้วน๊ะลูก...เก่งจังเลย..เดี๋ยวได้เจอกันแล้วน๊ะจ๊ะ..ลูกสาวของแม่
วันที่ 14 ตุลาคม 2550 เป็นวันอาทิตย์ ตอนเช้ามีเมือกใส ๆ ไหลออกมามีเลือดปนมานิดหน่อยทั้ง 2 ครั้ง แม่โทรไปปรึกษาคุณหมอที่ฝากท้องไว้ คุณหมอบอกว่ายังไม่เป็นไร ให้สังเกตไปเรื่อย ๆ ถ้าไหลบ่อย ๆ แล้วท้องแข็งบ่อย ๆ ให้รีบไปโรงพยาบาลทันที ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ก็ยังไม่มีอะไรผิดปกติ หนูคงยังไม่รีบออกมาตอนนี้ใช่ไม๊ลูก แม่ขอเวลาอีก 1 อาทิตย์น๊ะ หนูก็จะได้ 38 สัปดาห์ แข็งแรงสมบูรณ์เต็มที่ แถมแม่ยังเคลียงานได้เสร็จ จะได้หยุดอย่างสบายใจเน๊อะ..แม่ขอน๊ะลูกรัก

วันที่ 16 ตุลาคม 2550 แม่รู้สึกปวดแบบปวดประจำเดือน ท้องแข็งเป็นพัก ๆ ประมาณ 4 โมงเย็นเริ่มมีเจ็บท้องเรื่อย ๆ จน 4 ทุ่มความเจ็บมันเพิ่มขึ้นโดยใช้เวลาลดลง แม่บอกพ่อว่าไปโรงพยาบาลเถอะ สงสัยจะคลอดแล้วล่ะ ไปถึงโรงพยาบาลเกือบ 5 ทุ่ม คลอดหนูออกมาตอน เที่ยงคืนกว่า ๆ เร็วดีไม๊ลูก..อะฮ้า..น้อง ๆ พยาบาลยังบอกแม่เลยว่าถ้าท้อง 3 ต้องมาเร็วกว่านี้นะค๊ะคุณพี่...ม่ายงั้นมีหวังคลอดในรถแน่ ๆ เลย..แฮะ..แฮะ..แบบว่าใจเย็นเกินไปรึเปล่าก็ไม่รู้..ในทีสุดหนูก็คลอดวันพุธที่ 17 ตุลาคม 2550 ก็คนมันอยากเกิดวันนี้นี่น๊ะ..หมอจามาห้ามกันได้ไง..เอาเป็นว่าเกิดวันนี้แล้วก็ให้หมอทำคลอดให้ได้ด้วย..อิ อิ อิ...เก่งจิงลูกสาวแม่

นี่ไงลูกสาวแม่...น่าเกลียด...น่าชัง...จริง ๆ เลย

Create Date : 07 ตุลาคม 2550

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2550 22:11:36 น.

13 comments

Counter : 429 Pageviews.

โดย: ตาอ้วนชวนคุย

วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:14:43:24 น.

ทั้งคุณแม่คุณลูกดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะจ๊ะ เดี้ยวก็จะได้เจอกันแล้วนะน้องเอม

โดย: kateking(แม่คิงคอง) IP: 124.121.128.245 วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:14:46:37 น.

ตั้งชื่อน่ารักจังคะพี่...น้องโอม กับ น้องเอม
ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกเลยนะคะ

โดย: นางฟ้าตาหวาน

วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:15:16:57 น.

ดีจังเลยคะเจ๊วรรรได้ลูกชาย แล้ว ก็กำลังจะได้ลูกหญิง ครบสองเพศเลยคะ แต่ถ้าหมอบอกพลาดว่าเป็นหญิงแล้วออกมาเป็นชายก็คงไม่เป็นรัยนะก็ลูกเรานิ

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:16:06:40 น.

ตาอ้วน...

พี่นิด...พยายามดูแลตัวเองสุด ๆ เหมือนกันค่ะ..อยากให้เขาแข็งแรงและสมบูรณ์ที่สุด..ก่อนที่จะออกมาผจญโลกกว้างอ่ะค่ะ

น้องนิ..ขอบใจจ๊ะ..เป็นชื่อที่คุณตาเขาตั้งให้ค่ะ..ให้คล้องจองกับหลาน ๆ ลูกของพี่ชาย กับน้องชายด้วย..ลูกพี่ชายชื่อจอม..ลูกน้องชายชื่อออม..ลูกพี่ก็เลยชื่อโอม..กับเอม..เป็นไงแก๊งค์...อม....(ว้าย..เขียนสั้น ๆ น่าเกลียดจัง) พี่เอารูปมาฝากด้วยน๊ะ..ลองเข้าไปดูใน Blog ท่องเทียวน๊ะจ๊ะ

น้องอ้อย...ไม่พลาดหรอกจ๊ะ...เพราะพี่ต้องเจาะน้ำคร่ำด้วย...แบบว่าแก่แล้วอ่ะค่ะ...ผลที่ได้เกิดจากการนับโครโมโซม..เป็น XX อ่ะค่ะ..คือปู้หญิง...ผลนี้ชัวร์ค่ะ..ถ้าอัลตราซาวด์อย่างเดียวอาจมีผิดพลาดได้..อ้อ..พี่ส่ง TAG แล้วจ๊ะ..ลองเข้าไปตรวจดูน๊ะ..

โดย: วรรณ wan_wan

วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:16:36:09 น.

พี่วรรณยินดีด้วยนะคะ ได้หญิงคนชายคนอย่างนี้น่ายินดีจริงๆ

แล้วพี่วรรณเองก็รักษาสุขภาพนะคะ หายจากอาการคุณริซซี่มาเยี่ยมเร็วๆนะ

น้ำหนักขึ้นนิดเดียวเองเนอะ ตอนโบท้องเจ้าบูม นน. ขึ้นมาตั้ง 20 โลแหนะ ตอนนี้ยังเหลือตั้ง 5 โลเลย... เฮ้อ..กลุ้ม แต่พี่วรรณสบาย เดี๋ยวพอเจอน้องเอมแป็บๆก็กลับมาหุ่นดีเหมือนเดิมแล้วแหละเนอะ

โดย: โบค่ะ (bodiamond1

) วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:17:14:24 น.

ยินดีด้วยนะคะพี่วรรณ ดีจังไม่ต้องรอลุ้นท้องสามเหมือนหนู (ไม่รู้จะท้องอีกมั้ย เหนื่อย)

ขอให้พี่วรรณสุขภาพแข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกเลยเนอะ(เค้าจะคลอดอยู่แล้ว เพิ่งมาอวยพร ) อยากเห็นหน้าเจ้าน้องเอมเร็วๆ เหมือนกันค่ะ แต่พี่ไม่ต้องรีบนะคะ หนูรอด๊ายยยย..

โดย: ฟ้าสวยมาก

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:2:41:36 น.

พี่วรรณจ่า..ใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาทุกวันๆแย้ววววว

แป๋มมาฟันธงว่าก่อนกำหนดเหมือนพี่โอมค่ะ เพราะว่ายัยสายน้ำก็ก่อนกำหนดเหมือนพี่ปัญญ์ เตรียมตัวให้พร้อมนะคะพี่วรรณ

ขอให้คลอดปลอดภัย เจ็บน้อยที่สุด และแข็งแรงทั้งน้องเอมและพี่วรรณนะคะ

ป.ล. มาบอกเรื่องสยาม ที่ว่ามันตุ๊บๆๆที่ก้นน่ะคือสยามสะอึกจริงๆด้วยพี่วรรณ กลับหัวแล้วเหมือนกันค่ะ สะอึกทีแป๋มก็ไม่ทราบจะลูบหัวเค้ายังไง ฮ่าๆๆ

โดย: Imperfect Mom

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:4:14:34 น.

เข้ามาลุ้นด้วยคนคะพี่วรรณ ตื่นเต้น ตื่นเต้น ใกล้ถึงวันที่จะได้เห็นหน้าหลานแล้ว พี่วรรณรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: pomme (n-thrin

) วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:11:05:26 น.

น้องโบ...ขอบใจจ๊ะ..แต่อย่าหาว่าชมเลยน๊ะ..ตอนนี้หุ่นน้องโบกำลังงามแต้เน๊าะ...พี่ว่าไม่ต้องลดแล้วล่ะ..เดี๋ยวเป็นกุ้งแห้งเยอรมันน๊ะ..จะหาว่าไม่เตือน

น้องโม..โห..ยังลุ้นอีกเหรอจ๊ะ..อ่ะ..ช่วยลุ้นด้วยคนก็ได้..สำหรับน้องเอม..พี่ก็บอกอยู่ทุกวันว่า..แม่ไม่รีบน๊ะลูก..อยู่ในท้องแม่ให้แข็งแรง..หนูพร้อมเมื่อไหร่ค่อยออกมาน๊ะจ๊ะ..อิ อิ อิ..เหมือนเชื่อฟังดีเลยน๊ะ..ตอนนี้ก็ 36 วีคแล้ว

น้องแป๋ม..ตอนน้องโอม..พี่เดินเยอะมั๊ก ๆ ..เดินทั้งห้าง..เดินทั้งสวนจตุจักร..ตอนท้องโต ๆ นี่แหละ..เดินที 3-4 ชั่วโมง..ขนาดนิทรรศการในหลวงครอบราชฯที่อิมแพค..ข้าเจ้า..ยังไปเดินกับเขาเลย..ทำให้น้องโอมคลอดก่อนกำหนดตั้ง 1 เดือน..พอน้องเอม..เลยไม่ยอมเดินเลย..ถ้าไม่จำเป็น..อิ อิ อิ..พี่ขอฟันธงว่าอย่างน้อย 38 วีคเป็นอย่างต่ำ

น้องเปิ้ล..ดีใจจัง..มีคนช่วยลุ้นหลายคน..เอาเป็นว่า..พี่คลอดเมื่อไหร่..ช่วยกันเบ่งด้วยน๊ะ..แรงเบ่งเยอะ ๆ จะได้ออกมาไว ๆ .....555555555

โดย: วรรณ wan_wan

วันที่: 8 ตุลาคม 2550 เวลา:23:29:12 น.

เข้าใจคุณวรรณเลยค่ะ ว่ามีความสุขมากแค่ไหน เอาใจช่วยนะคะ อีกนิดเดียวเองก็จะได้เจอน้องเอมแล้ว ยินดีด้วยนะคะ

โดย: หลานตานี

วันที่: 9 ตุลาคม 2550 เวลา:16:21:10 น.

น้องเอมคลอดยัง อยู่นนท์ใช่ไหม
ใกล้ที่ทำงานอะค่ะ ว่าจะแวะไปเยี่ยม
แต่ไม่รู้คลอดหรือยัง

โดย: หนูป่าน

วันที่: 19 ตุลาคม 2550 เวลา:9:03:33 น.

น้องเกิดวันเดียวกันกับลูกเราเลยค่ะ แต่คนละเวลา นาเดียเกิด 4 โมง 1 นาที ตอนเย็น

โดย: บอกกล่าว IP: 77.75.167.138 วันที่: 21 สิงหาคม 2551 เวลา:23:27:54 น.