เข้ามา Blog นี้..มีแต่สิ่งดี ๆ มอบให้
Group Blog
 
 
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
30 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
ไวรัสลงกระเพาะ

คืนวันที่ 23 สิงหาคม 2550 ประมาณเที่ยงคืนกว่า ๆ ขณะนอนหลับกันอยู่น้องโอมร้องเสียงดังมาก แม่ลุกขึ้นไปดู มือก็คลำตรงที่นอนมันเปียก ๆ (ยังไม่ได้เปิดไฟ) แม่ตกใจมากร้องเรียกพ่อ "พ่อ..น้องโอมแหวะ" ขาดคำมองไปที่หน้าน้องโอมที่ยังนอนอยู่เห็นอ๊วกพุ่งมาเป็นกระสายเลย..."พ่อ..น้องโอมอ๊วก" แล้วก็จับน้องโอมนั่ง น้องโอมร้องไห้ใหญ่เลย คงตกใจมาก พ่อมันลุกขึ้นมาแล้วอุ้มลูกไว้ "ไม่เป็นไรน๊ะลูก..หนูเป็นไรคับ" แม่อุ้มน้องโอมมาปลอบบ้าง "ไม่เป็นไรน๊ะลูก เดี่ยวลงไปข้างล่างล้างตัวกันเน๊อะ" น้องโอมทำท่าจะอ๊วกต่อ พอลงไปข้างล่างจับน้องโอมอาบน้ำล้างตัว ร้องไห้ใหญ่เลย ทั้งปลอบทั้งกล่อม ซักประมาณตีหนึ่งกว่า ๆ น้องโอมดูดนิ้วเป็นสัญญานว่าหิว แม่ก็เลยชงนมให้หนูกิน ชงไป 4 ออนซ์หนูกินไป 2 ออนซ์ แล้วกล่อมหนูก็นอนหลับ ซักประมาณตี 3 กว่า ๆ ได้หนูร้องไห้เสียงดังมากพร้อมกับอ๊วกออกมาพุ่งเป็นสายอีก เฮ้อ..แม่ชักใจไม่ดีแล้วซิ (สัญญาณบอกว่าหนูไม่ปกติอันดับแรก) หนูเป็นอะไรลูก อุ้มน้องโอมมาปลอบแล้วพาลงไปอาบน้ำล้างตัว แต่สังเกตว่าแพมเพิร์สที่ใส่ไม่มีฉี่เลยทั้งก่อนหน้านี้และอันนี้ ถามตาว่าแพมเพิร์สเปลี่ยนให้น้องโอมเมื่อไร ตาบอกว่าประมาณ 6 โมงเย็น เอ...ตอนนี้ตี 3 กว่า ๆ ก็ประมาณ 9 ชั่วโมงแล้วซิน๊ะที่น้องโอมไม่ฉี่เลย (สัญญาณบอกว่าหนูไม่ปกติอันดบที่สอง) หลังจากนั้นก็กล่อมนอนโอมนอน หนูมาตื่นอีกทีตอน 7 โมง แม่ดูเพิร์ส เออ..มีฉี่เยอะเหมือนกันค่อยโล่งใจหน่อย จับหนูล้างหน้าล้างก้นแล้วใส่เพิร์สให้

เช้าวันที่ 24 สิงหาคม 2550 แม่ต้องไปเจาะเลือดเพื่อเช็กเบาหวานขณะตั้งครรภ์ที่ รพ.รามา ตอนเย็นเรามีนัดกันไปงานแต่งงานน้าเหมี่ยวที่ไทยพาณิชย์ปาร์คกัน (แม่นึกในใจว่าสงสัยไม่ได้ไปกันแน่เลย) ตอนเช้าแม่ให้หนูกินนมหนูกินได้แต่ก็เหมือนพะอืดพะอม แม่ออกจากบ้านไปรพ.ตอนประมาณ 7.30 น. ไปถึง รพ. เกือบ 9.00 น. รถติดมากเลย การเจาะเลือดครั้งนี้ต้องเจาะ 2 ครั้ง ต้องอดอาหารตั้งแต่หลังเที่ยงคืนจนกว่าจะเจาะเสร็จ (หิวจังเยย) เจาะเลือดครั้งที่ 1 เสร็จ ก็ให้กินกลูโคสผสมมะนาว 1 ถ้วย ตอนท้องน้องโอมแม่ลืมเอามะนาวไปกินแต่กลูโคสเพียว ๆ หวานแสบใส้คลื่นไส้ซะไม่มี พอตอนน้องเอมแม่รีบเอามะนาวใส่กระเป๋าไว้ก่อนเลยกลัวลืม รสชาติของกลูโคสเพียว ๆ กับ กลูโคสผสมมะนาวนี่มันต่างกันลิบเลยเน๊อะ กินเสร็จให้รอ 1 ชั่วโมงถึงจะเจาะเลือดได้ ผลการเจาะเลือดไว้ฟังวันที่คุณหมอนัดตรวจที่คลินิครอบต่อไป เจาะเสร็จรีบโทรกลับบ้านถามตากับยายว่าน้องโอมเป็นไงบ้าง ฟังแล้วแทบซ็อค ตาบอกว่าน้องโอมอ๊วกตลอดเลย ให้กินข้าวก็อ๊วก ให้กินนมก็อ๊วก ให้กินน้ำก็อ๊วก ก็เลยรีบกลับบ้านพาน้องโอมไปโรงพยาบาล (ธนบุรี 1) ไปถึงพยาบาลก็วัดไข้ได้ 37.5 (มีไข้เล็กน้อย) แพมเพิร์สที่เปลี่ยนให้ตั้งแต่ 7 โมงจนถึงบ่ายโมงกว่า ๆ ยังไม่มีฉี่เลย คุณหมอตรวจบอกว่าน้องโอมเสียน้ำมากต้องให้น้ำเกลือ มีการติดเชื้อไวรัสในกระเพาะอาหารต้องให้ยาฆ่าเชื้อ และต้องนอนดูอาการที่โรงพยาบาลถ้าอาการดีขึ้นค่อยกลับบ้าน ตอนอยู่โรงพยาบาลน้องโอมทานข้าวได้ นมให้ทานนิดหน่อย หมอบอกนมให้ผสมแบบเจือจาง และให้ลดปริมาณลง จากที่เคยกินประมาณ 4 - 5 ออนซ์ต่อครั้ง แม่ให้หนูกิน 2 ออนซ์ต่อครั้ง อาการดีขึ้นไม่มีอาเจียรหมอให้กลับบ้านได้ แล้วนัดตรวจอีกครั้งวันที่ 27 สิงหาคม 2550 แต่ถ้าไม่มีอะไรผิดปกติไม่ต้องมา

วันที่ 25 สิงหาคม 2550 ออกจากโรงพยาบาลถึงบ้านประมาณเที่ยงกว่า ๆ บ่าย ๆ บ้านพี่จอม + พี่ทิพย์ และบ้านพี่ออมก็มาเยี่ยมหนู หนูดูแข็งแรงขึ้นแต่ประมาณ 5 โมงกว่า ๆ หนูเริ่มมีอาการถ่ายเหลวครั้งที่ 1 ซักประมาณ เกือบ 3 ทุ่ม หนูถ่ายเหลวเป็นครั้งที่ 2 แต่ยังดีน๊ะที่คุณหมอเตือนไว้ก่อนว่ากลับบ้านไปอาจจะมีถ่ายเหลวเหมือนท้องเสีย ไม่งั้นแม่มันต้องอุ้มหนูกลับไปโรงพยาบาลอีกแน่ะ ๆ เลย ให้หนูกินนมแล้วก็นอน หนูอ๊วกเหมือนเดิมอีก 1 ครั้ง ประมาณตี 5 กว่า ๆ เกือบ 6 โมงแล้วล่ะ หนูร้องไห้แม่ปลอบเท่าไรก็ไม่เงียบ เลยเอะใจเอามือล้วงไปในแพมเพิร์ส น้ำอะไรหว่า บอกพ่อให้เปิดไฟ สงสัยลูกอึอีกแล้ว แล้วก็จริง ๆ เต็มเพิร์สเลย อุ้มหนูลงมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จให้กินนมพ่อกล่อมหนูนอนหลับอีกหนึ่งรอบ

วันที่ 26 สิงหาคม 2550 หนูตื่นมาประมาณ 8 โมงกว่า ๆ ให้หนูกินข้าวต้ม ประมาณ 10 โมงกว่า ๆ หนูถ่ายเหลวอีกครั้ง ยังมีอาการพะอืดพะอมทุกครั้งที่กินนม ยาที่คุณหมอให้มาหนูก็ทานไม่ค่อยได้ ทานแล้วอ๊วก โดยเฉพาะยาแก้อักเสบ แม่เลยโทรไปถามคุณหมอแต่เจอพยาบาลเขาแนะนำว่ายาแก้อักเสบเป็นยาที่ขมมากต้องผสมน้ำหวานพวกเฮลดูบอยให้เด็กทาน แม่ก็เลยถึงบางอ้อที่หนูกินไม่ได้เพราะมันขมมากนี่เอง ก็เลยใช้น้ำผึ้งผสมกับยาที่บดละเอียดแล้วให้หนูกิน เออกินได้เหมือนกันวุ้ย

วันที่ 27 สิงหาคม 2550 แม่กับพ่อโดดงานอีก 1 วันพาหนูไปหาคุณหมอตามนัด ตอนเช้าให้กินนมกินไปสักพักหนูอ๊วกพุ่งออกมาอีก แสดงว่าหนูยังไม่หายดี พาไปหาคุณหมอ คุณหมอฉีดยาฆ่าเชื้อให้อีก 1 เข็ม และให้ยามาเพิ่ม คุณหมอบอกหนูอาการดีขึ้นมาก เดี๋ยวก็หาย

วันที่ 28 สิงหาคม 2550 แม่ไปทำงาน แต่โทรศัพท์มาถามอาการหนูกับยายทุกระยะ น้องโอมกินยาได้ไม๊ อ๊วกไม๊ กินข้าวได้ไม๊ เป็นไงบ้าง บอกตรง ๆ ว่าหัวใจแม่ทำงานไม่ปกติมาหลายวันแต่พอยายตอบว่า กินได้ ไม่อ๊วก กินข้าวได้ อาการปกติ แม่โล่งอก ดีใจจนบอกไม่ถูก

จนถึงวันนี้วันที่ 31 สิงหาคม 2550 แม่แน่ใจแล้วว่าลูกของแม่หายเป็นปกติแล้ว ดีใจจัง เย้........... เป็นของขวัญวันครบรอบแต่งงาน 2 ปีของพ่อกับแม่ในวันพรุ่งนี้ที่วิเศษสุดเลยรู้ไม๊ลูก



อ่านบทความเรื่องไวรัสลงกระเพาะได้ที่นี่จ๊ะ
//www.elib-online.com/doctors50/ped_stomach001.html








Create Date : 30 สิงหาคม 2550
Last Update : 14 กันยายน 2550 15:55:17 น. 6 comments
Counter : 872 Pageviews.

 
เข้ามาติดตามข่าวคราวน้องค่ะ ดีใจที่น้องโอมหายแล้ว
ไม่งั้นพ่อแม่ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรนะคะ ห่วงไปหมด

มิน่าพี่วรรณถึงมีเรื่องมาให้ได้ขำกันอีก ดีจังนะคะ


โดย: ฟ้าสวยมาก วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:3:15:23 น.  

 
อ่านแล้วตกใจเหมือนกันค่ะ
ช่วงต้นๆเดือนสิงหา หลานชาย อายุขวบครึ่งก็เป็นเหมือนกัน
มีอาการอ้วกพุ่งเหมือนน้องโอมเลย
คุณแม่เค้าต้องพาไปนอน รพ อยู่สามวัน

รู้สึกว่าช่วงเดือนที่แล้ว เด็กๆ มีอาการนี้กันเยอะมากเลยค่ะ
ขอให้น้องโอมแข็งแรงนะคะ


โดย: ีีคุณหน่อย IP: 61.7.136.63 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:23:42:00 น.  

 
เด็กน้าเด็ก ห่วงก็ตรงเป็นอะไรก็บอกเราไม่ได้เนอะ


โดย: กบเมืองชล วันที่: 24 กันยายน 2550 เวลา:19:15:25 น.  

 
โหๆ
อาการเดียวกับเราเลย เราอายุ13
อ้วก3รอบกว่าจะกลับก็ตี3กว่าๆ
ทรมานมากๆสุดยอด
กินแล้วก็อ้วก อ้วกไปหมด
สงสารเด็กอ๊ะ
เง้อ
ขอให้น้องอย่าเป็นอีกนะ


โดย: --- IP: 58.9.83.87 วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:9:30:02 น.  

 
น้องชินบีหนึ่งขวบสิบเดือนมีอาการกินนมแล้วอ้วก ไข้สูง ตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาลหมอบอกว่าเป็นไวรัสลงกระเพาะ หมอให้นำเกลือ แต่ตอนนี้รอฟังผลตรวจเลือดอยู่ ขอให้น้องชินบีหายไวๆนะลูก อย่าเป็นอะไรมากเลย

คุณยายชินบี


โดย: น้องชินบี IP: 183.88.59.194 วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:0:06:11 น.  

 
วันนี้น้องชินบีอาการดีขึ้นมาก กินได้นิดหน่อยแต่ไม่อ้วกแล้ว ไข้ก็ลดลงเพราะคุณหมอฉีดยาฆ่าเชื่อให้ ผลตรวจเลือดก็ไม่เป้นอะไร คุณหมอบอกว่าถ้าคืนนี้ไม่มีไข้ พรุ่งนี้ก้ให้กลับบ้านได้ ดีใจจังที่หนูหายเร็ว

ยายรักหนูนะ


โดย: คุณยายน้องชินบี IP: 117.47.67.68 วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:21:23:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

วรรณ wan_wan
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




คุณแม่ลูก 2 แล้วค่ะ
Friends' blogs
[Add วรรณ wan_wan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.