<<
ตุลาคม 2564
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
29 ตุลาคม 2564
 

XX3MyYdiary Part 13

19 ต.ค.
 
เช้าวันรุ่งขึ้น  หลังจากที่ผมลงรูปนั้นในไอจีสตอรี่   ผมพยายามทำทุกอย่างให้เป็นปกติ  ตื่นเช้ามากินมื้อเช้า สายๆไปออกกำลัง  แล้วกลับมาเริ่มทำงาน  มีอย่างเดียวที่ไม่ปกติ คือ ผมไม่ดูโทรศัพท์  แต่ผมก็หนีความวุ่นวายไม่พ้นอยู่ดี  ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว  แต่เป็นคนทั้งบ้าน  ทั่งป๊า หม่าม๊า น้องชาย  ไม่เว้นแม้กระทั่งพี่แม่บ้าน  ที่กลับจากไปซื้อชองที่ปากซอย  ทุกคนถูกถามเรื่องผม  ผมได้แต่สงสัยว่า  ผมดังมากจริงๆ  หรือ โลกนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจอีกแล้ว  ความสนใจของคนพวกนั้น  ถึงได้มุ่งมาที่เรื่องของผมกับสาม
ตั้งแต่ตอนกินมื้อเชา  หม่าม๊าวุ่นวายอยู่กับการคุยโทรศัพท์  น่าจะเป็นพวกญาติๆโทร.มาถามเรื่องข่าว  ตอนผมออกกำลังเสร็จ  หม่าม๊าบอกผมว่า ปิดโทรศัพท์แล้ว  หลังจากส่งแถลงการณ์ในไลน์กลุ่มญาติ  จะได้รู้เรื่องกันทีเดียว  ไม่ต้องมาถามกันอีก  หม่าม๊าไม่ได้พูด  แต่ผมรู้ว่า  หม่าม๊าปิดโทรศัพท์เพราะนักข่าว
ผมได้รับคำสั่งห้ามตอบคำถามนักข่าวตอนนี้  ห้ามพูดกับใครเรื่องนี้
หม่าม๊ากอดผม  ถามผมว่า  พร้อมรึยัง  ให้ม๊าอยู่ด้วยมั้ย  ผมบอกม๊าว่า  ผมมีงานต้องทำส่ง  เสร็จแล้ว  ผมจะเช็คข่าว  ผมกอดม๊า  พูดต่อว่า ไม่เป็นไร ผมโอเค
 
แต่เอาเช้าจริง  ทั้งที่ทำใจไว้แล้ว  ผมก็ยังพบว่ามันหนักเกินไปอยู่ดี  แค่เปิดไอจี  ก็มีคนแท็คทั้งรูปทั้งข่าวมาเป็นพันๆ  DM ก็เป็นพันๆอีกเหมือนกัน
พาดหัวข่าวอย่างเบาๆ ก็  อกหักค่อนประเทศ 2หนุ่มจากบอยแบนด์ดังประกาศรักกันเองลงไอจี  ส่วนอันที่แรงนั้น  ทำเอาผมคิดว่า  รูปที่ลงเป็นรูปผมกำลังฆ่าหั่นศพใครสักคน
ข้อความใน DM ยิ่งหนักกว่านั้น  พอรู้สึกว่าเป็นการส่งข้อความคุยกัน  ความเกรงใจก็แทบไม่เหลือ  คำถามหยามเหยียดอย่าง ใครเป็นคิง ใครเป็ฯควีน  คิดยังไงถึงเป็นเกย์  ตอนเอากันใครเป็นเมีย  อ่านไปแล้วผมแทบอยากจะอ้วก
แล้วยังคำวิพากษ์วิจารณ์พวกนั้นอีก  จินตนาการคาดเดากันราวกับอยู่ใต้เตียงผม  เหมือนอยู่ในเหตุการณ์ว่า  เรา 2 คน แอบกิ๊กกันตั้งแต่อยู่ค่ายเก่า  พอมาค่ายใหม่  ต้องแอ๊บแมนสร้างภาพ  ตอนนี้โป๊ะแตก  ให้จับตาดู วันไหนตกลงกับน้ำนิ่งได้  บอยแบนด์จะกลายเป็น สามคนผัวเมีย
ผมอยากอาละวาด  แต่ก็ไม่รู้จะไปลงกับอะไรดี
ผมกดรีเฟรชหน้าจอ  ยังไม่ทันข้ามวัน  ยอด follow หายไปแสนกว่า....
ผมไม่เช้าใจจริงๆว่า แค่บังเอิญคนที่ผมรัก  อยากให้อยุ่เป็นคู่ชีวิตกับผม  เป็นผู้ชาย  เป็นคนดัง เป็นที่รู้จัก  เป็นที่คาดหวัง  ทำไมสังคมต้องลงโทษเราขนาดนี้
ผมแน่ใจว่า  ความรักดีๆระหว่างผมกับสาม ไม่มีอะไรผิด
ผมรู้ว่าผมพูดไม่ได้  แต่ผมห้ามตัวเองไม่ให้รู้สึกไม่ได้ว่า คนที่กำลังพูดถึงเราในทางเสียหายต่างหากที่ผิด
ผิดที่เขามองเห็น  และให้ค่า ความเป็นคน ไม่เท่ากัน
ผมแค่เป็นตัวผม  ผมไม่ได้ฆ่าใครตาย
 
ผมร่ว่าท่ามกลางข้อความมากมายในโซเชียล  มีข้อความดีๆที่ส่งถึงผม  ให้กำลังใจผม  แต่กว่าจะเจอ  ผมก็ต้องเจอข้อความร้ายๆพวกนั้นด้วย  เหมือนผมกำลังคุ้ยหาของมีค่าในกองขยะ  ยิ่งผมใช้เวลาหานานขึ้น  ถึงแม้ผมจะเจอของมีค่ามากขึ้น  แต่ตัวผมก็ต้องเปรอะเลอะมากขึ้นตามไปด้วย  ผมบอกตัวเองว่าให้พอได้แล้ว
ผมแคปหน้าจอถ้อยคำดีๆจากคนที่เข้าใจผม  เอามาไว้บนหน้าจอจนเต็ม  ไม่มีที่ให้ข้อความร้ายๆผ่านตามาให้ผมเห็ฯอีก
สามโทร.หาผม  เขาบอกว่าเขาอยากมาหา  แต่ออกจากบ้านไม่ได้  มีทั้งนักข่าว ทั้ง youtuber มาดักรอหน้าบ้าน  ผมบอกเขาว่า  บ้านผมก็เหมือนกัน
วันนั้น  บ้านเราก็เลยมีปาร์ตี้  เพราะทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า  หม่าม๊าผู้ร่าเริงของผม  อบขนม  ทำอาหารที่ผมชอบ  ถ่ายรูปลงทวิตเตอร์  ใส่แคปชั่นว่า  วันนี้ทำกับข้าวเอาใจลูกขายที่รักคนเดิมของม๊า
ครับ  ผมเป็นลูกชายคนเดิมของม๊า  ไม่ว่าคนอื่นจะเห็นผมเป็นยังไง
 
หนึ่งอาทิตย์หลังจากนั้น  เรามีคิวไปออกอีเว้นท์  พี่วินบอกว่าลูกค้าไม่ได้ยกเลิก  เขาไม่ได้สนใจเรื่องข่าวมากไปกว่าภาพลักษณ์ที่ผ่านมาของวงเรา  แต่การเจอนักข่าวที่รู้แน่ว่า  เขาจะพยายามขุดคุ้ยให้เราพูดอะไรแย่ๆอกไป  มันออกจะเป็นเรื่องยาก  สามให้ผมสัญญากับเขาว่า  ผมจะไม่ต่อยหน้านักข่าว  ไม่ว่าเขาจะถามอะไร  ผมสัญญากับสาม  แต่พอเจอคำถามเข้าจริงๆ  ผมก็อดหงุดหงิดไม่ได้อยู่ดี  ต้องขอบคุณน้ำนิ่ง  ทั้งที่ปกติน้องไม่ค่อยพูด  แต่วันนี้  เขาตั้งใจฟังคำถามช่วยตอบ  ถึงแม้นักข่าวจะพยายามยิงคำถามมาที่ผมกับสาม  วิธีการตอบแบบของน้ำนิ่ง  แล้วก็ความน่ารักของเขา  ทำให้บรรยากาศผ่อนคลายไปได้มาก
หมดเวลาสัมภาษณ์วันนั้น  สิ่งที่เขาได้จากเราก็มีแค่  เรารักกัน คบกันจริง  และเราจะยังคงทำงานในฐานะบอยแบนด์ที่มี 3 คนต่อไป  ไม่มีการแยกวง
 
ผมไม่ได้เจอสามเลยตั้งแต่วันที่ลงรูป  ผมคิดถึงเขามาก  พอเสร็จงาน  เราเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย  ยังมีเวลาอยู่นิดหน่อย  พี่ๆทีมงานกำลังวุ่นวายเก็บงาน  ผมแอบดึงตัวสามมาจูบ  ผมคิดว่รจะจูบเขานิดเดียว  แต่สามจูบตอบผม  แล้วเราคงจูบกันนานไปหน่อย  จนได้ยินเสียงน้ำนิ่งเรียกว่า  เราต้องไปแล้วนะครับ  คนอื่นจะใช้ห้องต่อ
น้ำนิ่งยังพึมพำว่า ไม่เกรงใจผมเลยนะ  พวกพี่จูบกันแล้วผมจะไปจูบกับใคร
สามบอกให้กลับไปจูบแมวที่บ้าน  อย่าลืมกินยาแก้แพ้ก่อนด้วย




 

Create Date : 29 ตุลาคม 2564
0 comments
Last Update : 29 ตุลาคม 2564 20:48:49 น.
Counter : 650 Pageviews.

 
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

วัลยา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add วัลยา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com