<<
กันยายน 2564
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
4 กันยายน 2564
 

XX3MyYdiary Part 6

2 ก.ย.
ผมได้ยินเสียงบีทเพลงคลอไปกับเสียงเคาะโต๊ะ  พอเดินลงมาถึงข้างล่างก็เห็น xx อยู่ที่โต๊ะกินข้าว  ตรงหน้าเขามีโน๊ตบุ๊คเปิดทำงานอยุ่  เขาเงยหน้ามายิ้มหวานให้ผม
“ตื่นแล้วเหรอ  กาแฟใกล้เสร็จพอดี”
“อรุณสวัสดิ์กับเช้าที่สดใสครับ คุณที่รัก  คุณรู้ได้ไงว่าผมจะตื่นตอนนี้  ถึงกะเวลาดริปกาแฟได้พอดี๊  พอดี”
“อ้าวๆ นี่ใคร xx ที่รักของสามนะครับ  ไม่รู้ก็ไม่ใช่แล้ว”
ผมตรงไปกอดเขาทางด้านหลัง  หอมแก้มเขาแรงๆ ก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม
“หอมจัง”
“หอมอะไร วันนี้ไม่ได้ใส่น้ำหอม” xx ตอบโดยไม่มองหน้าผม
“นั่นสิ  หอมอะไร...งั้น  หอมใหม่อีกทีละกัน” ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้
xx  หัวเราะเอามือดันหน้าผมไว้  บอกให้ผมไปเอากาแฟมากินได้แล้ว  จะได้มาทำเพลงกันต่อ
“ทำไมวันนี้กาแฟหวาน  คุณแอบใส่น้ำตาลเหรอ”
“ไม่ได้ใส่ แค่เอานิ้วจิ้มลงไป  บ้า!! ฮ่าฮ่าฮ่า” xx หัวเราะเสียงดังสดใส
เขาใช้สองมือประคองหน้าผม บอกผมว่า
“ผมเป็นแฟนคุณแล้วครับ ไม่ต้องจีบก็ได้”
เขาจุ๊บปากผมเบาๆ พึมพำอยู่ตรงนั้นว่า กาแฟขมนะ ส่วนปาก หวานมาก
 
เย็นวันนั้น  เราเตรียมตัวไปร่วมงานเลี้ยงเปิดตัวสินค้าสุดหรู  ผมแต่งตัวใกล้เสร็จแล้ว  ตอนที่ xx ออกมาจากห้องแต่งตัว  โวยวายว่าเสื้อเขาหาย
ผมหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวออกมาจากที่ซ่อน  เดินไปหาเขา  บอกเขาว่า ผมใส่ให้
Xx มองผมด้วยสายตาเหวี่ยงๆ ดุผมไปด้วยว่า มันใช่เวลาเล่นมั้ย  แต่ก็ยืนนิ่งๆให้ผมใส่เสื้อให้  ผมแตะนิ้วลงบนร่องอก  ลากช้าๆไล่ไปตามแนวสาบเสื้อ  เรื่อยลึกลงไปหยุดที่ขอบกางเกง
Xx  จับมือผมไว้ให้หยุดแค่นั้น  พูดเบาๆว่า ถ้าจะให้ไปงาน  ก็ติดกระดุมได้แล้ว  ผมหัวเราะก่อนจะทำตามคำสั่งแต่โดยดี 
ผมล้วงกระเป๋าเสื้อ หยิบต่างหูข้างหนึ่งออกมาอวดให้เขาดู  ต่างหูตุ้งติ้งเล็กๆเป้นรูปสามเหลี่ยมบางๆซ้อนทับกับตัว D
“อยู่กับสาม ดีทุกอย่าง  ผมใส่ให้นะ” xx  เอาแต่ยิ้ม  พยักหน้าไม่พูดอะไร แก้มแดงหูแดงไปหมด  ตอนที่ผมก้มไปใส่ต่างหูให้  จนผมอดใจไม่ไหว  ต้องจูบไปทีนึง
ผมจูงมือเขามาส่งที่รถเขา  xx ท่าทางนอยด์ๆ แต่ก็ไม่พูดอะไร  ผมได้แต่บอกว่า  เดี๋ยวไปเจอกันที่งานนะครับ ขับรถดีดี
ที่งาน  มีนักข่าวมาถ่ายรูป สัมภาษณ์เรา 2 คน  เรื่องรูปที่แฟนคลับเอามาลงกันแบบรัวๆ เรื่องคู่จิ้นคู่จริงที่ชักจะลือกันหนาหู  ผมหัวเราะกลบเกลื่อนอารมณ์ตัวเองก่อนตอบไปว่า  “ไม่มีอะไรหรอกฮะ เรา 2 คนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ก็เลยไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย  แฟนๆก็คงเห็นว่าน่ารักดีมั้งฮะ  ก็เลยเอาไปจิ้นกัน”
ผมหันไปมอง xx  เขายิ้มนิ่งๆ  ไม่ตอบอะไรนักข่าว  ได้เวลาสวัสดีลานักข่าว  เขาก็หันหลังให้ผม  เดินลิ่วๆเข้างาน  ผมรีบเดินตามเขาไปจนเกือบจะชนพนักงานเสิร์ฟ  xx  ไปหยุดยืนดูอาหารที่จัดมาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยพอดีคำ  เขาคีบชิ้นหนึ่งวางบนจาน  ใช้ส้อมจิ้มแล้วยื่นมาให้ผม  ผมกำลังจะก้มลงไปงับ  หน้านักข่าวที่เราเพิ่งเจอลอยเข้ามาเต็มไปหมด  ผมเปลี่ยนใจยื่นมือไปรับส้อมจากมือเขามาส่งเข้าปากตัวเองแทน  xx มองผมนิ่งยิ่งกว่านิ่ง  ถอนหายใจเบาๆ  ยื่นจานในมือเขาให้ผมแล้วบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ
เขาหายไปนานจนผมร้อนใจ  กำลังจะไปตาม  พี่เออาร์ก็เดินมาบอกว่า xx กลับไปแล้ว  บอกว่าไม่ค่อยสบาย  พี่เออาร์พูดดักคอไว้ก่อนด้วยว่า อย่าหนีกลับอีกคน่ล่ะ  ต้องอยู่ถ่ายรูปรวมก่อน  ผมเลยต้องอยู่จนงานเลิก  ทั้งที่ใจผมลอยกลับไปถึงบ้านตั้งนานแล้ว
 
ผมใจชื่นขึ้นมานิดหน่อย  ตอนที่กลับถึงบ้านแล้วเห็นไฟเปิดอยู่  xx นั่งอยุ่ที่โซฟา  กำลังดูไอแพด  ผมรีบเข้าไปนั่งข้างๆ  กอดเขา หอมแก้มเขาเบาๆ  เขาหันมาหาผม
“ผมอยากเป็นแฟนคุณทุกที่นะสาม ไม่ใช่แค่ในบ้านนี้”
“ผมรู้” ผมกระชับกอดเขาแน่นขึ้นอีก “ผมขอโทษ  คุณดูอะไรอยู่”
ภาพในจอเป็นรูปใบอนุญาตนักบินอวกาศฝึกหัด ระบุชื่อ xx
“นี่อะไร”ผมละล่ำละลักถาม “ก็ใบอนุญาตให้เป็นนักบินอวกาศฝึกหัดไง  เขาตอบรับผมมาแล้ว  ผมได้สิทธิ์ไปฝึกที่ดาวอังคาร 6 เดือน”
“อะไรนะ!! ดาวอังคาร!! 6เดือน!!  แล้วเราจะเจอกันยังไง  คิดถึงกันจะทำยังไง  ไม่ได้นะ คุณไปไม่ได้นะ” 
“ผมจะไป  คุณไม่รักผมขนาดนั้นหรอก  ออกนอกบ้านนี้  คุณก็ไม่รักผมแล้ว”
Xx จิ้มลงไปบนรูป  บัตรใบนั้นกลายเป็นภาพโฮโลแกรมลอยอยู่เหนือจอ  เขาใช้มือแตะ  แล้วตัวเขาก็กลายเป็นสะเก็ดดาวเล็กๆหมุนวนเป็นวงรอบตัวเองก่อนสลายหายไปในอากาศ  หายไปทั้งที่เขายังอยู่ในอ้อมกอดผม
ผมทิ้งตัวจมลงไปในโซฟา  ไม่มีแรงแม้แต่จะปาดน้ำตาที่พากันไหลไม่หยุด  นี่มันอะไรกัน  xxทิ้งผมไปแล้วจริงๆเหรอ
แล้วผมก้ได้ยินเสียง xx เดินลงบันไดมาจากชั้นบน
“อันนั้นมันแค่ย้ายผมจากอุปกรณ์นึง ไปที่อีกอุปกรณ์นึง  แต่อันนี้...” เขาโบกการ์ดเล็กๆที่เปลี่ยนสีไปตามจังหวะการขยับของเขา “จะพาผมไปถึงยานอวกาศ”
โดยไม่ต้องคิด  โอกาสสุดท้าย  ไม่ว่าจะต้องทำหรือแลกด้วยอะไร  ผมจะไม่พลาดอีกแล้ว  ผมกระโจนพุ่งไปหาเขาเต็มแรง  เพื่อแย่งการ์ดใบนั้นจากมือเขา
แล้วผมก็ตก ศอกกระแทกพื้น  เจ็บจนผมตื่น

มีเสียงสายเข้า  พี่เออาร์โทร.มาเตือนให้ผมไปที่บริษัทตามเวลา  ให้ไปเตรียมตัวไปงานกับ xx ตอนเย็น
ผมหัวเราะทั้งน้ำตา  xx  ยังไม่ได้ไปดาวอังคาร




 

Create Date : 04 กันยายน 2564
0 comments
Last Update : 4 กันยายน 2564 23:39:22 น.
Counter : 565 Pageviews.

 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

วัลยา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add วัลยา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com