<<
กรกฏาคม 2565
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
13 กรกฏาคม 2565
 

XX3MyYdiary - Part 21

5 ธ.ค.

ผมอยากโทร.หาสาม แต่ไม่อยากไปรบกวนเขา ไม่รู้ด้วยว่า เขาอยากคุยกับผมหรือยัง คิดถึงแค่ไหนก็ต้องอดใจไว้ก่อน

ผมคิดแล้วคิดอีก ผมไม่อยากทะเลาะกับสามเพราะเรื่องแบบนี้แล้ว ถึงผมไม่ได้อยากเปลี่ยนความคิดตัวเอง ผมก็ควรเคารพความคิดของเขา ถ้าเราอยากช่วยคนพวกนั้นแก้ปัญหา เราก็ควรคุยแบบแชร์กัน ไม่ใช่ไม่ยอมกัน

เสร็จงานแล้ว ผมไปเดินหาของขวัญให้สาม ผมอยากมีอะไรสักอย่างไปยืนยันกับสามว่าผมไม่ได้ตั้งใจจะเสียงดังใส่เขา แล้วก็ไม่อยากทะเลาะกับเขาอีก ผมได้สร้อยทองคำขาวแบบที่สามชอบ พับจี้รูปหยินหยาง สัญลักษณ์ของความพอดีกัน ฝ่ายหนึ่งมากไป ฝ่ายหนึ่งก็ต้องลดลงมา จะได้ยังคงพอดี ให้รักและอยู่ใกล้กันไปได้ตลอด

ผมรอจนวันที่สามกลับมาจากถ่ายละครแล้ว ไปหาสามที่บ้าน แต่แม่บอกว่าสามไปทำงาน ทีมงานโทร.มาเรียกไปถ่ายซ่อมงานด่าน แม่เป็นคนไปส่งเพราะสามเหนื่อยจน ไม่อยากขับรถ แล้วก็ยังไม่รู้ว่าจะเสร็จกี่โมง แม่พาผมไปดูดอกกุหลาบดำในตู้เย็น แม่บอกว่า สามตั้งใจสั่งมาให้ผม แต่ถ้ารอให้สามมาให้เอง ก็ไม่รู้ว่าจะถึงมือผมตอนไหน แม่บอกให้ผมเอาดอกไม้ไป แล้วก็ฝากไปรับสามด้วย ผมบอกแม่ว่า ผมไปรับแล้วขอพาสามไปค้างที่บ้าน แม่หัวเราะบอกว่า เอาไปเลย สามก็คงอยากคุยด้วยเหมือนกัน

ผมไปถึงกองถ่าย สามยังทำงานไม่เสร็จ พี่บีบอกให้ผมรอ ฝากเก็บกระเป๋าให้สามด้วย พอเลิกกอง พี่บีมาตามผม สามนั่งอยู่แถวหน้าเซต ตาปรือเหมือนวิญญาณออกจากร่างไปแล้ว ผมเดินไปหา บอกสามว่า เก็บของให้หมดแล้ว  กลับกันเลยมั้ย สามตามผมมาขึ้นรถแบบงงๆ พอเจอแอร์ก็ทำท่าจะหลับ ผมเอี้ยวตัวไปปรับเบาะให้เอนลงให้เขานอนสบายๆ สามหลับตา เอียงหน้ามาหาผม ผมเลยจูบแก้มไปทีนึง บอกเขาว่า คิดถึงจัง สามยังหลับตาอยู่เหมือนเดิม ผมไม่รู้ว่าสามได้ยินหรือเปล่า แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเขาตื่นแล้ว ผมบอกอีกทีก็ได้

ถึงบ้านแล้วสามก็ยังไม่อยากตื่น แม่บอกว่า เมื่อคืนกว่าสามจะถึงบ้านก็ตี 3 แล้วยังโดนปลุกแต่เช้าอีก ผมเลยพาเขาไปนอนต่อ

ม๊าบอกว่า ทำของโปรดสามไว้ให้แล้ว ตื่นตอนไหนก็มาอุ่นกินได้เลย ผมขอบคุณม๊า แล้วไปเอาช่อกุหลาบขึ้นไปเก็บไว้บนห้อง กุหลาบสีดำดอกใหญ่ กลีบหนานุ่ม ผมรู้ว่ามันหายาก ไม่คิดด้วยว่า สามจะจริงจังขนาดนี้ ผมจูบกลีบกุหลาบเบาๆ ผมว่าสามไม่โกรธผมหรอก เขาคงรู้สึกเหมือนผม รักมากจนไม่อยากทะเลาะด้วย

ดอกไม้จริง จะสวยอยู่กับผมไม่นาน ผมก็เลยเอาไปถ่ายรูปเก็บไว้ สามคงอดนอนมาหลายวันแล้ว เขาหลับไปชั่วโมงกว่าแล้วยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ผมเลยลงไปรอข้างล่าง

สามตื่นมาก็ค่ำแล้ว ผมบอกให้เขารอเดี๋ยว ม๊ากำลังไปอุ่นกับข้าวให้ บอกเขาต่อว่า ขอบคุณนะที่ไม่โกรธ กุหลาบดำสวยมาก ผมรอจนสามกินข้าวเสร็จ แล้วพาเขาไปดูดอกไม้ ผมบอกเขาว่า พรุ่งนี้จะเอาไปแขวนให้ดอกคว่ำลง แห้งแล้วจะได้ยังสวย ผมอยากให้เขารู้ว่า ผมรักของที่เขาให้ ถึงจะเก็บยาก ผมก็จะเก็บ สามยิ้ม บอกว่ากลีบมันนุ่มมาก นุ่มเหมือนปากผม สามไม่น่าพูดแบบนั้น ผมไม่อยากให้เขาเหนื่อย แค่คิดถึงเขาก็ทรมานอยู่แล้ว คำพูดแบบนั้นทำให้ผมเขิน ยิ่งทำให้ผมอยาก....

ผมจูบเขานานให้สมกับที่คิดถึง ดันเขาถอยหลังไปที่เตียง กระซิบเบาๆ ว่าผมคิดถึงเขาจะตายอยู่แล้ว สามไม่ว่าอะไร ปล่อยให้ผมทำตามใจชอบ เขาคงคิดถึงผมเหมือนกัน

ผมนอนคุยกับสามว่า ผมไม่อยากให้เราทะเลาะกันเพราะเรื่องการเมืองอีก ถ้าเลี่ยงไม่ได้ ถ้าต้องคุยกัน เรามาสัญญากันก่อนว่าเราจะไม่ทะเลาะกัน ผมเอาสร้อยมาใส่ให้สาม บอกเขาว่า นี่แทนคำสัญญาของผม เราคิดไม่เหมือนกัน แต่เราเข้าใจกัน เราจะไม่ทะเลาะกันนะ

สามยิ้ม ตอบรับง่ายๆ แล้วก็จูบผม

คนรัก คุยด้วยความรัก ก็ไม่มีอะไรยาก

 

พี่วินเรียกพวกเราไปหา บอกว่าต้นสังกัดของอายูสนใจอยากให้ผมไปร่วมทำโปรเจคท์เพลงใหม่กับอายู ผมได้ยินพี่วินพูดอะไรต่อจากนั่นอีกยาว แต่ผมไม่รู้เรื่องแล้ว มาได้ยินชัดอีกทีตอนพี่วินบอกว่าช่วงที่ xx ไปทัวร์คอนเสิร์ต

ในหัวผมมีแต่คำว่า อายู อายู หมุนติ้วๆ เต็มไปหมด ไอดอลสุดที่รักของผม นี่ผมจะได้เจอตัวจริง จะได้ร่วมงานกับเขาจริงๆ เหรอ ผมมีอัลบั้มของอายูครบทุกชุด ผมถามสามว่า ผมแอบขอสายเซ็นเขาได้มั้ย สามพูดไปหัวราะไปว่า เขาแค่สนใจอยากมาคุย ยังไม่ได้ตกลงอะไรเลย หัวใจผมแฟบลงไปนิดหนึ่ง จริงสิ ใช่ ใช่ ผมต้องเตรียมตัว ผมถามสามอีกว่า ทีมงานจะมา หรือ อายูจะมาเอง

สามเขย่าตัวผม เหมือนพยายามปลุกให้ผมตื่น บอกผมว่า เราต้องซ้อมเพลงของเราก่อน

ผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ผมตื่นเต้นจนใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ผมไม่มีสมาธิเลย เต้นผิดไปหลายรอบจนโดนครูเชิญออกไปนอกห้องซ้อม ผมขอโทษครู ขอออกไปพัก ไปเรียกสติตัวเอง แล้วกลับเข้าไปซ้อมใหม่

พอกลับถึงบ้าน ผมรีบบอกทุกคนในบ้านเรื่องอายู แล้วผมก็พูดเรื่องอายูวนๆ จนม๊าพูดกับผมว่า พอได้แล้วมั้งลูก ไปนอนมั้ย นอนไม่พอ เดี๋ยวคิดงานไม่ออก ไม่มีอะไรไปโชว์เขานะ ผมงอนม๊าเบาๆ ก็ผมตื่นเต้น ผมอยากพูด แต่ม๊าพูดถูกแล้ว จะนอนหลับหรือไม่หลับ ผมก็ควรไปนอนได้แล้ว

 

การชุมนุมยังมีอยู่ทุกวัน แต่เปลี่ยนรูปแบบไปแยกกันชุมนุมเป็นกลุ่มเล็กๆ อยู่ในพื้นที่ที่ไม่กีดขวางการจราจร สามบอกว่าเขาอยากรู้ว่าวันนั้นผมจะพูดอะไร เขาอยากฟัง ผมนั่งลงบนโซฟาข้างๆ เขา โอบไหล่เขาไว้ บอกเขาว่า ผมไม่อยากให้ออกมาชุมนุมเพราะมันอันตราย ทำให้คนอื่นทั้งคนที่เห็นด้วยแล้วก็ไม่เห็นด้วยเดือดร้อน ถ้าวันนั้นมีคนป่วยหนักต้องไปโรงพยาบาลด่วน แล้วเจอการจราจรแบบนั้น เขาจะเป็นยังไง สามถอนหายใจ บอกว่า ก็จริง ผมพูดต่อว่า รัฐก็คงไม่แก้ปัญหาอะไรให้เขาเร็วเท่ากับใจคนออกมาชุมนุมได้หรอก ออกมาแสดงออกให้มีการรับรู้ ก็ดีแหละ แต่สุดท้ายผมว่าก็ไม่ได้อะไรหรอก หาทางช่วยตัวเอง พึ่งพาตัวเองน่าจะแก้ปัญหาได้เร็วกว่ารอให้ใครมาช่วย สามถอนหายใจอีก บอกว่าแต่ผมสงสาร ถ้าเขามีทางอื่นที่ดีกว่านี้ เขาก็คงไม่เอาตัวเองมาเสี่ยง  แล้วถ้ามันได้ผล  คนที่ได้ประโยชน์  ก็ไม่ใช่แค่คนที่ไปชุมนุม  ผมยิ้มให้สาม บอกเขาว่า คุยกันดีๆ แบบนี้ก็ดีนะ สามหันมายิ้ม บอกว่าใช่ ดีกว่าไม่ยอมกันเยอะเลย สามถามผมว่า ผมเตรียมพร้อมหรือยัง พรุ่งนี้ทีมงานอายูจะมาแล้ว ผมตอบว่า เตรียมแล้ว แต่ไม่รู้จะใช่ที่เขาสนใจหรือเปล่า ผมไม่อยากคิดแล้ว ผมตื่นเต้น

 

สามกับน้ำนิ่งแยกไปทำงานที่อื่น มีผมอยู่ที่บริษัทคนเดียว ผมแอบหวังว่าอายูจะมาเอง แต่เขาแจ้งว่าจะมีแต่ทีมงานมา ผมเตรียมในส่วนของผมไปหลายแบบ กะจะเอาไปพรีเซนต์ให้เขาดู แต่พอถึงเวลาจริงๆ ทีมของอายู เขาวิดีโอคอลหาอายู ผมแทบช็อกไปแล้ว ตอนเห็นอายูโบกมือให้ผม เรียกชื่อผม พอเธอบอกว่า เธอมีเนื้อแรพมาให้ ลองแรพให้เธอฟังหน่อย ผมก็ได้แต่ เอ้อ อ้า ไม่มีสติ จับเสียงบีทอะไรไม่ได้เลย อายูหัวเราะกิ๊กกั๊ก ถามว่าผมไหวมั้ย ใครจะไปไหว เสียงอายูใสเหมือนแก้ว พี่มีนพูดกับอายูแทนว่า ขอเวลาให้ผมสัก 5 นาที เดี๋ยวจะกลับมาแรพให้ฟัง แล้วหันมาบอกให้ผมไปเข้าห้องน้ำ

ผมแทบจะโดดออกจากห้อง วิ่งไปห้องน้ำ โทร.หาสาม บอกเขาด้วยความตื่นเต้นสุดๆ ว่า ผมได้คุยกับอายูตัวเป็นๆ เขามีเนื้อแรพมาให้ผมลองร้องด้วย สามถามว่าร้องให้เขาฟังรึยัง เขาว่าไง ผมยืนคุยอยู่หน้ากระจก เงาสะท้อนในนั้นกำลังมีอาการเขินแบบคุมไม่ได้ ผมบอกสามว่า ยังเลย ตื่นเต้น ฟังบีทไม่รู้เรื่อง สามถามว่าอยากตะโกนมั้ย ผมตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า ผมรักอายู เสียงสามหัวเราะ บอกผมว่า ดีขึ้นแล้วใช่มั้ย อายูรอให้คุณไปแรบให้ฟังอยู่รึเปล่า ไปได้แล้ว ผมเป็นกำลังใจให้คุณนะ สู้สู้ ผมยกมือขึ้นทาบหัวใจ มันยังเต้นแรงอยู่เลย เต้นว่ารักสามด้วย ผมขอบคุณเขา แล้วก็กลับเข้าไปแรพให้อายูฟัง

อายูฟังผมแรพแล้วก็ยิ้ม บอกว่าตื่นเต้นที่ได้ฟังผมแรพสด ขอแลกไลน์กับผมด้วย เธออยากคุยกับผมอีก

ผมหูฝาดหรือเปล่า ไอดอลของผมอยากคุยกับผม จะมีอะไรดีกว่านี้อีกมั้ย

พี่วินบอกผมว่า น่าจะไม่มีปัญหาอะไร รอแค่ให้ ฝ่ายกฎหมายดูรายละเอียดในสัญญาก็น่าจะนัดวันกันได้ แล้วก็จะได้เริ่มงานกันเลย

ผมโทร.หาสาม เล่าให้สามฟังว่าอายูฟังผมแรพ เขาน่าจะชอบ อาทิตย์หน้าถ้าทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็จะได้เจออายูตัวเป็นๆ จริงๆ แล้ว  สามถามว่าผมอยากได้อะไรเอาไปให้อายูวันที่จะไปเจอกันมั้ย เขาจะช่วยหาให้ ผมยังไม่ทันตอบ ผมก็เห็นว่าอายูทักไลน์มา ผมบอกสามว่า แค่นี้ก่อนนะ อายูทักมา

อายูถามว่าผมว่างมั้ย แล้วก็วิดีโอคอลมาหา เธอบอกว่าอยากทำความรู้จักจะได้ทำงานกันง่ายขึ้น เธอถามว่าผมชอบดอกไม้มั้ย ผมบอกว่าผมชอบกุหลาบดำ แล้วให้เธอดูดอกไม้ของสาม อายูบอกว่าผมคงชอบมากจริงๆ ถึงเอามาเก็บไว้ ผมพูดเขินๆ ว่าแฟนให้

อายูคุยอยู่กับผมตั้งครึ่งชั่วโมง เธอบอกว่าผมคุยสนุก อยากคุยกับผมอีก

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อีกหลายวันกว่าจะถึงวันเซ็นสัญญา  อายูทักมาคุยกับผมทุกวัน  ผมนึกถึงเพลงที่วงเราเคยเอามา cover  เพราะทุกๆ ครั้งที่เธออ่านมัน  ฉันก็ชื่นใจ  ยิ่งพอให้เห็นตอนเธอตอบมา  น้ำตาจะไหล  วันแรกๆ ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ  ใครจะไปคิด  ว่าที่แอบฝันไว้ไม่บอกใคร  วันนี้มันจะเป็นจริง  ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นลุ้นแล้วว่า  เธอจะทักมาตอนที่ผมว่างหรือเปล่า  ผมอยากคุยแบบโต้ตอบ  ไม่อยากแค่ทิ้งข้อความไว้แล้วรอให้เธอมาอ่าน

ผมรู้กำหนดวันเดินทางไปหาอายูแล้ว  แต่มันยังอีกนานมาก  ระหว่างนี้ทีมของบริษัทกับทีมของฝั่งอายู  จะ work เรื่องเพลงให้เสร็จทันตามกำหนด

ผมนับวันนับคือรอให้ถึงวันนั้น  วันที่ผมจะได้ยินอายูร้องเพลงใกล้ๆ แบบไม่ต้องผ่านไมค์  แค่คิด  ผมก็ตื่นเต้นจะแทบจะหลับไม่ลงแล้ว




 

Create Date : 13 กรกฎาคม 2565
0 comments
Last Update : 16 กรกฎาคม 2565 21:37:12 น.
Counter : 474 Pageviews.

 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

วัลยา
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add วัลยา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com