หวืออออออออออ!! บางสิ่งลอยละลิ่วปลิวผ่านหน้านางกำนัลร่างท้วม ตามด้วยเสียงกรีดร้องของนางกำนัลอีกคนซึ่งก้มลงหลบแจกันใบเขื่องก่อนที่มันจะลอยผ่านปลายจมูกไปกระทบผนังห้องเพล้ง!!แจกันเนื้อดีราคาแพงระยับใบนั้นแตกกระจาย กลายเป็นเศษกระเบื้องเกลื่อนพื้นพรมสวยจากเปอร์เซียตามมาด้วย...ฟิ้ว!! เคล้ง!! ตุ้บ!!เสียงสารพัดสิ่งของกระเด็นไปหลากหายทิศทาง ท่ามกลางความโกลาหลของสองนางสนมกำนัลในองค์หญิงเจ้าขา ไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะเสียงนางกำนัลร่างเล็กวัยละอ่อนโอดครวญ เมื่อสามารถคว้านาฬิกาปลุกไว้ในมือ โดยที่มันยังไม่หล่นพื้นบุบสลายเจ้าไม่ไหวก็ออกไปสิ ใครใช้ให้มาเกะกะตรงนี้เล่า หา...โธ่ ทรงเห็นใจหม่อมฉันทั้งสองเถอะนะเจ้าคะ หากเสด็จพ่อทรงทราบว่าพระองค์ทรงทำเช่นนี้ พวกเราโดนแน่แต่ถ้าเจ้าไม่หยุดพูดมาก ก็จะโดนเหมือนกันอ๊าย โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง นางกำนัลร่างท้วมโอดโอยบ้าง หันไปมองคู่หูร่างบางทำตาปริบๆ สองสาวถอนหายใจเฮือก ก่อนจะนั่งแหมะลงบนพื้นอย่างหมดแรง รอเวลาให้เจ้าของห้องหายพิโรธ ยังไงข้าวของพวกนั้นก็ต้องแตกอยู่แล้ว ยื้อยุดเอาไว้ก็ไม่เกิดประโยชน์แถมเหนื่อยเปล่าๆ ครู่ใหญ่ที่สองสาวนั่งเอามือเท้าคางมองข้าวของบินว่อนไปมา พายุร้อนพันปีภายในห้องพระบรรทมก็สงบลงวรกายระหงดำเนินปึงปังไปประทับอยู่บนพระแท่น พระพักตร์รูปหัวใจภายใต้กรอบเกศาดำสนิทอยู่ในอาการที่เรียกได้ว่า งอหงิก โอษฐ์บางยื่นออกมาอย่างขัดใจ ไหนจะปลายนาสิกโด่งสวยที่เชิดรั้นปั้นปึ่ง พระเนตรกลมโตดำขลับทอดยาวออกไปนอกพระแกลสองนางกำนัลต่างคนต่างสะกิดอีกฝ่าย ด้วยไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหวหรือส่งเสียงดังจะพูดอะไรก็พูดสิ สุรเสียงไพเราะหากยังเจือความขุ่นมัวเอื้อนเอ่ยออกมาก่อนเอิ่ม คือว่า...โอ๊ย มัวแต่ชักช้าอืดอาดอยู่นั่นแหละ มาลา ปาลี อ๊ะ... เจ้าของสุรเสียงเกรี้ยวกราดผงะเล็กน้อย เมื่อหันมาทอดพระเนตรเห็นวรกายท้วมของพระบิดาประทับยืนอยู่ที่พระทวาร โดยมีพระมารดาประทับอยู่เยื้องไปทางด้านหลังสองนางกำนัลหมอบราบก่อนจะค่อยๆ เลี่ยงออกจากห้องบรรทม เจ้าหญิงแห่งจันทรปุราทรงย่อพระวรกายค้อมต่ำเพื่อถวายความเคารพตามราชประเพณี ก่อนจะทรงปั้นพระพักตร์เชิดราวกับเด็กเฮี้ยวที่ไม่ยอมใครกิริยาอาการดังกล่าวนั้นยังผลให้เจ้าของวรกายอวบท้วมตามวัยที่เพิ่มมากขึ้นแย้มพระสรวล ก่อนจะระเบิดเสียงก้องนึกแล้วว่าจะต้องเป็นแบบนี้ท่านพ่อ ทรงเห็นเป็นเรื่องขำขันหรือเจ้าคะมันก็ไม่ใช่เรื่องโหดร้าย น่ากลัวอะไรนี่ลูก แล้วก็ไม่ใช่เรื่องชวนโศกเศร้าด้วย ราชาแห่งจันทรปุรารับสั่งตอบพระธิดา ทรงรุ่มรวยอารมณ์ขันและมองโลกในแง่ดี จึงมิได้พิโรธโกรธขึ้งเมื่อเจ้าหญิงทรงแสดงออกถึงความไม่พอใจ เมื่อพระองค์ทรงรับสั่งให้เข้าเฝ้าและแจ้งข่าวสำคัญเมื่อสักครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมานี้อาการนิ่งขึงแล้วทูลลากลับในทันที ทำให้ทั้งสองพระองค์คาดคะเนได้ว่าเจ้าหญิงเจ้าอารมณ์จะทรงหาทางออกให้องค์เองเช่นไรเสียงโครมครามที่เกิดขึ้นตลอดยี่สิบนาทีที่ผ่านมาเป็นเครื่องพิสูจน์ได้ดีว่า ทั้งพระบิดาและพระมารดาคาดการณ์มิได้ผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงแม้แต่น้อยท่านแม่ดูสิคะ ท่านพ่อไม่เห็นใจลูกเลย เจ้าหญิงดำเนินเข้ากอดพระมารดา ซบหน้าออดอ้อนตามประสา ราชินีทรงลูบเกศายาวสลวยที่ปล่อยสยายถึงกลางพระปฤษฎางค์ด้วยความเอ็นดูอย่าโยเยสิลูก ลูกไม่ได้โยเยค่ะแล้วนี่มันอะไร ถ้าไม่โยเย ดูสิลูก ข้าวของแตกเสียหาย ที่สำคัญ หน้าตาเจ้าแทบดูไม่ได้เลย บูดบึ้งอย่างนี้ ท่านพี่ศวัสธรเห็นเข้าคงตกใจตายพระนามของบุคคลต้องห้ามทำให้ลาวาร้อนในหทัยเจ้าหญิงซึ่งเกือบจะดับมอดลงไปแล้วกลับปะทุขึ้นมาอีคราหนึ่งชิ เสียงลอดไรพระทนต์ออกมา ทำให้พระมารดาและพระบิดาหันมาสบสายพระเนตรซึ่งกันและกัน ทั้งสองพระองค์ทรงกลั้นพระสรวล ด้วยต่างก็ตระหนักดีว่าเจ้าหญิงแห่งจันทรปุรานั้น เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเจ้าชายแห่งปุระตารามาแต่ไหนแต่ไรลูกไม่ต้องการเป็นผู้ถูกเลือก มีอย่างหรือคะ ไม่ได้รักกันสักนิด เกิดจะอยากดูตัวกันขึ้นมา ทำเหมือนลูกเป็นตัวอะไร อยู่ว่างก็สามารถมาเลือกชี้ๆๆ ราวกับซื้อผักในตลาด หลงตัวเองเกินไปกระมังคะพ่อกับแม่ไม่ได้บังคับนะลูก หากไม่ต้องใจในตัวพี่เขา เจ้าไม่ต้องตอบรับก็ได้ แต่ยังไงก็ให้พิธีดูตัวผ่านพ้นไปก่อน ใช่จ้ะลูก การเลือกคู่ครอง ต้องเป็นความปลงใจของทั้งสองฝ่าย พ่อกับแม่เพียงแต่อยากให้ลูกเปิดโอกาสให้พี่เขาเท่านั้นเอง และเป็นการเปิดโอกาสให้ตัวลูกเองด้วยนะจ๊ะ ราชินีศศิประภาทรงอธิบายอย่างอ่อนโยน ทรงทราบดีว่าพระธิดาพระองค์เดียวของพระนางนั้นเอาแต่ใจอย่างที่สุด ไม่เคยโอนอ่อนผ่อนตามใจใคร ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องดูตัวหรอกค่ะ ลูกตอบได้เลยว่าไม่ยินดี จัดพิธีไปก็เหนื่อยเปล่าเฮ้อ!! ทั้งพระบิดาและพระมารดา ต่างถอนพระปัสสาสะพร้อมกันอย่างอ่อนพระหทัย ให้มันได้อย่างนี้สิ!!
สำหรับผู้ที่รอคอย ภาคต่อของ "บัลลังก์ดาว"
เรื่องราวหลังจากนั้น เอ๊ะ หรือว่าก่อนหน้านั้น? จะเป็นอย่างไร
วันนี้พี่กี้เปิดตัวละครใหม่ 1 ชุดแรกออกมาก่อนนะจ๊ะ
แล้วบทที่ 1 เต็มรูปแบบจะตามมาภายหลังคร้าบผม
รักคนอ่าน อิอิ