เรื่องเล่าหมายเลข 3 เห่อลูก...จนได้เรื่อง เป็นอย่างที่จั่วหัวไว้จริงๆ คือเห่อลูกมากๆ พอจับกล้องได้ก็เริ่มถ่ายรูปลูกทันที ฮา อย่างที่เห็นว่าหน้าตาหนูหริ่งตอนเกิดใหม่นี่เหลือกำลังรับ แบบว่าเหมือนไจแอ้นท์ แต่ก็ยังอยากจะถ่ายเก็บไว้ เพราะอยากให้ลูกได้เห็นตัวเองตอนที่เป็นเจ้าตัวเปี๊ยก ความบ้าถ่ายรูปลูกนี้ อาจจะเป็นเพราะวัยเด็กของแม่หมูไม่มีอะไรเพียบพร้อมอย่างที่หนูหริ่งมีก็เป็นได้ การถ่ายรูปในสมัยนั้นเป็นกิจกรรมที่เรียกว่าต้องโอกาสพิเศษ แม่หมูไม่มีรูปตัวเองตอนเป็นเด็กตัวเล็กๆ แบบนี้หรอกนะ มีก็เป็นรูปถ่ายติดบัตรเพื่อใช้ในโรงเรียน หรือถ้าจะถ่ายรูปที่บ้านก็จะเป็นลักษณะที่ว่ามีช่างภาพมาถ่ายให้ ต้องรวบรวมหลายๆ บ้าน (ในย่านนั้น) ให้เขาถ่ายทีเดียวเลย แล้วก็จ่ายสตางค์รวมกัน เพราะสมัยนั้นไม่มีบ้านไหนมีกล้องถ่ายรูป แล้วกล้องฟิล์มก็ต้องใช้ฟิล์มทั้งม้วนกว่าจะล้างอัดได้ ก็ต้องรวมๆ กันถ่าย ดีที่เด็กๆ แต่ละบ้านมีจำนวนพอสมควร แต่ก็นานๆ จะได้ถ่ายรูปสักที รูปสมัยอนุบาลยันประถมนี่มาจากกล้องชาวบ้านทั้งนั้น กิจกรรมที่ทำให้โรงเรียนก็จะมีคุณครูถ่ายไว้ให้ สั่งอัดกันคนละรูปสองรูป ตามแต่จะมีกำลัง (เพราะต้องเก็บสตางค์เองง่า) จนแม่หมูอยู่มัธยมบ้านเราถึงจะมีกล้องถ่ายรูป แต่ก็ต้องประหยัดเพราะค่าฟิล์มและล้างอัดก็ไม่ใช่ราคาถูก จะถ่ายเฉพาะเวลาไปเที่ยว หรือโอกาสสำคัญๆ เพราะฉะนั้นเด็กสมัยนี้ถือว่าโชคดีเหลือเกินที่เทคโนโลยีการถ่ายภาพพัฒนาไปมาก กล้องดิจิตัลจะถ่ายรูปเดียวก็ยังได้ อีกทั้งราคาค่าอัดก็ถูกแสนถูก แต่ก็นั่นแหละ ถ้าหนูเกิดมาในครอบครัวที่ขาดแคลน แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลา ณ วันนี้ หนูก็อาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้เช่นเดียวกัน ... สิ่งที่แสดงความเห่ออีกประการหนึ่งคือตั้งแต่พาลูกกลับบ้านได้ก็ต้องให้ลูกนอนด้วยตลอดเวลา ไม่เฉพาะตอนกลางคืน แต่รวมถึงตอนกลางวัน แม่หมูจะเอาลูกมานอนคว่ำบนตัวแม่ รู้สึกว่ามันอุ้นอุ่น แล้วลูกก็หลับสบายมากๆ ที่นี้แม่ตุ๊เห็นทีไรก็จะดุ บอกว่า “เดี๋ยวลูกติดเนื้อติดกลิ่น ต่อไปจะแยกกันลำบาก” ตอนที่แม่บอกก็ไม่เชื่อ แบบว่าอยากอยู่กับลูกนี่นา อยากให้ลูกรู้ว่ารักมากๆๆ ก็ให้นอนบนตัวอยู่อย่างนั้น ทุกวั้นทุกวัน แล้วปัญหาก็เกิดจริงๆ ด้วย เอิ๊กๆๆ ปัญหาที่ว่าก็คือ หนูจะนอนไม่ได้เลยถ้าไม่มีแม่อยู่ด้วย จะนอนหลับก็ต้องให้แม่กอด ต้องถูกเนื้อถูกตัว เหมือนกับว่าจะต้องรู้ว่ามีแม่อยู่ด้วยแล้วนะ ถึงจะยอมนอน พอแม่ต้องไปทำงาน คนเลี้ยงคือแม่ตุ๊อะดิ ซวยเลย ฮา กว่าจะเอาเจ้าตัวเล็กหลับได้ก็เหนื่อยทุกวัน หนูขอโต้ดนะแม่ ทำแม่เดือดร้อนอ่า ... ความที่รักลูกมาก ผลพวงที่เกิดขึ้นตามมาจากการที่ต้องกลับไปทำงานก็คือเรื่องนม นมนั้นสำคัญไฉน อิอิ นมเล็กนมใหญ่ไม่สำคัญ แต่น้ำนมที่ออกจากอกแม่นี่สิสำคัญกว่า (ว้อย) ตั้งแต่คลอดก็ให้ลูกดื่มนมจะอกแห้งๆ 32 คัพเอ ของแม่เนี่ย ฮี่ๆๆ มันก็มีกะเขาเหมือนกันนะ หมอสอนว่าให้ลูกดื่มนมแต่ละข้างเท่าๆ กัน ต่อไปนมจะได้ไม่เล็กข้างใหญ่ข้าง (ฮา) ก็พยายามทำอย่างนั้น ประมาณว่ากะเวลาให้ใกล้เคียงกัน ทีนี้พอไปทำงานก็ต้องให้ลูกดื่มนมผง ฮือๆๆ ไม่น่ารีบไปทำงานเลยอ่า แค่ 2 เดือน เค้าโทรมาตามก็เลยไป ทีนี้พอเอานมผงให้ลูกดื่มแทน เพราะว่าไม่มีปัญญาปั๊มนมเอาไว้ให้ เพราะว่ามันไม่ค่อยจะมี ลูกก็เริ่มดื่มนมผงนับแต่วันนั้น พอกลับมาบ้าน จะให้ลูกดื่มนมตัวเอง อ้าว เฮ้ย หนูหริ่งที่รัก งับนมแม่เสร็จแล้วพอดูดๆ ไป ไม่กี่ที เอาลิ้นดุนทิ้งซะง้านนนน ม่ายยยยย ช้านม่ายย้อมมมมม ลูกไม่ยอมดูดนมแห้งๆ ของแม่แล้วอ่า แง เสียใจมากๆๆ วันนั้นร้องไห้เลย เพราะความเสียใจ เหมือนโดนทิ้งจริงๆ นะ ฮือๆๆ ไม่ว่าจะพยายามยังไงลูกก็ไม่ยอมดูดนมแม่อ้ะ น้อยใจไปหลายวัน แหะๆ แต่สุดท้ายก็ทำใจ เพราะถึงยังไง วันหนึ่งเค้าก็ต้องเลิกดื่มนมเราอยู่ดีนี่นา ไม่เลิกวันนี้ก็ต้องเลิกวันหน้า คิดได้แบบนี้ก็ค่อยทำใจได้หน่อย แต่แอบงอนนมผงจริงๆ นะเนี่ย ทำให้(นม)แม่หมูหมดความหมายซะงั้น แฮ่ม!! ...   Create Date : 18 เมษายน 2550 9 comments Last Update : 18 เมษายน 2550 21:25:01 น. Counter : 1305 Pageviews. Share Tweet

ฮา พี่กี้พูดถึงเรื่องดูดนม เสียดายที่เด็กทารกเล็กๆ ยังจำความไม่ได้ ลี่อ่ะอยากย้อนกลับไปดูตัวเองเมื่อตอนแรกเกิดจังเลยแฮะ แต่ลี่ว่าพี่กี้ร่างเล็กจริงๆ เลยค่ะ สมัยก่อนจะถ่ายภาพก็ออกจะวุ่นวายจริงๆ นะคะเนี่ย   โดย: lily (lovekalo ) 19 เมษายน 2550 0:52:06 น.

พี่สาวหนูตอนเด็กๆชอบแอบไปถ่ายรูป พ่อกับแม่จะมารู้ก็ตอนเขามาเก็บเงินนี่ล่ะค่ะ 5555 การเป็นแม่คนนี่น่าจะมีความสุขนะคะ แต่หนูยังไม่อยากมี แหม...สมัยนี้จะมีลูกก็ต้องคิดหนัก ไม่อยากให้ลูกต้องลำบาก มันต้องพร้อมระดับนึง แถมยังต้องมานั่งคิดอีกว่า จะเลี้ยงลูกยังงัยให้อยู่ในสังคมนี้ได้รอดจากสิ่งแวดล้อมแบบปัจจุบัน เหอๆๆ ที่สำคัญ ตอนนี้ยังหาคุณพ่อให้ลูกไม่ได้เล้ยยยยยยยย ฮา...   โดย: kannasan 19 เมษายน 2550 9:56:20 น.

แอบขำพี่กี้มีงอนนมผงด้วยแหะ น่ารักดีค่ะหนูหริ่งอ่านแล้วคงรู้ว่าพี่กี้รักเขามากแค่ไหนเนอะเป็นเด็กดีนะจ๊ะหนูหริ่ง   โดย: ปะการัง IP: 202.57.150.209 19 เมษายน 2550 10:47:07 น.

ฮา ... หนูเข้าใจว่านะตอนนั้นคงขำไม่ออกใช่ไหมค่ะ แต่พอเองมาเล่ามันกลับกลายเป็นเรื่องฮาได้ เห็นเขาบอกว่าถ้าลูกดูดนมเราแล้วจะทำให้นมใหญ่ขึ้นจริงไหมค่ะ อยากรู้ๆ แต่ว่าน้องเขาตาดำ ผมดำมากเลยอ่ะพี่กี้ อิจฉาอยากได้มั่ง   โดย: น้องบุ๊ง IP: 202.28.179.3 19 เมษายน 2550 18:25:59 น.

ฮ่าๆ งั้นพี่กี้ต้องอิจฉาปิงแน่เลย ลูกสาวปิงกินตั้งแปดเดือนครึ่ง อยู่ๆน้ำนมก็แห้ง ต้องมากินขวดแทน น่ารักจังเลยค่า แล้วจะแวะมาสอดแนมใหม่นะคะ   โดย: นภชล 21 เมษายน 2550 13:11:43 น.

lily ใช่ครับน้องลี่ สมัยก่อนกว่าจะได้ถ่ายรูปนี่ยากมาก พี่เองก็อยากรู้ว่าตัวเองตอนเด็กเป็นไงเหมือนกัน อิอิ มีแต่คนเฒ่าคนแก่เล่าให้ฟัง (เวลาไปเยี่ยมบ้าน ตจว.) เค้าว่ากันว่าไอ้เด็กตัวกะเปี๊ยกคนนี้มันดื้อโคตรๆ ร้องไห้ทีเสียงดังไป 3 บ้าน 8 บ้าน แล้วบ้านพี่แถวบ้านนอกเนี่ย มันอยู่ใกล้กันซะที่ไหนล่ะ ฮา kannasan กร๊ากกกกก รู้สึกว่าบรรทัดสุดท้ายจะเป็นปัญหาใหญ่นะครับ อ๊ะ ล้อเล่นนนนน จริงๆ พี่เห็นด้วยอย่างยิ่ง การเลี้ยงลูกให้เติบโตในสภาพแวดล้อมทางสังคมยุคปัจจุบันมันน่ากลัวมากๆ อ้ะ นี่เป็นสาเหตุสำคัญที่พี่เลือกจะมีลูกแค่คนเดียว ตอนที่ตัดมดลูกเมื่อปีก่อนนี่ไม่ต้องคิดมากเลย เพราะยังไงก็ไม่ได้ใช้งานอยู่แล้ว ปะการัง ฮี่ๆๆ พี่กี้งอนจริงๆ ครับ แบบว่าน้อยใจมากๆๆ แบบว่าทำไมลูกไม่รักช้านนนน ทำไมรักนมผง เป็นบ้าไปแล้ว วันก่อนตอนทำบล็อกนี้เปิดให้หนูหริ่งเค้าดู เค้าเห็นรูปตัวเองแล้วกอดแม่หมูใหญ่เลย แบบว่าแม่ใจดีจังถ่ายรูปเก็บไว้ให้ลูกได้เห็นตัวเองตอนเด็กด้วย น้องบุ๊ง จริงด้วยครับน้องบุ๊ง ตอนนั้นขำไม่ออก แต่ว่าตอนนี้ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งฮา ทำไปได้เนาะพี่กี้ ฮ่าๆๆ เรื่องหน้าอกใหญ่ขึ้นนี่ เริ่มใหญ่ตอนท้องครับน้องบุ๊ง มันคงใหญ่เพราะฮอร์โมนเปลี่ยนแปลงด้วย แล้วก็มีน้ำนมมาอยู่แถวนั้นอะครับ ตอนท้องนี่ใหญ่ขึ้นจริงๆ แหะๆ ส่วนหลังคลอดนี่ เห็นเค้าว่ากันว่าขึ้นอยู่กับตัวคุณแม่อะครับ ถ้าดูแลดีออกกำลังเยอะๆ มันก็กลับมาเหมือนเดิมหรือใกล้เคียงของเดิมครับ พี่กี้ก็เหลือเท่าเดิม แบบว่าลดลงอย่างรวดเร็ว ภายใน 5 เดือนทุกอย่างเป็นปกติครับ แต่ก็มีบางคนที่เค้าหย่อนยานลงไปเหมือนกัน นภชล ฮิ้วววววว หวัดดีจ้าหนูปิง ว่าที่คุณแม่ลูกสอง พี่อิจฉาจริงๆ ด้วย จิด้าหม่ำนมคุณแม่ตั้ง 8 เดือน น้ำนมที่แห้งไปสงสัยเป็นไปตามกลไกของร่างกายอะเนาะ มีตั้ง 8 เดือนนี่นานมากแล้วอะเนาะ เดี๋ยวดูซิว่าน้องของจิด้าจะได้ดื่มนมแม่กี่เดือน ฮี่ๆๆ   โดย: วลีวิไล 21 เมษายน 2550 19:02:44 น.

พี่กี้ เข้าใจความรู้สึกเลยตอนลูกไม่กินแม่แล้ว ของปอม กินมาตลอด พอย่างเข้าเดือนที่ 4 ลูกเมินนมแม่ซะงั้น ฮือๆๆๆ ยังกับจะรู้ว่าแม่จะไปทำงาน เลยไม่อยากกินแล้ว เซ็งเลย คิดถึงความรู้สึกตอนให้นมลูกอ่ะ มันมีความสุขมากๆเลย   โดย: ปอมปอมเกิร์ล IP: 71.193.30.201 28 เมษายน 2550 15:16:08 น.

^ ^ โดนลูกเมินนี่เหมือนอกหักเลยเนาะน้องปอม ตอนที่ให้นมลูกนี่มีความสุขมากจริงๆ แม้ว่าจะเจ็บมากมายก็ตาม   โดย: วลีวิไล 30 เมษายน 2550 8:45:00 น.

โอ้ว เขียนได้สนุกม๊ากกก อ่านแลวเห็นภาพ อินตามความรู้สึกเลย   โดย: p_tham 15 กันยายน 2552 6:22:15 น.