จากอุดมถึงเรา

วันนี้เราอ่าน "Notebook" หนังสือไดอารี่ของอุดม แต้พานิช
เป็นไดอารี่ของอุดมตั้งแต่กุมภาพันธ์ 39 - มกราคม 40
เกินสิบปีมาแล้ว แต่ก็ยังอ่านสนุกทุกครั้งที่หยิบขึ้นมาอ่าน

มีตอนหนึ่งที่มีเด็กที่ปลื้มอุดมมาก อยากทำเดี่ยวแบบอุดม
เขาก็เขียนไดอารี่ของตัวเอง แล้วเอามาให้อุดมอ่าน
อุดมบอกว่า ดีแล้ว เก็บไว้นะ ในอนาคตมันจะมีคุณค่ากับนายมาก

เราเป็นคนความจำไม่ดีเท่าไร
แต่ละวันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป จำอะไรไม่ค่อยได้
เราเลยคิดว่า ถ้าเราเขียนไดอารี่เก็บความทรงจำไว้ได้บ้างก็ดีเหมือนกัน
เราก็เลยเลือกที่้นี่ เพราะอีกที่ที่เขียนบล็อกอยู่ประจำก็เปิดบล็อกไว้หลายอันเกินไปแล้ว
ส่วนที่นี่เปิดทิ้งไว้ตั้งนานก็ยังไม่ได้เอาไปใช้อะไร

เคยตั้งใจจะเขียนไดอารี่มาหลายครั้ง แต่เราก็ไม่สม่ำเสมอพอ
ต้องรอดูว่าครั้งนี้จะเป็นยังไง

มนุษย์นี่ก็โชคดีเหมือนกัน ที่ความทรงจำของเราไม่จบลงแค่ความตาย
แต่เราส่งผ่านมันต่อได้ ทางตัวหนังสือ ทางรูปวาด
ตัวเราในอีกสิบปีข้างหน้า ก็อาจจำเรื่องในวันนี้ไม่ได้
เวลานั้นเมื่อเราเปิดอ่านไดอารี่ เราก็จะจำได้อีกครั้ง

ว่าตัวเราในวันนี้คิดอะไรอยู่

Create Date : 11 กรกฎาคม 2554 Last Update : 11 กรกฎาคม 2554 16:24:22 น. Counter : 767 Pageviews.		1 comments
Share Tweet