ขุดกรุภาพเก่า - พวกเด็กมีหาง(รุ่นเก๋ากึ๊ก)
วันก่อนลองมานั่งเปิดอัลบั้มภาพเก่าเพื่อดูสัตว์เลี้ยงในยุคก่อน เมื่อนานมาแล้วที่บ้านจะเลี้ยงทั้งหมาและแมวรวมกัน
มีหมาตัวหนึ่งที่เห็นมาตั้งแต่ตัวเองยังเด็ก นั่นก็คือเจ้าตัวโตที่ชื่อ 'โรเบิร์ต' โรเบิร์ต เป็นหมาไทยหน้านกเอี้ยงธรรมดาๆ ที่เรากอดได้เต็มแขน
มันอาจไม่ได้มีรูปร่างที่ใหญ่ยักษ์ตามเท่าที่บอกไว้ข้างต้นหรอกนะ
แต่เราเอามาตรฐานตัวเองในเวลานั้นมาเทียบเคียงกับหมาไง
ตั้งแต่จำความได้เนี่ย ก็เห็นว่ามันดูอ้วนกลมและตัวโตมาก ส่วนวันที่โรเบิร์ตเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านนั้นก็ช่างเลือนลาง
จากที่ได้ฟังมา ในตอนนั้นตัวเองได้ตามคนที่บ้านเอารถมอเตอร์ไซด์
ไปเปลี่ยนอะไหล่และทางร้านซ่อมฯ ก็มีลูกหมาอยู่หนึ่งตัวที่ยังเล็กอยู่ด้วย
เจ้าของร้านฯ ให้ข้อเสนอว่า ถ้าเอาเจ้านี่ไปรับเลี้ยงก็จะลดราคาพิเศษให้
เราจึงเดินกลับบ้านมาพร้อมกับของแถม ที่เป็นลูกหมาตัวเล็กในถุงพลาสติก
โดยที่ตัวเองนั่นแหละเป็นคนหิ้วมันมากับมือ และพอหลังจากได้ยินเรื่องนี้เข้า
ง่าาา ....นึกภาพของ โรเบิร์ตนั่งอยู่ในถุงก๊อบแก๊บ แทบไม่ออกเลยจริงๆ
เมื่อเวลาผ่านไปสักระยะ ก็มีแมววิเชียรมาศที่ชื่อ 'นกฮูก' เกิดขึ้นมา
อาจโชคร้ายหน่อยที่เจ้านี่ยังเล็กอยู่มาก ตัวแม่ก็ลาจากโลกไปซะแล้ว
ส่วนพี่น้องร่วมคอกอีกตัวก็ตกน้ำตาย ดังนั้นมันจึงเป็นแมวเด็กตัวเดียวในบ้าน
(อันที่จริงก็ยังมีแมวโตตัวอื่นอีกหลายตัวนะ แต่ไม่ค่อยจะมาสุงสิงกันเท่าไหร่)
เคยคิดสงสัยกันเล่นๆไหม ว่า หมากับแมว คุยภาษาเดียวกันหรือปล่าว?
จากภาพที่คุ้นตา พวกมันมักชอบเปิดศึกปะทะกันบ่อยครั้ง
เพราะดูเหมือนหมากับแมวไม่ค่อยถูกชะตากันสักเท่าไหร่
แต่มันก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป...
อยู่มาวันหนึ่งก็เห็น โรเบิร์ตรับหน้าที่เป็น 'แม่นม' ให้นกฮูกไปละ
อ้าว... ลืมบอกไปว่า มันเป็นหมาเพศเมียและไม่เคยมีลูกมาก่อน
คงเพราะโรเบิร์ตฉีดยาคุมมาตลอด อาจเพราะสาเหตุนี้จึงมีน้ำนมไหล
ส่วนเรื่องความใจดีก็คงเป็นที่นิสัยของมันเอง
นกฮูก กินนมไปเรื่อยกระทั่งโตและมีลูก
มันก็ยังแอบย่องมากินนมอยู่เหมือนเดิม
(เรามารู้ภายหลังว่า ควรจะไปผ่าตัดทำหมันเสียจะดีกว่า เพราะการฉีดยาคุมกำเนิด
ติดต่อกันเป็นระยะเวลานานเข้า อาจส่งผลร้ายต่อสัตว์เลี้ยงได้...
คงเป็นโชคดีที่โรเบิร์ตไม่เจอผลข้างเคียงที่ว่า มันแก่ตายตามอายุขัยช่วงราวๆ สิบขวบ)
ถัดไปอีกหนึ่งรุ่นก็คือเจ้าหมาตัวที่ชื่อว่า 'หมี'
พวกเด็กโตละแวกนั้น เอามาขายให้ที่บ้านในราคา 20 บาท
มันเป็นหมาดำปี๊ดปี๋แม้แต่ลิ้นก็ยังมีสีเข้มคล้ำ
เจ้าหมี เป็นที่หมายปองของก๊วนเพื่อนอาแปะ ที่มาเปิดร้านขายของข้างบ้าน พวกเขาชอบมานั่งล้อมวงเสวนากัน โดยมีเจ้าหมีไปนอนเล่นที่ใต้โต๊ะนั้นเสมอ
นายหมีฟังภาษาคนออกไหม? ก็ไม่รู้นะ
เคยเห็นมันรีบกับลุกเดินหนีออกมาอย่างไว
หลังจากที่ได้เห็นเพื่อนแปะพูดชมมันว่า 'หอ เจี๊ยะ' ....
เจ้าหมีมาอยู่ที่บ้านตั้งแต่ยังเด็กมาก
ดังนั้น ป้าโรเบิร์ตก็ต้องรับหน้าที่นี้อีกแล้ว
หลังจากที่หมีโตได้ระยะหนึ่ง เขาก็เลิกกินนมไปเอง
(ช่างผิดกับเจ้านกฮูก ซะจริง)
ถ่ายกับแมวตัวดำที่ชื่อ 'มืด' เป็นลูกของ นกฮูก
นายหมี กับ แมงเม่า แมวดำที่เป็นลูกอีกตัวหนึ่งของ นกฮูก
คงเพราะ ป้าโรเบิร์ตสนิทกับแมว จึงทำให้หมี
กลายเป็นหมาที่ชอบเล่นกับพวกแมวไปด้วย
เจ้าหมี มีอายุไล่เลี่ยกับแมวรุ่นลูกของนกฮูก
พวกมันจึงคุ้นเคยกันดีมาแต่เล็กโดยเฉพาะ แมงเม่า
ซี้ปึ๊กแมวดำเพศผู้ที่มักจะชอบมาคลอเคลียเจ้าหมีเป็นประจำ
เพื่อวานใช้ให้มันช่วยงับหนังที่หลังคอ และพาเดินลากวนรอบไถตัว
ไปตามพื้นปูนหรือไม่ก็ลานทรายนอกบ้าน เล่นกันบ่อยเสียจนแมวคอเหี่ยว
....
จากภาพเก่าๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง
พอเราได้เห็นแมวกับหมาสนิทกันในช่วงนั้นก็คิดถึง
เพราะเมื่อพวกแมวรุ่นเก่าได้ตายจากกันไปจนหมดแล้ว
หลายปีที่ผ่านมา บ้านเราจึงไม่ได้เลี้ยงแมวต่ออีกนานทีเดียว ทำให้พวกหมาที่ถูกเลี้ยงในยุคหลังก็ห่างเหินกับแมวไปมาก
ซึ่งเรื่องที่เล่ามาทั้งหมดนี้ก็แอบหวังอยู่ลึกๆ
ว่าสมาชิกหูตูบตัวใหม่ (ในรุ่นปัจจุบัน)...จะมีวี่แววให้ปรับตัวเข้ากับ
พี่แมวที่กำลังยึดครองบ้านอยู่ในตอนนี้ได้บ้างสิน่า ^^
| Create Date : 27 มีนาคม 2560 |
| Last Update : 28 ธันวาคม 2560 8:00:56 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 1915 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [
หนูก็เคยมี แต่หนูมันอายุสั้น 2 ปีกว่าก็แก่แล้ว